#سرود_میلاد_امام_هادی ( علیه السلام ) #حاج_امیر_عباسی جواد ِ بنُ الرّضا را گل و شمشادی آمد

#سرود_میلاد_امام_هادی ( علیه السلام ) #حاج_امیر_عباسی بر لب ِ عالَم ، نغمه ی شادی آمده دنیا ، حضرت هادی آمده جان ِ جوادُ الائمه روح و ریحان جوادُ الائمه پیچیده در، کلّ فضا گلبانگ یا ، اِبنُ الرّضا ای امام ِ اِنس و جان خوش آمدی مقتدای مهربان خوش آمدی ... نغمه ی لب همه عالم اینه جدّ صاحب الزّمان خوش آمدی ( سیدی یا سیدی اِبنُ الرّضا ... ) تکرار در همه عالًم گل فشانی شد گل فشانی شد نغمه خوانی شد حوریان ، ترانه خوان با قلب ِ شاد گرم ِ تبریک ِ به بابایت جواد فرمانده ی مُلک ِ قضا ای نوه ی امام رضا ای کلام تو چراغ راه ِ ما ای رضای تو رضای کبریا کن عنایتی که روزی بگیریم جشن میلاد تو را در سامرا ( سیدی یا سیدی اِبنُ الرّضا ... ) تکرار از ازل آقا دل به تو بستیم ما گدایان ِ سامرا هستیم دست ما و دامنت مولا مولا جان فدای گلشنت مولا مولا در گلشنت روید آقا گلهای ایمان و تقوی یا علیّ النّقی آوایم هر دم این بُوَد ذکر تمامی ّ عالم سیدی بده به ما دلدادگان رزق اشک و گریه های مُحرّم ( سیدی یا سیدی اِبنُ الرّضا ... ) تکرار

#سرود_میلاد_امام_هادی ( علیه السلام ) #حاج_امیر_عباسی به دنیا آمده اِبنُ الرّضای دوّمِ عالَم مزیّن گشته از یُمنِ قُدومَش کعبه و زمزم ( عزیز مرتضی مدد اِبنُ الرّضا ) تکرار #بند_دوم شده ذی الحجّه نورانی تر از یُمنِ قُدومِ او گلستان ها گرفته از قُدومَش عطر و رنگ و رو بُوَد جانانِ ما ؛ فدایش جان ما عزیز مرتضیٰ ؛ مدد اِبنُ الرّضا ... #بند_سوم به سر از فیضِ این مولودِ نورانی کرم بارَد در این جشن ولادت دل هوای سامرا دارد منم عبد شما ؛ گدای سامرا عزیز مرتضیٰ ؛ مدد اِبنُ الرّضا ...

#سرود_میلاد_امام_هادی ( علیه السلام ) #حاج_امیر_عباسی لاله ی ، دشت ولا ، دهم امام مایی تو گلِ ، جوادی و عزیز دل زهرایی ای بهار بی خزان خوش آمدی سَروَر ِ هر دو جهان خوش آمدی جدّ ِ صاحب الزّمان خوش آمدی ( یا امام ِ هادی سیدی سیدی ... ) تکرار ای که نور حقّی و تجلّی قرآنی از قدوم تو شده ارض و سما نورانی ای به دست تو قضا خوش آمدی ای عزیز مرتضی خوش آمدی نوه ی امام رضا خوش آمدی ( یا امام ِ هادی سیدی سیدی ... ) تکرار حضرت اِبنُ الرضا منم منم گدای تو در سَرَم ،بُوَد شها هوای سامرای تو کن عنایت ای گل خیرُ النسا/ که به اشک و ناله و سوز و نوا برَوَم از سامرا ،کرببلا ( یا امام ِ هادی سیدی سیدی ... ) تکرار

