eitaa logo
تربیت نسل تمدن ساز🇮🇷
2.9هزار دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
427 ویدیو
144 فایل
مطالب کاربردی تربیت اسلامی🥰 متخصص در زمینه کودک و نوجوان مادر ۳فرشته ، دانش آموخته سطح سه حوزه علمیه و دکتری تربیتی دانشگاه علامه نشر مطالب با لینک کانال مجازه🌷 مشاوره آنلاین https://eitaa.com/moshavereanlinefarzanparvari ارتباط با من @nazrevelayat
مشاهده در ایتا
دانلود
تربیت نسل تمدن ساز🇮🇷
#صبر و #تحمل در #والدین! #استاد_پناهیان https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444 #نسل_تمدن_س
یکی از ویژگی های آخرالزمان ،افزایش سختی ها و مشکلات هست .و اگر دقت کرده باشید پای درد و دل هر کسی می نشینیم از سختی ها و گرفتاری هایش می گوید .و به خاطر همین مشکلات و گرفتاری ها ،آستانه صبر و تحمل افراد کاهش پیدا کرده و پرخاشگری ها بیشتر شده است. در حالیکه نسل های گذشته میزان تحمل و صبر بیشتری داشتند .مثلا مادران ما زمان جنگ رو تجربه کردند و با فرزندان زیادی که داشتند و شرایط اقتصادی دشوارتر و نبود همسران شون( که در جبهه بودند) میزان صبر و تحمل بالاتری داشتند. حالا چرا میزان تحمل و صبر کم شده است؟ اگر موافق هستید برای افزایش میزان صبر و تحمل که در روانشناسی تاب آوری هم نامیده میشه راهکار ارائه بدهیم تا از این طریق بتوانیم از پس مشکلات بربیاییم. https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
تفاوت صبر و تاب آوری به لحاظ سازه های مفهومی صبر شامل بازداری از خشم، بازداری از شهوات، شکیبایی، استقامت، انتظار و گشایش عقل است؛ در حالی که سازه های مفهومی تاب آوری شامل تحمل پذیری، انطباق، بازگشت، سازگاری، افزایش ظرفیت و تغییر و بازسازی است. به همین ترتیب فرایند رشد صبر عبارتند از: بازداری هیجانی؛ شکیبایی؛ استقامت؛ انتظار و کمال. پس می توان نتیجه گیری کرد که روش صبر بهعنوان یک مدل در سبک زندگی اسلامی می تواند هم در پیشگیری و مداخله و هم در رشد و تکامل آدمی، به ویژه در مداخلات مرتبط با بحران به کار رود. این رویکرد می تواند جایگزین مناسبی برای دیدگاه های هیجان مدار و تاب آوری باشد. https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
با نظرات تون ما رو در بهتر و پربارتر شدن مطالب کانال یاری کنید😊🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
خلاصه کتاب اثرات پنهان تربیت آسیب زا سلام و رحمت جمع بندی گفتار سوم «تربیت کردن مانع تربیت شدن است» نگارنده در ابتدا با مطلبی از مولوی سعی دارد انتقال محتوا و اطلاعات بدون ایجاد مسأله و نیاز مخاطب را مهر باطل بزند.... در ادامه با آوردن تعبیرات مختلف مثل این مطلب که برای ترویج و تبلیغ گوهر گرانبها باید آن را مخفی و پنهان کرد،،سعی دارد که «مفهوم احساس نیاز و تشنگی ایجاد کردن »در مخاطب را باز کند و اهمیت آن را نشان دهد.‌.. نویسنده در ابتدای این فصل گریزی به سوالاتی که ممکن است نسبت عنوان این فصل پیش بیاید که مگر(تربیت کردن با تربیت شدن) تفاوتی دارد ؟ زده است واز خندقی عمیق بین تربیت کردن و تربیت شدن صحبت کرده است... هرچه در این فصل عمیق تر میشویم نگارنده اهمیت «کشف» توسط متربی را پررنگ می‌کند، و کماکان تربیت کردن را نفی می‌کند،چرا که فاعل تربیت کردن را مربی میداند و فاعل تربیت شدن متربی .... ادامه میدهد که انتقال محتوا و اطلاعات بدون ایجاد زمینه و تشنگی در راستای آموزش بی اثر خواهد بود و مانع خودانگیختگی یا به عبارتی مانع جوشش درونی و ماندگار خواهد شد..... نگارنده در این فصل از عشق به حقیقت سخن به میان می آورد و اینکه حقیقت دست نیافتنی هست و متربی در مسیر این گوهر گرانبها (حقیقت) که قرار میگیرد و به طور مستقیم محتوا دریافت نمی‌کند میل به کنجکاوی و جویندگی و خودانگیختگی در او ایجاد میشود و روحیه ی کشف کردن در او شکل می‌گیرد...... نگارنده در ادامه این مطالب به این راه حل می رسد که برای تحقق همه ی اینها (تربیت درونی، خودانگیختگی و روحیه ی کشافی و جستجو گر) *تقویت حس نیاز* را پیش می‌کشد و هنر مربی را در ایجاد این حس نیاز می‌بیند،تا اینکه بخواهد بدون ایجاد این حس نیاز استعداد و زمینه ی شکوفایی او را کور و به عبارتی اورا آماده خور بار بیاورد..... نگارنده در اواسط این فصل دست بر روی نکته ای میگذارد که هرگونه شروع بدون عشق و امید به اینکه در میانه ی راه اثر بگذارد رد می‌کند..... و اظهار می دارد:« که تربیت اگر از بنیاد و آغاز با ایمان و عشق و رغبت درونی همراه نباشد اثر آن بی ریشه و موقت خواهد بود»نگارنده این نوع تربیت که به عبارتی پرداختن به شاخ و برگهاست را ایستگاه میداند و نه راه ،،،طبقه می داند نه اساس و پایه.... و چنین تربیتی را آسیب زا و مانع شکوفایی استعداد ها می‌بیند...... نگارنده ول کن ماجرا نیست و در راستای اهمیت فطرت درونی انسانی ادامه می دهد که اگر قصد تربیت کردن است بایدخمیر مایه درونی متربی و فطرت اورا به باروری و پرورش واداشت.....زیرا هر اقدام اضافی از بیرون مانع شکل گیری و دونی شدن تربیت و تربیت فطریست.... نگارنده در اواخر فصل سخن و کلام را فرع می‌داند و تنها مقصود را اصل می‌داند که باید از جانب متربی دریافت معنی صورت گیرد.....که در اینجا تربیت غیر کلامی را جایگزین تربیت کلامی می داند و تربیت خاموش را نافذتر از کلامی می‌بیند https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
هدایت شده از Aminikhaah
🔶 تربیت در رجب 🔷 ماه تغییر و اصلاح، حتی به اندازه یک قدم @Aminikhaah