#معرفی_کتاب #آموزه_هایی_از_اخلاق_امام_حسین 📚 «آموزه‌هایی از اخلاق امام حسین علیه‌السلام»، تألیف عبدالعظیم مهتدی بحرانی و ترجمۀ غلامحسین انصاری، برای بار اول در سال ۱۳۸۵ و برای بار دوم در سال ۱۳۸۹ توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل منتشر شد. این کتاب، ضمن اشاره به فضائل و ارزش‌های موهبتی و پاره‌ای از کرامات امام حسین، رفتار و خلقیات قرآنی و پیامبرگونه آن حضرت را به‌تفصیل و با دقت و موشکافی ویژه‌ای مورد بحث قرار می‌دهد. مولف در فصل اول کتاب حاضر، ضمن بیان اهمیت اخلاق و توصیه‌های گرانسنگ پیشوایان اسلام، با دلایلی روشن، نتیجه گیری می کند که هدف از قیام شکوهمند کربلا، دگرگون ساختن نظام اخلاقی فاسد و منحطی بود که رژیم تبهکار اموی، با عمل و تبلیغاتی گسترده، آن را ترویج می کرد، منشهایی مانند: نفاق و دورویی، چاپلوسی و تملق، دروغگویی و نیرنگ‌بازی، سرسپردگی و اطاعت مطلق از حاکم، ولخرجی و اسراف از بیت المال، توزیع ناعادلانۀ درآمد عمومی، بی‌اعتنایی به احکام شرع مبین و ... مؤلف در فصل دوم این کتاب، یکصدوشصت رویداد کوچک و بزرگ از زندگی امام حسین را ذکر کرده و در پایان هریک از آنها، دروس و نکته‌های تربیتی سودمندی را یادآور شده است.

#گزیده_کتاب #آموزه_هایی_از_اخلاق_امام_حسین ✅ ملایمت در برابر انتقادگر 📚 مردی به امام‌حسین علیه‌السلام گفت: در تو تکبری می‌بینم. امام در پاسخ او فرمود: «همۀ کبریا و بزرگی از آن خدای یگانه است و در غیر او وجود ندارد. خدای تعالی می‌فرماید: پس عزت و ارجمندی از آن خدا و رسولش و مؤمنان است.» خوانندۀ گرامی! به نظر شما وقتی شخصی به ما اهانت کند، مثلاً بگوید: تو متکبری! چه عکس‌العملی نشان می‌دهیم؟ آیا مانند حسین علیه‌السلام با ادب و ملایمت به او پاسخ می‌دهیم، یا اینکه به صورت او می‌زنیم یا کلماتی نثارش می‌کنیم که مانند کارد به قلبش فرو رود و به جای یک کلمۀ او، دو کلمه جواب می‌دهیم؟ هر کس می‌خواهد اخلاق حسینی را در وجود خویش تجسم بخشد، باید با انتقادکننده به‌نرمی و ملایمت رفتار کند، حتی اگر انتقاد او نیش‌دار و غیرمؤدبانه باشد، زیرا بسیاری از همین منتقدان وقتی اخلاق کریمانه و ادب طرف مقابل را دیده‌اند، به راه راست هدایت شده‌اند. امام‌حسین علیه‌السلام در سخن دیگری دربارۀ اثر نرمش و ملایمت می‌فرماید: «هر کس منطق و اندیشه را برنتابد و تدابیر در عمق جان وی نفوذ نکند، ملایمت و نرمش کلید تسخیر قلب اوست.» 📌 برگرفته از ص 182 و 183 کتاب «آموزه‌هایی از اخلاق امام حسین علیه‌السلام»، تألیف عبدالعظیم مهتدی بحرانی و ترجمۀ غلامحسین انصاری، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

📚 فرازهایی از زندگانی امام حسن علیه‌السلام فروست: سرچشمه‌های نور تهیه و تدوین: مؤسسۀ البلاغ مترحم: مسلم صاحبی و محمود شریفی ناشر: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل تعداد صفحات: 88 قیمت: 15 هزار تومان شمارگان: 3000 نسخه چاپ دوم: بهار 1393

