#بقیه_الله_خیر_لکم_ان_کنتم_مومنین #اسامی_القاب_مبارک_حضرت_ولی_عصر_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف #ابو_عبدالله ا❁﷽❁ا ✨«قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ» (۱) {بگو حمد و سپاس مخصوص خداوند است و سلام بر بندگان برگزيده او. آيا اللّه بهتر است يا آن چيزها كه شريك او قرار مى‌دهند} (سوره مبارکه نمل آیه ۵۹) ا┅═✧❁ ✨ ❁✧═┅ا 🔰از القاب مبارک حضرت مولانا بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) «ابو عبدالله» است؛ به معنای پدر عبودیت و بندگی و ریشه و اساس آن؛ پدر عبادالله. ✔️گرچه لقب «اباعبدالله» از القاب مشترک میان حضرت ختمی مرتبت ، امام حسین،‌ امام صادق و امام عصر (صلوات الله علیهم اجمیعن) است، اما این لقب و شأن ، خاص حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) می باشد؛ چنانکه امیرالمومنین علی (علیه السلام) در حدیثی خطاب به فرزندشان امام حسین (علیه السلام) فرمودند: ▫️يا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ! أُسْوَةٌ أَنْتَ قُدُما (۲) : ➖یا اباعبدالله! تو اسوه و مقتدای (جاویدان) عباد از قدیم می باشی. ☑️کنیه «اباعبدالله» اشاره به قائمه و ریشه و اساس عبودیت دارد (۳) که این حقیقت در وجود مقدس حضرت امام حسین (علیه السلام) تعریف می شود. حمل معرفت کربلای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) کمال عبودیت است و وجود مقدس آن حضرت أس و اساسِ عبودیت در عالَم می باشند و جز از طریق معرفت به کربلای ایشان نمی توان به عبودیت رسید. 🖋حضرت مولانا اباصالح ،‌ صاحب العصر و الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با ندبه و بکاء هر صبح و شام بر جد شریفشان حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) (۴) طریق عبودیت و بندگی را به عبادالله نشان می دهند و لذا وجود مقدسشان به «ابوعبدالله» ملقّب می باشند. ✔️چنانکه حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند: ▫️لوْ لَمْ یبْقِ مِنَ الدُّنْیا إِلّا یوْمٌ وَاحِدٌ لَبَعَثَ اللَّهُ فِیهِ رَجُلاً إِسْمُهُ إِسْمِی وَ خُلْقُهُ خُلْقِی، یکَنّی أَبا عَبْدِاللَّهِ علیه السلام (۵) ▪️اگر تنها یک روز از عمر دنیا باقی مانده باشد، خداوند عزوجل در آن روز مردی را مبعوث خواهد کرد که اسم او اسم من است، خُلق او خلق من و کنیه اش «ابوعبداللَّه» می باشد. ا┅═✧❁ 📔منابع ❁✧═┅ا (۱). علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه): فِی قَوْلِهِ تَعَالَی «الْحَمْدُ لِلهِ وَ سَلامٌ عَلی عِبادِهِ الَّذِینَ اصْطَفی» قَالَ: هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) [تفسیر القمی، ج۲، ص۱۲۹] (۲).کامل الزیارات النص ص۷۲ (۳). «و یسمی کلّ من کان سببا فی ایجاد شیء أو اصلاحه أو ظهوره أبا». (۴).«یَا جَدّاه! فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما» [فرازی از زیارت ناحیه مقدسه] (۵).بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۱