#دوره_ذکرهای_نماز 11 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه یازدهم است که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. همان‌طور که میدونید ما در نماز سه نوع خدا رو یاد می‌کنیم یک. یاد عملی یا رفتاری. می ایستیم در محضر پروردگار که بهش می‌گویند قیام. خم می شویم که بهش می‌گویند رکوع، یعنی خدایا کوچکتم. به زمین می افتیم و سجده میریم،یعنی خدایا زمین خورده ات هستم. خداوند یاد خودش رو در این قالب بر ما واجب کرده است. و اگر کسی بگه خدایا بر لب و قلبم یاد تو هست ولی این حرکات را انجام نمی‌دهم. خداوند می فرماید دستور من را نافرمانی کردی و من رو به خشم در آوردی. همان‌طور که یک فرمانده از سربازش می خواد که حرکات را انجام بده تا معلوم بشود که سرباز اوست، خداوند هم از ما این حرکات را خواسته انجام بدهیم تا معلوم بشود که بنده او هستیم و او فرمانده ماست. در قرآن یاران پیامبر این‌گونه توصیف شدند که این حرکات را حتی ها در حضور مردم انجام می دهند. « تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا » سجده و رکوع آنها را دیگران می‌بینند. و امام رضا علیه السلام فرمودند : علت اینکه سفارش شده ایم به نماز جماعت این است که « ظاهِراً مَكشُوفَاً مَشهُوداً » همه اهل عالم ببینند که ما بنده خدا هستیم و این بندگی رو در رفتار خودمون نشون می‌دهیم. یک. یاد زبانی : ما در نمازمان جملاتی را باید بگیم، سوره حمد بخونیم، ذکر رکوع، سجده، تشهد و قنوت را داشته باشیم. سه. یاد قلبی : مغز و روح نماز همین یاد قلبی است. قرآن می فرماید « أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي » در نماز آن حرکات رو و جملات رو بگو تا به مغز نماز یعنی یاد من برسی و قلب تو به یاد من باشد. هر چقدر حضور قلب مون در نماز بیشتر باشد آثار و فواید نماز را بیشتر درک می‌کنیم. یعنی رسیدن به آرامش که « أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ » دوری از فحشا و منکر که « إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‌ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ » و رسیدن به قرب خدا « وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ » رو بیشتر درک می‌کنیم. در روایات آمده یاد خدا شیرین است و این شیرینی را کسی بیشتر می‌تواند درک کنه که قلب او بیشتر به یاد خدا باشد.

#دوره_ذکرهای_نماز 12 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه دوازدهم هست که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. هدف بنده از ضبط این جلسات این بود که دیدم « ذکر زبانی» در سطح جامعه ما کمرنگ شده است. برخی افراد با تصور اینکه « ذکر زبانی» در حضور دیگران، خودنمایی و ریا محسوب می‌شود در حضور مردم ذکر نمی‌گویند. برخی افراد دیگر هم مؤمنی را که تسبیح در دستشان هست تحقیر و مسخره می‌کنند که : تو جا نماز آب می کشی به جای اینکه « ذکر زبانی» بگویی، قلبت به یاد خدا باشد، آدم باش ذکر هم نگفتی، نگفتی. حالا می‌خواهیم چهار تا فایده « ذکر زبانی» را با هم دوره کنیم. یک. « ذکر زبانی» مقدمه ذکر قلبی است. یعنی ما با زبانمون به قلب و روح مون تلقین می‌کنیم که باید به یاد خدا باشد. شاید به خاطر همین فایده اش باشد که آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند « وَ افتَرَضَ مِن ألسِنَتِكُمُ الذِّكر » خداوند تبارک و تعالی بر زبان شما هم گفتن ذکر را واجب کرده است. و مقدار واجبِ « ذکر زبانی» هر انسانی، آن جملاتی است که در نماز های پنجگانه اش می‌گوید. دو. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند : یکی از صفات مؤمن است که « جَهوَرِيَّ الذِّكر » است یعنی با صدای بلند و رسا نام محبوبش یعنی الله را می‌برد حتی در حضور دیگران هم هیچ خجالت نمی کشد. همان‌طور که طرفدارانِ یک تیم فوتبال با افتخار نام تیم محبوبشون را می‌برند و از اینکه در حضور دیگران نام تیمشان را ببرند خجالت نمی کشند، ما هم نباید از « ذکر زبانی» در حضور دیگران خجالت بکشیم. سه. آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند « یاد خدا به دو صورت است : یاد زبانی چقدر نیکوست و چقدر پاداش بزرگی دارد « أحَدُهُما ذِكرُ اللّهِ و تَحميدُهُ، فَما أحسَنَهُ و أعظَمَ أجرَه‏ » و یاد قلبی که سبب می‌شود هنگامی که انسان به گناه می رسد ترمز کند و وارد آن گناه نشود که البته یاد قلبی، بهتر و برتر از یاد زبانی است. دقت کنیم امیرالمؤمنین علیه السلام نفرمودند که یاد قلبی خوب است و یاد زبانی بد است. ایشان فرمودند یاد زبانی خوب است و یاد قلبی از آن بهتر است. پس یاد زبانی را دست کم نگیریم. چهار. آقا پیامبر اکرم فرمودند : من به شما بگویم که تنبل ترینِ تنبلان امت من چه کسانی هستند ؟ « فَعَبدٌ صَحيحٌ فارِغٌ لا يَذكُرُ اللّهَ بِشَفَةٍ و لا بِلِسانٍ » انسانی که صحیح است، بیماری ندارد، فارغ البال است، مَشغله ای ندارد و در این حالت که هست لب و زبان او به ذکر خدا باز نمی‌شود. یعنی چی؟ یعنی وقتی انسان متوجه می‌شود که برای گفتن یک ذکرِ « سُبْحَانَ اللَّه » ‏ خداوند بیشتر از هر چه ماشین در کره زمین باشد و هر چه طلا در طلافروشی ها باشد و هر چه خانه در دنیا باشد به انسان پاداش می‌دهد، آن کسی که « ذکر زبانی» ندارد و این رو بر زبانش جاری نمی‌کند واقعاً تنبل هست که از این پاداش بزرگ و از این ثوابِ عظیم خودداری کرده است.

