هر شهید یه پرچمه ، که نشون میده آقا رو به ما میگه ‌که چجوری ، میشه دید کربُبَلا رو شهادت یعنی .. دلُ به آسمون دادن با لب تشنه جون دادن ولایتُ نشون دادن ... شهادت یعنی .. سر از تنت جدا بشه جونت براش فدا بشه اما ولی تنها نشه ... آرزویِ شهادتُ تو سینه میکشونم دلم رو من به آرزوش ایشاالله میرسونم شهادت شهادت ، همۀ آرزومه ... شهادت شهادت ، رویای ناتمومه ... _______ آرزوی دل ما اینه روسپید بشیم پیش پایِ فاطمه ، عاقبت شهید بشیم شهادت یعنی .. شبیه عاشقا شدن برا خدا گدا شدن راهی کربلا شدن ... شهادت یعنی .. رهرو راه حق شدن با درد دین دمق شدن حامی مستحق شدن ... اونقده یا حسین میگم ، تا حاجتم روا شه مثل تموم شهدا ، دردِ منم دوا شه شهادت شهادت ، همۀ آرزومه ... شهادت شهادت ، رویای ناتمومه ... _______ اگه که میخوای نذاری ، مسلمُ تو کوفه تنها حامی سید علی باش ، تا بیاد مهدیِ زهرا شهادت یعنی .. علی اکبری شدن تو کوچه مادری شدن مطیع رهبری شدن ... شهادت یعنی .. جون بدی تا جفا نشه  سفیر حق تنها نشه تا کربلا به پا نشه ... هرکی میخواد که‌عاشورا ، تکرارنشه‌ دوباره باید که سر به طاعت سید علی بذاره  شهادت شهادت ، همۀ آرزومه ... شهادت شهادت ، رویای ناتمومه ...

یازهرا🌺: 📋 از جون و جوونیشون گذشتند #سبک_شور #شهدا با نوای کربلایی سیدرضا نریمانی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ از جون و جوونیشون گذشتند تا پرچم دین زمین نَمونه الگوی تمومیِ شهیدا اون مادریه که قدکمونه زهرا برای دفاعِ از دین هم جونشو هم جوونیشو داد اون‌جایی که پشت در زمین خورد اون روزی که بین کوچه افتاد درد کشیدند، پس ما چرا بی‌دردیم؟ حالا تو مِیدونیم، معلوم میشه مَردیم یا نامردیم مدیونیم، به خونِ تک‌تکِ شهیدا مدیونیم، به قطره‌قطره خونِ زهرا مدیونیم، مدیونیم رفقا "مدیونیم به شهدا" چشماشونو روی دنیا بستن رو آرزوهاشون پا گذاشتن هیچ خواسته‌ای از خدا به غیر از دیدارِ امام‌حسین نداشتن مردایی که از خدا می‌خواستن تا مثل امامشون شهید شن یا با لبِ تشنه یا که بی‌سر خواستن پیش زهرا رو سفید شن دل بریدند، از این ‌همه صد رنگی حسینو پیدا کردند، ما موندیم و یک دنیا دلتنگی مدیونیم، به اون دلای مثل دریا مدیونیم، به اون ‌همه صفا و تقوا مدیونیم، مدیونیم رفقا "مدیونیم به شهدا" جنگیدن ولی با دست خالی تا ثابت کنن مرد نبردن روبروی دنیا تنها بودن اما صحنه رو خالی نکردن ایستادن تا یادمون بمونه باید تو مسیر نور باشیم پیروزی برای مؤمنینه شرطش اینه که صبور باشیم دم نزدن، از ترس و ضعف و تسلیم دشمنو نابود کردن، با سربلندی تو اوج تحریم مدیونیم، به استقامت شهیدا مدیونیم، به شیربچه‌های مولا مدیونیم، مدیونیم رفقا "مدیونیم به شهدا" شاعر : #حمید_رمی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ سیدرضا نریمانی #شهدا