#سرود_میلاد_امام_هادی ( علیه السلام ) #حاج_امیر_عباسی میره دلم به هوای کوی سامرا میشه امشب روی دلهامون سوی سامرا اومده دنیا دلدارم یا ، هادیَ النقی جانم فدای تو پر میزنه دلم تا سامرای تو خوش آمدی ای نور چشم مرتضی خوش آمدی ای حاکمِ مُلک قضا خوش آمدی ای حَضرت اِبنُ الرضا ( گل زهرا سیدی یا امام هادی ... ) تکرار با چشم دل به تَجَلّایت نگاه من ای تا محشر کلام تو ، نور راه من مولا امامِ هادی از یُمن مقدَمَت با شور و قلب ِ شاد ما عیدی میگیریم از حضرت جواد گل زهرا همه عالم تحت پناهِت گل زهرا فدای روی مثلِ ماهِت گل زهرا جونِ ما نذرِ یک نگاهت ( گل زهرا سیدی یا امام هادی ... ) تکرار راه حَقّه ، راهِ عشق تو نه راهِ غیر در راه تو ، عاقبت ما میشه به خیر از لطفَت ان شاءا... ای رویَت جلوه ی یا رحمن الرحیم ای فرزند علی بر تو دلبسته ایم کلام تو ، یار و مانوس و همدمِ ما وَ نامِ تو ، مظهر اسم اعظم ما بده آقا ، رزق ماهِ مُحرّم ما ( گل زهرا سیدی یا امام هادی ... ) تکرار

#سرود_میلاد_امام_هادی ( علیه السلام ) سبک محلی خراسانی #حاج_امیر_عباسی جهان هستی ، تمامی شده غرقه در شور و شعف امام ِ هادی ، به دنیا بیامد ، بَه بَه از این شعف آمده روح وفا کعبه ی جود و سخا ذکر لبهایم شده سیدی اِبنُ الرّضا (سیدی اِبنُ الرّضا) تکرار همه بریزید گل ای عاشقان و ای جمع شیعیان شده مدینه از این مولد امشب زیباتر از جنان زین قُدوم با صفا ای مُحبّ اولیا امشبی عیدی بگیر از جواد بن الرّضا (سیدی اِبنُ الرّضا) تکرار خدا به حقّ ، امام ِ دهم ، ما را کن اهل وِلا بده برات ِ ، مدینه، نجف ، سامرا ،کرببلا می کنم امشب دعا چون جمیع عاشقان ای خدا بر ما رسان مهدی ِ صاحب زمان ( یا ابا صالح مدد ... ) تکرار

#سرود_میلاد_امام_هادی ( علیه السلام ) سبک محلی خراسانی #حاج_امیر_عباسی صل علی محمد اِبنُ الرضا خوش آمد صل علی محمد امام ِ هادی آمد ... بر قلب اهل عالم با وَجد و شور و شادی تابیده در ذلحجّه نور ِ امام ِ هادی از برکت ِ قدوم ِ امام ِ اهل ِ ایمان شهر مدینه امشب شد رشک باغ رضوان او که فلک از یُمن ِ، میلاد او دلشاد است قنداقه اش به دست ِ، آقا امام جواد است در این بهار شادی باشد به لطف زهرا عیدی ما به دستِ جواد آل طاها روشن شب ِ وجود از ماه ِ امام ِ هادی هستی ما فدای ِ راه ِ امام ِ هادی ما با اطاعت از تو محبوب کبریاییم در آرزوی فیضِ دیدار سامراییم ما را دعا کن آقا اهل ولا کن آقا راهی ِسرزمین ِ کرببلا کن آقا ای عشق تو همیشه همراه و همدم ما بده ز لطف و رحمت رزق مُحرّم ما ...

#سرود_میلاد_امام_هادی ( علیه السلام ) #حاج_امیر_عباسی خنده نشسته بر لبِ عترت طاها میلاد امامِ هادی تهنیت بادا (جانم علی ، جانم علی ای علی جانم ... ) تکرار مبارک است امام رضا ای گل زهرا نوه ی زیبا روی تو آمده دنیا (جانم علی ، جانم علی ای علی جانم ... ) تکرار از یُمن ولادتِ این نور مُعظّم عیدی ز حضرت جواد بگیرد عالَم (جانم علی ، جانم علی ای علی جانم ... ) تکرار ای آیه ی نور و یقین جانم فدایت ابنُ الرّضای دوّمین جانم فدایت (جانم علی ، جانم علی ای علی جانم ... ) تکرار ای مصحف جمال تو مُهر هدایت ما را نما فداییِ ، راه ولایت (جانم علی ، جانم علی ای علی جانم ... ) تکرار بر درد جان ما دوا بده یا مولا رزق محرّمِ ما را بده یا مولا (جانم علی ، جانم علی ای علی جانم ... ) تکرار

