مانند تکه‌ای منسجم از یک ابر بودی. از دور لطیف،متراکم و از نزدیک محو،فرّار. اما من در پس این سال‌ها هنوز هم ابر‌ها را دوست دارم. مانند انسان‌های ابری .. « چه حیف! »

" دست نیافتنی‌ها، بر پایهٔ عطش‌اند و خواستن "

« ادبیات فعلی عجیب رو به افوله، نه؟ »

قاعدتاً اشعار بر اساس غریزه می‌بایست پیرو " بی‌قاعدگی " بودن. با این‌حال راه منطق احساسات رو پیش گرفتن. غزل‌ها بالفعل مصداق منطقن و قصیده‌ها بالقوه.

کلام شعر واضح‌تر از نثره. کلام شعر واضح‌تر از نثره. کلام شعر واضح‌تر از نثره. کلام شعر واضح‌تر از نثره.

امّا " هنر "

هنر مجموعه‌ای از آثار یا فرآیندهای ساخت انسان است که برای اثرگذاری بر احساسات و هوش انسانی یا به منظور انتقال یک مفهوم، خلق می‌شود و با خلاقیت انسان همراه است. همچنین هنر، توانایی و مهارت آفریدن زیبایی است که به شکلی نمادین ظهور می‌کند. هنر کنشی است آزادانه، یعنی برای نشان دادن اثر هنری که همیشه با زیبایی همراه نبوده‌است ولی همواره معنی و مفهوم معینی را به وجود می‌آورد. بدین ترتیب حوزهٔ هنر از سایر حوزه‌های فعالیت انسان‌ها نظیر حوزهٔ علم، فلسفه، اخلاق، منطق، سیاست و زندگی روزمره متمایز و مشخص شده‌است. گرچه مرزبندی هنر و سایر حوزه‌های آن آسان نیست. - چیستی هنر

هنر « خوب‌بودن » نادره و کم‌همتا. - آب‌ان | 02

[ خدای دل‌های غم‌دیده، اوقات بخیر ]

بر اساس افسانه‌های باستانی برخی افراد حین کامل‌شدن ماه در آسمان شب به موجودی تبدیل می‌شوند که نیمی گرگ و نیمی انسان است و هیچ کنترلی بر رفتارش ندارد. برخی اقوام اروپایی هم بر این باورند هر کس در چهارشنبه یا جمعه خاصی از تابستان بیرون از خانه و رو به ماه بخوابد، همان شب به صورت گرگینه درمی‌آید! هر چند چنین باورهایی هیچ‌گونه پایه علمی ندارند اما برخی تحقیقات علمی نشان داده‌اند تابش نور ماه کامل می‌تواند بر حالات روانی انسان تاثیر بگذارد. این موضوع از جمله حوزه‌های پرمناقشه در علم است. بر اساس نتایج تحقیقی که در بیمارستان نیوکاسل استرالیا انجام شد، تابش ماه کامل، خوی حیوانی و به عبارتی، نوعی جنون خفته را در برخی انسان‌ها بیدار می‌کند. - آثار جزر و مد | آبان

ائیز. ( اِ ) خزان. خریف. برگ ریزان. تیر. تیرماه. بادبیز. بادبز. سفیدبری. ( برهان ). و آن مدت ماندن آفتاب است در بروج میزان و عقرب و قوس. سومین فصل سال. و کلمه پائیز با اینکه میان عامه بسیار متداول است در نظم و نثر فصحا یافته نشد. - پائیز عمر ؛ روزگار پیری.

چند سالی به تعویق افتاد وقتی هم که تهران رفتن جور شد، شد پـاییز !