💠 اندوه فراق 🔹ماه صفر، زمان ورود اهل ‌بیت (علیهم السلام) و سر مطهر سالار شهیدان (صلوات الله علیه) به #شام 👈 از #امام_سجاد_سلام_الله _علیه سؤال شد که در این جنگ چه کسی پیروز شد؟ فرمود ما پیروز شدیم و اگر خواستی بفهمی حق با ماست که ما پیروز شدیم، هنگام نماز، اذان و اقامه بگو، ببین در اذان و اقامه چه می ‌گویی؛ شهادت به وحدانیت حق می ‌دهی، شهادت به رسالت می ‌دهی. ما رفتیم #توحید_و_رسالت را زنده کردیم و برگشتیم. 🔹 آنها می ‌خواستند #اصل_دین را که به صورت #قرآن_و_عترت بود از بین ببرند، ما رفتیم و کاملاً زنده کردیم و برگشتیم و ما پیروز شدیم. آنهایی هم که شربت شهادت نوشیدند، الآن در غُرف مبنیه بهشت‌ هستند. 🔹 یک سلسله گریه‌ های عاطفی هست که دل می‌ سوزد، ما #وظیفه داریم گریه بکنیم و امر طبیعی است. ما گریه می ‌کنیم که آن ذوات مقدّس را از دست دادیم؛ برای خودمان گریه می ‌کنیم نه برای آنها! 🔹 آنها که به روح و ریحان رسیدند، آنها ﴿فَرِحِینَ﴾ اند، آنها آسیبی ندارند، آنها «عند الله»ی ‌اند: ﴿لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُون ٭ فَرِحِینَ﴾; خیلی خوشحال اند. ما برای اینکه آن ذوات نورانی را از دست دادیم، خودمان متاٴثر هستیم و گریه می‌ کنیم. 🔹 پس اینجا سه‌ مسئله هست: ـ یکی اینکه چه کسی پیروز شد؟ فرمود ما ـ یکی اینکه شهدای ما در چه حالت هستند؟ خیلی مسرورند و ﴿فَرِحِینَ﴾ ـ یکی اینکه ما که بازمانده ‌ایم، چون آن ذوات نورانی و مقدّس را از دست دادیم و از #فیض ایشان محروم می ‌شویم، اشک می‌ ریزیم. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی