eitaa logo
نوای قران(ربانی)
162 دنبال‌کننده
21.1هزار عکس
24.1هزار ویدیو
520 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔆 «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» 🔆 «پس همان‌گونه كه دستور يافته‏اى ايستادگى كن و هر كه با تو توبه كرده [نيز چنين كند] و طغيان مكنيد كه او به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست.» 📗سوره‌ هود، آیه ۱۱۲ 🔰در این آیه خداوند همان دستوری را که به پیامبر می‌دهد به همراهان ایشان نیز می‌دهد و می‌فرماید: *«فَاسْتَقِمْ کما امرت وَمَن تَابَ مَعَكَ»* 🍀🍃 *این یکسان‌انگاری در دستور، تکریم خداوند است برای مومنین، آن هم وقتی که دستور، دستور استقامت باشد.* 🔷🍃 امر به استقامت به‌قدری سخت و طاقت‌فرساست که پیامبر فرمود: «سوره هود من را پیر کرد!» سؤال شد: چرا؟ فرمود:به‌دلیل آیۀ «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ». 🍀🍃 جماعتی که همراه با پیامبرند و به وسیلۀ او ایمان آوردند باید همان کاری را انجام دهند که فردی در جایگاه پیامبر اسلام به آن امر شده است و این موضوع حاکی از مرتبت بالای این افراد در نزد حق است و تکریمی از جانب حق به آنان. ✍ در عبارت «معک» دو نکته وجود دارد: *یکی همراهی این جماعت با پیامبر اکرم و دیگری حضور آنان نزد پیامبر.* ✅ در حقیقت این جماعت، هم وجود پیامبر را در تمام عرصه‌های زندگی خود حاضر می‌بینند و هم برای خود چنین قابلیتی فرض می‌کنند که قادرند همان استقامتی را کنند که پیامبر کرده است.
۹۸ 🔆 *« ...إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ»* 🔆 « ... تنها خردمندانند كه عبرت مى‏گيرند.» 📗 سوره رعد آیه ۱۹ 🔶🍃 یکی از اکرام های خاص خداوند به بندگان است که انان را اهل خرد می‌کند. اهل خرد افرادی سطحی‌نگر نیستند و مراقبت ویژه‌ای بر سرشت خود دارند و بیشترین تمرکزشان بر روحانیت و جنبۀ معنوی‌شان است. خردگرایی آنان سبب می‌شود موعظه‌پذیر باشند و یادآوری‌ها در آنان تأثیرگذار باشد. ✳️ *همین موضوع سبب می‌شود مراقبت خاصی بر دارایی خود داشته باشند و با تمام وجود از آن حفاظت کنند.* 🍃 از همین رو اگر تذکری داده شود خود را بیگانه با آن نمی‌دانند و عوض آنکه مخاطب این تذکر را دیگران بدانند در ابتدا تلنگری به خود می‌زنند و اگر ارتباطی بین این تذکر با خود مشاهده کنند خود را بازبینی می‌کنند.
۱۰۱ 🔆 *«لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ»* 🔆 «تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاريكي‌ها به سوى روشنايى بيرون آورى.» 📘سوره ابراهیم، آیه ۱ 🔷🍃 صبحت از خارج کردن بندگان از ظلمت به نور است؛ آن هم خارج کردنی که به وساطت وجود مبارک پیامبر است و بنده گامی در این جهت بر نمی‌دارد. همین موضوع اکرامی است در حق بندگان. 🌀 تصور کنید باید به نقطه معینی برسید. گاهی رسیدن به این نقطه نیازمند تلاش بنده است و گاهی خداوند تسهیلاتی را فراهم کرده و واسطه‌ای برای این موضوع قرار داده است که با کمک و دستگیری او انسان به آن نقطه خواهد رسید. این واسطه، وجود مبارک پیامبر اکرم است. ✅ *در این مسیر ما حرکتی نمی‌کنیم؛ بلکه لطف پیامبر بدرقۀ راهمان می‌شود و ما را با خود همراه می‌کند؛* به همین جهت نه خستگی عارض بر بنده می‌شود نه کار بر او سنگین جلوه می‌کند.
