#حضرت_زهرا گرچه وقت ایستادن دردهایش بیشتر بود درد اندوه علی (ع) از درد پایش بیشتر بود عشق یعنی تا علی (ع) از راز او سر در نیارد هرچه دردش بیشتر، لبخندهایش بیشتر بود عشق یعنی گرچه می دانست روز آخرین است بر امور خانه اما اعتنایش بیشتر بود کوچه های شهر خاکی هست اما این اواخر رد پای خاک کوچه بر ردایش بیشتر بود وقت پیری نه، عصای دست مادر در جوانی است این اواخر بر حسینش اتکایش بیشتر بود کار با آن کس که اسمش را نمی گویم ندارم کاش اما شعله ی آتش حیایش بیشتر بود من که از این رازها سر در نمی آرم ولی باز سوره ی کوثر الهی نقطه هایش بیشتر بود از کرم باشد نه از مکنت، اگر در کل کوفه بر در این خانه از هر جا گدایش بیشتر بود شاعرم با بیت هایی الکن، اما کاش وسعم ار غزل هایی که می گویم برایش بیشتر بود علی فردوسی

#حضرت_زهرا دارد دل و دین می برد از شهر شمیمی افتاده نخ چادر او دست نسیمی تسبیح دلم پاره شد آن دم که شنیدم با دست خودش داده اناری به یتیمی حتی اثر وضعی تسبیح و دعا را بخشیده به همسایه، چه قران کریمی در خانهء زهرا همه معراج نشینند آنجا که به جز چادر او نیست گلیمی ای کاش در این بیت بسوزم که شنیدم می سوخت حریم دل مولا چه حریمی آتش مزن آتش در و دیوار دلش را جز فاطمه در قلب علی نیست مقیمی حالا نکند پنجره را وا بگذاریم پرپر شود آن لاله زخمی به نسیمی سیدحمیدرضا برقعی

#حضرت_زهرا از بارگاه قدسی و افلاکی خدا آمد به گوش اهل سماوات این ندا: فرموده کردگار که ای آسمانیان آمد عزایِ فاطمه «حی علی العزا» مویه کنان و ناله کنان جبرئیل گفت: برتن کنید رخت عزا ای فرشته ها یکماه گفته حضرت حق در تمام عرش برپا کنند حور و ملک خیمه ی عزا واعظ نبی اکرم و مداح مرتضی چشم زمان ندیده چنین روضه هیچ جا بال ملائکه شده فرش حسینیه خدام هیئت اند شهیدان و اولیاء جارو کشی نصیب بزرگان دین شده سینه زنان هیئتشان خیل انبیاء شیرخداچه روضه سختی بیان نمود طفلی برای مادر خود می شود عصا ختم رسل به گریه فقط داد می زند «ای مردمان شهر مدینه چرا چرا؟» این رسم هیئت ست که مداح می زند از روضه های کوچه گریزی به کربلا وحید قاسمی

#حضرت_زهرا نور با آینه وقتی متقابل باشد ذره کوچکتر از آن است که حائل باشد نور، زهراست و آئینه علی، ذره کجاست که در این بین فقط عاطل و باطل باشد برترین خلقت دنیاست،‌عجب نیست اگر که علی نیز به زهرا متوسل باشد رو به قبله ست همه عمر، خدایا! غلط است قبله بایست به سمتش متمایل باشد اگر این طرز نماز است که او می‌خواند ترس دارم که نماز همه باطل باشد دل محال است ولی عقل دلش می‌خواهد بین زهرا و خدا فاصله قائل باشد یک نفر آمده در را به لگد می‌کوبد پشت در باز هم ای کاش که سائل باشد نیمرخ می‌شود، انگار علی آمده است ماه ،دیگر به دلش نیست که کامل باشد محمدحسین ملکیان

#حضرت_زهرا خیبر شکن و خانه نشستن هیهات در برزخ آفتاب بستن،هیهات ( لا اسئلکم علیه اجرا) یعنی سیلی زدن و سینه شکستن هیهات پاییز دلان به یکدگر پیوستند دیدند که در باده ی غفلت مستند تا ترجمه موده فی القربی کامل بشود دست علی را بستند ای جان جهان لحظه پرواز شده است درهای بهشت جاودان باز شده است تا دفتر زندگانی ات پایان یافت غمهای بنی فاطمه آغاز شده است در چشم علی، جهان شب است از امروز از غصه دلش لبالب است از امروز با حسرت و اندوه به خود می گوید: کدبانوی خانه زینب است از امروز مرهم به روی جراحتم بگذارید حرمت به همین صراحتم بگذارید من خونجگر از خاطره ی زهرایم مردم بروید راحتم بگذارید محمدجواد غفورزاده

🌷 امام زين العابدين (عليه السلام) : ✍ حقُّ السَّمعِ تَنزيهُهُ عن سَماعِ الغِيبَةِ، و سَماعِ ما لا يَحِلُّ سَماعُهُ 👌 حق گوش اين است كه آن را از شنيدن غيبت و شنيدن هر آنچه شنيدنش روا نيست، دور نگه دارى. 📙 الخصال ، ج1 ص 566 ☀️

