(زبانحال حضرت علی علیهالسلام)
#شمع_کاشانهی_علی
ای مَه ِ آسمــــــان مهر و وفا
ای گل گلسِتان لطف و صفا
ای دُر دُرج قــــلزم توحــــــید
ای مَـــــــهِ برج عالم تجـــرید
ای بلند اخــــــتر سپـــــهر ولا
ای مهین دخت خســروِ بطحا
ای یگانه معـــــین و یاور من!
فاطمه! ای انیس و همسر من
رفتی و رفت جـــان من از تن
زندگی بی تو بدتـــر از مـردن
خود بگفتی ز ضــربت ســیلی
خصم دون کرده صورتت نیلی
شرم ، قنفذ نکـــــرد از رویت
تازیانه چــــــو زد به بازویت؟
لیک ناگفتی آن حرامی مست
با لگد پهلوی تو را بشکــــست
محسنات سقط شد زضربت در
تو نکردی مرا چگــــــونه خبر ؟
کار خود را به فضّــه فرمودی
راز خود را به فضّـــه بنمودی
که نبینـد علی مصــــــائب تو
نشــــود آگه از نوائـــــــب تو
کردی آن رازها نهـــــان از من
تا که شدفاش وقت غسل وکفن
بلکه گفتی که مخفی از انظار
بسپارم تو را به خـــاک مزار
شب به خاکت همی نهان دارم
مخفی از چشم دشمنـان دارم
کس خــبر از مــــزار تو نشود
آگـــــه از رازِ کار تو نشـــــود
رمز آن گفته شد کنـــون افشا
کــــه ندانـد علی ، ملال تو را
جان به قـــــربان قبر گمنامت
وآن نـهانگاه بی در و بامــــت
جان من ازشرار داغ توسوخت
بر سر ِ قبر بی چراغ تو سوخت
بی تو شد شــام تار ، روز علی
سوخت عالم ز داغ و سوز علی
بی تو تاریک ، گشــته کاشـانه
از غمت خانه گــشته غمخــانه
تا تو در خـــــانهی علی بودی
شمــع کاشـــــانهی علی بودی
بی تو گردیده تلخ ، کام علی
که یکی گشته صبح و شام علی
بعدِ تو زندگی مراســـت حرام
که مرا بعد توســت کار ، تمام
گر مــــزارت نبُد ز خلق ، نهان
بود تعطیل ، بارگاهِ جهــــــان
کودکان تو شـــــام تا به سحر
وردشان هست ذکـــــر یا مادر
گوششان گربه نالهی پدر است
همه_چشم امیدشان به در است
یادِ روی توشمع خانهی ماست
روشنی بخش آشیانهی ماست
حالیا چــــون رَوی به نزد پدر
فاش کن ظلـم آن دو بداختر
چو برفــــتی به محضـــر بابا
گو علی را ، گذاشـــــــتم تنها
گو اگر کـودکان یتـــیم شدند
جمله بی مادر و لطــیم شدند
در حقیقت علی شدهست یتیم
بعد من گشته داغــدار و لطیم
کودکان را به من چه بسپردی
کاش با خود ، مرا تو میبردی
(شمس قم) بسکه از فراق تو سوخت
عالمی را ـ ز افتراق تو سوخت
روز و شب گوید ای مهین مادر
به فدای تو ، جانِ جـــــنّ و بشر
شادروان سید علیرضا شمس قمی
@navaye_asheghaan