#سخن_علماء_بزرگان حجت الاسلام و المسلمین #رفیعی ✍️مذمت شماتت دیگران 🔸در زندگي هر کسي مشکلاتي است ، يک کسي اولاد دار نمي شود ، يک کسي عزيز خود را از دست مي دهد ، يک کسي عمري مستأجر است ، يک کسي شوهري دارد که آدم خوبي نيست . اعم از اينکه علت اين مشکلات خود اين افراد باشد يا علتي خارج از دست داشته باشد، نبايد او را شماتت کرد . 🔹فرض کنيد اين آقا و خانم همه ي راه ها را هم رفته اند ولي خدا به ايشان اولاد نداده است حالا به هر دليلي ، يک وقت هم نه اصلاً علت آن مصيبت، خود بنده است . مثلاً من تند راندم ، بي توجهي کردم ، خوابم برد و به نرده هاي اتوبان زدم و بچه ام را از دست دادم ، علت اين حادثه من بودم گرچه عمدي نبوده است . چه عامل مصيبت انسان باشد ، چه ديگري و چه حوادث طبيعي باشد ، در روايات ما شماتت بسيار مذمت شده است . 🔸#امام_سجاد (ع) دعايي دارد دعاي هشتم در صحيفه ي سجاديه که آنجا از چند بيماري به #خدا پناه برده است . يکي از آنها اين است نعوذبک من شماتة اعداء خدايا از #شماتت #دشمنان به تو پناه مي برم . در بحارالانوار معروف است که روايتي دارد بعضي ها نزد #حضرت_ايوب مي آمدند و مي گفتند که تو چه گناهي کردي که اينجور شدي ؟ ببين چه لقمه اي خورده اي و چه معصيتي کرده اي ؟ ايوب مي گفت به خدا قسم هرگز لقمه ي #حرام نخوردم و هرگز غذايي نخوردم مگر اينکه يتيم يا فقيري در کنار من بود. هرگز دو کار بر من عرضه نشد مگر آنکه سخت تر را انتخاب کردم . اگر مثلاً دو عبادت بود من سخت تر را برگزيدم . من گناه نکردم ، بالاخره همه ي مصيبت هاي ايوب تمام شد . 🔹عرض من اين است که در روايت است که از ايوب پرسيدند سخت ترين مصيبت برتوچه بود ؟ آيا از دست دادن اولاد بود ، آيا از دست دادن همسر بود ؟ آيا فقرو بيماري بود ؟ گفت نه شماتت الاعداء ، شماتت دشمنان سخت ترين مصيبت من بود. @navayehosseinian

#سبک_زندگی ⭕️ آفات زبان / #شماتت (شماره هشتم) ✍️راه هاى درمان شماتت 🔸براى درمان بیمارى باید به آثار و عواقب آن اندیشید. آگاهى از این که فرد شماتت کننده به همان مصیبتى مبتلا خواهد شد که دیگرى را براى آن سرزنش مى کرده است ، ترس و واهمه را در روح او پدید خواهد آورد و به یادآورى مکرر این پیامد، دیگر به شماتت دیگران نخواهد پرداخت . 🔹اندیشه در این که هر بلایى بر سر اهل #ایمان بیاید، ممکن است کفاره #گناه یا عامل به کمال رسیدن آنان در #آخرت شود او را از سرکوفت و سرزنش ایشان باز مى دارد و از سوى دیگر، بلا و گرفتارى و مصیبت، بر بدى و خوارى نزد #پروردگار دلالت نمى کند؛ بلکه دلالت آن بر نزدیکى به #خدا بیش تر است . توجه شماتت کننده به مصیبت ها و بلاهایى که بر خودش وارد مى شود، او را از توجه به گرفتارى هاى دیگران باز مى دارد. دقت و تامل در این که چه بسا بلاى نازل شده بر او براى تادیب در برابر خطاهایش بوده است ، او را از اندیشه در احوال دیگران بازداشته ، به خود مشغول مى سازد. دقت در دور ماندن از رحمت خدا به دلیل آزردن اهل ایمان نیز انسان را به ترک این رفتار زشت سوق مى دهد. 📚اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی http://eitaa.com/joinchat/1449197581C356eeea686