#شرح_دعای_یستشیر۲۶ 🔆 *«وَاَضْحَکتَ‏ وَاَبْکيتَ»* 🔆 *«تو می‌خندانی و تو می‌گریانی»* 🔰 در جوشن کبیر نیز می‌خوانیم: 🔆 *«یَا مَنْ اَضْحَکَ وَ اَبْکَی»* 🔆 *«ای کسی که انسان‌ها را به خنده و به گریه درمی‌آوری.»* ❇️ تو می‌توانی ایجاد سرور کنی. علت مسرت‌های ما تو هستی‏، تو می‌توانی ایجاد گریه و بکاء کنی. 🔷 در قرآن و در دعای شریف جوشن کبیر، ابتدا خنده است، بعد گریه، زیرا اگر به‌خوبی بتوانیم بخندیم، خواهیم توانست گریه کنیم و برعکس اگر نمی‌توانیم خوب بخندیم، به‌راحتی نمی‌توانیم گریه کنیم. 🔷 اگر می‌توانیم در زندگی خوش باشیم، می‌توانیم حزن مثبت هم داشته باشیم. ✅ گریه‌ای که خدای سبحان بر ما عارض می‌کند، قطعاً یک امر کمالی است و امر منفی نیست. چنانچه ذکری که خدا بر ما عارض می‌کند یک امر کمالی است. ✅ خدای کامل دائماً بر مخلوقاتش ایجاد کمال می‌کند و هرگز ایجاد نقص ندارد. قطعاً این ذکر و بکاء، دو جلوه از جلوه‌های جمالی خداست. 🔷 قطعا خنده و گریه، خنده و گریه‌ای است که موجب کمال می‌شود؛ زیرا نقص و‌ موجبات نقص را به خدا نسبت نمی‌دهیم! خدا منزه است از اینکه نقصی به او نسبت داده شود. فعل ناقص منسوب به ماست. 🔷 علاوه بر خندۀ ظاهر، گاهی دل خندان است، روح خندان است یعنی شادمان و مرفوع و متصل به حق است. ❇️ همۀ ما خوشی را در هنگام وصل و حزن را در هنگام فصل داریم؛ پس عرض می‌کنیم: خدایا! زمان وصل را تو برای ما ایجاد می‌کنی چه وصلی که جسم ما در صحنۀ عبادت به تو دارد، چه وصلی که قلب ما در هنگام شهود به تو دارد و چه وصلی که روح ما در هنگام وصل به تو دارد. تو این خوشی را ایجاد می‌کنی که بواسطه این خوشی به کمال برسیم. 🔷 بکائی که انسان به‌جهت نواقص خود دارد یعنی غصۀ ناقص بودن خود را می‌خورد. 🔰 در دعای ابوحمزه می‌خوانیم: 🔆 *«اَبْكي لِخُروُجِ نَفْسي اَبْكي لِظُلْمَةِ قَبْري اَبْكي لِضيقِ لَحَدي اَبْكي لِسُؤالِ مُنْكَر وَنَكير»* 🔆 *«گريه می‌كنم براي جان دادنم. گريه می‌كنم براي تاريكي قبرم، گريه می‌كنم براي تنگي لحدم. گريه می‌کنم براي سوال نكير و منكر.»* ✅ این گریه‌های کمالی است که امام سجاد مطرح می‌کند.

#شرح_دعای_یستشیر۵۳ 🔆 *«غِنى‏ کلِّ مِسْکينٍ»* 🔆 *«خدایا تو هر زمین‌گیری را بی‌نیاز می‌کنی.»* 🔷 ساکن‌شده، یعنی کسی که راه نمی‌رود و در مسکن اسیر شده است؛ کسی که فقر، زمینگیرش کرده است. 🔷 زمین‌گیر اصلی کسی است که بی‌خداست! زمین‌گیری ظاهری، فقر و ناداری است و زمین‌گیری باطنی، توقف در عالم ماده است. در عالم ماده گیر کرده‌ایم، چنانکه گویی معنویاتی در کار نیست، آسمان و عروجی نیست! ❇️ خدایا! وقتی تو به میدان وارد شوی همۀ زمین‌گیرها نجات پیدا می‌کنند. ⁉️ ما چرا مسکین و زمین‌گیر شدیم؟ چون فکر می‌کنیم نسبت به یک آدم بی دین وضعیت بهتری داریم! همین قدر دینی که داریم، کافی است! اما اگر اندکی مشاهده کنیم که این شهدا چگونه پرواز کردند؟! چگونه پریدند؟! آنگاه دیگر در زمین متوقف نمی‌شویم. ❇️ خدا همۀ زمین‌گیرها را بی‌نیاز می‌کند؛ یعنی روزی‌هایی به آنها می‌دهد که دست نیازشان را به سوی احدی دراز نکنند. ⁉️ کدام روزی را می‌دهد؟ خودش را می‌دهد. وقتی خدا، خودش را بدهد؛ بنده چشم احتیاجش را از همه‌کس می‌بُرد. چنین فردی پرنده‌ای است که پرواز می‌کند.

#شرح_دعای_یستشیر۷۰ 🔆 *«أَسْمَعُ السَّامِعِین»* 🔆 *«شنواترین شنوندگان»* ✅ خدای سبحان شنونده‌ای است كه حتی كلام مخفی و نجوا را می‌شنود؛ كلام آشكار و سخن پنهان و حرف زدن و سكوت در نزد او مساوی است.همۀ شنیدنی‌ها در نزد او حاضر است و این تأكیدی است بر آگاهی خداوند به همه چیز. ❇️ «سمیع» یعنی عالم به شنیدنی‌ها. سمیع بودن خدا به این معناست كه چیزی از صداهای مخلوقاتش از او پنهان نیست و او به هر چیز معلومی عالم است. می‌توان گفت شنوایی خداوند برخاسته از علم و قدرت اوست. ✅ حتی نجواهای ما با خودمان را هم می‌شنود؛ به همین جهت باید مراقب باشیم در دلمان چه می‌گذرد! او از عمق دل ما آگاه است. 🔶🔸 *او می‌داند ما تا چه اندازه دوستش داریم، حتی اگر آن را ابراز و اظهار هم نکنیم!*