زمزمه می‌کردم " من نمازم تو رو هر روز دیدنه " و جدّی نماز من دیدنِ تویِ مخلوقِ نازِ خدائه که موهبته. حالا بیش‌تر از هر وقت من " نیازم تو رو هر روز دیدنه ".🩸

ء. فاطمه درست می‌گفت، می‌گفت هر وقت حال نرگس بد باشه لاک می‌خره. عزیزم، همه پولام تموم شد از بس لاک خریدم و خیلی " درد به استخوان رسید وصل دوا نمی‌کنی " اَم، نمی‌خوای دوا کنی؟🩸

ء آخر سال شد جانم لطفاً سریعاً، عاجزاً، التماساً " دست بگیر دست مرا تا که نور وصل، بیوفتد در میان شب و روز انتظار " چون ما آدمی‌زنده‌ای خیلی " طومار طولانی انتظار " هستیم جانم. لطفاً دست بجنبون

🪽

به نظرم هم رو ببوسید چون خیلی [ دیگه دیره، دیگه دیره ] ست.

۲۸ امین روز اسفنده و ویگن می‌خونه " دلم میون سینم به خون نشسته " پنجره بازه، سرما اذیتم نمی‌کنه، امّا عزیزم خیلی " دیگه دنیا برا من تاریکه " اذیتم می‌کنه. آدمی‌زاد طفلکی

فکر می‌کنم می‌تونه یه شاهکار باشه. جدّی عزیزم [ ببین عشق دیوانه‌ی من چه کردی؟ ] و زمزمه می‌کنم تو با حال پروانه من چه کردی؟

.

عزیزم. هیچ‌کدوم از ما بعد یه فروپاشی نمردیم. اصلاً غم با درجه شدید " پذیرفتن " رو به همراه داره. فکر کن، [ پذیرفتن ]. در حالی که خورده شیشه‌هات و داری جمع می‌کنی زیر لبت می‌گی " پیش می‌اد به هر حال ". و هر چی می‌گذره سِر تر می‌شی در واقع عزیزم ما بعد هر فروریزی و فروپاشی روانی نمردیم، سرخوش‌تر شدیم. :))))) / نرگس - بیست و نهِ اسفند صفر سه /