#گزیده_کتاب 📚 امام باقر علیه‌السلام در مورد اهمیت این پیمان (صلح امام با معاویه) و آثار و نتایج مثبتی که برای جامعۀ اسلامی به ارمغان می‌آورد، فرمود: «به خدا سوگند! آنچه حسن علیه‌السلام انجام داد، برای این امت بهتر است از آنچه که خورشید بر آن می‌تابد.» این به آن خاطر است که پیشوای دوراندیش و خرمند، به زغم توجهی که به واقعیت‌های موجود دارد، در هنگام تصمیم‌گیری جوانب دیگری را نیز در نظر می‌گیرد که بسیاری از معاصران از توجه به آن‌ها عاجزند تا اینکه پس از مدتی مسئله برای همه روشن می‌شود ... و این حادثه‌ای بود که در مورد امام حسن رخ داد. 📌 بر گرفته از ص 76 کتاب «فرازهایی از زندگانی امام حسن علیه‌السلام»، تألیف مؤسسۀ البلاغ، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#معرفی_کتاب #تحریر_اخلاق_ناصری 📚 «اخلاق ناصری»، اثری است از خواجه نصیر الدین طوسی، به زبان فارسی و یکی از مهم‌ترین رساله‌های حکمت عملی در دوره اسلامی که در سال ۶۳۳ ق، نوشتن آن به پایان رسیده است. این کتاب دربارۀ اخلاق فردی، اجتماعی و خانوادگی است و بخش‌هایی از آن ترجمه و تحریر کتاب تهذیب الاخلاق نوشتۀ ابوعلی مسکویه است. حالا، سید رحیم حسینی سعی کرده با بازنویسی متن این کتاب کهن، فهم آن را برای عموم تسهیل کند. وی در ابتدای کتاب «تحریر اخلاق ناصری» با اشاره به فواید، حکمت‌ها و نکات «اخلاق ناصری» که باعث شده مورد توجه فرهیختگان باشد، می‌نویسد: «مخاطبین عام به علت مشکل بودن فهم متن و انشاء آن، از بهره‌های این اثر محروم مانده‌اند، از این رو بر آن شدیم تا با تحریری نو و بازنویسی فصل‌های گوناگون آن و انجام اصلاحات و توضیحات لازم، دسترسی عموم به مطالب آن را فراهم سازیم.» 📌 «تحریر اخلاق ناصری»، نوشتۀ خواجه نصیرالدین طوسی و با تحریر سید رحیم حسینی، در 303 صفحه، با شمارگان 1000 نسخه و با قیمت 65000 تومان، به‌تازگی توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل روانۀ بازار شده‌است. https://www.mehrnews.com/news/5468087 https://www.ibna.ir/fa/tolidi/320240/

#گزیده_کتاب #تحریر_اخلاق_ناصری 📚 محبت پدر و مادر برای فرزندان امری طبیعی است و محبت فرزندان نسبت به آنها امری ارادی و به این علت است که در شرایع و ادیان، بیش از آنکه به پدران و مادران دستور احسان و نیکوکاری نسبت به فرزندان بدهند به فرزندان امر کرده‌اند؛ زیرا پدر و مادر به هر طور طبیعی این کار را خواهند کرد، ولی فرزندان باید اراده کنند و سعی و کوشش در این امر داشته باشند. 📌 برگرفته از ص 204 کتاب «تحریر اخلاق ناصری»، نوشتۀ خواجه نصیرالدین طوسی و تحریر سید رحیم حسینی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

📚 فرازهایی از زندگانی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فروست: سرچشمه‌های نور تهیه و تدوین: مؤسسۀ البلاغ مترحم: مسلم صاحبی و محمود شریفی ناشر: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل تعداد صفحات: 216 قیمت: 30 هزار تومان شمارگان: 3000 نسخه چاپ سوم: تابستان 95

