#شرح_دعای_ابوحمزه ۱۹
«
🔆 *«وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَکلَنِی إِلَیهِ فَأَکرَمَنِی وَ لَمْ یکلْنِی إِلَى النَّاسِ فَیهِینُونِی»*
🔆 *«ستایش خدایی را که مرا به خودش واگذار کرد؛ پس گرامیام داشت و مرا به مردم واگذار نکرد تا خوارم کنند.»*
❇️ در این عبارت، بار دیگر شرارههای عشقمان زبانه میکشد و ثناگوی حضرت حق میشویم، خدا را سپاس میگوییم که وکالتمان را به عهده گرفته و ما را به دیگران واگذار نکرده است.
🍃 خداوند در قرآن کریم میفرماید:
🔆 «وَ لَقَدْ کرَّمْنا بَنی آدَمَ»
🔆 «و به راستى ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم.»
📗سوره ذاریات، آیه ۷۰
✅ *یکی از مصادیق تکریم خدا نسبت به بندگان این است که امر آنها را خودش به عهده گرفت و بندگان را به یکدیگر واگذار نکرد.*
💢اگر قرار بود زن به همسرش واگذار شود، فرزند به والدینش، رعیت به اربابش و کارگر به کارفرما، هر گروه از انسانها بهگونهای دچار خفت و خواری میشدند؛ زیرا بعد از مراجعههای متعدد، پاسخ مطلوب را دریافت نمیکردند و تحقیر و توهین میشدند.
✅ *ما بر این باوریم که همه رزقهای مادی و معنویمان به دست خداست:*
🔆 «هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتینُ»
🔆 «خداست که خود روزىبخشِ نیرومندِ استوار است.»
📗 سوره ذاريات، آيه ۵۸
✅ در مکنت، قدرت، عزّت، عواطف، علم و.. خودش ما را تأمین میکند، و *روزی ما را به خلقش واگذار نمیکند که با منّت و اذیت همراه شود.*
⬜️◻️ *خداوند هر مسؤولیتی به بندهاش محّول میکند، مشروط است.* اگر مادر نسبت به فرزند، مرد نسبت به همسر و … بخواهد با اکراه وظیفهاش را انجام دهد، توفیق از او سلب میشود. خدای سبحان میخواهد بندگانش در اوج مِهر و کمال لطف به یکدیگر خدمت کنند، در غیر اینصورت فرد دیگری را جایگزینشان میکند.
◀️ *به همین دلیل است که در دعای هر شب ماه مبارک رمضان میگوییم:*
🔆 *«لَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیرِی»*
🔆 *«خدایا! کس دیگر را بدل من قرار نده.»*
#شرح_دعای_ابوحمزه ۲۰
🔆 *«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا أَرْجُو غَیرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَیرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِی»*
🔆 «ستایش خدایی را که به غیر او امیدوار نیستم، و اگر به غیر او امید میبستم، امیدم را نا امید میکرد.»
❇️ *خدایا! سپاسگزاریم که ما را به گونهای قرار دادی که متوجه باشیم اگر به غیر تو امید داشته باشیم، ناامید و محروم میمانیم.*
🔰 در دعای ابوحمزه، نه بابت «دعا کردن»، بلکه به خاطر «دعا کردن با امیدِ به استجابت»، خدا را سپاس میگوییم، امید به اجابتِ حق نعمتی است که خداوند در دل داعی قرار داده است و این که فرد تنها به خداوند امیدوار باشد نه به خلق او، نعمت دیگری است.
✳️ *فرد امیدوار با فرد ناامید بسیار تفاوت دارد.* انسان ناامید کسل و افسرده است و انسان امیدوار سرحال و با نشاط؛ آن هم امید به وجودی که قدیر مطلق است و کریم مطلق، نه امید به خلق؛ زیرا اگر امیدمان به مردم باشد، ناامیدمان میکنند.
🔰 در حدیث قدسی آمده است که:
🔆 *«أَنَا خَیرُ شَرِیکٍ»*
🔆 *«من بهترین شریک هستم.»*
📘 الکافی ج ۲، ص۲۹۵
⏺️ *اگر در طلب و درخواست کسی را شریک خدا قرار دهیم، همۀ سهم خود را به او واگذار میکند و اجابتش از صحنۀ زندگیمان رخت بر میبندد.*