#حضرت_زهرا می‌شویَمَت که آب شوم در عزایِ تو یا خویش را بخاک سپارم بجایِ تو قسمت نبود نیتِ گهواره ساختن تابوت شد تمامیِ چوبش برایِ تو گر وا نمی‌شدند گره‌های این کفن دق مرگ می شدند زِ غم بچه‌های تو خون جایِ آب می‌چکد از سنگِ غسلِ تو خون می‌چکد که زنده کُنَد ماجرایِ تو در بود و شعله بود و در اُفتاد رویِ تو گُم شد میانِ خنده‌یِ مَردُم صدایِ تو در بود و شعله بود و از آن در عبور کرد هر‌کس که بود نیمه شبی در دعایِ تو حالا زمانِ غسلِ تو فهمیده ام چرا رویِ تو را ندید کسی تا شفایِ تو تنها نه جایِ دست نه جایِ کبودی است آتش اثر گذاشته بر چشمهای تو حسن لطفی

#حضرت_زهرا ثانی شرر بر قلب احمد تا ابد زد آتش به بیت وحی از روی حسد زد (لاتَرفَعوا اَصواتَکُم) گفتم ولی باز هم بر سر من داد زد هم حرف بد زد گفتم برو من داغدارِ مصطفایم با میخ در بر سینه من دست رد زد بغض علی را داشت در دل بی مروت تا گفت زهرای تو (یا حیدر مدد) زد بر در نهادم دست و ،خود را پس کشیدم فهمید بارِ شیشه دارم با لگد زد هر کس که دستش میرسید بر من ، که میزد قنفذ به جای هر که زهرا را نزد ، زد نامردتر از این مغیره من ندیدم دستم شکست از بس که این نامرد بد زد عبدالحسین میرزایی

#حضرت_زهرا دیر است ای اجل به نجاتم شتاب كُن جانم بگیر و خانه ی غم را خراب كُن چشم انتظارِ مرگِ من اهلِ مدینه اند یارب دعایِ شهرِ مرا مستجاب كُن با التماس گفت بمان خوب می شوی ای زخم سینه ام تو علی را جواب كُن دستِ شكسته ام كه تكانی نمی خورَد زینب بیا و ظرفِ حُسینم پُر آب كُن سر را نمی شود كه گذاری به سینه ام جایی برایِ خُفتنِ خود انتخاب كُن سنگینیِ دری كه مرا پشتِ خود شكست از زخم هایِ سرخ و كبودم حساب كُن حسن لطفی

زمزمه مصیبت در و دیوار و وداع شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها ای خدایا سرِ حق خوردن حیدر شده بلوا وسط صخره ها گیر افتاده دریا آتیش افتاده به جون بیت مولا ای خدایا داد بیداد فاطمه مثل سپر پشت در ایستاد غنچه ش افتاده ولی تو معرض باد یه دفعه لگد زدن در به روش افتاد داد بیداد نمرودای تو مدینه رسیدن خونه رو بد جوری آتیش کشیدن در رو یاس افتاده بود چهل نفر رفت و برگشت از روی در دویدن بذر نفاقُ اونی کاشت که پا به روی یاس گذاشت ای کاش در این باغبون خسته میخ نداشت ........... کودتا شد زهرا دست رو زانوهاش گذاشت و پا شد مانع از کشیدن شیر خدا شد دستش از شال علی بدجور رها شد کودتا شد چه هجومی کوچه پر شد یه هوئی پر از حرومی چی بگم چی بگم از کار کدومی یه غلاف به دست ، گذاشت سنگ تمومی چه هجومی میون اون همه داد و همهمه هرچی از نامردی ها بگم کمه صدای شکستن اومد تو کوچه شد دوتا آرنج دست فاطمه اهل مدینه بد شدن پیش ولایت سد شدن زهرا با سر رو خاکا بود که از رو زهرا رد شدن ............... یاس پرپر سایه تُ کم نکن از رو سر حیدر جون من دوباره پاشو از تو بستر علی این جدائیُ نداره باور یاس پر پر مهربونم بی خبر چرا میری از توی خونه م میری آتیش میزنی به آشیونم همه غمها رو میزاری روی شونه م مهربونم نرو روزگار من سیاه میشه علی بی تو تنها بی سپاه میشه هیچکی به درد دلام گوش نمیده بی تو حیدر دیگه سر به چاه میشه نفس نفس نزن نرو یا لااقل بی من نرو خودت بگو چیکار کنم باهق هق حسن نرو ................ بهترین یار میشه بی تو آسمون رو سرم آوار کشته من رو این مصیبت شرربار مونده جای صورتت به روی دیوار بهترین یار نوبهارم اگه قول بدی نری باشی کنارم هر جوری شده برات طبیب میارم تو بری رفته به باد دارو ندارم نوبهارم داره دق میکنه از غصه حسن پلکاتُ دوباره باز به هم بزن من میخوام بچه هاتُ آروم کنم تو میدی به دست دخترت کفن؟ ای شمع رو به کاهشم ببین که غرق خواهشم غمت زمین زده منُ دیگه بعیده پا بشم ............. دل غمینه نفسام یه گوله آهِ آتشینه پاشو کار کردنتُ علی ببینه نگو این وداع ، وداعِ آخرینه دل غمینه جون مولا زندگیم بنده به مویی نرو زهرا خوب میشه تاول های تنت ایشالله افتاده علی به منّت کشی حالا جون مولا ضربهء در تن خسته تُ فشرد زخم رو بازو امون تو رو بُرد حق داری بری آخه بعد سه ماه دندهء شکستهء تو جوش نخورد تو کوچه تو گرد و غبار با ما زدن تو رو کنار آره تو حق داری بری خوب تا نکرد این روزگار التماس دعا مجتبی صمدی شهاب #فاطمیه @navaye_asheghaan