#گزیده_کتاب 📚 آن هنگام که بر «طلحه و زبیر» روش امام در توزیع بیت المال، گران آمد. خطاب به آنان فرمود: «فوالله ما انا و اجيرى هذا الا بمنزلة واحدة»؛ به خدا قسم من و این کارگرم تفاوتی با هم نداریم. سهل بن حنیف به آن حضرت عرض کرد: یا امیرالمؤمنین من این غلام را آزاد کردم. امام سه دینار به آن غلام داد، همان مقدار که به سهل بن حنیف عطا فرمود. امام اموالی را تقسیم کرد. «عاصم بن میثم» نزد وی آمد و گفت: ای امیر مؤمنان! من پیرمردی هستم که مخارجم سنگین است. امام فرمود: به خدا این‌ها دسترنج من یا میراث پدرم نیست؛ بلکه امانتی برای ظرف‌های مخصوص آن است. «عبدالله بن زمعة»، یکی از شیعیان آن حضرت، نزد وی آمد و از او مالی طلب کرد. امام در جواب او فرمود: این مال متعلق به من یا تو نیست؛ بلکه مال مسلمانان و دستاورد شمشیرهای آن‌هاست؛ پس اگر در جنگ آنان شرکت داشته اید، مثل آنان بهره ای خواهید داشت وگرنهدستاورد آنها برای دیگر دهانها روا نیست. عمرو بن عاص در یکی از شبها که امام به کار مسلمانان مشغول بود، در بیت المال، نزد آن حضرت می‌آید. امام چراغ خاموش کرده و در پرتو نور ماه می نشیند. زیرا چراغ متعلق به مسلمانان است و نباید در دیدارهای شخصی بکار برده شود. 📌 برگرفته از ص 153 و 154 کتاب «فرازهایی از زندگانی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام»، تألیف مؤسسۀ البلاغ، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#معرفی_کتاب #المراجعات 📚 رهبری امام علی علیه‌السلام در قرآن و سنت (ترجمۀ المراجعات)، يكی از آثار بسيار مهمّ پژوهشگر بزرگ سيد‌ ‎عبدالحسين شرف‌الدين موسوی عاملی است كه در 112 مناظره مفصل و عالمانه با شیخ‌الاسلام سلیم بشری مالکی از علمای مصر، ولايت و امامت حضرت اميرالمؤمنين علی علیه‌السلام اثبات و شبهات مطرح شده، پاسخ داده شده است. شیخ سلیم در آخرین نامه‌اش اعتراف به حقانیت مذهب شیعه کرده، چنین می‌گوید: «گواهی می‌دهم که شما (شیعیان) در فروع دین و اصول آن بر همان راه و طریقی هستید که ائمه آن رسول صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بوده‌اند.» مترجم کتاب، محمد جعفر امامی است. او یادآور شده‌است: آنچه از همه جالب‌تر بود و می‌توانست مرا مجذوب خود سازد، رعايت ادب و احترام در بحث بود كه در سراسر كتاب به چشم می‌خورد. 📌 جدیدترین چاپ این کتاب توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل در 574 صفحه در دسترس است. قیمت این کتاب با جلد نرم، 80 هزار تومان و با جلد سخت، 95 هزار تومان است.

