🔷شب شب زیارته... #کربلایی_محمدحسین_حدادیان #ولادت_امام_حسن_مجتبی(ع) #مهدیه_امام_حسن_مجتبی (ع) ۹۸/۲/۳۰

جانانه، جانانه، جانانه،آقام حسن شاهِ کریمانه

با نوای حاج محمو کریمی

مدح ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام رسیدی از ورایِ آسمان شب را سَحَر کردی

💥سبک: #سرود 🎤مداح: #جواد_مقدم 🌷 #ماه_رمضان 🌷 #میلاد_امام_حسن_مجتبی(ع) مهربونی ، آروم جونی ، روزی رسونی شهریاره ، فلک سوارِ ماه رمضونی ای نگار بی قرینه به تو میگن ماه مدینه مَلَک تو چشمات عرشو میبینه عرش خدا توی چشاته ، نگات بهشت برکاته تا ته سفرتو نگاه کن هر کیو میبینم گداته ... یا حسن ، یا حسن ، آقای قلب من ... نَه فقط من که همه میگن از اون قدیما تا خدا بود مجتبی بود شاه کریما سفره دار آسمونی من چی میخوام خودت میدونی حاجتمو از نگام میخونی یه آرزو مونده تو سینه ، نَه مکه میخوام نَه مدینه زنده باشم چشام روز نصب ضریحتو ببینه ... یا حسن ، یا حسن ، آقای قلب من ... داره تکبیر وقتی که شمشیر کنی حمایل بی نظیره ، شکوه شیره ، علی شمایل انگار از راه اجل اومد وقتی اسمت تو جمل اومد بانیِ اَهلا مِن عسل اومد خون توئه تو رگ قاسم ، ذکر لب حضرت قائم دادی علمداری رو یادِ ماه منیر بنی هاشم ... یا حسن ، یا حسن ، آقای قلب من ... @emame3vom 💥

🌸 #میلاد_امام_حسن_مجتبی(ع) 💐مهربونی آروم جونی روزی رسونی 💐شهریار فلک سوار ماه رمضونی 🎤 #جوادمقدم 👏 #سرود 👌بسیار زیبا

1⃣جابر بن عبدالله انصاری نقل می کند که؛ حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : 📋《سُمِّيَ اَلْحَسَنُ حَسَناً لِأَنَّ بِإِحْسَانِ اَللَّهِ قَامَتِ اَلسَّمَاوَاتُ وَ اَلْأَرْضُ وَ اَلْحَسَنُ مُشْتَقٌّ مِنَ اَلْإِحْسَانِ وَ عَلِيٌّ وَ اَلْحَسَنُ اِسْمَانِ [مُشْتَقَّانِ] مِنْ أَسْمَاءِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ اَلْحُسَيْنُ تَصْغِيرُ اَلْحَسَنِ》 ♦️حسن(ع) را حسن نامیدند برای اینکه با احسان خداوند آسمان ها و زمین ها برپا شد و حسین(ع) از احسان مشتق شد، و علی(ع) و حسن(ع) دو اسم از اسم های خداوند متعال هستند و حسین(ع) تصغیر حسن(ع) است.(۱) 2⃣در روایتی آمده است که؛ 📋《لَقَد حَجَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ خَمْساً وَ عِشْرِينَ حِجَّةً مَاشِياً وَ اِنَّ النَجَائِبَ لَتُقَادَ مَعَهُ》 ♦️امام حسن مجتبی(ع) بیست و پنج سفر پیاده به حج رفت و مرکب هاى راهوار او را بدون سوار همراهش مى کشیدند.(۲) 3⃣در روایتی دیگر نقل شده است که؛ 📋《أَنَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ خَرَجَ مِنْ مَالِهِ مَرَّتَيْنِ وَ قَاسَمَ اَللَّهَ تَعَالَى مَالَهُ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ وَ تَصَدَّقَ بِهِ》 ♦️همانا امام حسن(عليه السّلام) دو نوبت همه مال خود را در راه خداوند بخشید و سه بار هم مال خود را با خداوند متعال تقسيم كرد(نصف براى خود و نصف در راه خدا) و آن را به فقراء صدقه داد.(۳) 4⃣ابن صباغ مالکی می‌ نویسد : 📋《الكَرَمُ وَ الجُودُ غَرِيزَةُ مَغرُوسَةُ فِيهِ》 ♦️کرم و جود، غریزه‌ای بود که در آن حضرت(ع) کاشته شده بود.(۴) 5⃣سیوطی می‌نویسد : 📋《وَ كَانَ الحَسَنُ رَضِي اللهُ عَنهُ لَهُ مَنَاقِبَ كَثِيرَةََ، سَيِّدَاً، حَلِيمَاً، ذَا سَكِينَةِِ وَ وَقَارِِ وَ حِشمَةِِ، جَوَادَاً، مَمدُوحَاً》 ♦️حسن بن علی(علیهما السلام) دارای امتیازات اخلاقی و فضائل انسانی فراوانی بود؛ او شخصیتی بزرگوار، بردبار، باوقار، متین، سخی و بخشنده، و مورد ستایش مردم بود.(۵) 📝شعر : از نیمه ی ماه رمضان ماه بر آمد با آمدنش فصل غم و رنج سر آمد   شاد است رسول دو سرا حضرت طاها زیرا که کنون سبط کبیرش به بَر آمد   در بیت علی غُلغُله و شور بپا شد جبریل امین شاد بر او جلوه گر آمد   گو یوسف مصری برود باز به چاهش چون یوسف زهرا ز دل چاه بر آمد   شد نام نکویش حسن و نیک بگویم این نام ز درگاه خدای قَدَر آمد   باید که فراموش کنی حاتم طائی بر سلسله جود و کرم راهبر آمد   او کشتی صبر است به دریای بلاها ایوب که باشد چو علی را پسر آمد   ای شیعه مبارک به تو این روز خدایی از بحر ولایت به تو این تاج سر آمد 👤اسماعیل تقوایی 📚منابع : ۱)بحار الانوار مجلسی، ج ۴۳، ص۲۵۲ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۱۵۴ ۳)کشف الغمة اربلی، ج۱، ص۵۵۵ ۴)الفصول المهمة ابن الصباغ، ج۲، ص۷۰۷ ۵)تاريخ الخلفاء سيوطی، ج۱، ص۱۴۵ .

✅امام جعفر صادق(علیه السلام) می فرماید : 📋《الحِلمُ يَدُورُ عَلى خَمسَةِ أَوجُهٍ : ۱)أَن يَكُونَ عَزِيزَاً فَيَذِلَّ! ۲)أَو يَكُونَ صَادِقَاً فَيُتَّهَمَ! ۳)أَو يَدعُوَ إِلَى الحَقِّ فَيُستَخَفَّ بِهِ! ۴)أَو أَن يُؤذَى بِلَا جُرمٍ! ۵)أَو أَن يُطَالِبَ بِالحَقِّ وَيُخَالِفُوهُ فِيهِ!》 ♦️پنج چيز است كه بردبارى مى‌طلبد :  ۱)شخص عزيز باشد ولی خوار شود.  ۲)راستگو باشد ولی نسبت ناروا به او داده شود.  ۳)به حق دعوت كند ولی او را سبكش بشمارند.  ۴)بى گناه باشد ولی او اذيت شود.  ۵)حق طلبى كند ولی با او مخالفت كنند.(۱) 💠حال می بینیم که هر پنج ویژگی حلم، در وجود امام حسن مجتبی(ع) بوده و برای ایشان صدق می کند : 1⃣《أَن يَكُونَ عَزِيزَاً فَيَذِلَّ》 امام حسن(ع) عزیزی بود که او را خوار کردند! در تاریخ آمده است که؛ وقتی امام حسن مجتبی(ع) در ساباط خواست یاران خود را امتحان کند و میزان اطاعت پذیری آنها بداند و از این طریق دوست را از دشمن تشخیص دهد، به دلیل خیانت برخی فرماندهان و نبود اصحابی برای جنگ با معاویه، از پیشنهاد صلحی که معاویه به امام(ع) داده بود، سخن به میان آورد و خطبه خواندند و سپس به خیمه خود بازگشتتند. در این میان، سپاه امام(ع) گفتند : 📋《كَفَرَ وَاللَّهِ الرَّجُلُ! ثُمَّ شَدُّوا عَلَى فُسْطَاطِهِ فَانْتَهَبُوهُ حَتَّى أَخَذُوا مُصَلَّاهُ مِنْ تَحْتِهِ ثُمَّ شَدَّ عَلَيْهِ عَبْدُ الرَّحْمَنِ أَزْدِيُّ فَنَزَعَ مِطْرَفَهُ‏ عَنْ عَاتِقِهِ فَبَقِيَ جَالِساً مُتَقَلِّداً السَّيْفَ بِغَيْرِ رِدَاءٍ!》  ♦️به خدا قسم، اين مرد کافر شده است و بـه خيمه ی حضرت(ع) حمله ور شدند! حتى سجاده ايشان را از زير پايش غارت کردند و عبدالرحمن ازدى به طرف آن بزرگوار یورش برد و مِطرَف (شال بزرگى که روى شانه ها انداخته مي شود) را از گردن آن حضرت(ع) کشید، پس آن حضرت(ع) در حالي که شمشيرش را به گردن آويخته بود، نشست.(۲) تا جایی که یاران، ایشان را این چنین خطاب می کردند : 📋《عَلَیْکَ السَّلامُ یَا مُذِلَّ الْمُومِنِینَ!》 ♦️سلام بر تو ای کسی که مؤمنان را خوار و ذلیل کرده ای!