#ای_آینه_ی_نجابت_ای_زن #حجاب_و_عفاف #در_مدح_و_مقام_زن 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 ای آینــــه ی نجـــابـت ای زن کـوثـرچکـد ازحجـابـت ای زن ای در صـدف خـدا چو گوهر زیبــنده ی نـــام پـــاک مـــادر ای چشمه ی عشق وشورومستی تــو بــرکتِ خـانواده هستی ای آیــه ی سـوره ی محبت عشق از توگرفته اُنس واُلفت تـو پـاک و زلال همـچو آبی تــو صبــحِ سپـیدِ آفتــابـی ای مومنه ای مدال مذهب شاگرد کلاس عشق زینب الحق که تو کعبه ی عفافی شایسته ی تکریم و طوافی ای زن تو فرشته ی نشاتی چون آب تو مایه ی حیاتی بی تو نشود که زندگی کرد در سایه ی عشق بندگی کرد در بیــن خــلایقـی ســرآمـد الگــوی تــو دختــر محــمد ای چـادر تــو نقـاب زهــرا از سر مَفِکَن حجاب زهرا ای چادر مشکی ات براندام چون کعبه شدی نماد اسلام تا چادر خود به سر نمودی صد فتنه تو بی اثر نمودی با چادر خود وقار داری از فــاطمـه یــادگـار داری چادر شده پرچم نجابت یعنی که ز فاطمه اجابت البته که روسری حجاب است البته که مقنعه نقاب است چادر چو بُوَد حجاب کامل در زن بشود کمال حاصل چادر تو مگو بگو صدف ، دُر از عشق خدا و اهل بیت پُر چادر که امانت بهشت است تن پوش زنان حق سرشت است ای زن تو مواظب دلت باش در حفظ حجاب کاملت باش تا روح و تن تو پاک باشد بینیِ هوس به خاک باشد باشی تو اگرچه پاک وخوشنام زینت بشوی برای اسلام گر طاهر و با عفیف مانی تو شیعه ی صاحب الزمانی ای مادر و خواهر عزیزم وی پاک و زلال همچو زمزم با چادر خود نماد دین باش رزمنده ی در جهاد دین باش آن روز که چادر از سر افتاد گلــبرگ شـود اسـیر در باد ای زن تــو گلـی گـل معطر چادر بُوَدَت چـو تاج بر سر نگـذار کـه تاجَت از سر افتد انـدیشـه ی تو ز بــاور افتد نگـذار تـو را کسـان ببـویند جانم ، نفسم به تو بگویند شاید توخودت ندانی ای زن غافل زخودت بمانی ای زن در معرض دید چشم رانی اَسـباب گنـاه ایـن و آنـی ای عصمت حق به باور من الگوی تو کیست خواهر من? ای زن تو به یاد آر زینب در آن همه گیرو دار زینب در کرب وبلا میان تند باد چادر ز سرش دمی نیفتاد روزی شهدا به پای ناموس پرپر شده اند برای ناموس رفتند که چادرت بماند در آن صدفت دُرت بماند رفتند عدو پـَـرَت نــدزدد تا چادرت از سرت ندزدد سر داد سرت بلند باشد تن داد تنت به بند نباشد اکنون که به اقتدار رسیدیم مدیون هزار هزار شهیدیم بــانـوی نجیـب آســمانـی باید که تو جاودان بمانی پرهیز کن از خطا و زشتی تا فاطمه ات کند بهشتی در سنگر عفت و حیا باش رزمنده ی لشکر خدا باش آن زن که بُوَد مرید زهرا کی عرضه کند به خلق تن را? آن زن که معلم عِفاف است شمشیر حیای او غلاف است هرچند که پاک باشدت دل چادر بُوَدت حجاب کامل آن زن که به فاطمه دلش باخت چادر دگر از سرش نینداخت «مداح»،زنی که حق سرشت است زیر قدمش یقین بهشت است 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 شعر:علی اکبراسفندیار«مداح»

#ای_آینه_ی_نجابت_ای_زن #حجاب_و_عفاف #در_مدح_و_مقام_زن 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 ای آینــــه ی نجـــابـت ای زن کـوثـرچکـد ازحجـابـت ای زن ای در صـدف خـدا چو گوهر زیبــنده ی نـــام پـــاک مـــادر ای چشمه ی عشق وشورومستی تــو بــرکتِ خـانواده هستی ای آیــه ی سـوره ی محبت عشق از توگرفته اُنس واُلفت تـو پـاک و زلال همـچو آبی تــو صبــحِ سپـیدِ آفتــابـی ای مومنه ای مدال مذهب شاگرد کلاس عشق زینب الحق که تو کعبه ی عفافی شایسته ی تکریم و طوافی ای زن تو فرشته ی نشاتی چون آب تو مایه ی حیاتی بی تو نشود که زندگی کرد در سایه ی عشق بندگی کرد در بیــن خــلایقـی ســرآمـد الگــوی تــو دختــر محــمد ای چـادر تــو نقـاب زهــرا از سر مَفِکَن حجاب زهرا ای چادر مشکی ات براندام چون کعبه شدی نماد اسلام تا چادر خود به سر نمودی صد فتنه تو بی اثر نمودی با چادر خود وقار داری از فــاطمـه یــادگـار داری چادر شده پرچم نجابت یعنی که ز فاطمه اجابت البته که روسری حجاب است البته که مقنعه نقاب است چادر چو بُوَد حجاب کامل در زن بشود کمال حاصل چادر تو مگو بگو صدف ، دُر از عشق خدا و اهل بیت پُر چادر که امانت بهشت است تن پوش زنان حق سرشت است ای زن تو مواظب دلت باش در حفظ حجاب کاملت باش تا روح و تن تو پاک باشد بینیِ هوس به خاک باشد باشی تو اگرچه پاک وخوشنام زینت بشوی برای اسلام گر طاهر و با عفیف مانی تو شیعه ی صاحب الزمانی ای مادر و خواهر عزیزم وی پاک و زلال همچو زمزم با چادر خود نماد دین باش رزمنده ی در جهاد دین باش آن روز که چادر از سر افتاد گلــبرگ شـود اسـیر در باد ای زن تــو گلـی گـل معطر چادر بُوَدَت چـو تاج بر سر نگـذار کـه تاجَت از سر افتد انـدیشـه ی تو ز بــاور افتد نگـذار تـو را کسـان ببـویند جانم ، نفسم به تو بگویند شاید توخودت ندانی ای زن غافل زخودت بمانی ای زن در معرض دید چشم رانی اَسـباب گنـاه ایـن و آنـی ای عصمت حق به باور من الگوی تو کیست خواهر من? ای زن تو به یاد آر زینب در آن همه گیرو دار زینب در کرب وبلا میان تند باد چادر ز سرش دمی نیفتاد روزی شهدا به پای ناموس پرپر شده اند برای ناموس رفتند که چادرت بماند در آن صدفت دُرت بماند رفتند عدو پـَـرَت نــدزدد تا چادرت از سرت ندزدد سر داد سرت بلند باشد تن داد تنت به بند نباشد اکنون که به اقتدار رسیدیم مدیون هزار هزار شهیدیم بــانـوی نجیـب آســمانـی باید که تو جاودان بمانی پرهیز کن از خطا و زشتی تا فاطمه ات کند بهشتی در سنگر عفت و حیا باش رزمنده ی لشکر خدا باش آن زن که بُوَد مرید زهرا کی عرضه کند به خلق تن را? آن زن که معلم عِفاف است شمشیر حیای او غلاف است هرچند که پاک باشدت دل چادر بُوَدت حجاب کامل آن زن که به فاطمه دلش باخت چادر دگر از سرش نینداخت «مداح»،زنی که حق سرشت است زیر قدمش یقین بهشت است 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 شعر:علی اکبراسفندیار«مداح»

