#پرواز_با_نماز 26 بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم نوجوان عزیز! سلام سلام به شما که دوست داری جزء یاران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باشی. یکی از نشونه های یاران حضرت رو می خوام برات تعریف کنم. یاران حضرت، جگر دارند ؛ مثل کوه محکم هستند. اگر دیدن یه کاری حق هست یا یه حرفی درست هست، روی کار شون می ایستند، روی حرفِ حق شون پافشاری می کنند. قرآن اون ها را این گونه توصیف می کند : «إِنَّ الَّذِينَ قٰالُوا رَبُّنَا اللّٰهُ ثُمَّ اسْتَقٰامُوا» کسانی که می گویند خدای ما «الله» است و بر آن پافشاری می کنند. مثل حضرت ابراهیم علیه السلام که روبروی ابرقدرت زمان خودش یعنی نمرود ایستاد و گفت: «من تو رو به عنوان خدا قبول ندارم و می گویم : لا اِلهَ اِلا اللّه» سید مجتبی این ویژگی رو داشت. محکم و مقاوم بود. اهل خجالت کشیدن تو کار حق نبود. هر کجا بود ؛ توی بازار، توی بانک، توی باشگاه هنگامِ اذان که می شد دستش رو می گذاشت کنار گوشش و با صدای بلند می گفت : «اَللّهُ اَکبَر * اَللّهُ اَکبر» و به دوستانش هم می گفت این کار رو انجام بدهند. یه روزی به یه جوان گفت : در جمع اذان میگی؟ گفت : نه! خجالت می کشم. گفت : شغلت چیه؟ گفت : کدو، هندوانه، بادمجون می فروشم. گفت : وقتی این ها رو می فروشی، دادم هم می زنی! ؟ گفت : بله! گفت : چی میگی؟ گفت : میگم خونه دار و بچه دار زنبیل رو بردار و بیار حاجی ارزونی اومده. کدو دارم، خیار دارم کیلویی یک قَرون. سید مجتبی بهش گفت : خجالت نمی کشی به خاطر خیار و کدو داد می زنی ولی جرأت این رو نداری که بلند بگویی : «اَللّهُ اَکبَر» بگویی : «خدای من از همه بزرگتر است؟» واقعاً خجالت داره. بعضی نوجوانان هستند وقتی توی مهمانی قرار می‌گیرند با افتخار سینه چاک می کنند و بدون خجالت می گویند : من هوادارِ تیم آبی یا تیم قرمز هستم. در حضور دیگران میرن یه گوشه ای ؛ تلویزیون رو نگاه می کنند، صدا رو هم زیاد می کنند تا فوتبال مورد علاقه شون رو ببینن اما اگه بهشون بگی جلوی جمع با افتخار بگو : «اَللّهُ اَکبَر ؛ خدای من از همه برتر است» می گویند : «خجالت می کشیم!» بهشون می گوییم کنار جمع بایست و نماز بخون. می گویند : خجالت می کشیم. واقعاً ما باید شجاع باشیم مثلِ کوه استوار باشیم مثل شهیدِ بزرگوار «سید مجتبی نواب صفوی» باشیم. هدیه به این سرباز خوب امام زمان صلوات

#پرواز_با_نماز 27 بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم نوجوان عزیز! سلام امیدوارم که از غم و غصّه دور باشی یه سوال : وقتی ناراحتی میاد سراغت چه می کنی؟ پزشک ها می گویند بیشترین اضطراب، استرس و نگرانی مخصوصه اسیر ها است. کسایی که در دستِ دشمن بی رحم گرفتار شدند. در خاطرات آزاده ها می خواندم ؛ می گفتند ما خیلی فکر و ذکرمان مشغول بود. خیلی غم و غُصه داشتیم توی اردوگاهِ صدام لعنتی توی عراق. با خودمان می گفتیم : «الان زن و بچه مون چه می کنن؟ صدام کی ما رو آزاد می کنه؟ چند سال دیگه تو این زندان ها خواهیم بود؟» غذای مان خوب نبود ؛ آبِ مان مناسب نبود. فکرمان درگیر بود. . . اما همیشه وقتی یک صدا رو می‌شنیدیم آروم شدیم. اونم صدای اذان بود. «اَللّهُ اَکبَر * اَللّهُ اَکبَر» غم و غصه هامون رو فراموش می کردیم. ما به آرامش خیلی نیاز داشتیم و این صدایِ اذان به ما آرامش می داد. با شنیدن این صدا واقعاً خوشحال می شدیم. واقعاً درک می کردیم که خدا تو قرآن فرمود : «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» یعنی با یاد خدا دلها آرام میشه. درک می کردیم چرا پیامبر خدا رو می کرد به بلال حبشی می‌فرمود : «اَرِحنا یا بِلال» ای بلال! بلند شو اذان بگو و ما رو از غم و غصّه دنیا راحت کن. ما