راهکارهای بهبود اضطراب جدایی اگر ترس از جدا شدن در کودک به حد طبیعی باشد، می‌توانید برای کاهش اضطراب جدایی راهکارهای زیر را انجام دهید و این روند را تسهیل کنید: ۱_گفتگو با کودک درباره مدرسه از قبل درباره روند مدرسه، چرایی ماندن کودک در مدرسه، خوبی‌ها و لذت‌های مدرسه رفتن با کودک صحبت کنید و احساس مثبت او را تقویت کنید. از کودک درباره ترس‌ها و نگرانی‌هایی که از مدرسه رفتن دارد بپرسید و به احساسات و حرف‌های او به خوبی گوش دهید. همینکه کودک احساس کند او را درک می‌کنید، به مرور احساس آرامش بیشتری می‌کند و حس اعتمادش به حرف‌های شما نیز بیشتر می‌شود. ۲_سرزنش احساسات کودک ممنوع یادتان باشد و به خودتان یادآوری کنید که کودک در هیچ‌کدام از مشکلات روحی خود مقصر نیست، پس نباید برای هیچ احساسی سرزنش شود. باید احساسات او را به رسمیت بشناسید و به صورت جمله برای او تکرار کنید. مثلا بگویید میدانم ترسیده‌ای، یا میدانم جدا شدن از من برایت سخت است. این کار کمک می‌کند کودک به شکل مضاعف در لوپ اضطراب و استرس به دام نیفتد. بلکه با احساس درک و همذات‌پنداری شما و پذیرشی که دارید، او نیز نسبت به احساس خود حس شفقت و پذیرش داشته باشد. ۳_آشنا کردن کودک با معلم ها برای آشنا شدن با مدرسه، معلم‌ها، کادر مدرسه و حتی همکلاسی‌های او وقت بگذارید. چند باری در فرصتی غیر از زمان مدرسه با او به اطراف محل مدرسه، داخل مدرسه و کلاس‌ها، پش معلم و مسئولین بروید و گفتگوی سه نفره خوشایندی با افراد شکل دهید. وقتی کودک در حضور شما با اجزای مختلف مدرسه آشنا شود، حس نزدیکی بیشتر با آن‌ها خواهد داشت. حتی می‌توانید هدیه‌های کوچک تهیه کنید و از معلم بخواهید در اولین برخورد آن را به کودک بدهد که تا حدی باعث شکل‌گیری حس خوب اولیه در کودک شود. همراهی با کودک برای مدرسه رفتن در صورت امکان تا زمانی که کودک ترس شدید از جدا شدن دارد و هنوز مشکل او به صورت ریشه‌ای برطرف نشده، با او در مدرسه همراه شوید و در مدرسه بمانید. برای این مسئله باید با مشاور و کادر مدرسه صحبت کنید. مهم است که خاطره کودک از مدرسه با وحشت، احساس بی‌اعتمادی و خشم به شما برای ترک او و رنج از تحمل تنهایی گره نخورد. ۴_بهبود شرایط خواب و غذا شرایط خواب خانواده و کودک را طوری تنظیم کنید که فرندتان ۸ ساعت خواب مفید شب داشته باشد. محیط خواب باید تهویه، دمای مناسب و تا حدی خنک، نور کم یا تاریکی کامل، سکوت و محل خواب مناسب داشته باشد. تا جای ممکن از دادن غذاهای محرک استرس و اضطراب مانند انواع ادویه، دمنوش‌ها، مواد غذایی دارای کافئین مانند چای، قهوه و شکلات و دادن قند زیاد به کودک پرهیز کنید. ۵_گفتن حرف های مثبت از مدرسه کودک نباید از بزرگترها، در فیلم و انیمیشن درباره خاطرات بد مدرسه، دوستان و معلمان، سختی درس و مدرسه چیزی بشنود. سعی کنید بدون اینکه مستقیم با کودک حرف بزنید، از خاطرات خوب خود در مدرسه صحبت کنید و از خوبی‌های درس خواندن، دوستی، بازی در مدرسه، زنگ تفریح، اردو و معلم‌ها بگویید. فراموش نکنید برای اینکه کودک تجربه‌ای خلاف گفته‌های شما نداشته باشد و نسبت به مدرسه بی اعتماد نشود باید مدرسه او را با تحقیق کافی انتخاب کرده باشید. ۶_سخت گیری ممنوع وقتی کودک شما اضطراب شدید را تجربه می‌کند، داشتن برنامه روتین خواب، غذا خوردن، آماده شدن، به موقع رساندن کودک به مدرسه و انجام به موقع تکالیف، در کاهش استرس او تأثیر دارند. اما خصوصا تا زمانی که این استرس شدید است نباید برای انجام تکالیف یا گرفتن بهترین نمره به او سخت‌گیری کنید. با کاهش اضطراب، عملکرد تحصیلی و اشتیاق کودک برای درس خواندن نیز خود به خود بهتر می‌شود. بنابراین در زمینه درس خواندن تا درمان اختلال اضطراب کلاس اول متعادل رفتار کنید. ۷_مراجعه به روانشناس کودک در شرایط بحرانی که کودک با هیچ روشی با جدا شدن و رفتن به مدرسه کنار نمی‌آید، باید از متخصصین کمک بگیرید و البته بهتر است به محض شک یه وجود این مشکل، با یک روانشناس مشورت کنید. روانشناس کودک با توجه به ریشه مشکل، شدت مشکل و سایر مشکلات کودک، با روش‌هایی مانند گفتگو، گفتاردرمانی، بازی‌درمانی، قصه‌درمانی یا ارجاع به روانپزشک برای درمان دارویی به او کمک می‌کند. گاهی لازم است در کنار کودک، والدین نیز به روانشناس مراجعه کنند تا روش‌های تربیتی یا مشکلات درونی خود را نیز ترمیم کنند. #درمان_اضطراب_جدایی #دبستان https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444 #نسل_تمدن_ساز

🔰 #خاطره | روایت آیت‌الله خامنه‌ای از روز اول مدرسه 📝 «روز اوّلی که ما را به #دبستان بردند، روز خوبی بود؛ روز شلوغی بود. بچه‌ها بازی میکردند، ما هم بازی میکردیم. اتاق ما کلاس بسیار بزرگی بود - باز به چشم آن وقتِ کودکی من - و عدّه بچه‌های کلاس اوّل، زیاد بودند. حالا که فکر میکنم، شاید سی نفر، چهل نفر، بچه‌های #کلاس_اول بودیم. به هرحال و روز پُرشور و پُرشوقی بود... مدیر دبستان ما آقای «تدّین» بود... من در زمان ریاست جمهوریم ارتباطات زیادی با او داشتم. مشهد که میرفتم به دیدن ما می‌آمد... عدّه‌ای از معلّمین را یادم است؛ بله، تا کلاس ششم - دوره دبستان - خیلی از معلّمین را دورادور میشناختم.» ۱۳۷۶/۱۱/۱۴ به مناسبت آغاز سال تحصیلیِ جدید @nasletamadonsaz