#امیرالمومنین_ع_مدح قلم لال است اما می‌نویسم داستانش را من و مدح علی؟! حتی نمی‌بردم گمانش را گروهی‌ باعلی‌ مشغول و جمعی باعلی عاشق مسلمان جای‌خود دارد؛ چه سازم هندوانش‌ را علی را بی خدا اصلاً، خدا را بی علی هرگز نه‌ می‌خواهم چنینش را؛ نه‌ می‌خواهم چنانش‌ را نه تنها مجلس خود را، بنا بر گفته‌ی احمد مزین کرده با نام علی شیعه اذانش را به‌قربان‌ وجودی که‌ وجودم از وجود اوست چنان‌ می‌خواهمش‌ آری که‌ هر موجود جانش‌ را... خدا فرموده‌ قبل از خلقت‌ عالم علی‌ بوده‌است و من اصلاً نمی‌فهمم مکانش را، زمانش را بگویم‌ فاش‌ حیدر کیست‌، ممسوس‌ خداوند است زبانم تند می‌راند که می‌گیرم عنانش را همیشه از خودم می‌پرسم و هربار می‌مانم چگونه شکر باید کرد لطف بیکرانش را ضریحش که‌ به‌جای‌خود، دلم‌ آنقدرها تنگ‌ است کسیکه یاعلی‌گفته‌ است میبوسم دهانش را زمان‌ خطبه‌‌خوانی‌، او سخنران‌ نه‌، سخندان‌است که منبر می‌برد حظ شیوه‌ی فنّ بیانش را خدا خود را اگر مومن‌ صداکرده‌‌است‌ می‌خواهد که اینگونه کند مدح امیر مؤمنانش را قسیم نار والجنه، علی تنها علی بوده‌است کسی که با یتیمان می‌کند تقسیم نانش را به‌قدر نانِ جو از مُلک این دنیا نمی‌خواهد نخواهد بست زنجیری به دنیا، بازوانش‌ را خدا آغاز خلقت یاعلی گفته‌ست، پس حتماً به پایان می‌برد با "یاعلی" کار جهانش را ✍ #محمدحسن_بیات‌_لو

#امیرالمومنین_ع_مدح امیرُالحق، امیرُالعشق، امیرُالمومنینی تو خدایی یا بشر؟ حیدر! نه آنی تو، نه اینی تو تو را خواندند بی‌همتا و رقصیدند در آتش علی! تقصیر اینان چیست؟ وقتی این‌چنینی تو زبان شاعرانت می‌شوم، می‌پرسم از خالق: چگونه آفریدت؟ کاین‌چنین شورآفرینی تو گواهی می‌دهد خاتم، که خاتم‌بخشِ عشّاقی الا یا ایها السّاقی! سخاوت را نگینی تو من از میلاد تو در کعبه، از معراج، دانستم: علیِ آسمان‌‌ها اوست، اعلای زمینی تو تو را "نفْسِ" نبی خواندند و حیرانم، غدیر خم امیر است او؟ امیری تو؟ امین است او؟ امینی تو؟ من از گمراهی بعضی به حیرت آمدم، آخر گواهی داد حتی دشمنت، که بهترینی تو فقط بر «لافتی الا علی» باید پناه آورد چو با «لاسیف الا ذوالفقار»ت در کمینی تو در ایمان و نبرد و هر فضیلت، اولین هستی فقط در بازگشت از جنگ، حیدر! آخرینی تو چه جای حیرت؟ او باید که شیر کربلا باشد اگر استاد پیکار یل ام‌البنینی تو امیدت شاید از این چاه کندن، آه! روزی بود که از نخلی برای کوثرت، خرما بچینی تو تو را با دست‌های بسته می‌بردند و می‌پرسم: دلیل خلق عالم! پس چرا تنهاترینی تو؟ فراری‌های خیبر، پیش یک زن، نعره زن، اما بمیرم فاتح خیبر! بلاگردان دینی تو چه حکمت‌هاست در این قصه؟ ای مولای نازک دل! که هر روز، این در و این کوچه را باید ببینی تو . «یمین» را می‌شمارم، تا صد و ده می‌رسم، یعنی: که معنای یمین، مولای اصحاب‌الیمینی تو تو فاروقی، تو فرقانی، تو میثاقی، تو میزانی صراط‌المستقیمی تو، امام‌‌المتّقینی تو قسیمُ النّار و الجنّت، امیر هیبت و غیرت امانی تو، امینی تو، علی! حِصن حصینی تو تو شیر حق، تو کراری، ولی‌‌الله و قهاری درِ علم نبی و نفْس ختم‌المرسلینی تو یداللهی و سیف‌الله، روح‌الله و سرّالله امین‌اللهی و یعسوبی و حبل‌المتینی تو مع‌الحقی و وجه‌الله، نورالله و عین‌الله چه می‌ماند دگر از حق؟ همین است او، همینی تو همه یک سو، تویی ساقی، تو در عین‌البقا، باقی علی! عین‌الحیاتی تو، علی! عین‌الیقینی تو خراب آباد شعر من کجا؟ ناز قدم‌هایت؟ چرا اینگونه شاها! با گدایان می‌نشینی تو؟ شاعر: #قاسم_صرافان

