روضه ابالفضل العباس ع مه کاسه بگیرِ حُسن رویت خورشید خجل ز ماهِ رویت روزی که گِل مرا سرشتند نامت به کتاب دل نوشتند ای عطر گل یاس، یا حضرت عباس ای معدن احساس، یا حضرت عباس خورشید مدینه یا اباالفضل امید سکینه یا اباالفضل *شب تاسوعا هم رسید... امشب هر کی کاری داره، یه جور دیگه نوکری می کنه. اصلاً امشب شبِ نوکراست... همه عالم نوکر اباالفضل اند،اباالفضل نوکر حسینِ. نه جلوتر از آقاش راه رفته، نه جلوتر از آقاش حرف زده،نه جلوتر از امامش دیده.. نَفَسِ ابالفضل با نَفَسِ حسین تنظیم شده... امشب بگو: آقا! به حق مادرت اُم البنین، اول اینکه اومدم خودتو می خوام.... یا ابالفضل همه ما رو امشب برای خودت سوا کن. تو کی هستی که فردای محشر وقتی صدیقه کبری وارد محشر میشه، پیغمبر صدا می زنه: فاطمه جان! برای شفاعت این گریه کنا، این حسینیا ،محبین علی، چی آوردی؟ یه وقت می بینند بی بی دست های بریده عباس رو آورد... می فرمایند: دست بریده عباس بسنده می کنه... امشب می خوام یه روضه ای از یه زاویه ی دیگه برات بخونم... تا حالا خجالت کشیدی؟ هر کسی، با ابالفضل باشه خجالت زده نمیشه، چون آقا طعم خجالت رو می دونه. من الان این چند خط شعر رو می خونم،خودت دیگه روضه برات باز میشه...* چو دید تشنه ی لبهای خشک او دریاست به آب خیره شد و ناله اش ز دل برخاست که آب از چه نگردیدی از خجالت آب تو موج میزنی و تشنه یوسف زهراست ز یک طرف تو زنی نعره از جگر در بحر ز یک طرف به حرم بانگ العطش برپاست قسم به فاطمه هرگز تو را نمی نوشم که در تو عکس لب خشک سیدالشهداست ز خون دیده ی من، روی موج خود بنویس که از تمامی اطفال تشنه تر سقاست *آب رو آورد بالا یه نگاه کرد...بعضیا گفتن یاد لب علی اصغر افتاد، آب رو ریخت، نه ولله. دریای احساس و محبتِ،... آب رو آورد بالا که این حیوان فکر کنه صاحبش آب خورده...حیوانم آب بخوره... اسب تربیت شده است. * خدا گواست که با چشم خویشتن دیدم سکینه را که لبش خشک و دیده اش دریاست درون بحر همه ماهیان به هم گویند حسین تشنه و سیرابْ وحشیِ صحراست نوشته اند به لبهای خشک من ز ازل که تشنه کام گذشتن ز بحر شیوه ی ماست ز شیرخواره برایت پیام آوردم پیام داده که ای آب غیرتِ تو کجاست؟ صدای نعره ی دریا به گوش جان بشنو که موج آب هم این طرفه بیتِ را گویاست سلامِ خالقِ منان،سلامِ خیرالناس سلام خیل شهیدان، به حضرت عباس *بسم الله،میخوام برات روضه بخونم. تا حالا از بلندی افتادی یا نه؟ فرمود: هر کی بخواد رو زمین بیفته، پیر و جوان نداره، کوچیک و بزرگ نداره، زن و مرد نداره، همچین که می اُفته، اول زود ناخودآگاه دستشو جلو میاره. کسی که تیر به چشمش زدن، دستشو بریدن، با صورت رو زمین افتاد. دست نداره، چشمش تیر خورده... گفت: مگه عباس مُرده باشه نتونه آب رو برسونه خیمه ها. علی اصغر داره بال بال می زنه. به سکینه قول دادم، رقیه منتظره.. آی غیرتیا! میگه یه وقت دیدن خودش رو میکِشه.. اومد با دندوناش مشکو بگیره. ایشالا هیچ وقت نا امید نشی. میگه یه وقت دیدن نشونه گرفتن مشک عباس رو... خدا نکنه یه فرمانده لشکر، رو زمین بیُفته. همه ریختن سر عباس. یه وقت دیدن یه نامردی اومد جلو کسی مگه جرأت این کارو داشته؟ پاهاش رو گذاشت رو پای عباس گفت تو بودی که لشکر جرأت نمی کرد به سمت خیمه های حسین بره؟ تو بودی که وقتی به لشکر نگاه می کردی همه فرار می کردند؟ حالا بلند شو... "من از امام زمان معذرت می خوام" یه وقت صدا زد: نامرد وقتی اومدی که دست ندارم. گفت: تو دست نداری من دارم. عمود رو بالا بُرد. یه جور به صورت زد... وقتی خواستن سرهارو بالای نیزه بذارن تنها سری که روی نیزه بند نمی شد سر عباس بود... وای از خیمه های بی عباس... هی جلو خیمه می گفت: الان بابام میاد. الان عموم میاد. رباب! علی رو ساکتش کن الان عموم میاد. یه وقت از دور نگاه کرد دید بابا داره میاد. اما هر چی نگاه می کنه خبری از عمو نیست. خدا بابام اینطوری نرفت دنبال عمو... پس چرا خمیده خمیده...

نوحه حضرت زهرا سلام الله علیها جان علی جانان علی ای یار قد خمیده ی حیدر قدر علی قرآن علی هستی تو نورِ دیده ی حیدر ای کوکبِ تابان علی همسنگرِ شهیده ی حیدر حامی ‌من بودی بین کوچه ها،وقتی که زده مغیره تو را واویلا،دل به غصّه نشسته واویلا،پهلوی تو شکسته یا زهرا فاطمه یا زهرا... نورِ علی یاسین علی در پشت در بگو که چه ها شد ای حبّ تو آئینِ علی چه کینه ها که بر تو رَوا شد همسنگرِ دیرین علی چه شد که محسنِ تو فدا شد دست من را بست و بی رحمانه،بَد درب خانه را میزد با لگد از دربِ شعله ور چه بگویم از داغِ میخ در چه بگویم یا زهرا فاطمه یا زهرا... 🔴 توجه : این نوحه چون حاوی روضه های جانسوز حضرت زهرا سلام الله علیها است،مثل همیشه خواهش و تأکیدم بر این است که ‌حتما و حتما این مطلب در جایی اجرا شود که احساس میکنید حداقل اندکی از حقّ این روضه ها ادا میشود و اگر جز این شود #مسئولیت_شرعی آن به عهده ی اجرا کننده ی این نوحه ‌می باشد،هر چند که هیچ‌ وقت‌ ما نمیتوانیم حتی حقّ قطره ای از اقیانوس بیکران این مصائب را ادا کنیم. #فاطمیه #فاطمیه_۹۸ #شور_حضرت_زهرا #زمینه_حضرت_زهرا

دردي مثال درد و غمت، میشود مگر؟ رنگی سياهی علمت، میشود مگر؟ اي کشته ی فتاده به هامون، قتيل اشک کس نااميد از کرمت، میشود مگر؟ يک جمله ی تو حُر و زهر و حبيب ساخت آخر بدون فيض دمت، میشود مگر؟ اصلا بهشت با همه ی حور و کوثرش باب ورودی حرمت، میشود مگر؟ بی لطفت ای امير دلم هيچ شاعری مقبل و يا که محتشمت، می شود مگر؟ تغيير کرده قافيه در بيت آخرم بی ذکر روضه و اَلَمَت، می شود مگر؟ از آب هم مضايقه کردند کوفيان داغی شبيه هُرم لبت، می شود مگر؟ #نـوكــر_نـوشـت: #حسین_جان💔 منشا گریه ی ما هر #شب_جمعه #زهراست که خودش گریه کنان سوی حرم خواهد شد صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، #روزيتون_زیارت_كـربلاي_مـعـلـی #به_یاد_شهید_مدافع_حرم_رضاعباسی #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم .

کاربرد این روضه بسیار پرسوز (گریز دعای ندبه) (زیارت ناحیه مقدسه) همه وقت.. این الطالب بدم المقتول بکربلا... صاحب عزا کجایی، کی می شود بیایی در صبح آشنایی، ای جلوه خدایی در ماتم عزای، کرب و بلا نشستی ای یار کربلایی، گویم سرت سلامت از دیده خون فشانی، در ماتم حسینت ای منتقم کجایی، گویم سرت سلامت یا امام زمان من نمیدونم کدوم مصیبت کربلا بیشتر دل شما رو می سوزونه ... اون چه مصیبتیه که در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایید؛ شب و روز در مصیبت جد غریبم حسین گریه می کنم، اگه اشک چشمام تمام بشه خون گریه می کنم... وقتی از امام سجاد(ع) سوال شد در کجای حادثه کربلا بیشتر به شما سخت گذشت، سه بار فرمود؛ الشام الشام الشام. امان از مصیبت اسارت عمه جان شما زینب... آه بمیرم، برای اون لحظه ای که امام حسین از اسب بر زمین افتاد... تا اون نامردها دیدند دیگه کار آقا تمومه، دیگه توان نداره، هلهله کردند... به سمت خیمه های اباعبدالله هجوم بردند... این زنان و کودکان بی پناه سر به بیابونها گذاشتند... امان از مصیبت اسارت اهل حرم... امان از تازیانه ... امان از زخم زبان و دشنام... ای حسین... حسین آرام جانم حسین روح و روانم دگر طاقت ندارم حسین بی تو نمانم حسین بی تو چه سازم... **************************************** منظر دلهای ماست کرب و بلای حسین مرغ دل ما زند پر به هوای حسین تشنه گه کربلا مهر و مدد زد به عشق جنت اعلای دل صحن و سرای حسین ملک سلیمان بود در نظرش بی بها هر که گدایی کند پیش گدای حسین بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا 🥀

. #فاطمیه #غسل_شبانه اشعار از #سید_محسن_حسینی من از طرز قدم برداشتن های تو دانستم که راه بین تو، تا مرگ تنها یک قدم باشد بوَد مشکل برایم استخوان و پوست را شستن کفن پوشاندنش سخت است قدی را که خم باشد از حال پرستویم اگر حال بپرسید جز مشت پر سوخته کنج قفسی نیست از بس که شده آب همه شمع وجودش انگار که در بستر بیمار کسی نیست ای بال و پر شکسته مرا بال و پر مبند بردار بارم از دل و بار سفر مبند جانم بگیر از من دلخسته رومگیر راه نگاه را به رخ چون قمر مبند پای فراق را تو در این خانه وامکن دستی که بسته بود تو بار دگر مبند ای قبله ی علی زچه رو روبه قبله ای راه امید را به من ای محتضر مبند بجای دستهایم کاش می بستند چشمم را نمی دیدم شده نقش زمین تنها طرفدارم منم مشکل گشا و کار بر من مشکل افتاده بیا از ره اجل مشکل گشایی کن تو از کارم قسم به عصمت خود می خورم که در همه عمر به غیر بردن نام علی گناه ندارم من که صدها گره از کار همه واکردم حال صدها گره افتاده بکارم چه کنم قدرتی نیست که بیش از دوقدم برداری می روی راه تو اینگونه کنارم چه کنم بگو با من چه رخ داده چرا هنگام ره رفتن دو دستت را به روی شانه های دخترت بینم علی را کُشتی از خجلت ز بس گفتی حلالم کن سراپا آب می گردم اگر چشم ترت بینم در ایام جوانی آن چنان افتاده از پایم که وقت راه رفتن می شود زینب عصای من اگر برخیزم از جا باز هم دور تو می گردم طرفدارتوام تا پای جان ای مقتدای من تو که تنهایی ام دیدی چرا تنهاترم کردی مسوزان همچو شمعی از غمت سر تا به پای من نمی سوزد بر احوالم کسی غیر از در خانه ندارد کس خبر از حال من غیرازخدای من به مادرمادر زینب قسم بی مادری سخت است نیاید باورم بار سفر را این چنین بستی شاعر:سید محسن حسینی .