حضرت امیر علیه السلام خطاب به کمیل فرمودند: «فَاحْفَظْعَنّی مااقُولُ لَک: النّاسُ ثَلاثَةٌ: فَعالِمٌ رَبَّانِی وَ مُتَعَلِّمٌ عَلی سَبیل نَجاةٍ وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ» کمیل! آنچه برایت می گویم، به خاطر بسپار و نسبت به آن محافظت کن. مردم به سه دسته اند:(مواظب باش ببین که از کدام گروه به شمار می آیی!) 1- گروه اوّل، علما و دانشمندان الهی هستند که مربّی مردمند (دانشمندانی که هم خود راه حقیقت را طی می کنند و هم دیگران را رهنمون هستند.) 2- کسانی که خود، فاقد دانشند، ولی در سایه نور دانش دانشمندان حرکت می کنند و در پی تحصیل علم هستند. 3- انسان های احمقی که نه خود راه را می دانند و نه از رهروان، راه را می پرسند. آدمهای احمق بی سر و پایی که نه خود عالمند و نه بر علم عالم تکیه می زنند! حضرت علیه السلام با بیان چهار ویژگی، ماهیت گروه سوّم را روشن می سازد: الف- اتْباعُ کلِّ ناعِقٍ: به دنبال هر صدایی حرکت می کنند و پای هر پرچمی سینه می زنند و هدف خاصّی ندارند. ب- یمیلُونَ مَعَ کلِّ ریحٍ: آنان نان را به نرخ روز می خورند، و مانند آفتاب گردان به هر طرفی که باد بوزد، همانند کسانی که در عصر پیامبر صلی الله علیه و آله در زیر پرچم آن حضرت جنگیدند و در دوران امامت حضرت علی علیه السلام به سراغ معاویه رفته، برای او شمشیر زدند! و اگر عمرشان کفاف می کرد، حتماً در سایه پرچم یزید به سر می بردند؛ چه این که در آن روز، باد بدان سو می وزید! ج- لَمْ یسْتَضیئُوا بِنُورِ العِلْمِ: آنان از نور علم بهره ای نبرده اند تا با آن راه را بیابند. د- وَلَمْ یلْجَؤُوا الی رُکنٍ وَثِیقٍ: آنها نه تنها فاقد علم و دانشند، بلکه به ستون محکم علم دانشمندان هم تکیه نزده اند. گروه سوّم- که انسانهای کم ظرفیت و خطرناکی هستند-، مصداق «وَالَّذی خَبُثَ» شناخته شده اند؛ ولی گروه اوّل و دوّم مصداق «بلد طیب». منبع:نهج البلاغه، كلمات قصار، كلمه 147 #نهج_البلاغه #ارزش_علم #کتابخوانی #نسل_تمدن_ساز https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444