#دوره_ذکرهای_نماز 13 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه سیزدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در این جلسه می خوام پنج تا نکته را درباره « ذکر زبانی» با هم دوره کنیم. یک. آیا دوست دارید خیر دنیا و آخرت رو خدا به شما بدهد؟ پیامبر اعظم صلّی اللّه علیه و آله فرمودند هر کسی که خداوند تبارک و تعالی به او ذکر زبانی را اعطا کند خیر دنیا و آخرت را به او داده است. « مَن اعطِيَ لِسانا ذاكِرا، فَقَد اعطِيَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ » امیرالمؤمنین علیه السلام هم در دعای کمیل می فرمایند « وَاجْعَلْ لِسانى بِذِكْرِكَ لَهِجاً » خدایا زبان من را مشتاق و علاقه مند و حریص به یاد خودت قرار بده که مدام یاد تو بر سر زبان من باشد. دو. آقا امام باقر علیه السلام فرمودند : مؤمن مدام در حال نمازِ مستحبی است تا وقتی که زبان و قلب رو به یاد خدا باشد. « لا يَزالُ المُؤمنُ في صلاةٍ ما كانَ في ذِكرِ اللّه » یعنی گاهی اوقات انسان حال نماز مستحبی را دارد که در نماز هم ذکر عملی دارد یعنی رکوع و سجده و قنوت دارد و هم ذکر زبانی دارد و هم ذکر قلبی. اما گاهی اوقات یا خسته است یا در ضمن کارهای دیگر است مثلاً در حالِ حرکت است، تو ماشین هست، در صف نانوایی است، و یا دراز کشیده در رختخوابش و حالِ نماز مستحبی را ندارد. در این حالت اگر ذکر زبانی و قلبی داشته باشد خداوند برای او نماز مستحبی محسوب می‌کند. یکی از علت‌هایی که بنده این کلیپ ها رو ضبط کردم این بود که می‌دیدم زمان های زیادی در شبانه روز بر ما میگذرد ولی ما « ذکر زبانی» نداریم، می خواستم با تدوین این کلیپ ها « ذکر زبانی» مون بیشتر بشه. سه. ذکر زبانی آن قدر مهمه که خداوند تبارک و تعالی روزانه ۱۷ رکعت یعنی به اندازه ۱۷ دقیقه بر همه مسلمانان « ذکر زبانی» واجب کرده است، داخل نماز. و در نماز به ما یاد داده است که چه ذکر هایی مهم است، این ذکر ها را در طول شبانه روز داشته باشید. و تا آخر عمر هم برای هر مسلمان همون روزی ۱۷ دقیقه رو تمرین روزانه « ذکر زبانی» قرار داده است. چهار. امام صادق علیه السلام فرمودند « لا تُكَرِّهوا إلى أنفُسِكُمُ العِبادَةَ » ذکر زبانی رو به خودتون تحمیل نکنید یعنی به اندازه‌ای ذکر بگویید که نشاط داشته باشید و دل زده و خسته و معلول نشوید. پنج. برخی انسانها منافقانه « ذکر زبانی» بر لبانشان جاری می‌کنند تا بین مردم محبوبیت و نفوذ پیدا کنند، تا به اهداف کثیف خودشان برسند. اگر کسی از یک قانون خوب سوء استفاده کرد ما نباید این قانون خوب رو کنار بگذاریم. « ذکر زبانی» محبوبِ خداوند تبارک و تعالی است و اگر منافقان از این ذکر استفاده کردند ما نباید « ذکر زبانی» رو ترک کنیم.

#دوره_ذکرهای_نماز 14 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه چهاردهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. این جلسه می خواهم در رابطه با ابزار « ذکر زبانی» با هم گفتگو کنیم. اولین شخصی که تسبیح درست کرد حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها بود. ایشان به یک نخ پشمی ۳۴ گِره زد تا باهاش ذکرِ اَللّهُ اَکْبَر، اَلحَمدُلِلّه و سُبْحَانَ اللَّه‏ بگوید و بعد از شهادت حضرت حمزه از تربتِ ایشان، تسبیح گِلی را درست کردند و در بین مردم پخش کردند. و بعد از شهادت حضرت سیدالشهدا علیه السلام در بین اهل بیت و دوستداران امام حسین علیه السلام رسم شد که تسبیح شان را از تربت اباعبدالله انتخاب کنند. آقا رسول الله فرمودند « نِعمَ المُذَكِّرُ السُّبحَة » تسبیح چه یاد آورنده خوبی است. اگر تسبیح را همیشه به همراه داشته باشیم یکی از فوایدش این است که انگیزه مان برای گفتن « ذکر زبانی» بیشتر می‌شود و اگر « ذکر زبانی» را فراموش کنیم تا نگاه‌مان به تسبیح بیفتد یادمون می‌آید که باید ذکر خدا رو بگوییم. آقا امام صادق علیه‌السلام فرمودند : هر مؤمنی به پنج وسیله نیاز داره ؛ « سِواكٍ و مِشطٍ و سَجّادَةٍ و سُبحَةٍ فيها أربَعٌ و ثَلاثُونَ حَبَّةً، و خاتَمِ عَقيق‏ » مسواک، شانه، سجاده نماز، تسبیحی که سی و چهار دانه باشد و انگشتر عقیق که هر پنج تای آن هنگام نماز استفاده می‌شود. سفارش کردند که بسیار مناسب است که تسبیح تون از تربت اباعبدالله الحسین باشد. و فرمودند « مَن أدارَ الحُجَيرَ مِن تُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام فَاستَغفَرَ بِهِ مَرَّةً واحِدَةً، كُتِبَ لَهُ بِالواحِدَةِ سَبعونَ مَرَّةً‏ » اگر هر ذکر را با تسبیح تربت بگویید هر یک عدد ذکر را خداوند هفتاد مرتبه در نامه عمل شما می نویسد و اگر ذکر نگویید و هر دانه را از زیر انگشت خود رد کنید، خداوند هفت ذکر برای شما مینویسه. بسیار خوب است که در سجاده نماز مون، « تسبیح تربت » داشته باشید.

#دوره_ذکرهای_نماز 15 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه پانزدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. از این جلسه به بعد وارد «ذکرهای نماز» می‌شیم. اولین ذکری که بررسی می‌کنیم « اِستِعاذَه » هست. مستحب است و در سنت رسول الله هم وارد شده که بعد از گفتن تکبیرة الاحرام بگوییم « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » و سپس سوره حمد در نماز رو شروع کنیم. البته در نماز جماعت چون بنابر اختصار و کوتاه بودن نماز هست این ذکر را نگوییم، خوب است در نماز های مستحبی و فرادی این ذکر را بگوییم. کجا انسان پناه می بره، در جایی که احساس خطر می کنه و خودش به تنهایی نتواند این خط رو برطرف کند مثلاً در جنگ ها از سنگر و قلعه استفاده می‌کنیم، برای در امان ماندن از حملات دشمن. قرآن هم می فرماید « إِنَّ الشَّيْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ‌ » شیطان دشمن آشکار انسان است و ما برای در امان ماندن از حملات شیطان باید به خداوند تبارک و تعالی پناه ببریم. در روایات آمده که « إذا قامَ الرَّجُلُ إلَى الصَّلاةِ أقبَلَ إبليسُ يَنظُرُ إلَيهِ حَسَدًا لِما يَرى مِن رَحمَةِ اللّهِ الَّتي تَغشاه‏ » وقتی انسانی به نماز می ایستد شیطان از روی حسادت نگاهی به او می اندازد، چون میبیند که سراسر بدن این شخص را رحمت خداوند فرا گرفته است. دو تا نقشه می کشد برای اینکه حضور قلب انسان را از بین ببرد یک. مدام می‌گوید... « اُذکُر کذا، اُذکُر کذا » یعنی چیزهایی را که در ذهن انسان مهم به نظر میرسه یادآوری می کنه تا انسان را از یاد خدا غافل کند. و دوم اینکه ؛ مدام وسوسه می کنه که : « سریع باش، عجله کن، به کارهایت نمی رسی، از ورزش، خواب، کار و درس خوندنت عقب می افتی » تا با این وسوسه ها کاری کند که ما سریع تر نمازمان را تمام کنیم. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند « مَنِ الَّذِي استَعاذَ بِكَ فَلَم تُعِذهُ! » خدایا! کیست که به تو پناه نبرده باشد و تو به او پناه نداده باشی. و فرمودند « تَعَوَّذوا بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم‏ » از شر شیطان به خدا پناه ببرید که خداوند بر خودش لازم دانسته و وظیفه قرار داده است که هر که به او پناه ببرد آن را پناه بدهد. وقتی شخصی « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » را می گوید شیطان بهش می‌گوید کمر من را شکستی. « وَ إذَا استَعَذتَ اللّهَ مِنهُ قالَ : كَسَرتَ ظَهري‏ » در قرآن آمده است « فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ » هنگامی که قرآن را می‌خواهید تلاوت کنید از شرّ شیطان به خدا پناه ببرید. ما در ابتدای نمازمان شروع می‌کنیم به خواندن قرآن - سوره مبارکه حمد - و مناسب است طبق این دستورالعمل قرآن، قبلش « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » بگوییم.

