#مسلمیه زبان حال سر جناب مسلم علیه‌السلام دارم وصیت می‌کنم شاید نیایی با باد صحبت می‌کنم شاید نیایی دارد مسیرت را نشانم می‌دهد باد از روی دروازه تکانم می‌دهد باد با داغِ بی‌اندازه می‌گِریم که برگرد از بِین این دروازه می‌گِریم که برگرد با سر میان کوفیان مهمانم  آقا تا لحظه‌ای که میرسی می‌مانم آقا روزی که می‌آیی مرا بشناس وقتی از روی این دروازه آویزانم آقا هر روز سنگم می‌زنند از دور و نزدیک بازیچه‌ی تمرینِ این طفلانم آقا هر روز یک دندان من کم می‌شود تا... قربان دندانت شود دندانم آقا شرمنده‌ام اینجایَم و بال و پَرم ریخت  دیدی که کوفه خاکِ عالم را سرم ریخت من با چه رو گویم نیا رویی نمانده قلبم پُر از درد است و دارویی نمانده دستی که بیعت داد دستم را شکسته از بس مرا زد زخمِ بازویی نمانده طفلان من از گوشه‌ای دیدند من را از زخم‌های کوفه اَبرویی نمانده نزدیک نه از دور کوفی دوره‌ام کرد آنقدر زد تا دید پهلویی نمانده تا دِق نکرده زینب  از بیراهه برگرد گهوراه تا نَشکَسته  با ششماهه برگرد هرچیز کم باشد در اینجا غم زیاد است در کوفه می‌بینی که نامحرم زیاد است از خیزران و تازیانه حرف کم نیست از خار و سنگ و کعب نِی مرحم زیاد است ششماهه نه حتی برای مردها نیز.. یک تیغه از تیرِ سه‌شعبه هم زیاد است دست نوازش با یتیمی نیست اما پنجه برای گیسوی درهم زیاد است آبی برای تشنگان اینجا ندارند در شهر گویا طفلِ بی بابا ندارند تنها شدم تا سر به زیری را بفهمم شد بسته دستم دستگیری را بفهمم هِی سنگ خوردم زخم خوردم طعنه خوردم تا رنج بازار و اسیری را بفهمم من را به زنجیرش میانِ کوچه گرداند تا زخمِ پاهای کویری را بفهمم دندان من خون شد به یادِ دختر تو تا دردِ دندانهایِ شیری را بفهمم دلها در اینجا سنگِ دیوار است برگرد وقتِ حراجی‌هایِ بازار است برگرد #حسن_لطفی

#مسلمیه #شهادت_حضرت_مسلم_علیه_السلام در شهر غم نشان ز هوای بهاره نیست حتی در آسمان کبودش ستاره نیست گرچه سفیر لایق رویت نبوده ام دیگر به کوفه نیز امیدی دوباره نیست درها به روی باغ نگاهم که بسته شد دیدم درون باطنشان جز شراره نیست دعوا سر بریدن راس ستاره هاست فرقی میان مقتل و دارالعماره نیست سنگی که خورد بر لب و دندان مسلمت بدتر ز نعل مرکب صدها سواره نیست آغوشت ای حسین پناه رقیه است سهمت ز زندگی بدن پاره پاره نیست #حسین_جعفری

#امام_باقر علیه‌السلام #نوحه 🔹عطر جاودان🔹 پای دَرسَت شیعه جان گرفت جان‌ها عطری جاودان گرفت ای که نامت آسمانی اَست رفتی، قلبِ آسمان گرفت ای ماهِ آسمان دل‌ها جا داری در میان دل‌ها ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ داغت بر دل داغی آشناست هرجا هردم بیرقت به‌پاست ما با یادت گریه می‌کنیم ای که یادت یادِ کربلاست خورشید نیزه‌ها را دیدی آری تو کربلا را دیدی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دیدم عمری تربت تو را دارم دردِ غربت تو را باز ای مولا از چه رو شکست جهلِ دشمن حرمت تو را؟ دلتنگ مرقد تو ماییم روزی تا صحن تو می‌آییم شاعر: #علی_مؤیدی

#نوحه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_محمود_کریمی برا ملاقات خدا دلِ کبوتر میزنه از آتیش زهر جفا توو حجره پرپر میزنه خسته از این شهر شده مسافر آشفته احوال ، آزرده خاطر دل هوایی ، شد کربلایی غریب و تنها ، امام باقر (خون گریه کن مدینه دنبال این مسافر رو دامن حسینِ سرِ امام باقر ... ) تکرار توو حال جون دادن بازم دل و به دریا میزنه با روضه ی کرب و بلا آتیش به دل ها میزنه یه بغض سنگین توی گلوشه یاد لبای ، خشک عموشه این دم آخر ، به یاد اصغر مگه میتونه ، آبی بنوشه انگار داره میبینه گهواره و رباب و اشک از چشاش چکیده هر جا که دیده آب و (خون گریه کن مدینه دنبال این مسافر رو دامن حسینِ سرِ امام باقر ... ) تکرار از آسمونا اومده حالا به دنبالش حسین میونِ این حجره شده شبیهِ گودالش حسین دیشب که خوابِ حسین و دیده میدونه دیگه ، وقتش رسیده ... چشماش پُر آبه ، یاد سرابه رقیه بود و ، سر بریده حسین خودش تمومِ جا مونده هاش و برده هر کی که مونده مثلِ رقیه جون سپرده ... حسین حسین حسین وای وای وای ... شهید تشنه لب وای وای وای ... روضه ی روز و شب وای وای وای ... حسین حسین حسین

