گاهاً تصاویر لب سخن را با انسان آغاز می‌کند. آسمان حال گریانش را، سبزه‌زار حال رشدش را و انسان‌ها گاه‌گداری برگه‌ای از تظاهر بر پیشانی می‌چسبانند تا احوال تقلبی را بر مردم قالب کنند. ایهاالناس، ما داستان‌های واقعی شما را دوست داریم. - نرگس‌خاتون

این تصویری که دارید می‌بینید، خیلی جایِ آرومیه. هر یك‌شنبه سه‌شنبه پنج‌شنبه یکی دو قدم آسمونِ این زمینُ لمس می‌کنم. راست‌شُ بخوای عزیزم، هر یك‌شنبه سه‌شنبه پنج‌شنبه‌ای که حرف‌ش شد بهانست. من مسیری که مقصدُ دور می‌کنهَ رو دوست دارم.

سلاماً علی من کانوا سنداً للجمیع و عند وحدتهم لم یجدوا کتفاً؛

خیلی می‌خواستم نظاره‌گر باشم. نباید، نباید این‌ها این‌جا گفته بشه. این ادبیاتِ کودکانه این ادبیاتِ پیش پا افتاده نشأت از درد قلب دارن. [ تاریخ تکرار می‌شود ] هلهله وُ پای‌کوبیِ زنانِ شام به تکرار روی اورده * دهنِ بسته پی‌نوشت: لطفاً به موقعِ انتشار ویدئوهایِ این‌چنینی، کمی تأمل کنید تا عادی‌سازی صورت نگیره؛ گاهاً غایتُ غرض فقط دیده شدنه‌ست فقط اون قبحُ ریختنهَ‌ست

[ دیر است برایِ بودن و فغان عشق تو بی‌فرجام، این‌قدر تکاپو، جهد؛ امید و این است پایان؟ من خواب دیده‌ام مرده‌ام ] - لیلیث

این قسمت، فکر کنم خیلی دوست‌داشتنیه *

هوایِ گرم بهونه‌ست خانووم، واگرنه که خورشید خانم جان قصدِ جون‌مونُ نکرده *

ادامهٔ شرح‌شُ چیده بودمُ یادداشت نکردم؛ حتیٰ یك‌کلمه، ببین حتیٰ یه کلمه یادم نمونده ازش.

حقیقت‌شُ بخواید مرد بودنِ پسربچه‌ها رو دوست دارم، جوونه زدنِ جنمُ جربزهَ رو داخلِ وجودشون دوست دارم. اوه جا انداختم عزیزم، دیدنِ این صحنه‌ها رو دوست دارم * لب‌خند

آغوش عجب معجزه‌ایست. تا دست بر گردن گذاشت چکاوک‌ها قصدِ آواز کردند و بر آسمان بانگِ عشق سر دادند. زمان می‌گذرد، جوانه‌ها به شوقِ لحظه، دست به نگاشتن می‌برند و می‌نویسند تا مشوق دانه‌هایِ زیر خاک باشند؛ تا بدانند تعجیل برایِ سبز شدن کنند و آب اگر بر دست دارند زمین بگذارند تا آن‌ها از دیدنِ این صحنه عقب نمانند. چه آرزوها که آدم بر نسلش نچیده بود و یک‌باره با هبوط تمام رشته‌هایش پنبه شد. امّا هنوز از انعکاس آن‌روزِ عاشقانه در زمین باقی مانده. جریان دارد، آغوش هنوز هم در جریان است. - نرگس‌خاتون | خیلی خیلی دوست داشتم این پاراگرافُ

چند ثانیه بعد سند کردن‌ش، اسکرین گرفتمُ الارم گذاشتم. این رسمُ یادتونه؟ تاریخ تولداتونُ حفظ می‌کردم. عزیزِ من، در حال حاضر هدف تویی قرار نیست این‌جا از چیزِ دیگه‌ای جز تو صحبت بشه. خیلی خیلی خیلی خوش‌حالم هنوز ان‌قدر تنت سالم هست که انگشتایِ دوست‌داشتنیُ ظریفتُ رو کیبورد رقصوندیُ همین جملهَ رو نوشتی. فکر کنم همین برایِ یادآوریِ شکرگذاری باید خیلی کافی عمل کنه. خانوووم، خیلی خیلی ارادت داره نرگس * بوسیدنِ پیشونیت

فکر کنم همین کافیه برایِ یادآوری دختر *