«درد» آمدیم لطف تو مارا دوا کند شاید «غریبه» را نگهت آشنا کند هر روزه دار پیش ضریح تو در نجف با حبه های زرد عنب روزه وا کند گفتند ربّ ِ اهل جهان نیستی و من گفتم ز روی طعنه به آنها، خدا کند سرمست چشم توست غروبی که ظهر شد دستت به نور شمس هم انفاق ها کند هر ذره در عوالم امکان برای وصل با اسم تو خدای خودش را صدا کند امید وصل در دل ما موج می زند عاشق،سحر،مقابل ایوان، دعا کند هرکس که باحضورتوخلوت نکرده است بایدبرای خویش دلی دست وپاکند چون آفتابِ لطفِ شماذره پروراست بی شک خرابه ی دل ما را بنا کند قطعانجات دست مناجاتهای توست عمری کمیل با کلماتت صفا کند رندانه خواستیم خدا را و عاقبت ما را به یک نگاه تو حاجت روا کند در روز حشر مست شراب الست را از بین خلق، فاطمه باید جدا کند #نـوكــر_نـوشــت: #یاعلـی_جان بر در #شاه_نجف بسیارها کم می شود رشته ی #حب_علی باخلق محکم می شود حضرت #جبرییل هنگام زیارت درنجف بر در ایوان حیدر تا #کمر خم می شود صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم ياابا عبدالله الحسين https://eitaa.com/joinchat/3643146337C45b1cd8796