هروقت دعاهای قنوتم سوییچ شه رو فارسی یعنی خدایا امتحان رو متوقف کن و به دادم برس. خدای نازنازی. توی یک هفته دوبار سر نماز گریه کردم. هر دو بارش لب به دندون گرفتم تا هق هق نشه. تا صورت نماز به هم نخوره. هر دفعه‌ش عبارت " لا تحزن " جلوی چشمام نقش می‌بست. خدای نازنازی. امتحان رو متوقف کن و به دادم برس.

رسیدم به این‌جا. این نقطه که ذهن آزاد تنفس رو زنجیربند می‌کنه

دروغ چرا. من گم می‌شم لا به لای نتای " ببار ای ننم بارون ". با پس‌زمینه بارونیش احساس می‌کنم ساعت ۵ عصره و منتظرم نِشستم تا آی‌فیلم [ پس از باران ] و پخش کنه. امّا عزیزم صداها همینن، گمت می‌کنن

وقتی که محسن چاووشی پستِ Coming soon می‌ذاره ، یعنی خوشبختی. یعنی پلی‌کردنش تو هر مکان و زمانی. یعنی عشق‌وحال وسط پاییز. چه می‌کنی با ما‌ مرد ؟!

اورثینک، اورثینک، اورثینک وَ اورثینک.

کل مسیر همین دستش بود. خط به خط می‌خوند. لب‌خند می‌زد. همینه. نوشته‌ها خروارتا جون به جونامون اضافه می‌کنن

دروغ چرا عزیزِ قلبم. از این‌که شبا می‌تونم با خداجون حرف بزنم هم لذت می‌برم. اصلاً یه چیز دیگه‌ست

انگار که روزا سیگنال‌ها و موج‌هایی که از طرف بنده‌های چموش خدا ارسال می‌شه [ ترافیک ] درست می‌کنه. اصلاً چیه فلسفه این شب؟

/ ضمیمه ام‌شب و حرفایی که با خداجون زدم /