#دوره_ذکرهای_نماز 16 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه شانزدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در جلسه قبل بیان شد که در ابتدای نماز از شرّ شیطان به خدا پناه می بریم و می‌گوییم « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » در این جلسه مواردی را که پیامبر عزیزمان و امامان معصوم علیهم السلام به خدا پناه بردند را می‌خواهیم با هم دوره کنیم. این جملات رو یاد بگیریم تا در قنوت، در سجده و در تعقیبات نماز از شرّ این‌ها به خدا پناه ببریم. یک. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنْ صَلاةٍ لا تَنفَع » خدایا به تو پناه می‌برم از نمازی که هیچ فایده ای نداشته باشد. نه به درد دنیای من بخورد و نه به درد آخرتِ من. مانند نماز کسانی که دشمن اهل‌بیت هستندکه در روایات آمده است که این نماز ها آنها را از عذاب خدا نجات نمی‌دهد. دو. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بٍکَ مِنْ صَلاةٍ لا تُرفَع » خدایا به تو پناه می‌برم از نمازی که بالا برده نشود. نمازهایی را که خداوند مُهر قبولی به آنها می‌زند، بالا می‌برد و نزد خودش نگهداری می‌کند و نمازی را که نمی‌پذیرد، به فرشته‌ای می گوید : این نماز را به او برگردان و بر صورت او بزن. سه. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنَ الرّیاءَ و السُّمْعَة » خدایا به تو پناه می برم از عمل خوب و عبادتی که انجام بدهم و هدفم از آن ریا و خودنمایی باشد یعنی دیگران این عمل من رو ببینند و یا هدف من « سُمعَه » باشد یعنی اینکه عمل خوب من به گوش دیگران برسد و آنها لذت ببرند از عمل من و من باز هم خودنمایی کرده باشم. ریا و « سُمعَه » دو تا آفت است که عبادات ما را و نماز ما را نابود می‌کند. چهار. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنْ عِلمٍ لا یَنفَع » خدایا پناه می‌برم به تو از علمی که سود نبخشد. بعضی از علم ها هستند که انسان یاد می گیرد اما نه به درد دنیای آنها می خورد و نه به درد آخرت آنها. و اگر علم خوبی را انسان یاد بگیره ولی به آن عمل نکنه باز هم هیچ فایده‌ای برای انسان ندارد. پنج. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنْ ظُلْمَةٍ القَبرِ وَ وَحْشَتِه » خدایا به تو پناه می برم از تاریکی قبر و تنها بودن در داخل قبر. شش. « اَللّهُمّ اِنّي اَعُوذُبِكَ مِنْ عَذابِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضَغْطَهِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضيقِ الْقَبْر » خدایا به تو پناه می برم از عذابِ داخل قبر و از فشار قبر و از تنگ بودنِ قبر. که البته می‌دانیم که فشار قبر و تنگی قبر، تنگی جسمی نیست، تنگی روحی است، یعنی روح انسان در فشار هست‌. هفت. آقا امام کاظم علیه السلام در سجده شان این‌گونه دعا می کردند « اَللّهُمّ إنّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لَايُطْفَأ » خدایا به تو پناه می‌برم از آتشی که حتی اگر قرن ها بگذرد، یک درجه از حرارتش کم نمی‌شود. خدایا از همه اینها به تو پناه می بریم.

#دوره_ذکرهای_نماز 17 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه هفدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. مواردی رو با هم مرور می‌کنیم که پیامبر و امامان ما از شر آنها به خدا پناه میبردند. امام کاظم علیه السلام فرمودند : هشت. « اَللّهُمّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ ... مِنْ وَلَدٍ يَكُونُ لِي عَدُوّاً » خدایا به تو پناه می‌برم از فرزندی که با من دشمنی کند مثلاً در تاریخ آمده فرزند حضرت نوح علیه السلام با او دشمنی کرد. پیامبر اکرم فرمودند : نُه. « اَللّهُمّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَلَدٍ يَكُونُ عَلَيَّ رَبّاً » خدایا به تو پناه می‌برم از فرزندی که بخواهد بر من، سروری، آقایی و ریاست کند. ده. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِک مِن ... زَوجٍ آذی‏ » خدایا به تو پناه می‌برم از همسری که مرا اذیت کند. در قرآن کریم آمده است که همسر دو تن از پیامبران الهی یعنی حضرت نوح و حضرت لوط علیهم السلام آنها را اذیت می کردند. پیامبر اکرم فرمودند : یازده. « اَللّهُمّ إِنِّي أعوذُ بِک مِنِ امرَأَةٍ تُشَیبُنی قَبلَ مَشیبی » خدایا به تو پناه می‌برم از زنی که قبل از آنکه پیر شوم من را پیر بکنه. البته ممکنه شوهری چنین رفتاری را با خانمش داشته باشد و با آزار و اذیتی که می‌کند آن خانم رو زودتر از موعد پیر بکنه. آقا امام صادق علیه السلام بعد از نماز مغرب شان این دعا را می خواندند : دوازده. « أعوذُ بِالله مِنْ إنسانِ سَوءٍ وَ جارِ سوءٍ وَ قَرینِ سَوءٍ وَ یَومِ سَوءٍ وَ ساعَةِ سَوءٍ » خدایا به تو پناه میبرم، از انسان بد، از همسایه بد، از همنشین بد گاهی انسان دو ساعت مجبور می‌شود با یه نفر همنشین باشد که خوب نیست و از روز بد، و از ساعت بد. سیزده. پیامبر اعظم صلّی اللّه علیه و آله فرمودند « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِک مِن شَرِّ نَفسی » خدایا از شرّ نفس خودم به تو پناه می‌برم، که در قرآن کریم آمده است : حضرت یوسف فرمودند « إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ » خدایا نفْسِ من مدام و پشت سر هم، من رو به بدی دعوت می‌کند، و اگر یک پیشنهاد رو پس بزنم، دوباره پیشنهاد بد دیگری را مطرح می کنه و من نمی توانم حریف نفسم بشم، مگر اینکه در خدا به من رحم کنی و شرّ نفسم را از من دور کنی. چهارده. به ما گفته اند که بگویید « نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا » خدایا به تو پناه می بریم از بدی رفتار و کردار خودمون. چون بسیاری از مشکلات و گرفتاری ها که در زندگی برای مان پیش می آید بازتابِ کارهای زشت خود ما است مثلاً گفتار و رفتار ناپسندِ ما، سبب دردسرهای زندگی ما شده است. خدایا از همه این بدی ها به تو پناه می بریم.