۱۰۵ 🔆 *«كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ»* 🔆 «كتابى است كه آن را به سوى تو فرود آورديم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون آورى به سوى راه آن شكست ناپذير ستوده » 📗 سوره ابراهیم، آیه ۱ ❇️ یکی دیگر از مصادیق اکرام خداوند این است که *در مسیر مؤمنین نوری قرار می‌دهد و آنان را از ظلمت به‌ سوی نور هدایت مي کند.* هدایت به صراط بندگی و هدايت به جادۀ شریعت . ⬜️◻️ در این مسیر، يك راه اصلی و يك راه فرعي وجود دارد،راه اصلی ولایت حضرات معصومین است كه در رأس انان وجود مبارک امیرالمؤمنین علیه‌السلام قرار دارد که قرآن کریم از اين راه به « صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» تعبیر کرده است. ❇️ *اکرام خداوند به کسانی‌که پای در این راه گذاشته‌اند این است که آنان را رها نمی‌کند و عاقبت، به هدف واصل شان می‌کند. کسی‌که این مسیر را به‌درستی ادامه دهد، قرب به مولي نصيبش مي شود و از او جدا نخواهد شد. * ⬜️◻️ *در حقیقت این، ویژگی صراط است *که نه تنها رهرو را به حركت وا مي دارد، بلکه او را به‌ گونه اي با خود همراه می‌کند که رهرو نمی‌تواند از حرکت باز ایستد یا به عقب برگردد. 💢 کسی‌که در اين مسير گرفتار عُجب شود و علم و عملش او را به خود مشغول سازد، از مسیر اصلی خارج شده و به بیراهه می‌رود.
چهارقلوها در غزه به شهادت رسیدند ۱۰۷ 🔆 *«وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ»* 🔆 *«و آنگاه كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر واقعا سپاسگزارى كنيد [نعمت] شما را افزون خواهم كرد و اگر ناسپاسى نماييد قطعا عذاب من سخت‏خواهد بود»* 📗 سوره ابراهیم، آیه ۷ 🔶 سخن از وعده‌ای‌ است که خداوند به بندگان داده است: *«لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ» کافی است شکرگزار باشند تا ازدیاد یابند.* ⁉️ منظور از ازدیاد چه ازدیادی است؟ 🔸 خداوند نفرمود اگر شاکر باشید نعمت‌تان را افزون می‌کنم و به شما رزق و روزی بیشتری می‌رسانم، بلکه به طور مطلق فرمود شما را زیاد می‌کنم. این زیاده، زیاد شدن وجودی انسان است. ✅ *هرقدر ظرف وجودی او بزرگ‌تر شود، گنجایش بیشتری پیدا می‌کند و به تبع این گنجایش، قابلیت بیشتری برای دریافت موهبت‌های الهی خواهد داشت.* ◀️ چه این موهبت، دریافت نعمات باشد، چه معارف ربانی، چه اکتساب صفات پسندیده. 🌀 حوض کوچکی را تصور کنید که در معرض باران قرار گرفته است. هرقدر هم باران بیشتری ببارد، بهرۀ این حوض از آب باران ناچیز است؛ چون گنجایش این حوض اندک است. 🌀 حال تصور کنید در عوض حوض، آب باران در دریاچه‌ای بریزد. یقیناً این ظرفیت قابل قیاس با ظرفیت حوض نیست. به همین نسبت اگر در دریا یا اقیانوسی روبرو باشیم چه برکتی در آن جای می‌گیرد. ✅ *وجود هریک از ما نیز گنجایشی غیرقابل تصور دارد. کافی است ظرف وجودمان را کشف کنیم و آب علم و معرفت را در آن جاری کنیم.* ◀️ *کسی‌که وسعت وجودی خود را کشف کرده نه غصه گذشته را می‌خورد و نه نگران آینده است.* چنین فردی نه با مصائب زندگی از پا در می‌آید و تغییری در او ایجاد می‌کند؛ نه خوشی‌ها برای او عجب و غرور می‌آورد.