#زمزمه اربعین امام حسین ع 😭😭 اجرای سبک: #کربلایی_سعید_صادقی

سیدرضانریمانی #شهدا

. #شور #جواد_مقدم چشم من خیره به عکس حرمه هر چقدر گریه کنم بازم کمه دل من غصه ی دیروزو نخور چشم بهم بذاری باز محرمه رو سرم سایه ی سرخ پرچمه تو چشام بارون اشک نم نمه خودتو دوباره آماده بکن چشم بهم بذاری باز محرمه عمریه دل بی تابم شده به غمت وابسته با عشق و صفا زنجیر میزنه پدرم تو دسته من قربون اون سوز ناله ی روضه ی حاج فیروز میگف یا حسین از سوز دلش با صدای خسته کل یومٌ عاشورا ، کل عرضٍ کربلا یا سفینه النجات ، یا معز الاولیاء ... آقام آقام یا حسین ، آقام آقام یا حسین ... روضه خون تو واسم محترمه شاعر حریم تو محتشمه دل من غصه نخور آروم باش چشم بهم بذاری باز محرمه این که نوکر تواَم مسلمه میدونی دوسِت دارم یه عالمه عمر ماست که میگذره تو این مسیر چشم بهم بذاری باز محرمه تو سینه زنی با ذکرت آقا مست نامت میشم ایشالا آقا عمری باشه من پیر غلامت میشم میذارم واست پای روضه هات جوونیمو آقا با اذن تو من عبد ساقیِ با مرامت میشم یا سید الشهداء ، اَنت مصباح الهدی اَنت فی قلبی حسین ساکن کرب و بلا ... آقام آقام یا حسین ، آقام آقام یا حسین ... #امام_حسین #گلچین_محرم_محرم_1399 #شور .👇

. بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_حسین #مناجات #سیدروح_الله_مؤيد آن را که بین روضه فغانش نمی دهند در روضه ی بهشت مکانش نمی دهند هرکس مراقب سخن خود نبوده است نام حسین را به زبانش نمی دهند چشمی که بر شمایل نامحرمان رسد بر گریه ی حسین امانش نمی دهند هر کس که خرج شد به هوای غریبه ها حال و هوای عشق به جانش نمی دهند هرکس سراغ خانه ی غیر از حسین رفت رنگی هم از بهشت نشانش نمی دهند قلبی که می تپد ز غم سم اسب ها جز ضرب عشق در ضربانش نمی دهند آن پیکر مقطع الاعضاء و پاره را با سم اسب ها هیجانش نمی دهند طفلی که تشنه بوده و از هوش رفته است با بوسه سه شعبه تکانش نمی دهند یک دخترسه ساله بهانه اگر گرفت ناگه سربریده نشانش نمی دهند ⏹.

‍ ‍ #زمینه حاج‌محمود #کریمی ــــــــــــــــــــــــــــــــ ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن صلح تو قیام کربلا پیرو ات امام کربلا آخرین لحظه ی زندگی بر لبت کلام کربلا ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن فدای جگر پاره ات که خون شد برای مادرت فدای تو که غم حسین شراره زده بر پیکرت ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن ای غریب در وطن یا حسن شاه خونین کفن یا حسن اسم رمز قیام حسین یا حسن یا حسن یا حسن هم صدای حسین حسن دلربای حسین حسن مقدای حسین حسن ندادی به احدی خبر ز داغ جگر شعله ور برای صورت نیلی و برای اثر میخ در ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن خانه ات معبد انبیا خاک تو مسجد اولیا شد درخشنده از نور تو گنبد مرقد کربلا ای همه باورم حسن ای خدای کرم حسن قبله ی بی حرم حسن بقیع تو حرم خدا بقیع تو خود کربلا به زودی همگی عازمیم به سمت حرم مجتبی ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن #ماه_صفر #امام_حسن ع

شور | زینب زینب زینب شب یازدهم محرم الحرام ۱۴۴۲ یکشنبه۹شهریور۹۹|۱۰محرم‌الحرام ۱۴۴۲ مداح : کربلایی حسین طاهری

. #امام_حسین علیه السلام #شب_جمعه #شب_زیارتی #عاشقانه_شبهای_زیارتی #احسان_نرگسی شهریور ۹۹ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ هر نفس هر دم برایت سینه خواهم زد حسین در نشاط و غم برایت سینه خواهم زد حسین از منِ عاشق اگر باشد، به رسم نوکری روز محشر هم برایت سینه خواهم زد حسین سال ها دست مرا محکم گرفتی ... دستِ کم سال ها محکم برایت سینه خواهم زد حسین اربعین پای پیاده از نجف تا کربلا پای هر پرچم برایت سینه خواهم زد حسین از تصور کردنش هم سخت می ترسم ... مگو روزگاری کم برایت سینه خواهم زد حسین در نجف در کربلا در کاظمین و سامرا در همه عالم برایت سینه خواهم زد حسین .

. #امام_زمان #امام_حسن آخرش آقا به این تقدیر پایان می دهد خاتمه بر غصه قلب پریشان می دهد مطمئنم او بیاید کار عالم دست ماست ساخت و ساز حرم را دست ایران می دهد کارفرما مهدی و ما پارکابش می شویم اولش نقشه برای صحن و ایوان می دهد گنبد و گلدسته و ایوان طلایی می شود چون طلای این سه را شاه خراسان می دهد چونکه بعدش زائرِ اینجا فراوان می شود قطعاً اذن ساخت دهها شبستان می دهد هرچه سینه زن بیاید در حرم جا می شود دورتا دور رواق و صحن غوغا می شود .🏴🏴

. در زمان ظهور چه کسانی کنار امام میمونن؟ 💞 وقتی امام زمان ظهور کنن فقط کسانی می تونن در کنار امام بمونن که روی خودشون کار کردن و جزء مقربون شدن و بیشتر سرویس دادن، تا سرویس بگیرن 🤝هر کمکی که به هرکسی می‌کنیم یعنی داریم سرویس می دهیم حتی پیشنهادی بدهیم در وجود ما اثر خود را می گذارد 🎁وقتی تو از حقت بگذری خداوند به کمک تو می آید و عنایتی به تو می کند که هزاران برابر از چیزی که از آن گذشتی بیشتر است 💖وقتی کسی به جایگاه مقربان رسید این صفات در وجودش ایجاد می شود 🔸 گذشت، ایثار، محبت، خلق دوستی، صبر، شکیبایی و.... 💓امام زمان ۳۱۳ یاری که اهل مقربون باشند می خواهد که وقتی گفت جان بدهند به راحتی از جانشان بگذرند 🚩 امام حسین وقتی به شهدای کربلا گفتند که بروید و از تاریکی شب استفاده کنید من بیعت را از شما برداشتم اگر بمانید کشته می شوید 🔰 🥀همگی ماندند و گفتند اگر ۷۰ جان داشته باشند همه را در راه امام شان می دهند و غصه شان این بود که یک جان بیشتر ندارند که برای امام شان بدهند. 🌷اگر این روحیه را در خودمان تثبیت کنیم که به دیگران سرویس دهیم وقتی امام زمان بیاید خیالمان راحت است ❤️ #مکتب_عشق ۲۳ 💎 #استاد_کریمی #امام_زمان #بیانات_گفتاری ‌.

. 1- ایجاد جاودانگى و پویایى حادثه كربلا حادثه سرخ كربلا و حماسه خونینى كه اندكى بیش از یك نیمروز آفریده شد، جنگ دو قدرت ستمگر و یا نبردى بر سر آب و خاك‏نبود، بلكه نهضتى بر خاسته از شور و شعور الهى به رهبرى ‏دردانه‏اى خدایى بود كه علیه ستم پدید آمد، یك طرف، برترین ‏انسانهاى هستى به رهبرى حجت‏ خدا و امام معصوم(ع) و سویى دیگر،پلیدترین موجودات آفرینش به فرماندهى بدبخت‏ترین موجود هستى. چنین حادثه‏اى با چنان عظمتى باید همانند خورشیدى فروزان همیشه‏زنده و جاودان بماند تا در تیرگیهاى زندگى و صحنه‏هاى حیرت‏ روشنى بخش دلهاى پاك گشته، انسانهاى بى‏شمارى را به سوى سعادت‏ رهنمون شود. این رسالت، با چنین ابهت و عظمت، به ابزارى نیروبخش نیاز دارد تا توان حركت و جاودانگى را بیشتر سازد. پرچم‏كربلا را همیشه در حال اهتزاز نگاه دارد تا اهداف سید شهیدان، راه او و چگونگى حادثه جانسوز نینوا چون آیینه شفاف در برابردیدگان انسانها استوار بماند. اشك، احساس زلال و عشق شفاف است‏ كه از ژرفاى جان پدیدار مى‏شود و نشان دلدادگى و ارادت به‏ محبوب است. آنگاه كه این ارمغان خداوندى به خاطر یكى از بهترین انسانهاى هستى نمایان شود، به دنبال خود، نسیمى از عاطفه، مهر، یكرنگى و هم سویى با امام حسین(ع) همراه مى‏آورد.در این صورت، حماسه سرخ حسینى همیشه زنده و بالنده مانده،حسینیان خود را در كوثر معرفت‏ شستشو داده، با آرمانهاى مولاى‏خود همرنگ مى شوند. هر جا كه دلى است از غم تو بى صبر و قرار و بى‏سكون باد چشمى كه نه فتنه تو باشد از گوهر اشك بحر خون باد رهبر كبیر انقلاب حضرت امام خمینى(ره) در این باره مى‏فرماید: «گریه بر شهید، زنده نگهداشتن نهضت است. همین معنا است كه یك ‏جمعیت .

یت كمى در مقابل امپراطور بزرگ ایستاد. آنها از همین ‏گریه‏ها مى‏ترسند. هر مكتبى باید پایش عده‏اى سر و سینه بزن ‏داشته باشد تا حفظ شود.» 2- سازندگى و ثمرآفرینى گریه «چشم گریان، چشمه فیض خداست. گریستن براى امام حسین(ع) زمینه‏ ساز پیوندى قلبى است كه عطش روح را فرو مى‏نشاند و هر قطره‏اى، گوهرى شب‏افروز براى سعادت‏خواهى و سازندگى فراهم مى‏سازد. ازاینرو، مسیر اشكها و گریه‏ها به سوى حادثه خونین كربلا هدایت‏شده تا چنین آثار انسان‏سازى همیشه وجود داشته باشد. امام على‏بن موسى الرضا(ع) به ریان بن شبیب فرمود: «یابن الشبیب! ان كنت ‏باكیا لشى‏ء فابك للحسین بن على بن‏ ابى طالب فانه ذبح كما یذبح الكبش ...» اى پسر شبیب، اگر بر چیزى گریه مى‏كنى، بر حسین بن على گریه كن كه او را چون‏گوسفند سر بریدند... . امام حسین(ع) به خاطر ارزشهاى والاى اشك، مؤمنان را به گریستن‏دعوت فرموده است: «انا قتیل العبره، لا یذكرنى مؤمن الا بكى‏» من كشته اشكم، هیچ‏ مؤمنى مرا یاد نمى‏كند، مگر آنكه - به خاطر مصیبتهایم‏ مى‏گرید. از اینرو، گریستن و گریاندن و نیز خود را به شكل گریه‏كنندگان ‏درآوردن (تباكى) كارى ارزشمند و داراى ثواب الهى‏است. مرحوم مطهرى در این باره مى‏فرماید: «گریه بر شهید، شركت در حماسه او و هماهنگى با روح او موافقت‏ با نشاط او و حركت اوست... امام حسین(ع) به واسطه شخصیت عالى‏قدرش، به واسطه شهادت قهرمانانه‏اش، مالك قلبها و احساسات صدها میلیون انسان است. اگر كسانى كه بر این مخزن عظیم و گرانقدر احساسى و روحى گمارده شده‏اند، یعنى سخنرانان مذهبى، بتوانند از این مخزن عظیم در جهت هم شكل كردن و همرنگ كردن و هم احساس‏كردن روحها با روح عظیم حسینى بهره بردارى صحیح كنند، جهانى‏اصلاح خواها شد. 3- بزرگى مصیبت و عظمت فاجعه كربلا آنچنان كز برگ گل، عطر و گلاب آید برون   تا كه نامت مى‏برم از دیده آب آید برون تا نسوزد دل، نریزد اشك و خون از دیده‏ها  آتشى باید كه خوناب كباب آید برون گر نباشد مهر تو، دل را نباشد ارزشى  برگ بى‏حاصل شود گل، چون گلاب آید برون     فاجعه كربلا در محدوده‏اى جغرافیایى و در مدت زمانى بسیار كوتاه ‏اتفاق افتاد ; اما مرز تاریخ و گستره زمان را شكافت و از آغاز آفرینش حضرت آدم(ع) تا رسالت رسولان الهى و تا پایان هستى رافرا گرفت. بزرگى این مصیبت و مظلومیت چنان بود كه گویا خداوند، خود فروزش شعله‏هاى ستم سوز نینوا را عهده دار گشته و برترین نیكیها و بركات را در قلبى لبریز از عشق حسینى وچشمانى گریان از محبت آن حضرت ترسیم كرده است كه: «اذا اراد الله بعبد خیرا قذف فى قلبه محبة الحسین‏» سوزش ماجراى كربلا، اشك حضرت آدم را جارى ساخت. و نفرین حضرت‏ موسى(ع) بر قاتل او را به گوش ملائك رساند. روزى كه سلیمان‏ نبى(ع) بر فرش خود در حال گذر از سرزمین كربلا بود، دچار حادثه‏اى سخت گردید. چون از علت آن پرسید و داستان دلخراش كربلارا شنید. دستان خود را سوى آسمان بلند كرد; یزید را لعن كرد و همراه او تمامى انس و جن آمین گفتند. چون عیسى با حواریون خود از مسیرى رد مى‏شد. خود را با شیرى قوى پنجه رو به رو دید كه‏ راه را بر آنان بسته و تقاضاى لعن و نفرین بر قاتلان حسین(ع) دارد. هنگامى كه حضرت مسیح در باره شخصیت امام حسین(ع) پرسید: و آن حیوان با زبانى فصیح و گویا سید شهیدان(ع) را توصیف كرد، عیسى(ع) با حزنى فراگیر، قاتلان امام را لعن كرد. تمامى حواریون آمین گفتند. پیش از میلاد ابا عبد الله(ع) در باره‏ شباهتهاى حضرت یحیى و امام حسین(ع) سخنان بسیار به میان آمد، جبرائیل تربت كربلا را براى رسول خاتم حضرت محمد(ص) آورد و پیامبر(ص) با غمى جانسوز به انبوه ستم و بزرگى مصیبتى كه بر فرزندش وارد مى‏شود، گریست. آرى، قطره‏اى اشك در ماتم شخصیتى‏چون امام حسین(ع) و به خاطر فاجعه‏اى همانند كربلا، چنان آثار عمیق و گسترده‏اى خواهد داشت كه دریاهاى آتش عذاب را خاموش و سراپرده وجود آدمى را گلستان لطف و رحمت الهى خواهد كرد. از اینرو، امام صادق(ع) فرمود: «كل الجزع و البكاء مكروه سوى الجزع و البكاء على‏الحسین(ع‏») هر ناله و گریه‏اى ناپسند و مكروه است، مگر نالیدن‏ و گریستن بر حسین(ع). چنین مصیبت هولناكى بود كه زلزله‏اى طاقت‏سوز در پیكر مبارك‏امام سجاد(ع) ایجاد كرد. آن حضرت، پس از ماجراى كربلا، بیست‏سال مى‏گریست و با نگاه به آب یا جوان یا ذبح حیوان و دادن آب ‏به یاد گوشه‏هایى از ستم ستمگران در سرزمین نینوا و عطش افراد افتاد، گریه مى‏كرد. حتى جمادات و حیوانات نیز از چنان ‏صحنه‏هاى دردآلود، تحمل از دست داده، به سوگوارى پرداختند. گویا سخن تمامى شیفتگان و درس‏آموزان كربلا حضور ابا عبد الله‏الحسین(ع) این است: «ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است ببین كه در طلب حال مردمان چون است 4- تجدید بیعت‏ با امام حسین(ع) اشك زبان دل و فریاد مظلومیت است و رسالت گریه نوعى تجدید بیعت و همرنگى با محبوب و جلوه‏اى از پاسدا

▪️چشم من خیره به عکس حرمه▪️ 🎤 سبـک : شـور 🗓مراسم : شب 29 محرم الحرام 1399

سلام لطفا هشتک 👈 #پدر را دنبال بفرمایید. . هشتگ یا کلمه آبی رنگ فوق را لمس و در پایینِ صفحه ،سمت چپ، علامت ۸ بالا را بزنین و از متن و صوت بهرمند شوید. اشعار مربوط به مقام پدر را بخوانید و در روضه بنا به مناسبتهای ماه صفر گریز بزنید به کربلا یا به امام حسن و یا به روضه اربعین و روضه حضرت رقیه .

رى از خونه شهید شیعیان و پیروان ابا عبد الله(ع) افزون بر بینش روشن خویش با منطق و استدلال، آینه قلب خود را نیز با زلال عشق و شوق غبارروبى مى‏كنند و با اشك خویش با امام خود براى خودسازى، خدا ترسى، گناه‏گریزى، اقامه و احیاى نماز، امر به معروف و نهى ازمنكر، عزت نفس، گریز از ذلت و زبونى و مبارزه با باطل و ستمگرپیمان مى‏بندند; و در این راه، با قاطعیت و صلابت در راه عقیده‏ و با روحیه ایثار و شهادت‏طلبى به جهادى مقدس و كربلا گونه‏ مى‏پردازند. بیعت ‏سوگواران و گریستن عزاداران حسینى، بیعتى ناگستسنى درراه حفظ عقاید دینى و پاى‏بندى به ارزشهاى اخلاقى است; و چون ‏امام حسین(ع) الگوى بى‏همتا براى آنان است، ایجاد عاطفه و عشق ‏با اشك چشم، زمینه‏ساز آن بیعت و مقدمه این سنخیت و دلدادگى ‏است. همانگونه كه سید الشهداء(ع) هنگام حركت از مكه به سوى‏كربلا، كسانى را به همراهى خویش در این سفر مقدس و نهضت‏ خدایى‏دعوت كرد كه اهل فدا كردن جان در راه ائمه (علیهم السلام) باشد: «من كان فینا باذلا مهجته موطنا على لقاء الله نفسه فلیرحل ‏معنا...» شیعه باید آبها را گل كند خط سوم را ز خون كامل كند خط سوم خط سرخ اولیاست كربلا بارزترین منظور ماست شیعه یعنى تشنه جام بلا شیعگى یعنى قیام كربلا شیعه یعنى امتزاج نار و نور شیعه یعنى راس خونین در تنور شیعه یعنى هفت وادى اضطراب شیعه یعنى تشنگى در شط آب آرى، اشك، سرفصل محبت و مودت و برخاسته از عشقى است كه ‏خداوند در دلها قرار داده است. رسول خدا(ص) در این باره فرمود: «ان لقتل الحسین حراره فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا» براى شهادت حسین(ع) گرمایى در دلهاى مؤمنان است كه هرگز سرد و خاموش نمى‏شود. امروز اشك رابطه ما با حسین(ع) است. و ما با شورى اشكهایمان‏ بر خوان محبت‏ سید الشهداء نشسته‏ایم و اشك‏ پرورده ابا عبد الله(ع)هستیم. این مهر با شیر مادر در جان ما وارد شده، با جان هم به‏ در مى‏شود. به راستى آیا مى‏توان براى چنین بیعتى عشق‏آمیز –از دوران كودكى تا هنگام مرگ و بدرود حیات- جایگزین غیر از اشك‏ یافت. گوهرهایى شفاف از شوق و زلال از زمزم معرفت و شعور كه ‏چون بر صفحه صورت مى‏ریزد، سبكبالى، طراوت، نشاط و معنویتى ‏بیرون از توصیف به ارمغان مى‏آورد و ما را جرعه‏هایى جاوید ازفرات بیدارى، بالندگى و تابندگى مى‏بخشد. آنان كه با اشك خود چنین بیعتى با امام حسین(ع) مى‏بندند،خداوند، از بى‏كران رحمت و عنایت‏خویش، آبشارى از مغفرت برآنها ریزان مى‏سازد; گناهانشان را آمرزیده، از گذشته آنان چشم‏مى‏پوشد و آینده‏اى روشن و تابناك از توفیق و معرفت نصیبشان‏مى‏سازد. آیا چنین رحمت و بركتى از پروردگارى بزرگ به خاطر محبوبى چون‏حسین(ع) و به پاس حفظ حماسه كربلا، عمق فاجعه عاشورا، یكرنگى و سنخیت‏ با ابا عبد الله و تجدید بیعت ‏با آن حضرت در راه بندگى وعبودیت‏خداوند، باورنكردنى و دور از واقعیت است ؟! یا آنكه ‏بسیارى از ما نگرش كوتاه، بینشى ناقص و دیدى ضعیف داریم و از پى‏آمدهاى ارزشها و یا حقیقت احكام آگاهى كامل نداریم؟ بدون شك سیره معصومان (علیهم السلام) روش عالمان و اندیشمندان‏دینى در طول تاریخ و حركتها و عزاداریهاى سنتى و همراه با شور و حماسه، شعله‏هاى روشنگرى عاشورا را حفظ كرده و ستمگران‏ عصرهاى مختلف را با توفانهاى ستم‏سوز مردمى رو به رو ساخته‏است. اگر حضرت آیت الله العظمى حاج شیخ عبد الكریم حائرى(ره) هر روزپیش از شروع درس با ذكر مصایب امام حسین(ع) توسط ذاكر حسینى و همراه با اشك دیدگان درس خود را شروع مى‏كرد و یا حضرت آیت‏الله العظمى بروجردى(ره) هر سال به برگزارى جلسه روضه و حضور در محفل ابا عبد الله الحسین(ع) همت مى‏گماشت و یا حضرت امام‏خمینى(ره) عاشقانه بر زمین نشسته و با نخستین سلام مرحوم ‏حجه الاسلام كوثرى به ساحت مقدس سید الشهداء گریستن آغاز مى‏كرد:همه و همه براى حفظ شعارهاى دینى و ارزشهایى انقلابى بوده است. مگر نه این است كه ما هر چه داریم از عاشورا و عاشورائیان‏ داریم. .

شهادت #امام_حسن علیه السلام 🎵ای سلام حسین حسن ... 🎤محمود #کریمی #زمینه

#امام_حسین (علیه السلام) من غمِ مهر حسین با شیر از مادر گرفتم روز اول کامدم دستور تا آخر گرفتم بر مشام جان زدم یک قطره از عطر حسینی سبقت از مشک و گلاب و نافه و عنبر گرفتم عالم ذر ذره ای از خاک پای حضرتش از برای افتخار از حضرت داور گرفتم بر درِ دروازۀ ساعات یک ساعت نشستم تا سراغ حضرتش از زینب مضطر گرفتم زینبی دیدم چه زینب کاش مداحش بمیرد من ز آه آتشینش پای تا سر در گرفتم سر شکسته ،دل پر از خون دیده خون آلود اما حالتی دیدم که بر خود حالتی دیگر گرفتم اُم لیلا رعشه بر اندام دیدم اوفتاده گفت من این رعشه از داغ علی اکبر گرفتم نا گه از بالای نی فرمود شاه تشنه کامان سر براه دوست دادم زندگی از سر گرفتم اکبرم کُشتند و عون و جعفر وعباس و قاسم تا خودم از تشنگی آب از دم خنجر گرفتم گفت ساعی زین مصیبت از درِ دربار جانان حظّ آزادی برای اکبر و اصغر گرفتم شاعر: #مرحوم_حاج_مرشد_چلویی

#اربعین روضه ۲ 🔸آه از آن ساعت که با صد شور و شین 🔸زینب آمد بر سر قبر حسین امان از اون لحظه ای که بی بی زینب کبری وارد کربلا شد... 🔸بر سر قبر برادر چون رسید 🔸ناله و آه و فغان از دل کشید یا صاحب الزمان... تا اهلبیت به کربلا رسیدند... مثل برگهای خزان... خودشون رو از مرکب ها به زمین انداختند... هر کدوم قبر عزیزی رو در آغوش گرفت... یکی قبر علی اکبر رو بغل گرفته... یکی قبر قاسم رو گرفته... یکی کنار قبر عباس... یک مادری هم کنار قبر علی اصغر... اما بین جمعیت دیدند زینب هم داره دنبال قبر حسین میگرده... 🔸با زبانِ حال، آن دور از وطن 🔸گفت با قبر برادر این سخن 🔸السلام ای کشته راه خدا 🔸السلام ای نور چشم مصطفی داداش ببین خواهرت برگشته... 🔸بهر تو امروز مهمان آمده 🔸خواهرت از شام ویران آمده داداش نبودی ببینی.. بعد از تو با ما چه کردند... 🔸چون تو رفتی بی‌کس و یاور شدم 🔸دستگیر فرقه ی کافر شدم داداش طاقت داری بگم یا نه... 🔸بعد قتل و غارت اموال تو 🔸تاخت دشمن بر سر اطفال تو 🔸بس ‌که سیلی شمر زد بر رویشان 🔸گشت نیلی صورت نیکویشان جات خالی بود این نامردها که رحم نداشتند... چشم برادرم عباس رو دور دیده بودند... هر وقت بچه ها بهانه میگرفتند بهشون تازیانه میزدند... بهشون سیلی میزدند... بزار اینطوری بگم... 🔸 یاسها را جوهر نیلی زدند 🔸کودکان را یک به یک سیلی زدند همه بچه ها رو زدند... 🔸کودکان را یک به یک سیلی زدند داداش همه این مصیبتها یک طرف مجلس یزید یه طرف... 🔸آه از آن ساعت که از روی غضب 🔸زاده ی سفیان یزید بی‌ادب 🔸در حضور خواهر گریان تو 🔸چوب می‌زد بر لب و دندان تو داداش حسین خیلی برام سخت گذشت... مجلس یزید ملعون... وقتی نانجیب با چوب خیزران به لب و دندانت میزد... شرمنده حسین جان... نتونستم کاری کنم... آخه دستهای خواهرت رو با غل و زنجیر بسته بودند آی غریب حسین... الا لعنه الله علی القوم الظالمین.

#مقتل_امام_حسین #اربعین #جابربن_عبدالله_انصاری به نقل از عطیّه عوفى،همراه جابر بن عبد اللّه انصارى براى زیارت قبر حسین بن على بن ابى طالب علیه السلام حرکت کردیم. هنگامى که به کربلا رسیدیم جابر به کرانه فرات نزدیک شد و غسل کرد و پیراهن و ردایى به تن کرد و کیسه عطرى را گشود و آن را بر بدنش پاشید و هیچ گامى برنداشت جز آن که ذکر خداى متعال گفت تا این که به قبر نزدیک شد و[به من ]گفت: "دست مرا بر قبر بگذار"،چون دست او را بر قبر گذاشتم بیهوش بر روى قبر افتاد.کمی آب بر او پاشیدم و هنگامى که به هوش آمد سه بار گفت:"اى حسین!". آنگاه گفت:"دوست پاسخ دوست را نمى‌دهد؟!" سپس گفت:"چگونه پاسخ دهى در حالى که خون رگهایت را بر میان شانه ها و پشتت ریختند و میان سر و پیکرت جدایى انداختند ؟!گواهى مى‌دهم که تو فرزند خاتم پیامبران و فرزند سَرور مؤمنان و فرزند هم پیمان تقوا و چکیده هدایت و پنجمین فرد از اصحاب کسایى و فرزند سالار نقیبان و فرزند فاطمه سَرور زنانى و چگونه چنین نباشى در حالى که از دست سَرور پیامبران غذا خورده اى و در دامان تقواپیشگان پرورش یافته اى و از سینه ایمان شیر نوشیده اى و با اسلام تو را از شیر گرفته اند،پاک زیستى و پاک رفتى،امّا دل هاى مؤمنان در فراق تو خوش نیست بى آنکه در این تردیدى رود که همه اینها به خیرِ تو بود،سلام و رضوان خدا بر تو باد و گواهى مى‌دهم که تو بر همان روشى رفتى که برادرت یحیى بن زکریّا رفت". آن گاه جابر دیده خود را گِرد قبر چرخاند و گفت:"سلام بر شما اى روح هایى که گرداگردِ حسین فرود آمده،همراهش شدید،گواهى مى دهم که نماز را به پا داشتید و زکات دادید و به نیکى فرمان دادید و از زشتى باز داشتید و با مُلحدان جنگیدید و خدا را پرستیدید تا به شهادت رسیدید.سوگند به آن که محمّد را به حق برانگیخت در آنچه به آن در آمدید با شما شریک هستیم". به جابر گفتم:اى جابر!چگونه[با آنان شریک باشیم]با آنکه ما نه به درّه اى فرود آمدیم و نه از کوهى بالا رفتیم و نه شمشیرى زدیم،در حالى که اینان سرهایشان از پیکر جدا شد و فرزندانشان یتیم و زنانشان بیوه شدند؟! جابر گفت:"اى عطیّه!شنیدم که حبیبم پیامبر خدا صلى الله علیه و آله مى فرماید:«هر کس گروهى را دوست داشته باشد،با آنان محشور مى شود و هر کس کارِ کسانى را دوست داشته باشد،در کارشان شریک مى‌شود»و سوگند به آن که محمّد را به حق به پیامبرى بر انگیخت نیّت من و همراهانم همان است که حسین علیه السلام و یارانش بر آن رفته اند. مرا به سوى خانه هاى کوفه ببر". هنگامى که بخشى از راه را رفتیم گفت:"اى عطیّه!آیا سفارشى به تو بکنم که دیگر گمان ندارم پس از این سفر تو را ببینم؟،دوستدار خاندان محمّد را تا زمانى که آنان را دوست مى دارد دوست بدار و دشمن خاندان محمّد را تا زمانى که با آنان دشمن است دشمن بدار هر چند روزه گیر و شب زنده دار باشد و با دوستدار محمّد و خاندان محمّد رفاقت کن که اگر یک گامش از فراوانىِ گناهش بلغزد گام دیگرش به محبّت آنان استوار مى‌مانَد،چرا که دوستدار آنان به بهشت باز مى‌گردد و دشمن آنان به سوى آتش[دوزخ ]مى‌رود". 📚بشارة المصطفى عماد الدین طبری، ص٧۴ 📚بحارالأنوار مجلسی،ج۶٨،ص،١٣٠،ح۶٢ 📚مقتل الحسین خوارزمی،ج٢،ص١۶٧

صلی الله علیک یا اباعبدالله(ع) چشمم دوباره تر شده ، شرمنده ام حسین از شرمِ بی لیاقتی آکنده ام حسین قامت فراز میکند آنکس که لایق است من بی لیاقتم که سرافکنده ام حسین پایم کشیده شد همه جا ،جز حریم تو عارت میاید اینکه تو را بنده ام حسین؟ دیدی چگونه وعده ی هر ساله میدهم من زائرِ خیالیِ آینده ام حسین اشکِ میانِ خنده ی من ،اشک شوق نیست میگرید از فراق تو هر خنده ام حسین در حسرت زیارت تو عمر من گذشت یک کربلا به من بده، تا زنده ام حسین امشب گرفته ام پرِ قنداق اصغرت چون مِهر اوست، ضامنِ پرونده ام حسین #اربعین #حیدر_محمدنژاد

|⇦• *سینه زنی سنگین زیبا ویژۀ ایام پیاده روی اربعین به نفسِ سید رضا نریمانی* •✾• •┄┅═══••↭••═══┅┄• 【توجه】: جهت استفاده ، متون حتماً به همراه صوت در اختیار دیگران قرار گیرد. •┄┅═══••↭••═══┅┄• حسین جان .. الهی نگاهت منو هم ببینه دعا کن .. الهی غمت رو دلِ من بشینه منو هم .. سوا کن بگو زائر اربعینِ .. شش گوشه ات ، قبله و محرابم عشقِ تو ، گوهرِ نایابم میخونم ( ای حسین اربابم ..)۲ حسین محورِ عالم امکانِ زمین و زمان با دمش طوفانِ خدا بر لبش ذکرِ وا عطشانِ «حسین یاحسین ، یا ابا عبدالله ..» چه خوبه .. که مرغِ سعادت رو شونم نشسته خدایی .. که عشق تو خیلی به جونم نشسته حسین جان .. ببین گرد راه رویِ گونه ام نشسته نشسته ، بین جاده روی صورتم ، جای اشک و مویِ می‌آید ، بر مشامم بوی کربلایِ ارباب .. فقیر اومدم ، پادشاه برگشتم اسیر اومدم ، مبتلا برگشتم تموم غم و غصم اینه آقا چه حیف شد که از کربلا برگشتم «حسین یاحسین ، یا ابا عبدالله ..» رسیدم .. همونجا به شش گوش تو تکیه کردم همونجا .. همه جونمُ نذر تو هدیه کردم به جایِ .. رقیه سر قبر تو گریه کردم می بینم عشقتُ هر جایِ این صحرا اربعین مَشاء میشم با ( کربلا همسایه ) ۲ رسیدم حرم هم قدم با جابر فداییت می شم هم قسم با جابر گرفتم به لب ، ذکر و دم با جابر «حسین یاحسین ، یا ابا عبدالله ..» #سید_رضا_نریمانی #سینه_زنی #ویژه_ایام_محرم #اربعین ┄┅═✧❁۞══۞❁✧═┅┄