#دوره_ذکرهای_نماز 18 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه هجدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستیم. مواردی را که پیامبر و امامان علیهم السلام از شرّ آنها به خدا پناه می بردند را با هم دوره می‌کردیم. پانزده. امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از دو رکعت نافله نماز صبح شان می‌فرمودند « أَعوذُ بِاللَّهِ مِن شَرِّ شَياطينِ الإِنسِ وَ الجِن‏ » به خدا پناه می‌برم از شرّ انسان ها و شیطان هایی که کارشان اذیت کردن است. شرّ آنها چگونه است؟ با حسادت، با چشم زخم، با سحر و جادو و با فریب و نیرنگی که در مورد انسان به کار می‌برند. دو تا سوره داریم به نام « معوّذَتین » یعنی دو سوره ای که به واسطه آنها انسان به خدا پناه می برد. سوره « قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ » و « قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله برای امام حسن و امام حسین که کودک بودند این دوتا سوره را می‌خواندند برای اینکه آنها را از شرّ دشمنان در امان نگه دارند. و گلایه داشتند از مسلمان ها که چرا به این دو تا صورت توجه نمی‌کنند. و فرمودند من بهتر از این دو سوره برای پناه بردن به خدا سراغ ندارم. پس این سوره ناس و فلق رو در نماز های واجب یا مستحب یا در تعقیبات نماز مون بخوانیم. شانزده. امام صادق علیه السلام فرمودند : « اَللّهُمّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ النِّسْیَانِ وَ الْکَسَلِ وَ التَّوَانِی فِی طَاعَتِکَ » خدایا به تو پناه می‌برم از این‌که دستور تو رو فراموش بکنم مثلاً یادم بره نماز بخونم یا در انجام دستور تو سستی و ناتوانی به خرج بدهم و خودم را به تنبلی بزنم. هفده. معاذ بن جبل می‌گوید من نگاه کردم دو نفر در محضر رسول الله صلی الله علیه و آله خشمگین شدند و به هم فحش و ناسزا گفتند. حضرت فرمودند : من جمله ای را سراغ دارم که اگر آنها هنگام خشم می گفتند حتماً بر خشم‌شان پیروز می شدند و آرام می شدند و این سخنانِ زشت را نمی گفتند و فرمودند : آن جمله این است « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » پس هنگامی که خشمگین می شویم این جمله را بگوییم چون خشم از شیطان است و شیطان از آتش است و برای پناه بردن از آتش باید به خداوند تبارک و تعالی پناه ببریم. هجده. امام صادق علیه السلام در تعقیبات نماز جعفر طیار دعای بسیار مهمی را می‌فرمودند که خوبه من و شما یاد بگیریم تا در قنوت، در سجده آخر نماز یا در تعقیبات نماز بخونیم. « اَللّهُمّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلَكَ بِهِ مُحَمَّدٌ وَ آلُهُ وَ أَسْتَعِيذُ بِكَ مِنْ كُلِّ مَا اِسْتَعَاذَ بِهِ مُحَمَّدٌ وَ آلُهُ » خدایا من از تو درخواست می‌کنم هر آنچه که محمد صلّی اللّه علیه و آله و خاندان محمد از تو درخواست کرده‌اند و به تو پناه می‌برم از هر آنچه پیامبر و اهل بیتش از آن به تو پناه برده اند. جلسه ۱۹ بعد از جلسه ۵۰ بارگذاری شده روی لینک زیر کلیک کنید https://eitaa.com/navb111/172

#دوره_ذکرهای_نماز 20 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیستم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در این جلسه می‌خواهیم فضیلت ذکر « بِسمِلَه » را با هم مرور کنیم. یکی از یاران امام کاظم علیه السلام از ایشان سؤال پرسیدن که « أيُّ آيَةٍ أعَظَمُ في كِتابِ اللَّهِ » باشکوه ترین و با عظمت ترین آیه قرآن کدام آیه است؟ حضرت در پاسخ فرمودند « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : وقتی در قیامت خوبان امت من مبعوث می‌شوند و از قبرهای شان بیرون می آیند، می‌گویند « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » وقتی میزان اعمال گذاشته می‌شود و خوبی ها و بدی های آنها در ترازوی محاسبه قرار می گیرد خوبی های آنها بسیار زیاد نشون داده می‌شود. مردانی از امت های دیگر نگاه می‌کنند و می‌گویند این ها چه کردند که آن قدر کفه ترازوی اعمال خوبی هاشون سنگین شده‌است. پیامبران آن امت ها پاسخ می دهند که اینها سه تا از نام های خدا را بردند، که اگر این سه نام در کف یک ترازوی گذاشته شود و تمام گناهان جن و انس از ابتدای خلقت تا روز قیامت در کفه دیگری گذاشته شود، باز خوبی‌های پرونده اعمال این ها بر این گناهان می‌چربد. « إنَّ ابتِداءَ كَلامِهِم ثَلاثَةُ أسماءٍ مِن أسماءِ اللّهِ؛ لَو وُضِعَت في كَفَّةِ الميزانِ، و وُضِعَت سَيِّئاتُ الخَلقِ في كَفَّةٍ اخرى، لَرَجَحَت حَسَناتُهُم » اون سه نام چیه؟ الله، رحمان، رحیم. وقتی ما در زندگیمون بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم رو می‌گوییم، توجه داشته باشیم که چه اسامی مبارکی را بر زبان مان جاری می‌کنیم و چقدر شکوه و عظمت دارد در نزد خداوند تبارک و تعالی. پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله فرمودند « إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَى الصِّراطِ فَيَقولُ بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّيران » وقتی مؤمنی بر روی پل صراط قرار میگیره، شروع حرکتش را با ذکر « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » قرار می‌دهد و با گفتن این ذکر زبانه‌های آتش خاموش می‌شود و جهنم به او می‌گوید ای مؤمن نور تو زبان های من را خاموش کرد با سرعت از روی پل صراط عبور کن. باید توجه داشته باشیم که کسی می‌تواند آن لحظه بِسمِ الله را بگوید که در دنیا عادت کرده باشد همه کارهاش رو با نام زیبای خدا شروع کرده باشد و به « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » اعتقاد داشته باشد.