#ای_آینه_ی_نجابت_ای_زن #حجاب_و_عفاف #جهاد_تبیین #در_مدح_و_مقام_زن 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 ای آینــــه ی نجـــابـت ای زن کـوثـرچکـد ازحجـابـت ای زن ای در صـدف خـدا چو گوهر زیبــنده ی نـــام پـــاک مـــادر ای چشمه ی عشق وشورومستی تــو بــرکتِ خـانواده هستی ای آیــه ی سـوره ی محبت عشق از توگرفته اُنس واُلفت تـو پـاک و زلال همـچو آبی تــو صبــحِ سپـیدِ آفتــابـی ای مومنه ای مدال مذهب شاگرد کلاس عشق زینب الحق که تو کعبه ی عفافی شایسته ی تکریم و طوافی ای زن تو فرشته ی نشاتی چون آب تو مایه ی حیاتی بی تو نشود که زندگی کرد در سایه ی عشق بندگی کرد در بیــن خــلایقـی ســرآمـد الگــوی تــو دختــر محــمد ای چـادر تــو نقـاب زهــرا از سر مَفِکَن حجاب زهرا ای چادر مشکی ات براندام چون کعبه شدی نماد اسلام تا چادر خود به سر نمودی صد فتنه تو بی اثر نمودی با چادر خود وقار داری از فــاطمـه یــادگـار داری چادر شده پرچم نجابت یعنی که ز فاطمه اجابت البته که روسری حجاب است البته که مقنعه نقاب است چادر چو بُوَد حجاب کامل در زن بشود کمال حاصل چادر تو مگو بگو صدف ، دُر از عشق خدا و اهل بیت پُر چادر که امانت بهشت است تن پوش زنان حق سرشت است ای زن تو مواظب دلت باش در حفظ حجاب کاملت باش تا روح و تن تو پاک باشد بینیِ هوس به خاک باشد باشی تو اگرچه پاک وخوشنام زینت بشوی برای اسلام گر طاهر و با عفیف مانی تو شیعه ی صاحب الزمانی ای مادر و خواهر عزیزم وی پاک و زلال همچو زمزم با چادر خود نماد دین باش رزمنده ی در جهاد دین باش آن روز که چادر از سر افتاد گلــبرگ شـود اسـیر در باد ای زن تــو گلـی گـل معطر چادر بُوَدَت چـو تاج بر سر نگـذار کـه تاجَت از سر افتد انـدیشـه ی تو ز بــاور افتد نگـذار تـو را کسـان ببـویند جانم ، نفسم به تو بگویند شاید توخودت ندانی ای زن غافل زخودت بمانی ای زن در معرض دید چشم رانی اَسـباب گنـاه ایـن و آنـی ای عصمت حق به باور من الگوی تو کیست خواهر من? ای زن تو به یاد آر زینب در آن همه گیرو دار زینب در کرب وبلا میان تند باد چادر ز سرش دمی نیفتاد روزی شهدا به پای ناموس پرپر شده اند برای ناموس رفتند که چادرت بماند در آن صدفت دُرت بماند رفتند عدو پـَـرَت نــدزدد تا چادرت از سرت ندزدد سر داد سرت بلند باشد تن داد تنت به بند نباشد اکنون که به اقتدار رسیدیم مدیون هزار هزار شهیدیم بــانـوی نجیـب آســمانـی باید که تو جاودان بمانی پرهیز کن از خطا و زشتی تا فاطمه ات کند بهشتی در سنگر عفت و حیا باش رزمنده ی لشکر خدا باش آن زن که بُوَد مرید زهرا کی عرضه کند به خلق تن را? آن زن که معلم عِفاف است شمشیر حیای او غلاف است هرچند که پاک باشدت دل چادر بُوَدت حجاب کامل آن زن که به فاطمه دلش باخت چادر دگر از سرش نینداخت «مداح»،زنی که حق سرشت است زیر قدمش یقین بهشت است 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 شعر:علی اکبراسفندیار«مداح» @navaye_asheghaan