[ یکِ بامداد ] روحمون گزگز می‌کنه بی‌بی‌خانم، والله که طاقتمونم طاق شد. چیزی تو دست و بالتون ندارید بیاد همه‌چی رو بشوره ببره؟ چه می‌دونم، چایی‌نباتی، چای زعفرونی چیزی باشه که بیاد آروم کنه؟ * حقیقیت این‌چیزی نیست که قراره بخونید | نرگسی

[ زندگانی ] زندگانی محدود به لذت و درد نیست، زندگانی در جریان است. فرق نمی‌کند بلوایی به پا باشد یا غمِ سکوت پاشیده بر احوال؛ در هر صورت زندگانی در جریان است. گاه باید شبانه خندید و به هنگام طلوعِ آفتاب بر بلندایِ افق گریست و زندگانی را با همین‌ها به رقصِ جریان درآورد. تقلا بی‌فایده است، فروغِ دل را خموش مگردان و چشمت به امید بدوز. هر چند اگر ناامیدی در آغوشت خفته باشد - نرگس‌خاتون ‌| توصیه‌هایِ همیشگی جریان داره آقا، امیدُ بچسبید

و همین‌چُنین اینا [ تصویر از نلایِ نرگس ] *

انسان نمی‌تواند به اختیار خود اشک بریزد، اما می‌تواند دروغ بگوید. این نشانهٔ حُرمت اشک است. این مقام منیع اشک است که اختیاری نیست و دست انسان به آن نمی‌رسد. زین پس باید این‌گونه توصیف کرد: اشک میوهٔ سرشاخه است، نه میوهٔ پایین شاخه ..

چگونه با چالش‌هایِ دردناكِ زندگی رو به رو شویم؟ * بچه‌هایِ نرگس، فوروارد کنیدُ تو چنلتون جواب‌ش بدید. منطقی‌ترین‌ها وُ دوست‌داشتنی‌ترین جواب‌ها این‌جا می‌مون‌ن.

اوقات‌تون بخیر دخترایِ نرگس *

پاراگرافِ ام‌روز خیلی دوست‌داشتم یه چکیده از اردیبعشق باشه منتها نشدُ در به درِ یه موضوعم.

قبل از اینکه از محبوب و شب و غم و نرمه‌ نور‌هایی که به داخل اتاق توسط طلوع خورشید پمپاژ میشه و تراژدی‌‌های بی‌پایان صحبت کنم، ساختار و تشبیهاتِ جمله‌ی پایین بی‌نهایت برام زیبا بود.

[ در نزن رفته‌ام از خویش کسی منزل نیست ] تا بند و باریل را جمع کردم و شکافی پدید آمد تا پرندهٔ فواد، آزاد پرِ آرامش را بر آسمانِ رهایی برقصاند و غم‌ها از پهلو خالی کند. دیر دق الباب کردی، رفته‌ام از خویش کسی منزل نیست. - نرگس‌خاتون | از این پاراگرافایِ کوتاهِ دوست‌داشتنی

هیئت رزقه دخترایِ نرگس؛ رزقه. * لب‌خند