#دوره_ذکرهای_نماز 21 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و یکم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. توفیق دارم در این جلسه هم فضیلت ذکر « بِسمِ الله » را با هم دوره کنیم. یک. حضرت عیسی علیه السلام به واسطه دانستن اسم اعظم خدا کور مادر زاد رو شفا می داد و مردگان را زنده می‌کرد. آصف بن برخیا - وزیر حضرت سلیمان - به واسطه دانستن اسم اعظم خدا تخت بلقیس را از یمن به شام آورد، در کمتر از چشم بر هم زدنی. آقا امام باقر علیه السلام فرمودند : « إنَّ بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيمِ أقرَبُ إلَى اسْمِ اللّه ِ الأْعظَمِ مِن سَوادِ الْعَينِ إلى بَياضِها » نزدیکی ذکر « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » به اسم اعظم خدا از سیاهی چشم به سفیدی چشم نزدیکتر است. یعنی این قدر این اسم در نزد خدا عظمت دارد. دو. پیامبر اکرم فرمودند « لایُرَدُّ دُعاءٌ أوَّلُهُ بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » اگر انسان درخواست و حاجتی از خدا داشته باشد و ابتدا این ذکر شریف را بگوید، این دعایش به درگاه خداوند، رد نمی‌شود. البته این توضیح را هم بدهیم که رد نشدن دعا یعنی بعد از اینکه دعایی به امضای خداوند تبارک و تعالی رسید یکی از این چهار اتفاق می‌افتد : 1. یا خداوند همون حاجتش را بهش می‌دهد. 2. یا اگر خیر و صلاح او نیست، بهتر از آن رو بهش می‌دهد. 3. یا اگر باز صلاحش نباشد، در عوض بلایی از بلاهای دنیایی را از خود دور می‌کند. 4. یا اینکه دعایش را ذخیره روز قیامت می‌کند، که وقتی روز قیامت پاداش عظیمی به او داده می‌شود و می‌گویند علتش این است که در دنیا صلاح نبود به آن حاجتت برسی و ما در آخرت برایت جبران کردیم او آرزو می‌کند ای کاش هیچ یک از آرزوهایش در دنیا برآورده نشده بود. سه. مشرکان از شنیدن ذکر « بِسمِ الله » به شدت نفرت داشتند، پیامبر عزیزمان این ذکر را با صدای بلند می خواند و مشرکان با نفرت و ناراحتی از پیامبر خدا دور شدند، فرار می کردند و پشت شان را به حضرت می کردند. « وَلَّوْا عَلى‏ أَدْبارِهِمْ نُفُوراً » و یکی از مستحبات این است که این ذکر رو با صدای بلند بگوییم چون خداوند و فرشتگان، خوشحال می‌شوند و دشمنان خدا از شنیدن این ذکر ناراحت و عصبانی می‌شوند. چهار. خداوند تبارک و تعالی هم رحمت داره هم غضب، هم ثواب داره هم عذاب، هم بهشت داره هم جهنم. پیامبرعزیزمون فرمودند : ذکر « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » بیان یکی از قانون های خداوند است، که خدا اِصرار دارد که همه بندگانش آن رو بدانند، آن هم این است که « سَبَقَت رَحمَةُ اللّهِ‏ غَضَبَه » رحمت خدا بر غضب خدا سبقت داره و وقتی بنده ای می گوید « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » به نام خدایِ مهربانِ مهربان یعنی داره از خدا درخواست می‌کند که خدایا من دوست دارم که از رحمت تو سیراب بشم و دوست ندارم به عذاب تو گرفتار بشم. ای بنده آلوده ام * در بر رویت بگشوده ام چشم انتظارت بوده ام * از چه نمی آیی بیا ذکر « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » کلید باز شدن درهای رحمت خداست.

#دوره_ذکرهای_نماز 22 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و دوم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در این جلسه می خواهیم چهار تا از فواید ذکر « بِسمِلَه » را با هم مرور کنیم. یک. آقا امام رضا علیه السلام وقتی می خواستند لیست کارهای خودشون رو بنویسند، ابتدای لیست می نوشتند « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ أَذْکُرُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ » این ذکر شریف را می نوشتند و بعد می نوشتند به خواست خدا به یادم خواهد ماند. پس نوشتن بِسمِ الله برای دوری از فراموشی و ماندگاری مطلب در ذهن خیلی مهمه. دو. در روایات ما هست که وقتی انسانی کشف عورت می‌کند، مثلاً برای ادرار کردن یا برای مباشرت با همسرش، شیطان علاقه دارد به بدن او نگاه کند. پیامبر اکرم فرمودند « إذَا انكَشَفَ أحَدُكُم لِبَولٍ أو غَيرِ ذلِكَ، فَليَقُل « بِسمِ الله » فَإِنَّ الشَّيطانَ يَغُضُّ بَصَرَه‏ » هر کسی « بِسمِ الله » بگوید به واسطه این ذکری که می‌گوید شیطان چشمش را می‌بندد و به بدن آن انسان نگاه نمی‌کند. سه. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند هر انسانی که می‌خواهد بخوابد، وقتی در رختخوابش قرار می‌گیرد اگر بگوید « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » خداوند تبارک و تعالی خوشحال می‌شود که بنده با نام او خوابش را شروع کرده است و به فرشتگان می‌گوید نفس کشیدن او را تا صبح حسنه و ثواب بنویسید. « اُكتُبوا بِالحَسَناتِ نَفَسَهُ إلَى الصَّباح‏ » چهار. در آیه ۶۴ سوره اسراء آمده است که شیطان تلاش می‌کند در اموال و فرزندان انسان شریک شود و به آنها ضرر برساند. آقا امام صادق علیه‌السلام فرمودند : هنگامی که می خواهید شروع کنید به خوردن، نوشیدن، پوشیدن و کارهای دیگر مثل مباشرت با همسرحتماً قبلش بگویید « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » اگر نگویید شیطان در آن کار شریک شما می‌شود و شیطان شریک بدی هست و به آن کار شما ضربه می‌زند. امیرالمؤمنین علیه السلام یک قاعده کلی را یادمان داده اند « قُولوا عِندَ افتِتاحِ كُلِّ أمرٍ صَغيرٍ أو عَظيمٍ : بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيمِ » هنگامی که هر کاری را می خواهید شروع کنید چه کوچک باشد یا بزرگ ابتدایش بگویید « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم »

#دوره_ذکرهای_نماز 23 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و سوم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در این جلسه سومین ذکر نماز یعنی « سُبْحَانَ اللَّه » ‏ را می خواهیم با هم دوره کنیم. « سَبْح » یعنی دور شمردن ؛ وقتی می‌گوییم « سُبْحَانَ اللَّه‏ » یعنی خداوند تبارک و تعالی از هر عیب و نقصی دور است. یعنی ذات خدا، صفات خدا و افعال خدا به اندازه یک اتم هم عیب و نقص ندارند و پاک پاک هستند. « سُبْحَانَ اللَّه » ‏ ریشه پنج اصل از اصول دین ما است به این صورت : یک. توحید مشرکان می گویند خداوند برای مدیریت جهان نیاز به شریک دارد و خودش به تنهایی قدرت مدیریت ندارد و از کسی کمک می گیرد. اما ما می‌گوییم « سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ » شریک داشتن، عیب و نقص برای خداوند محسوب می‌شود و خداوند از هر عیب و نقصی به دور است. دو. عدل حضرت یونس علیه السلام وقتی در داخل شکم نهنگ در دل دریا قرار گرفت گفت « سُبْحانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ » خدایا من میدانم که تو جز خوبی برای بندگانت چیزی نمی خواهی و هیچ ضرر و زیانی به بندگانت نمی رسانی. این گرفتار شدن من به خاطر ظلمی است که خودم به خودم کردم. پس ریشه گرفتاری ها و مشکلات ما یا ظلم هایی است که خودمان در حق خودمان می‌کنیم و یا امتحان الهی است. ریشه گرفتاری ها، انتقام خداوند نیست چون انتقام گرفتن برای خداوند عیب محسوب می‌شود و خداوند جز خوبی برای بندگانش نمی‌خواهد. سه و چهار. نبوت و امامت اگر یک انسانی هشت تا گوسفند داشته باشد و آنها را بدون چوپان رها کند، این یک عیب محسوب می‌شود. اگر خداوند تبارک و تعالی هشت میلیارد انسان را روی کره زمین بدون راهنما رها کند، راه را از چاه به آنها نشان ندهد و آنها در داخل چاه بیفتند این یک عیب بر خداوند محسوب می‌شود و خداوند از هر عیبی پاک و منزه است. برای هدایتِ ما انسان ها پیامبران و امامان را فرستاده است. پنج. معاد کسانی که می‌گویند قیامتی وجود ندارد یعنی می‌گویند : خداوند ابر و باد و مه و خورشید و فلک را آفریده است ولی اینها هدفی ندارند. یعنی وقتی همه انسان ها مُردند، ظالم و مظلوم از بین می‌روند و دیگر مبعوث نمی‌شوند و حساب و کتابی ندارند. در این صورت ظالم و مظلوم در نزد خداوند به مساوی خواهند بود و خداوند خوبها را تشویق و بد ها را تنبیه نخواهد کرد در حالی که این عیب محسوب می‌شود. خداوند در آیه ۱۱۵ سوره مؤمنون می فرماید « أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا » آیا شما گمان می کنید ما خلقت را بیهوده آفریده ایم؟! « سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يَقُولُونَ » خداوند پاک و منزه است از این نسبتی که اینها به خداوند می دهند. در نتیجه ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » ریشه توحید،عدل، نبوت، امامت و معاد است.

#دوره_ذکرهای_نماز 24 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و چهارم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در رابطه با ذکر تسبیح با هم گفتگو می‌کردیم. یکی از اسامی خداوند تبارک و تعالی « سُبُّوح » است ؛ یعنی بسیار پاک و منزه. از پیامبر اکرم پرسیدن « سُبْحَانَ اللَّه‏ » دقیقاً به چه معنا است ایشان فرمودند « تَنْزِيهُ اللّهِ عَنْ كُلِّ سُوء » یعنی من شهادت می‌دهم که خداوند از هر عیب و نقصی پاک و مُبرا است. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند این ذکر تعظیم و بزرگداشت خداست و وقتی بنده ای چنین شهادتی را برای پاکی خداوند می دهد، همه فرشتگان الهی از درگاه خداوند برای او درخواست صلوات می‌کنند. « فَإِذَا قَالَهَا الْعَبْدُ صَلَّى عَلَيْهِ كُلُّ مَلَك‏ » عبدالله بن سلام یکی از یاران پیامبر است که از ایشان سؤال می‌کند خوردنی و نوشیدنی جبرئیل چیست؟ حضرت فرمودند « طَعَامُهُ التَّسْبِيحُ وَ شَرَابُهُ التَّهْلِيل‏ » خوردنی او ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » است و نوشیدنی او ذکر « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » یعنی همان‌طور که ما انسان ها با غذا و آب نیرو می‌گیریم و بدون این‌ها جان از بدنمان خارج می‌شود، جبرئیل علیه السلام هم به واسطه این دو ذکر نیرو و توان می گیرد. ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » را مؤمن هم در دنیا می گوید و هم در بهشت. در آنجا پاک و منزه بودن خداوند را با تمام وجودش شهود می‌کند. آقا امام باقر علیه السلام فرمودند : وقتی که مؤمنی در بهشت هوس خوردنی و نوشیدنی یا نعمتی را می‌کند، می‌گوید « سُبْحانَکَ اَللّهُمّ » و با گفتن این ذکر خادمان بهشت آن نعمتی را که در ذهنش آورده اما بر لبش جاری نکرده برای او حاضر می‌کنند. در روایات آمده که حضرت سلیمان علیه السلام با لشکریان زیادش، با یاران و سپاهیانش در حال حرکت بودند. کشاورزی در آن زمین دید پرندگان آسمان بال ها شون رو بهم دادند و برای این لشکریان بزرگ سایه‌بان فراهم کردند. در دلش گذشت که خدایا چه حکومت و سلطنت بزرگی به سلیمان دادی! باد این سخن را بر گوش حضرت سلیمان رساند. ایشان در کنار کشاورز قرار گرفت و یک جمله مهم به او فرمودند. فرمودند : یک ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » که خداوند از انسان می پذیرد برتر و بالاتر از هر چه سلطنت است که خداوند به من و پدرم حضرت داوود داده است. « لَتَسبيحَةٌ واحِدَةٌ يَقبَلُهَا اللّهُ تَعالى خَيرٌ مِمّا اوتِيَ آلُ داود » و علتش را هم این طور بیان کردند « لِأَنَّ ثَوابَ التَّسبيحَةِ يَبقى، و مُلكَ سُلَيمانَ يَفنى‏ » بدان که ثواب این تسبیح در نامه اعمال انسان ثبت و ضبط شده و در جهان آخرت که ابدیت هست تا وقتی خدا خدایی می‌کند خداوند به واسطه آن نعمت های فراوانی به انسان می‌دهد. ولی حکومت سلیمان با مرگِ سلیمان از بین می‌رود و نابود می‌شود. بیاییم از این پس وقتی ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » را می‌گوییم با این نیت بگوییم که من ذکری را می‌گویم که از تمام سلطنت حضرت سلیمان برتر و بالاتر است.