#امیرالمومنین_ع_مدح نه فقط خلیل، تبر به کف به مصاف بتکده یاعلی نه فقط کلیم، عصا به دست، میان شعبده یاعلی به رکوع آیه‌ی إنّما، به وفای سوره‌ی هل‌أتی به حدیث قدسی لافتی، که خدا صدا زده یاعلی! نه کسی شبیه تو تا ابد، که یَکن لکَ کفواً أحد نه کسی شبیه تو از ازل، به جهان نیامده یاعلی! به شهادتِ أرِنی قسم، به فمَن یمُت یرَنی قسم که ز هرطرف به تو می‌رسم به یکی مشاهده یاعلی! چه مباهله است و غدیر خم؟ وَ نساءَنا وَ نساءَکم که تمامِ فاطمه یکصدا همه یاعلی شده یاعلی! تو همانکه فاتح خیبری، تو همانکه ساقی کوثری که بدون این‌همه دلبری، دو جهان چه فایِده یاعلی! پسر عدالتِ مرتضی، همه اولیا، همه انبیا لِترابِ مقدمِه الفِدا، تو بشارتش بده یاعلی! ضربان میکده یاحسین و سکوت میکده یاحسن صلوات میکده یامحمّد و ذکر میکده یاعلی! ✍ #مهدی_جهاندار