را خوشحال کن. بَعثی ها خیلی دمَق می شدن، خیلی ناراحت می‌شدند. فریاد می‌زدند اینجا مسجد نیست ؛ اینجا پادگان هست. اذان ممنوع هست. کسانی که اذان می گفتند رو با سیلی، با کابل، با شلاق می زدند. یک بار یکی از مؤذن ها رو انداختند توی سیم خاردارها که بدنش، صورتش زخمی شد. . . با این همه اذیت ها باز ما با شنیدنِ اذان انرژی می گرفتیم. یه روزی اعلام کردند علتِ این که اذان ممنوع هست این هست که فرمانده اردوگاه از شنیدن صدایِ اذان بدش میاد، فهمیدیم که اذان به مؤمنین آرامش میده و از دشمنان دین آرامش رو می گیره. سرشار کن از عشق افق های جهان را در خلوتِ جانم بنشان شور اذان را چندی است دچار تَبم ای یار نشان ده سرچشمه آرامشِ بعد از هیجان را نوجوان عزیز سعی کن خودت اذان بگی یا اگر کسی اذان میگه سکوت کنی و با توجه گوش کنی تا به آرامش برسی.

#پرواز_با_نماز 28 بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم نوجوان عزیز! سلام امیدوارم قلبت پر از عشق و محبت به امیرالمؤمنین علیه السلام باشه. این داستان رو گوش کن : در خاطرات آزادگان می خواندم که می گفتند وقتی ما در اردوگاه صدام اذان می گفتیم بعثی ها به شدت ناراحت می شدند. اعصاب شون به هم می ریخت. گاهی وقت ها هنگامِ اذان صدای باند های بلندگو رو زیاد می کردند و آهنگِ موسیقی پخش می کردند تا ما را اذیت کنند. مخصوصاً به این جمله که می رسیدند به شدت ناراحت می شدند : «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ اللّه» مؤذن ها رو با سیلی، با کابل، با شلاق می زدند. گاهی وقت ها اون ها رو می انداختند به زندانِ انفرادی، برای این که این جمله رو در اذان نگویند. به ما می گفتند همه اذان رو بگید بدونِ این جمله. ما قبول نمی کردیم. به ما می گفتند : جمله «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ اللّه» کجای قرآن آمده که شما دارید داخلِ اذان می گویید؟ ما جواب می دادیم : شما که نماز صبح تون رو دو رکعت می خوانید به ما بگید کجای قرآن آمده که نمازِ صبح دو رکعت هست؟ اون ها جوابی نداشتند. یکی از سوالاتی که پرسیده میشه این هست که چرا شیعه می گوید «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ اللّه»! جواب را دقت کنید : ما شیعیان اعتقاد داریم بر هر هشت درِ بهشت نوشته شده : « لا اِلهَ اِلا اللّه * مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه * عَلیٌّ وَلیُّ اللَّهُ» ما اعتقاد داریم پیامبر عزیزمون عزیزمون صلی الله علیه و آله در روز عید غدیر فرمودند : «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ» یعنی علی ولی خداست. یعنی سرپرست ما از طرف خداست. امام صادق علیه السلام ما فرمودند هرگاه دو تا جمله قبلی رو گفتی یعنی شهادت به لا اِلهَ اِلا اللّه و مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه دادی. بعدش شهادت بدهید به ولایتِ امیرالمؤمنین، اما نه به عنوان یک جمله واجبِ داخل اذان ‌بلکه به عنوان یک جمله ی مستحب مثلاً وقتی داخل اذان می گوییم : اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه، بعدش صلوات می فرستیم اما هیچ کس نمی گوید صلوات جزء اذان هست. بلکه می گوید یه عملِ مستحب هست بعد از شنیدنِ نام پیامبر اکرم عزیزمون صلی الله علیه و آله. ما شیعیان می گوییم علاوه بر صلوات ؛ یه ذکرِ دیگه هم مستحب هست و اون هم این هست که بگوییم : «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ اللّه» ما اعتقاد داریم توحید که «لا اِلهَ اِلا اللّه» است اسلامِ «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه» است با این دو سخن کسی به جایی نرسد گر بی خبر از «عَلی وَلیُّ اللّه» است همیشه زیر سایه ولایت امیرالمؤمنین برقرارباشید.