#دوره_ذکرهای_نماز 25 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست پنجم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در رابطه با ذکر شریف تسبیح با هم گفتگو می‌کردیم. آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : خداوند بین آسمان های بالا را پر کرده از فرشتگان و گروهی از آنها همیشه در حال سجده اند و رکوعی نمی‌بینند. « مِنهُم سُجودٌ لا يَركَعونَ » برخی از آنها همیشه در حال رکوع هستند و قیامی را نمی‌بیند. « وَ رُكوعٌ لا يَنتَصِبونَ » و گروه سوم از آنها همیشه ایستاده اند و این ها به ذکر خدا مشغولند. آنها چه ذکری می‌گویند؟ « وَ مُسَبِّحونَ لا يَسأَمون‏ » مدام می‌گویند « سُبْحَانَ اللَّه‏ » آقا پیامبر اکرم فرمودند « لَاتَضْرِبُوا الدَّوَابَّ عَلى‏ وُجُوهِهَا فَإِنَّهَا تُسَبِّحُ بِحَمْدِ اللَّه‏ » به صورت گاو، گوسفند، شتر، اسب و دیگر چهارپایان نزنید، چون این ها در حال گفتن « سُبْحَانَ اللَّه‏ » و « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » هستند و موجودی که تسبیح و تحمید خدا را انجام می‌دهد، نباید به صورتش بزنیم. در قرآن کریم آمده است « يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْض‏ » هر چه در آسمانها و زمین است « سُبْحَانَ اللَّه‏ » می‌گویند. و در سوره اسراء آیه ۴۴ آمده است « وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ » هیچ یک از مخلوقات خدا را نمی بینید چه حیوانات، چه پرندگان، چه جمادات مگر اینکه « سُبْحَانَ اللَّه‏ » و « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » می‌گویند و لیکن شما درک نمی کنید. اون گوشی که بتواند این صدا را بشنود شما ندارید. نُطق آب و نطقِ خاک و نطقِ گِل * هست محسوس حواسِ اهل دل جمله ی ذرّات پیدا و نهان * با تو می گویند روزان و شبان ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم * با شما نامحرمان ما خامُشیم بنابراین گفتن تسبیح خداوند متعال همرنگ شدن با نظام خلقت است.

#دوره_ذکرهای_نماز 26 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست ششم است که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در رابطه با ذکر شریف « تسبیح » با هم گفتگو می‌کردیم. در روایات ما آمده وقتی آیه « فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ » نازل شد که نام خدای بزرگت را به پاکی ببر. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله برای عمل کردن به این آیه فرمودند در رکوع بگویید « سُبْحانَ رَبِّی العَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ » و وقتی آیه « سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى » نازل شد که نام خدای برتر و والاتر خود را به پاکی ببر. پیامبر عزیزمان برای عمل کردن به این آیه فرمودند در سجده بگویید « سُبْحانَ رَبِّی الأعْلَی وَ بِحَمْدِهِ » این دو ذکر، ذکرِ مخصوص رکوع و ذکر مخصوص سجده است، هر چند سه بار « سُبْحَانَ اللَّه » ‏ گفتن هم در رکوع و سجده صحیح است. دو تا از تسبیح هایی رو که امامان ما بر آن مداومت داشتن خدمت‌تون عرض می‌کنم. یک. « سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ المَلائِکَةِ وَ الرُّوح » پاک و مقدس است پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح دو. « سُبحانَ اللّهِ عَدَدَ خَلقِهِ، سُبحانَ اللّهِ رِضا نَفسِهِ، سُبحانَ اللّهِ زِنَةَ عَرشِهِ » پاک و مقدس و منزه است خداوند به تعداد مخلوقاتش، به وزنِ عرشش و پاک و مقدس است خدا به میزانی که خودش راضی شود. خوب است اینها را هم یاد بگیریم در رکوع، در سجده، بعد از نماز اگه خواستیم سجده طولانی داشته باشیم و در سجده های شُکر بعد از نمازمان بگوییم. دو تا فایده تسبیح رو هم با هم دوره کنیم : یک. وقتی کسی مدام از پا کی خدا سخن می‌گوید یکی از آثار و برکاتش این که خداوند او را هم پاک می‌کند از گناهان و از ناپاکی های روحی. آقا امام صادق علیه السلام فرمودند : هر کسی بعد از نماز ۳۰ مرتبه بگوید « سُبْحَانَ اللَّه‏ » هیچ عضوی از بدن او باقی نمی‌ماند مگر این که گناهش ریخته می‌شود. « لَم يَبقَ عَلى بَدَنِهِ شَي‏ءٌ مِنَ الذُّنوبِ إلّا تَناثَرَ » ما هم بعد از نماز مان معمولاً تسبیحات حضرت زهرا که مرضیه را می‌گوییم که بیشتر از ۳۰ مرتبه « سُبْحَانَ اللَّه‏ » است. دو. ذکر تسبیح رفع غم و غصه می‌کند. آقا امام صادق علیه السلام فرمود « عَجبتُ لِمَن إغتَّمَ کَیفَ لا یفزع إلی قَولِهِ » در تعجبم از کسی که غم و غصه او را فرا گرفته است، چرا تسبیح خاص حضرت یونس را نمی گوید « لا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ » حضرت یونس علیه السلام در تاریکی شب، در تاریکی شکم ماهی و در تاریکی اعماق دریا قرار گرفت و این ذکر را گفت. قرآن می فرماید : ما او را نجات دادیم. امام صادق فرمودند : کسی که این ذکر زیاد بگوید، خداوند او را از غم و غصه نجات می دهد. چون در قرآن قول داده است که ما مؤمنین را با گفتن این ذکر نجات می دهیم. « نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِين » بسیاری از علمای علم اخلاق مثلا علامه قاضی رضوان الله علیه به شاگردانشان توصیه کردند که این ذکر حضرت یونس را در سجده های تان زیاد بگویید زیرا برای ترفیع درجات معنوی بسیار موثر است.