(۳) 2⃣《أَو يَكُونَ صَادِقَاً فَيُتَّهَمَ》 امام حسن(ع) راستگویی بود که نسبت ناروا به او دادند! ابن اثیر می نویسد : هنگامی که معاویه به امام حسن مجتبی(ع) پیشنهاد صلح داد، مردم به گرمی آن را پذیرفتند. امام حسن(ع) در خطبه ای پیشنهاد معاویه را به اطلاع لشکر خود رسانید و فرمود : 📋《أَلا وَ إِنَّ مُعَاوِيَةَ دَعَانَا إِلَى أَمْرٍ لَيْسَ فِيهِ عِزٌّ وَلا نَصَفَةٌ، فَإِنْ أَرَدْتُمُ الْمَوْتَ رَدَدْنَاهُ عَلَيْهِ، وَحَاكَمْنَاهُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ بِظُبَا السُّيُوفِ، وَإِنْ أَرَدْتُمْ الْحَيَاةَ قَبِلْنَاهُ، وَ أَخَذْنَا لَكُمُ الرِّضَا》 ♦️بدانید همانا معاویه ما را به امری فرا می خواند که نه عزّت ما در آن است و نه مطابق با انصاف است. اگر دارای روحیه شهادت طلبی هستید، درخواستش را رد کنیم و دست به شمشیر ببریم تا خداوند سبحان میان ما حکم کند، ولی اگر زندگی دنیا را می طلبید، خواسته اش اجابت کرده و رضایت شما را فراهم کنیم. هنگامی که کلام امام حسن(ع) به این جا رسید : 📋《فَنَادَاهُ الْقَوْمُ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ : الْبَقِيَّةَ! الْبَقِيَّةَ! فَلَمَّا أَفْرَدُوهُ أَمْضَى الصُّلْحَ》 ♦️مردم از هر سو فریاد برآوردند که ما زندگی و بقای دنیایی را می خواهیم. با این سخن، صلح را بر امام(ع) تحمیل کردند و امام(ع) پس از آن که از آن ها جدا شد، صلح با معاویه را امضاء نمود.(۴) 3⃣《يَدعُوَ إِلَى الحَقِّ فَيُستَخَفَّ بِهِ》 امام حسن(ع) داعی به حق و خیرخواه مردم بود ولی او را سبک و خفیف کردند! هنگامی که امام حسن(ع) توسط جعده بنت اشعث مسموم شد، به امام حسین(ع) وصیت کرد و فرمود : 📋《فَإِذَا قَضَیْتُ فَغَمِّضْنِی وَ غَسِّلْنِی وَ کَفِّنِّی وَ احْمِلْنِی عَلَى سَرِیرِی إِلَى قَبْرِ جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ(ص) لِأُجَدِّدَ بِهِ عَهْداً ثُمَّ رُدَّنِی إِلَى قَبْرِ جَدَّتِی فَاطِمَهَ بِنْتِ أَسَدٍ(س) فَادْفِنِّی هُنَاکَ》 ♦️هر گاه من از دنیا رفتم چشم مرا بپوشان و غسل بده و کفن کن و بر تابوتی گذارده؛ کنار مزار جدم رسول خدا(ص) ببر تا تجدید عهدى کنم. سپس مرا به سوی قبر جده‏ ام فاطمه بنت اسد منتقل کن و در آنجا به خاک بسپار. بعد از شهادت امام(ع)، امام حسین(ع) طبق وصیت، برادر را غسل داد و کفن کرد و بر روى سریری گذاشت تا براى آخرین وداع، بدن مطهرش را کنار قبر مقدس رسول خدا(ص) ببرد. مروان و سایر بنی امیه که جزو دار و دسته او بودند یقین کردند که مردم مشایعت کننده قصد دارند، بدن مطهر را در کنار رسول خدا(ص) به خاک بسپارند. از این رو خود را مجهز به تجهیزات نبرد کردند و با اجتماع خود راه را بر کاروان عزادار بستند. ادامه مطالب :👇