❗️روزی که ۱۴۴۰ دقیقه است... و ما نتوانیم ۱۰ دقیقه قرآن بخوانیم؛ یعنی #محرومیت... ✅ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔸 اگر کسی بگوید؛ من عترت را می‌خواهم، [اما] #قرآن را نمی‌خواهم، [در حقیقت] عترت را [هم] نخواسته است، عترت را [هم] ندارد. عترت و قرآن شیءٌ واحد (یک چیز هستند). این، شارح مجهولات آن برای ما است، آن [هم] شارع مجهولات این است. 🔷 [بنابراین] نمی‌توانیم [از این دو] مستغنی شویم. کسی که بگوید کتاب خدا ما را بس است، یعنی بس است کتاب خدا از کتاب خدا، [آیا] چنینی چیزی می‌شود؟!! 🔶اگر کسی بگوید نخیر، عترت کافی است، به قرآن کار نداریم، [در حقیقت] با عترت [هم] کار ندارد. عترت، اول و آخرشان قرآن است. مرجع متشابهات قرآن عترت است، مرجع مجهولات عترت قرآن است. 📚 بیانات آیت‌الله بهجت قدس‌سره در روز عید غدیر - سال ١٣٨٠ ╭━━⊰❀🌹🌹🌹❀⊱━━╮ 🆔 لینک کانال تسنیم 👇 https://eitaa.com/joinchat/337510455C02b545fd7e ╰━━⊰❀🌹🌹🌹❀⊱━━╯

🔹منهدم کننده گناهان 🔸کسی که نمی‌تواند گناهانش را جبران کند یا کفاره آن را بدهد، پس بر محمد و آل او بسیار صلوات بفرستد تا گناهانش منهدم شود. 📌برگرفته از جلسات «صلوات درمانی» #صلوات ✅@Aminikhaah ╭━━⊰❀🌹🌹🌹❀⊱━━╮ 🆔 لینک کانال تسنیم 👇 https://eitaa.com/joinchat/337510455C02b545fd7e ╰━━⊰❀🌹🌹🌹❀⊱━━╯

. 💠 متّهم بی گناه مردی از حُجّاج در مدینه به خواب رفت و چون بیدار شد پنداشت هِمیانِ پول او سرقت شده، پس از خانه خارج شد و برخورد به امام جعفر صادق علیه السلام نمود که حضرتش مشغول نماز بود، امّا او امام را نشناخت و دست به گریبانِ حضرت شد که: تو همیانِ مرا برداشته ای. امام فرمود: چه چیز در هِمیان بود؟ گفت: هزار دینار. پس امام او را به خانه خود برد و معادل هزار دینار طلا یا نقره به او داد، امّا همین که آن مرد به خانه خود رفت و هِمیان را در خانه یافت به خدمتِ امام برگشت و با حال معذرت و پوزش خواست هزار دینار را مسترد نماید، ولی امام از گرفتنِ دینارها امتناع ورزید و فرمود: آنچه از دستِ من خارج شده دیگر به من برنخواهد گشت. و چون آن مرد از هویّتِ امام سراغ گرفت، به او گفته شد: او جعفرصادق علیه السلام است. گفت: همانا اوست که با من این چنین برخوردِ بزرگوار مَنِشانه کرد. 📔 بحار الأنوار، ج۴۷، ص۲۳-۲۴ #امام_صادق #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia

سلام دوستان امروز بنویسند بر شما پاک شدن گناهان و پوشش عیوب و نرمی قلوب 🌹 آیات ۱۰ و۱۱ سوره #ذاریات قُتِلَ‌ الْخَرَّاصُونَ‌ نابود آنان که دروغ بندند (و قرآن را سحر و فسانه برخوانند). الَّذِينَ‌ هُمْ‌ فِي‌ غَمْرَةٍ سَاهُونَ همانها که در جهل و غفلت فرو رفته‌اند 🟣 اصل كلمه «خرص» عبارت است از سخنى كه با گمان و تخمين و بدون علم زده شود، و چـون چنين سخنى در خطر اين هست كه دروغ در آن رخنه كرده باشد، لذا كذاب دروغپرداز را هـم «خـراص» گفته اند. ⚫️ از آن جایى که قبل و بعد این آیه، در مورد روز جزا است، استفاده مى شود که موضوع یاوه سرایى اینان، مسأله انکار معاد بوده است. بـه ايـن تـرتـيـب مـنـظـور از خـراصـون كـسـانـى هستند كـه غـرق جـهـل و نـادانى خويشند، و براى فرار از زير بار حق هر روز بهانه و سخن بى اساسى را عنوان مى كنند. 🟣 عدّه اى كارشان شایعه سازى بر اساس حدس، پندار، القاى بافته هاى خود به دیگران و ایجاد تردید در آنهاست. و میدانید که معمولاً شایعه را دشمنان سفارش مى دهند، منافقان تولید مى كنند و افراد ساده لوح مى پذیرند. ⚫️ جمله «قُتِلَ‌ الْخَرَّاصُونَ‌» كنايه اى است از نـوعـى طـرد و مـحـروم كـردن كـسـى از رسـتـگـارى. و جامعه اسلامى باید با قاطعیّت، افراد نااهل را طرد نماید. و از ايـنـجـا مـى تـوان ايـن حـكم كلى را نيز استفاده كرد كه اصولا قضاوتهائى كه مدرك روشـنـى نـدارد و بـر پـايـه حدس و تخمين و گمانهاى بى اساس است كارى است گمراه كننده و مستحق نفرين و عذاب . 🟣 كلمه «غمره» به طورى كه راغب مى گويد: آب بسيار زيادى است كه بستر خود را پوشانده باشد، يعنى ته آب پيدا نباشد. و اين كلمه مـثلى شده است براى جهاتى كه صاحبش را پوشانده باشد. «سـاهـون» از مـاده «سـهـو» به معنى هرگونه غفلت است ، بعضى گفته اند نخستين مرتبه جهل (سهو و اشتباه ) است ، سپس (غفلت )، و بعد از آن (غمره ) مى باشد. ⚫️ بنابراين آنها از مرحله سهو شروع مى كنند، بعد به غفلت و بيخبرى مـى انـجـامـد، و در ادامـه راه بـه طـور كـامـل در جهل فرو مى روند، و جمع ميان اين دو تعبير - سهو و غمره - در آيه فوق ممكن است اشاره به آغاز و انجام اين حركت باشد. شاید هم بشود اینگونه گفت که ، غفلت از ارزش ها، معلول غرق شدن در گرداب پندارها و تمنیات نفسانى است. از ارتباط «فى غمرة» با «ساهون» ممکن است چنین استفاده شود که انسان، زمانى گرفتار غفلت و حق ستیزى مى شود که دل مشغولى هاى دنیا و حفره هاى جاه و مال و شهوت، او را در خود فرو برده باشد. 🟣 و معناى آيه با در نظر داشتن اينكه در وصف خراصون است، اين است كه : اين خراصان در جهالتى عميق قرار دارند، آنچنان جهل بر آنان احاطه دارد كه از حقيقت آنچه به ايشان خبر مى دهند غافلند. آیه ۱۹ سوره #ذاریات وَ فِی أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ و در اموال آنها حقّی برای سائل و محروم بود! 🔹«السَّآئِلِ»: فقیری که طلب صدقه و احسان می‌کند. ♦️ «الَْمُحْرُومِ»: مراد فقیری است که روی گدائی را ندارد و درخواست چیزی از مردم نمی‌کند. 🔹نیکوکاران متقی خودشان را در برابر نيازمندان و محرومان مديون ميبينند، و آنان را طلبكار و صاحب حق مى شمرند، حقى كه به هر حال بايد پرداخته شود، و هيچگونه منتى در پرداختن آن نيست ، درست مانند طلبهاى سائر طلبكاران ♦️اما اينكه فرمود: در اموال آنان حقى است براى سائل و محروم ، با اينكه حق مذكور در اموال فقط آنان نيست ، در اموال همه هست ، براى اين بوده كه بفهماند متقين با صفا اين معنا را درك مى كنند كه سائل و محروم حقى در اموال آنان دارد، و به همين جهت عمل مى كنند، تا رحمت را انتشار داده ، نيكوكارى را بر اميال نفسانى خود مقدم بدارند 🔹این آیه ، اهتمام دین به مسائل اجتماعى و رفع خلأهاى اقتصادى جامعه، همپاى تعالى بخشیدن به معنویات و پرداختن به مسائل فردى را نشان میدهد. از مقابله «محروم» با «سائل»، استفاده مى شود که در جامعه برخى از نیازمندان، روى سؤال ندارند و در نتیجه ناشناخته مى مانند. اهل تقوا از این گروه غافل نیستند. ♦️اما تقدم سائلان بر محرومان، ممکن است به این خاطر باشد که سائلان، آبروى خود را در کف نهاده و به پرسش مى پردازند و این کار معمولاً از سر استیصال و درماندگى انجام مى گیرد. ازاین رو لازم است در انفاق و امداد، آنان را در اولویت قرار داد. وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ  ﴿آیه ٢٢ سوره ذاریات﴾ و رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید، در آسمان است. 🍃🌸 تفسیر دیگری که می توان از آیه " فی السماءِ رزقُکم " دریافت این است که روزیِ حقیقی در آسمان است. آنچه در زمین است روزی حیوانیت ماست تا جنبش کنیم و به زندگی ادامه دهیم. اما انسانیت ما نیاز به مائده های آسمانی دارد و آن روزی آسمانی همان زیبایی و دانایی و نیکویی است که هر سه از آسمان نشأت می گیرد.