✅ بیان حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی (حفظهُ‌الله) پیرامون کتاب المراجعات (1) 💠 واقعی بودن مناظرات «المراجعات» 🔹 مناظرات واقعی است، منتها فرانسوی‌ها که حمله می‌کنند، بر اثر این حمله خیلی از نسخه‌های کتاب‌ها و تألیفات ایشان از بین می‌رود؛ من جمله کتاب «تاریخ ائمه» که چند سال روی آن کار کرده بود. ایشان از اینکه این کتاب از بین رفت، خیلی متأثر بود. 🔸 نامه‌هایی که بین شیخ سلیم بشری و ایشان رد و بدل شده بود هم از بین می‌رود، منتها آقای شرف‌الدین خیلی پر حافظه بودند. می‌گفته: اصل نامه‌ها از بین رفته است، ولی مطالب نامه‌ها در اثبات و نفی شبیه به این و قریب به این مضامین بود. و این را در کتابش نوشته است. 🔹 شخصی ایراد می‌کرد که چون اصلش نیست، لذا نباید به این صورت منتشر می‌شد. آسید عبدالله شرف‌الدین از این حرف خیلی اوقاتش تلخ شده بود و پاسخ داده بود که خود ایشان نوشته است که اصل مناظرات از بین رفته و قریب به این مضامین است. بنابراین ایشان مدعی نقل عين لفظ نیست و خودش تصریح کرده که قریب به این مضامین بوده و خواسته‌ایم مباحث مطرح شده به کلی از بین نرود. 📚 جرعه‌ای از دریا ؛ ج ۱ ص ۵۷۴

✅ بیان حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی (حفظهُ‌الله) پیرامون کتاب المراجعات (2) 💠 نقدی بر «المراجعات» 🔹 من مراجعات را مطالعه نکرده بودم، اما تصادفاً نگاهی کردم و اشکالی به نظرم آمده بود. آسید عبدالله [فرزند مرحوم شرف الدین] که آن را برای پدرش گفته بود، می‌گفت: پدر خیلی اعجاب و تمجید و تعریف کرده بود. بعد دیدم که برخی جاهای دیگر مراجعات اشکال دارد که فرصت نشده بود مراجعه کنم. 🔸1⃣ ایشان در آنجا نوشته بود که خیلی از سنی‌ها با اینکه به تشیع شخصْ تصریح کرده‌اند، به حدیثش احتجاج کرده و حدیثش را معتبر دانسته و از وی اخذ کرده‌اند، و برای نمونه صد نفر را ذکر کرده بود؛ از جمله صاحب بن عبّاد. که آقای شرف الدین گفته بود علمای اهل سنت به تشیعش تصریح کرده‌اند و نسایی هم از او اخذ حدیث کرده است. من اشکال کردم که: نسایی در سال ۳۰۳ وفات کرده است و تاریخ ولادت صاحب بن عباد مورد اتفاق است و حتی در المراجعات نوشته که در سال ٣٢٦ یعنی ۲۳ سال بعد از وفات نسایی متولد شده است. چطور نسایی به حدیث او احتجاج کرده است؟! این اشکال را تصادفاً دیدم و به آسید عبدالله گفتم. ایشان آن را به پدرش گفته بود. می‌گفت پدرم خیلی اعجاب و تمجید کرد و فرمود: من تقصیر ندارم. من از میزان الاعتدال نقل کرده‌ام و آنجا این‌جور نوشته بود و مدرک را هم در آنجا نوشته‌ام، منتها اگر ایشـان تـوجه می‌داشت، این را در زمره آن صد مورد ذکر نمی‌کرد و به حرف باطلی که آن‌ها گفته‌اند، احتجاج نمی‌کرد. 🔸2⃣ اشتباه دیگر درباره شخصی به نام «معروف» است. دو تا «معروف» هست: یکی معروف بن خرّبوذ مکی که از فقها و جزء اصحاب اجماع است، و دیگری معروف بن فیروز کرخی که صوفی است و همان معروفِ کرخیِ مشهور است. ایشان معروف بن خرّبوذ را جـزء آن‌هایی نوشته که سنی‌ها از وی اخذ حدیث کرده‌اند، ولی با معروف کرخی مخلوط کرده و وفات معروف مکی را سال ۲۰۰ هجری نوشته است؛ در حالی که سال ۲۰۰ تاریخ وفات معروف کرخی است. اما تاریخ وفات معروف مکی در دست نیست. احتمال دارد که در زمان حیات حضرت صادق (ع) یعنی قبل از سال ١٤٨ ـ که سال شهادت حضرت صادق (ع) است ـ از دنیا رفته باشد. وی از قدمای اصحاب حضرت صادق (ع) و از طبقه اول آن‌ها و در ردیف زراره و محمد بن مسلم است. احتمال اینکه در زمان حیات حضرت صادق (ع) وفات کرده باشد، وجود دارد. اگر چه تاریخ وفاتش در دست نیست، ولی مسلماً سال ۲۰۰ سال وفات وی نیست. معروف کرخی، معاصر حضرت رضا (ع) است؛ چون ۲۰۳ حضرت رضا شهید شده است. 🔸3⃣ از مواردی که اشتباه المراجعات است و آسید عبدالله می‌گفت که این را پدرم نمی‌دانست، این است که شیعه و تشیع در اصطلاح قدما و متأخرين متفاوت است. آقای شرف الدین شیعه را به اصطلاح فعلی ما به کاربرده است، ولی در اصطلاح قدما شیعه به اصطلاح ما نیست. لذا خیلی از کسانی را که گاهی به عنوان شیعه ذکر کرده، شیعه به اصطلاح قدماست، نه به اصطلاح مورد بحث. شیعه در اصطلاح قدما در مقابل عثمانی است. اگر کسی امیرالمؤمنین (ع) را بر عثمان مقدم بدارد، این شیعه است: «التشيع محبة علي و تقديمه علی عثمان و إن قدمه على الشيخين فهو رافضي». و اگر سبّ و امثال این‌ها ضمیمه شود، أشد في الرفض می‌شود. لذا ممکن است شخصی سنّی باشد و رافضی هم باشد؛ یعنی اگر امیرالمؤمنین را بر شیخین هم مقدم بدارد، این شیعه رافضی است، به اصطلاح قدماء. خیلی از این‌ها را که شیعه گفته‌اند، به اصطلاح سابقین است، نه به اصطلاح فعلى ما. و مرحوم شرف الدین به این نکته توجه نداشتند. علتش هم این است که این جور مباحث در کتاب‌های میرحامد حسین هست و چون ایشان عرب بود و کتاب‌های میرحامد حسین فارسی است، آن هم فارسی خاصی است، طبیعتاً نمی‌توانست از این کتاب‌ها استفاده کند. لذا به آن مراجعه نکرده بود، منتها آن مرحوم خودش يک ذكاء و سرعت انتقال و ذوق استثنایی داشت. 📚 جرعه‌ای از دریا ؛ ج ۱ ص ۵۷۴