#امیرالمومنین_ع_مدح تو را تا دیده‌ام محو جمال کبریا دیدم تو را غرق مناجات خدا، از خود رها دیدم تو را در سجدهٔ باران و بر سجّادهٔ صحرا به هنگام قنوت برگ‌ها، در «ربّنا» دیدم تو در هفت آسمان سیر و سفر می‌کردی امّا من تو را در سرزمین وحی، سرگرم دعا دیدم کنار «حجر اسماعیل» در سرچشمهٔ زمزم صفا و مروه را گرد تو در سعی و صفا دیدم «تو را دیدم که می‌چرخید گرد خانه‌ات کعبه خدا را در حرم گم کرده بودم در شما دیدم» تو را در دامن مادر، تو را در دست پیغمبر تو را مولود کعبه، قبلهٔ اهل ولا دیدم تو را فرمان بر «یا ایها المدثر» از اول تو را «السابقون السابقون» از ابتدا دیدم تو را پابند پیمان الست از مطلع هستی تو را عاشق‌ترین دلدادهٔ «قالو بلا» دیدم تو افکندی حجاب از روی «کَرّمنا بنی‌آدم» که سیمای تو را آیینهٔ ایزدنما دیدم تو آدم را فراخواندی به علم «عَلَّمَ الأسماء» تو را در کشتی نوح پیمبر ناخدا دیدم اگر اعجاز موسایی عصا بود و ید بیضا سرانگشت تو را پرگار تقدیر و قضا دیدم نه تنها از تو شد عیسی مسیحادم، که از اوّل تو را هم عهد و پیمان با تمام انبیا دیدم سلیمان از تو حشمت یافت هنگام نگین‌بخشی تو را روح قناعت، اسوهٔ فقر و غنا دیدم زدی خود را به آب و آتش ای شمس جهان‌آرا تو را پروانهٔ پیغمبر از غارحرا دیدم به جولان‌گاه احزاب و نبرد خندق و خیبر به دستت تیغ «لا سیف» و به شأنت «لا فتی» دیدم به یک ضربت که در خندق زدی، در برق شمشیرت جهانی را به لب «اَهلاً و سَهلاً مَرحَبا» دیدم تلاوت کردی «آیات برائت» را به زیبایی تو را خورشید بام کعبه در «اُمُ القُری» دیدم تو را در مسجد و محراب، در میدان و بر منبر تو را در بی‌نهایت، در کجا در ناکجا دیدم چه می‌دیدم خدایا روز فتح مکّه با حیرت خلیل بت‌شکن را روی دوش مصطفی دیدم «و سُبحانَ الّذی أسری بِعَبدِه» را که می‌خواندم تو را در لیلةُ المعراج، با بدرُالدُّجا دیدم سراغ آیهٔ «اَلیَوم اَکملتُ لکُم» رفتم تمام آیه را وصف علی مرتضی دیدم شکوه و عزّت هستی! کمال عشق و سرمستی! چه گویم من که روی دست پیغمبر چه‌ها دیدم تو را در سایۀ باغ «اَلَم نَشرح لَکَ صَدرَک» شکوفا یافتم، مصداق «مِصباحُ الهُدی» دیدم گل روی تو را در «سَبِّح اسم ربَّکَ الاعلی» تَجَسُّم کردم آری، تا جمال کبریا دیدم تو را در سورۀ «حامیم تنزیلٌ منَ الرَّحمن» تو را در آیهٔ تطهیر و در «قُل اِنَّما» دیدم تو را در نون «اَلرَّحمن» و عین «عَلَّمَ القُرآن» تو را در یای «یاسن» ترجمان طا و ها دیدم تو را در «قُل کَفی بِاالله» در «وَالتّین وَالزَّیتون» تو را در «لیسَ لِلانسانَ اِلّا ما سَعی» دیدم نه تنها هست اوج رفعتت در «قاف و القرآن» تو را در سورهٔ وَالشَّمس و طور و وَالضُّحی دیدم تو را با چهرهٔ پوشیده و خرما و نان بر دوش کنار زاغه‌های شهر کوفه بارها دیدم نوازش از تو می‌دیدند فرزندان شاهد هم تو را با گوهر اشک یتیمان آشنا دیدم به مسکین و یتیم از بس محبّت کردی و احسان تو را در سورهٔ انسان و متن «هل أتی» دیدم چه می‌دیدم خدا را در سکوت محض نخلستان تو را هر نیمه‌شب، در گریه‌های بی‌صدا دیدم شبی که شمع بیت‌المال را خاموش می‌کردی تو را با بی‌ریایی، خفته روی بوریا دیدم چو راز غربت خود را به گوش چاه می‌گفتی چو نیلوفر کشیدم قد، تو را ای ماه تا دیدم تو را پشت در آتش زده، با زهرةُالزّهرا صبور و مهربان، در تیرباران بلا دیدم اگر نامردمان دست تو را بستند، آن‌ها را اسیر پنجۀ تقدیر، در «تَبَّت یَدا» دیدم در ایوان نجف، در کوفه، در محراب مسجد هم شهادت‌نامهٔ «فُزتُ وَ رَبَ الکَعبه» را دیدم پس از آن لیلة القدری، که شد شقُّ القَمَر، هرشب تو را در جوهر خون شهیدان خدا دیدم تو را یاری‌گر خون خدا، با عترت یاسین تو را دلجوی یاس ارغوان، در نینوا دیدم تو را در آسمان نیلگون ظهر عاشورا تو را در سایه‌روشن‌های شام و کربلا دیدم شب شام غریبان و پرستوهای سرگردان تو را دلسوخته در شعله‌زار خیمه‌ها دیدم اگر خورشید دشت کربلا از نوک نی سر زد تو را در موجی از آیات تسلیم و رضا دیدم تو را با کاروان اهل‌بیت وحی در غربت تو را در حیرت از خورشید در تشت طلا دیدم کسی از آستانت دست خالی برنمی‌گردد که در آیینهٔ آیین تو مهر و وفا دیدم ✍ استاد #محمدجواد_غفورزاده