# نوحه واحد وسنگین حضرت مسلم (ع) ببین تو ناله های محزونم ببین که زار و دل پریشونم نیا به کوفه ای آقا جونم (مولای خوبم) ببین شده سفیرت آواره آواره ی کوچه و بازاره مسلم تو بیکس و بی یاره(مولای خوبم) [میا به کوفه ای حسین جانم(۳)آقای مظلوم]۲ دیدی که شد شکسته دندانم دیدی که بر قناره مهمانم ببین که بیقرار طفلانم (نیابه کوفه) تا که حسین نام تو رُ بردم آتیش و سنگ و ناسزا خوردم ازغصه ی زینبِ تو مُردم ( نیابه کوفه) [میا به کوفه ای حسین جانم(۳)آقای مظلوم]۲ بی کَسَم و تو کوچه می گردم بدون تو آقا پُرِ درد هستیِ خود را وقف تو کردم (دلم شکسته) داری میای ولی پشیمونم از حالا من روضتو میخونم با گریه هام شبیه بارونم (دلم شکسته) [میا به کوفه ای حسین جانم(۳)آقای مظلوم]۲ #کربلایی_مرتضی_شاهمندی

#نوحه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_محمود_کریمی یه مدینه ، یه بقیعه ، یه امامی که حرم نداره سینه زن ها کسی نیست تا روی قبرش یه دونه شمع بذاره ( امون ای دل امون ای دل امون ای دل امون از غریبی ) تکرار دل بی تاب دیگه شد آب که توو آفتاب نه سایه بونی داره نه یه خادم ، نه یه زائر نه کنارش یه روضه خونی داره

#صلوات_اول_مجلس به ساحت مقدس و ملکوتی یادگار کربلا، وجود مقدس آقا امام محمدباقر علیه الصلاه و السلام عنایت کنید اجماعا صلوات بلندی ختم کنید.

#روضه_امام_باقر_علیه_السلام #مناجات_امام_زمان_علیه_السلام بسم الله الرّحمن الرّحیم... السَّلاَمُ عَلَى الْمَهْدِی وَ عَلَى آبَائِهِ 🔸شبی میانِ همین روضه ها قبولم کُن 🔸به حرمتِ غم آل عبا قبولم کُن 🔸درون سینه‌یِ من حُبِّ مُرتضی جاریست 🔸به حقِّ فاطمه و مرتضی قبولم کُن 🔸به ناله هایِ جگر سوزِ حضرتِ باقر 🔸به روضه خوانِ غمِ نینوا قبولم کن

#روضه_امام_باقر_علیه_السلام متن روضه ۱ 🔸ذکرِ من سلام من کیست حضرت باقر 🔸حجِّ من قیام من کیست حضرت باقر 🔸اسوه‌یِ تمام من کیست حضرت باقر 🔸زمزمُ و مقامِ من کیست حضرت باقر ایامِ شهادتِ یادگارِ کربلا... امام باقرِ ... ‌ امشب از همین جا... یک کاروانِ دل بریم مدینه... کنار قبر بی شمعُ و چراغِ امام باقر... 🔸یا باقر از فَرطِ غَمت افسُرده گشتیم 🔸از غُصّه جانسوزِ تو پژمرده گشتیم 🔸پنجُم امامُ و هفتمین معصوم هستى 🔸جانم فدایت پَس چِرا مَسموم هستى 🔸جِسم شَریفت از چِه كم كم آب گشته 🔸بِنگر كه صادِق از غَمت بى تاب گشته ایام یتیمیِ امام صادقِ... خیلی به امام صادق سخت گذشت... اما شیعیان نگذاشتند حضرت تنها بمونه... مدینه یک پارچه ضَجّه و ماتَم شد... همه به امام صادق سَر سَلامتی میدادند... میخوام بگم دلها بسوزه برای امام سجّاد... ای کاش یک نَفر با امام سجّاد همدردی میکرد... به جای اینکه بهش تسلیت بگن... غُلِ جامِعِه آوردند... دستهاش رو به گردن بَستند... پاها رو زیر شکم شتر... 🔸پایِ تو را به ناقِه‌یِ رَم کرده بَست شمر 🔸از کربلا به کوفه تَن ات زین عذاب سُوخت یک نگاه کرد به سمتِ بدنِ بابای غریبش حسین... نزدیک بود از شدّت غم و اندوه جان بده... یکوقت بی‌بی زینب عرضه داشت: مَالي أرَاكَ‌ تَجُودُ بِنَفْسِكَ يا بَقِیَّةَ المَاضِين چیکار داری با خودت میکنی ای یادگارِ گذشتگان... میبینم داری جان میدی عزیز برادرم... فرمود عمه جان: ببین اینها بدنهایِ نحسِ خودشون رو دَفن کردند‌... اما بدن بابای غریبم حسین... عریان و بی‌کفن رویِ زمین کربلا... حسین... 🔸کَفَنی داشت زِ خاک و کفنی داشت ز خون 🔸تا نگویند حُسینِ بنِ علی، بی کفن است 🔸استخوانی اگر از سینۀ او باقی ماند 🔸آن هم از ضرب سمِّ اسب، شکن در شکن است