#گزیده_کتاب #المراجعات 📚 معاویه، پیشوا و رهبر گروه طغیانگر و ناسزاگو به امیرمؤمنان علی و محارب و جنگ‌کننده با او، همان کسی که دستور داد امام علی را بر منابر مسلمین لعن کنند - با این وقاحت و دشمنی‌اش ۔ حدیث منزلت را انکار نکرده‌است، و با سعدبن‌ابی‌وقاص به مكابره برنخاست؛ هنگامی که به او گفت: چه چیز تو را مانع شد که ابوتراب را سب و ناسزا نگویی؟ و سعد پاسخ داد: سه چیز پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم دربارۀ او فرموده است، به یاد آنها افتادم و از بدگویی وی خودداری کردم؛ اگر یکی از آنها را من می‌داشتم، برایم از بهترین ثروت عرب محبوب‌تر بود. از پیامبر، هنگامی که او را در بعضی از جنگ‌ها در مدینه گذاشت، شنیدم که به او می فرمود: «آیا راضی نیستی که برای من، همچون هارون نسبت به موسی باشی؟ با این تفاوت که، پس از من، پیامبری نیست.» معاویه ساکت شد، و سعد را از تکلیف به سب و بدگویی معاف ساخت. 📌 برگرفته از ص 226 کتاب «رهبری امام‌علی علیه‌السلام در قرآن و سنت»، ترجمۀ المراجعات، تألیف علامه سید عبدالحسین شرف‌الدین و ترجمۀ محمدجعفر امامی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل