#مقتل 📝چشم انتظاری مادران شهدا + انتظار ام البنین بر بازگشت امام حسین (ع) به مدینه 🎤حاج میثم #مطیعی ♻️تقدیم به مادران و همسران شهداء ◾️#مادران_شهداء #شهداء 📌#پیشنهاد_داانلود کانال #صوتهای #دلنشین هدیه به چهارده معصوم @delneshinha ◾️◽️◾️◽️◾️◽️◾️

#چادری شدن دختر ایرانی مقیم انگلیس در #مقتل شهید علی وردی (خیابان ورزش) در #هیات #دختران_انقلاب 💢این دختر خانوم وقتی فیلم نحوه شهادت آرمان در صفحه دختران انقلاب را می بیند خانواده اش را از انگلیس رها می‌کند و میاد ایران و سراغ دختران انقلاب....به اتفاق دختران انقلاب و با بی تابی تمام و اشک چشم به ملاقات مادر آرمان میرود..... وقتی #مادر_آرمان برایش از ناراحتی آرمان به خاطر شنیدن خبر چادر کشیدن میگوید،تصمیم می گیرد #موهایش را کامل بپوشاند و به حمدالله در #هیات #دختران_انقلاب در #مقتل شهید به دست خانواده شهید آرمان علی وردی #چادری میشود... ✅و در آخر پیام این بانو به دنیا را به زبان انگلیسی ببینید... #پیشاپیش_روز_دختر_مباااااارک🌷❤️ 🇮🇷کانال #دختران_انقلاب را دنبال کنید ✅https://eitaa.com/joinchat/3435003923C863f1fbcfc

. ✨ حضرت علی اصغر چون امام حسين عليه السلام جنازۀ پاک و مطهر جوانان و دوستان خویش را مشاهده نمود، عزم آن نمود که با آن گروه اشقياء جهاد نماید. پس ندا کرد: هَلْ مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ آیا کسی هست که از حرم رسول پروردگار عالمیان دفع شر و ظلم و ستم ظالمان نماید. هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ يَخَافُ اللَّهَ فِينَا؟ آیا خداپرستی هست که از خدا بترسد و ما را تنها نگذارد. هَلْ مِنْ مُغِيثٍ يَرْجُو اللَّهَ بِإِغَاثَتِنَا آیا فریادرسی هست که به امید لقای پروردگار به فریاد ما برسد. هَلْ مِنْ مُعِينٍ يَرْجُو مَا عِنْدَ اللَّهِ فِي إِعَانَتِنَا؟ آیا کمک کننده ای هست که ما را کمک کند، و به جهت کمک و یاری ما، به ما امیدوار شود پاداش و ثواب و اجری که در پیشگاه خدای تعالی موجود است؟ پس زنان حرم و دختران محترم رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم صدا به ناله و گریه بلندکردند. در آن لحظه حضرت با دلی پر از حسرت، به سوی خیمه مراجعت نمود و به حضرت زینب عليها السلام فرمود که فرزند صغير مرا بیاورد تا با او وداع نمایم. وقتی زینب علیها السلام او را آورد، امام مظلوم طفل معصوم خود را گرفت و همین که خواست از راه رأفت و كمال مرحمت خم شده او را ببوسد، حرمله بن کاهل اسدی - لعنه الله - از خدا حیا نکرد و تیری به جانب آن نوگل بوستان احمدی انداخت که تیر بر گلوی نازک آن طفل معصوم اصابت نمود به طوری که گویا گلو را ذبح نمایند، گوش تا گوش را پاره نمود. آن حضرت به خواهرش زینب علیه السلام، فرمود: این طفل را بگیر؛ آنگاه امام علیه السلام هر دو دست را در زیر گلوی طفل صغيرش گرفت، وقتی پر از خون شد به سوی آسمان پاشید، سپس فرمود: آنچه که این مصیبت را بر من آسان می‌نماید آن است که این مصیبت بزرگ در محضر پروردگار عالم نازل می‌شود. امام باقر عليه السلام فرمود: از آن خون طفل معصوم که امام عليه السلام به آسمان پاشید، حتی یک قطره هم روی زمین نیفتاد! (که اگر می‌اُفتاد، زمین متلاشی می‌گردید). 📔 متن و ترجمه کتاب لهوف (سید بن طاووس)، ص١٧۰ #امام_حسین #مقتل 🔰 @DastanShia

. ✨ حضرت علی اصغر چون امام حسين عليه السلام جنازۀ پاک و مطهر جوانان و دوستان خویش را مشاهده نمود، عزم آن نمود که با آن گروه اشقياء جهاد نماید. پس ندا کرد: هَلْ مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ آیا کسی هست که از حرم رسول پروردگار عالمیان دفع شر و ظلم و ستم ظالمان نماید. هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ يَخَافُ اللَّهَ فِينَا؟ آیا خداپرستی هست که از خدا بترسد و ما را تنها نگذارد. هَلْ مِنْ مُغِيثٍ يَرْجُو اللَّهَ بِإِغَاثَتِنَا آیا فریادرسی هست که به امید لقای پروردگار به فریاد ما برسد. هَلْ مِنْ مُعِينٍ يَرْجُو مَا عِنْدَ اللَّهِ فِي إِعَانَتِنَا؟ آیا کمک کننده ای هست که ما را کمک کند، و به جهت کمک و یاری ما، به ما امیدوار شود پاداش و ثواب و اجری که در پیشگاه خدای تعالی موجود است؟ پس زنان حرم و دختران محترم رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم صدا به ناله و گریه بلندکردند. در آن لحظه حضرت با دلی پر از حسرت، به سوی خیمه مراجعت نمود و به حضرت زینب عليها السلام فرمود که فرزند صغير مرا بیاورد تا با او وداع نمایم. وقتی زینب علیها السلام او را آورد، امام مظلوم طفل معصوم خود را گرفت و همین که خواست از راه رأفت و كمال مرحمت خم شده او را ببوسد، حرمله بن کاهل اسدی - لعنه الله - از خدا حیا نکرد و تیری به جانب آن نوگل بوستان احمدی انداخت که تیر بر گلوی نازک آن طفل معصوم اصابت نمود به طوری که گویا گلو را ذبح نمایند، گوش تا گوش را پاره نمود. آن حضرت به خواهرش زینب علیه السلام، فرمود: این طفل را بگیر؛ آنگاه امام علیه السلام هر دو دست را در زیر گلوی طفل صغيرش گرفت، وقتی پر از خون شد به سوی آسمان پاشید، سپس فرمود: آنچه که این مصیبت را بر من آسان می‌نماید آن است که این مصیبت بزرگ در محضر پروردگار عالم نازل می‌شود. امام باقر عليه السلام فرمود: از آن خون طفل معصوم که امام عليه السلام به آسمان پاشید، حتی یک قطره هم روی زمین نیفتاد! (که اگر می‌اُفتاد، زمین متلاشی می‌گردید). 📔 متن و ترجمه کتاب لهوف (سید بن طاووس)، ص١٧۰ #امام_حسین #مقتل 🔰 @DastanShia

. 🖤 حضرت اباعبدالله الحسین (ع) امام حسين علیه السلام پس از شهادت برادر گرامی خویش، آن منافقان را به میدان جنگ طلبید و هر کس از آن اشرار در مقابل فرزند حیدر کرار می‌آمد، امام ابرار به ضربت شمشیر او را به جهنم می‌فرستاد تا آنکه از اجساد پلید آن كفار مقتول عظیمی در میدان جنگ فراهم آمد. خلاصه، بعضی از راویان اخبار در بیان شجاعت آن فرزند حیدر کرار، تعجب خود را چنین اظهار نموده اند که: به خدا سوگند هرگز ندیدم کسی را که دچار لشکر بسیار گردیده و دشمنان بی شمار او را در میان احاطه نموده باشند با آنکه فرزندان و اهل بیت و اصحاب او به دست دشمنان به شهادت رسیده باشند که قویدل تر از حسین بن علی علیه السلام باشد. در این حال بود که آن مردان نامرد بر آن جناب حمله آوردند. آن حضرت نیز با شمشیر تیز بر آنها حمله ور گردید، آن چنان حمله ای که از ضربت شمشیرش دشمنان بر روی هم می‌ریختند، و صف‌ها را می‌شکافت، مانند آنکه گرگی بی باک به میان گله بزها به خشمناکی درافتاده و حمله بر آن منافقان سنگدل که تعدادشان به سی هزار نفر می‌رسید، کرد و آنان هم از ترس فرار را بر قرار ترجیح داده و فرار می‌کردند. امام علیه السلام همچنان با آنها می‌جنگید تا آنکه لشکر دشمن میان آن حضرت و حرم مطهر حضرت حایل شدند و به خیمه‌ها نزدیک گردیدند. در این هنگام آن حضرت فریاد برآورد: «ای پیروان آل ابوسفیان! اگر شما دین ندارید و از عذاب روز قیامت نمی ترسید، پس در دنیا آزادمرد باشید و رجوع به حَسَب‌های خود نمایید چنانکه گمان دارید. اگر شما از عرب هستید». راوی گوید: شمر پلید فریاد زد که ای پسر فاطمه چه می‌گویی؟ امام علیه السلام فرمود: می‌گویم من با شما جنگ دارم و شما با من جنگ دارید وذزنان گناهی ندارند، پس این سرکشان و جاهلان و یاغیان خود را نگذارید متعرّض حرم من شوند مادامی که من زنده و در حال حیاتم. شمر گفت: ترا به حاجتت می‌رسانیم ای پسر فاطمه. پس آن جماعت بی دین همگی بر امام حمله نمودند و آن فرزند اسدالله هم بر آنها حمله نمود و در این حال بود که امام عليه السلام تقاضای شربتی از آب از آن بی دینان بی باک نمود ولی فایده ای نبخشید تا آنکه هفتاد و دو زخم بر جسم شریفش وارد گردید. در آن هنگام امام علیه السلام ایستاد تا ساعتی به خاطر ضعفی که بر جنابش مستولی شده بود کمی استراحت نماید. در همان حال که حضرت ایستاده و مشغول استراحت بودند، سنگی از جانب یکی از دشمنان بر پیشانی مبارکش اصابت نمود و خون جاری گشت. امام جامه (پیراهن) خود را گرفت که خون را از پیشانی شریف پاک نماید، تیری سه شعبه به جانب حضرت آمد و بر قلبش که مخزن علم و اسرار الهی بود، نشست. حضرت فرمود: «بسم الله... » سپس سر مبارک به سوی آسمان بلند کرد و فرمود: «خداوندا! تو میدانی که این گروه می‌کُشند آن کسی را که نیست بر روی زمین فرزند دختر پیغمبری به غیر از او». پس حضرت آن تیر را گرفت و از پشت سر بیرون کشید و خون مانند ناودان از جای آن جاری شد و آن جناب دیگر توانایی بر جنگ و جدال با آن کافران بی دین را نداشت پس از کثرت زخمها و جراحات وارده، ضعیف و ناتوان گشته بود. لذا هر کس از دشمنان نزدیک ایشان می‌آمد برای اینکه مبادا در قیامت با خدا ملاقات نماید در حالی که خون آن مظلوم بر گردنش باشد، منصرف می گشت و از آنجا فرار می‌کرد. تا آنکه مردی از قبیله «کِندَه» پیش آمد که نام نحسش مالک بن يسر (یا نسر) بود. پس آن زنازاده پست چند ناسزا و حرف زشت به زبان بر امام عليه اسلام جاری کرد وضربت شمشیری بر سر و فرق مبارک حضرت فرود آورد که عمامه امام شکافته شد و عمامه اش از خون لبریز گشت. امام علیه السلام از اهل حرم خویش دستمالی را طلب فرمود و سر مبارک را با آن محکم بست سپس کلاهی طلبید که عرب آن را «قَلَنسُوَه» می‌نامند و آن را هم بر سر مبارک نهاد و عمامه را بر روی آن پیچید و مُلَبَّس به آن گردید و بار دیگر عزم میدان نمود. پس لشکر دشمن اندکی درنگ کردند و دوباره آن بی دینان بی شرم و حیا حضرت را احاطه نمودند. پس از آن، شمر پلید به خیمه‌های حرم مطهر حضرت اباعبدالله علیه السلام حمله نمود و نیزه خود را به خیمه‌ها فرو برد و به یاران فرومایه خود گفت: آتش بیاورید تا خیمه‌ها را با هر کس که در آن است به شعله آتش بسوزانم. آن معدن غیرت الله فرمود: «ای پسر ذِي الجُوشَن! آیا تو می‌گویی آتش بیاورند که خیمه‌ها را بر سر اهل بیت من بسوزانی؟ خدا تو را به آتش دوزخ بسوزاند. در این هنگام «شَبَث» شقی آمد و آن شمر عنید را از این کار زشت سرزنش نمود که آن بی حیا (به ظاهر) اظهار شرم نموده و برگشت. 📔 متن و ترجمه کتاب لهوف (سید بن طاووس)، ص١٨٠ #امام_حسین #مقتل 🔰 @DastanShia

. 🖤 حضرت اباعبدالله الحسین (ع) چون ضعف و سستی در اثر زخمها و جراحات بسیار که در بدن مبارک حضرت وارد گردیده بود، بر ایشان مستولی شد و از اثر اصابت تیرهای بسیار بر بدنش، مانند خارپشت به نظر می‌آمد. در این هنگام، صالح بن وهب مَرّی (یا مُزنی) بی دین با نیزه بر پهلوی امام عليه السلام زد که آن مظلوم از بالای اسب بر زمین افتاد و بر گونه راست صورت بر روی خاک کربلا قرار گرفت. آن حضرت دوباره از روی خاک برخاست و چون کوه استوار ایستاد. علیای مکرمه حضرت زینب علیها السلام در آن حال از خیمه‌های حرم بیرون دوید در حالی که ندا میداد: ای وای برادرم، وای سید و سرورم، وای اهل بیتم! ای کاش آسمان بر زمین می‌افتاد و کوهها بر روی سطح زمین ریزریز می‌گردید. شمر پلید بر نوکران عنيد خود فریاد برآورد که در حق این مرد چه انتظار دارید؟ چرا کارش را تمام نمی کنید؟ در این هنگام یک مرتبه گروه بی دین از هر طرف بر امام تشنه دل حمله ور گردیدند و او را محاصره نمودند. «زُرعة بن شریک »مشرک، ضربه‌ای بر شانه مبارک امام علیه السلام زد و حضرت سیدالشهدا علیه السلام نیز ضربه ای بر او زد و او را بر روی زمین انداخت و به جهنم واصل گرداند. ولد الزّنای دیگری ضربه شمشیری بر دوش مقدس آن حضرت زد که از آن ضربه حضرت با صورت به زمین افتاد و در چنین حالی از حال رفته و خستگی و ضعف بر ایشان مستولی شد و گاهی برمی خاست و گاهی می‌نشست. در این هنگام، سنان بن أنس بی دین، نیزه ای بر گردن آن حضرت زد و به همین مقدار اکتفا ننمود و بار دیگر نیزه را بیرون کشید و بر استخوانهای سینه اش فرو برد. سپس أشقى الأَوَّلِينَ والآخِرین، سنان ابن انس سیه دل، تیری به گلوی آن حضرت زد و ایشان بر زمین افتاد ولی باز برخاست و بر روی زمین نشست و آن تیر را از گلو بیرون کشید و هر دو دستش را در زیر گلوی مبارک می‌گرفت و چون پر از خون می‌شد بر سر و صورت و محاسن شریف می‌مالید و می‌فرمود که: «به همین حال خدا را ملاقات می‌نمایم که به خون خود آغشته و حق مرا غصب نموده باشند». پس عمر سعد لعین به خبیثی که در طرف راست او بود، گفت: وای بر تو، از مَرکَب فرود آی و حسین را راحت کن. خَولی بن یزید اصبحی به سرعت آمد که سر مطهّر امام علیه السلام را از بدن جدا نماید ولی لرزه بر بدن نحسش افتاد و از آن کار زشت اجتناب نمود. آنگاه سِنان بن اَنَس نَخَعی از اسب پیاده شد و قصد قتل فرزند پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و نور دیده حضرت زهرا علیها السلام را نمود. شمشیر بر حلق آن حضرت فرو کرد و گفت: به خدا سوگند که سر از بدنت جدا می‌کنم و حال آنکه می‌دانم تویی فرزند رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم و بهترین مردم از جهت پدر و مادر. سپس سر مقدس آن حضرت را از بدن شریفش جدا نمود. خدا لعنت کند «سِنان» را و آناً فاناً عذابش را زیاد گرداند. 📔 متن و ترجمه کتاب لهوف (سید بن طاووس)، ص١٩٠ #امام_حسین #مقتل 🔰 @DastanShia

#زمزمه #مقتل #مقتل_خوانی 🎤حاج میثم#مطیعی ❌ تذکر: این صوت شامل روضه‌ بسیار سنگینی از #امام_حسین می‌باشد. ضمن تاکید بر شنیدن این صوت، توصیه می‌شود با حال مناسب و در خلوت گوش کنید ▪️ویژه #عاشورا #امام_حسین 🍀🖤🍀🖤🍀🖤

🌹☀️🍃 ﷽ 🍃☀️🌹 💠 اعمال #روز_دهم #محرم #روز_عاشورا 💘 روز #شهادت اَبُوعَبْداللهِ الحُسَيْن عليه‌السلام و روز مصيبت و حزن ائمّه عليهم‌السلام و شيعيان ايشان است ♦️ #شیعیان در این روز 1️⃣ مشغول كارهای دنيا نشوند و برای خانه خود چيزی ذخيره نكنند 2️⃣ مشغول گريه و نوحه و عزاداری باشند (بطوریكه در ماتم عزيزترين خانواده‌ی خود عزاداری می‌کردند) 3️⃣ خواندن #زيارت_عاشورا (بطورخاص که در پیام بالا گفته شد از امام باقر علیه‌السلام ) 4️⃣ نفرين و لعن بر قاتلان آن حضرت 🔸 هزار بار 🔅اللهم العَن قَتَلَه الحسین علیه السلام 5️⃣ تسلیت گفتن به يكديگر: 🔆 اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا وَاُجورَكُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ، وَجَعَلَنا وَاِيّاكُمْ مِنَ الطّالِبينَ بِثارِهِ، مَعَ وَلِيِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ الِ مُحَمَّد عَلَيْهِمُ السَّلامُ 6️⃣ خواندن #مقتل و گریاندن يكديگر 7️⃣ اگر كسي در اين روز کنار قبر مطهر امام حسين عليه السلام باشد و به مردم آب دهد مثل كسي است كه به لشكر آن حضرت آب داده باشد و با آن حضرت در كربلا بوده 8️⃣خواندن هزار مرتبه سوره توحيد 9️⃣ خواندن #دعای_عشرات 🔟 خواندن نماز دستورالعمل امام صادق علیه السلام 🔰 این نماز با آثار فوق العاده در کتب روایی دیگر هم بیان شده و بعد از نماز دعاهایی دارد و بطور کامل در پیام‌های بعدی با عنوان زیر آمده است: ❇️ نماز #دستورالعمل #امام_صادق در روز عاشورا 📿التماس دعا ࿐჻ᭂ⸙🍃🌹🍃⸙჻ᭂ࿐

🏴 فلسفه ی دسته ی طویریج: دهم محرم الحرام سال 61 هجری قمری، به قبیله بنی اسد خبر رسید که واقعه ای خونین در راه است این بود که آنان، هروله کنان به سمت کربلا رهسپار شدند تا شاید به یاری امام زمان خود توفیق یابند اما دیر رسیدند و این افسوس تا پایان عمر با آنان همراه شد. همین است که اهالی این منطقه هر سال و به همین مناسبت، حرکتی هروله کنان به سوی کرب و بلا در پیش می گیرند که در طول سالیان، به «رکضه عزاء طویریج» مشهور شد. نقل است که در یکی از سال های برپایی عزاء طویریج، علامه آیت الله سید مهدی بحرالعلوم به عنوان عالم برجسته زمان خود، با عده ‌ای از طلاب کربلا به استقبال دسته عزاء طویریج رفت و در آن بین، ناگهان آن پیرمرد باعظمت، عبا و عمامه و عصای خود را به کناری افکند و خود را در بین عزاداران انداخت و به سر و سینه زدن مشغول شد. و اما وقتی پس از پایان عزاداری، از آیت الله بحرالعلوم درباره این رفتار وی پرسیدند؛ فرمود: «وقتی به دسته عزاداری رسیدم؛ حضرت بقیة ‌الله الاعظم (عج) را دیدم که در میان مردم و با پای برهنه به سر و سینه می زنند و گریه می کنند این بود که من هم به تأسی از آن حضرت، به میان عزاداران رفتم تا این توفیق از من هم سلب نشود.» #طویریج #رکضه_طویریج #سید_بحرالعلوم #عاشورا #مقتل #هروله #لطمه_زنی