‍ ⚜سخنراني آيت الله ناصري⚜ باز در حديثي قدسي آمده است: لايزال عبدي يتقرب إلي بالنوافل مخلصا لي حتى أحبه. فإذا أحببته كنت سمعه الذي يسمع به و بصره الذي يبصر به و يده التي يبطش بها. إن سألني أعطيته و إن استعاذني أعذته(ارشادالقلوب، ج 1، ص 91.) پيوسته بندة من با انجام دادن خالصانه مستحبات به من نزديك مي‌شود؛ تا جايي كه او را به طور ويژه دوست بدارم. وقتي او را دوست داشتم، من گوش او مي‌شوم كه با او مي‌شنود و چشم او مي‌شوم كه با آن مي‌بيند و دست او مي‌شوم كه با آن كار مي‌كند. اگر چيزي از من درخواست كند، حتماً به او مي‌دهم و اگر به من پناه ببرد، حتماً او را پناه مي‌دهم. خدا مي‌گويد: «ای بنده من! پهلوی من بیا تا هر چه مي‌خواهی، به تو بدهم»؛ اما ما فاصله گرفته ایم و با اين فاصله گرفتن ـ به خدا قسم! ـ ضرر مي‌کنيم. سریال مطلب:4/خ/95 #آثار_بندگی كانال رسمي آيت الله ناصري @naseri_ir

‍ ⚜سخنراني آيت الله ناصري⚜ انساني كه گناه نکرد، يعني واجبات خود را بجا آورد و محرمات را ترک کرد، مصداق همان حديث شريف قدسي مي‌شود که فرمود: «عبدی اطعنی حتی اجعلک مثلی»؛ «ای بنده من! اطاعت من را بکن، تا مثل من بشوی. من به هر چه بگویم: باش، مي‌باشد. تو هم به هر چه بگویی: باش، مي‌باشد». 50/خ/95 #آثار_بندگی كانال رسمي آيت الله ناصري @naseri_ir