#دوره_ذکرهای_نماز 27 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و هفتم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. چهارمین ذکری که از نماز با هم مرور می‌کنیم « تحمید » است. یعنی « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » تمام ستایش ها و سپاس هایم برای خداست. ما خدا را ستایش می‌کنیم به خاطر کمال و جمالی که دارد، سرچشمه قدرت، ثروت، زیبایی، حیات و هر خوبی هست اگر انسان یک نقاشی زیبا رو ببینه می‌گوید بَه بَه و از نقاش آن تعریف و ستایش می‌کند و خداوند نقاش این عالم هست. آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند « لا يَحمَد حامِدٌ إلّا رَبَّهُ » هیچ ستایشگری چیزی را ستایش نمی‌کند مگر آنکه در حقیقت خدا را دارد ستایش می‌کند، چون سرچشمه همه زیبایی ها و کمالات خداست. و اگر کسی نعمتی را دارد و زیبایی و کمال رو داره آن رو خدا به او داده است. و خدا را سپاس می‌گویم به خاطر نعمت های که داده است. پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : هیچ کس نیست در این عالم که ذکر « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » را بیشتر از خدا دوست داشته باشد. « ما أحَدٌ أحَبُّ إلَيهِ الحَمدُ مِنَ اللّهِ » شکر نعمت های که خدا به ما داده دو نوع است : شکر زبانی و شکر عملی. امام سجاد علیه السلام فرمودند : هر کسی به زبان بگوید « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » شکر تمام نعمت‌هایی را که خدا بهش داده است - چه کوچک و چه بزرگ - را به جا آورده است. یعنی شکر زبانی را انجام داده است. امام رضا علیه السلام فرمودند : هرگاه خداوند توفیق کار خوبی رو به شما داد از جمله عبادت، زیارت، سخاوت، دستگیری از دیگران بگویید « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » و شکر عملی نعمت های خدا چیه؟ اینکه آن نعمت‌ را در راه خودش یعنی خداوند تبارک و تعالی استفاده کنیم و حق آن نعمت را به جا بیاوریم. « وَ إن كانَ فيما أنعَمَ عَلَيهِ في مالِهِ حَقٌّ أدّاهُ » یعنی اگر به شما ثروتی داده است، خمسو زکاتش را بدهید، صدقه بدهید و آن مال را در اطاعت خدا مصرف کنید نه در معصیت خدا. پیامبر اکرم فرمودند : برترین انسانها در روز قیامت کسانی هستند که زیاد حمد الهی و به جا می آورند چه با زبانشان و چه با عملشان و پرچم حمدکنندگان در روز قیامت به دست آقا امیرالمؤمنین قرار می‌گیرد. منادی ندا می دهد « أينَ‏ الَّذينَ يَحمَدونَ اللّهَ فِي السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ؟ » کجا هستند کسانی که در خوشی و ناخوشی، در تلخی و شیرینی های زندگی شان حمد الهی را فراموش نمی کردند و ستایش و سپاس خدا می گفتند؟ گروهی بلند می‌شوند و بدون حساب وارد بهشت می‌شوند. یعنی خداوند فقط حق الناس را با آنها محاسبه می‌کند و از حق الله در می گذرد. در روایات ما هست که آقا امام حسین علیه السلام در شب عاشوراء فرمودند « وَ أَحمَدُهُ‏ عَلَى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ » در خوشی های زندگی و در سخت ترین لحظات زندگی که امشب هست حمد الهی را به جا می آورم. ما در طول زندگی هر روز نماز می خوانیم و هر روز می‌گوییم « اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين » بعضی از روزهای زندگیمان روزهای شاد است و بعضی از روزها، روزهای ناراحتی ما. اگر ذکر « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » را با تمام وجود بگوییم ما هم جزو کسانی خواهیم بود که بدون حساب وارد بهشت خواهیم شد ان‌شاءالله.

#دوره_ذکرهای_نماز 28 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و هشتم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. درباره ذکر تحمید یعنی « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » با هم گفتگو می‌کردیم. در سیره پیامبر عزیزمان آمده است که هرگاه خوشی و نعمتی به ایشان می‌رسید می‌فرمودند : « اَلحَمدُ للّهِ عَلی هذِهِ النِّعمَةِ » شکر گوی خدا هستم به خاطر این نعمتی که به من داده است. و هرگاه بلا غم و غصه ای به حضرت می رسید می‌فرمودند : « اَلحَمدُ لِلّهِ عَلی کُلِّ حالٍ » حمد خدا را به جا می آورم در حالی که هستم. پیامبر عزیز مان فرمودند : وقتی خداوند تبارک و تعالی حضرت آدم علیه السلام را خلق کرد و از روح خودش در او دمید، حضرت آدم به محض اینکه زنده شد، عطسه کرد. و خداوند به او الهام کرد که بگو « اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين » بنابراین اولین جمله ای که حضرت آدم بر زبان جاری کرد حمد و شکر خدا بود. و به ما هم فرمودند هرگاه عطسه کردید بدانید که عطسه یکی از نعمت های خداست و بعد از آمدن عطسه « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » بگویید. شخصی به آقا امام صادق علیه السلام عرض کرد : آقا دعایی به من بیاموز که امیدوار باشم که حتماً در درگاه خدا مستجاب می‌شود. حضرت فرمودند : زیاد حمد الهی به جا بیاور و بگو « اَلْحُمْدُ لِلَّه » و هر دعایی خواستی بکن که قطعاً مستجاب خواهد شد. این شخص سؤال پرسید که رابطه بین حمد الهی و اجابت قطعی دعا چیست؟ حضرت فرمودند : کسی که تمام مسلمانان جهان، شب و روز برای اجابت دعا می‌کنند و شفیع می‌شوند نزد خدا، خداوند شفاعت آنها را رد نمی کنه، و دعای این شخص مستجاب می‌کند. « إنَّ جَميعَ مَن فِي الأَرضِ مِنَ المُسلِمينَ يَدعونَ لَيلَهُم و نَهارَهُم أن يَستَجيبَ لِلحامِدينَ » و آن شخص دوباره پرسید : کجا تمام مسلمانان برای اجابت دعای یک فرد، شفیع می‌شوند؟ حضرت فرمودند : در نمازشان چون می گویند « سَمِعَ اللّهُ لِمَن حَمِدَهُ » یعنی خدایا بشنو دعای کسی را که تو را حمد می‌کند. بشنو یعنی بپذیر مانند کسی که دوستش را نصیحت می‌کند و بعد از پایان نصیحتش می‌گوید حرف من را بشنو. یعنی به نصیحت من عمل کن. خدایا دعای حمد کننده را بشنو یعنی حاجت او را برآورده کن. دقت کنید اجابت دعا در روایات ما به یکی از این چهار شیوه آمده است : یا خداوند همان حاجتی را که دارد را به او می‌دهد. و یا آن حاجت به خیر و صلاح نیست، بهتر از آن را به او می‌دهد. یا اگر به خیر و صلاح او نباشد، بلایی از بلاهای دنیا را از او برطرف می‌کند. و یا آن دعا را ذخیره روز قیامتش می‌کند و در عوض در روز قیامت آنچنان او را سرشار از نعمت می‌کند که او آرزو می‌کند که ای کاش هیچ کس از دعا هایش در دنیا برآورده و مستجات نشده بود و همه اش ذخیره روز قیامت او می شد. پس زیاد با توجه بگوییم « اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين »

#دوره_ذکرهای_نماز 29 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و نهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. درباره ذکر شریف « تَحمید » با هم گفتگو می‌کردیم. آقا امیرالمؤمنین در تفسیر آیه ۱۰ سوره مبارکه یونس می فرمایند : وقتی بهشتیان نعمتهای خدا را مشاهده می‌کنند و در بهشت آن نعمت ها را دریافت می‌کنند، می‌گویند « اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين » یعنی سپاس و ستایشی که مخصوص پروردگار جهانیان است. یعنی این جمله را خوبانِ دنیا در نمازشون و خوبانِ آخرت در بهشت این رو تکرار می‌کنند. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : وقتی مؤمنی می‌گوید « اَلْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ » فرشتگان نویسنده به خدا عرضه می دارند خدایا ایشان گفت حمد و سپاس مخصوص خداست آنچنان که شایسته اوست و ما نمی‌دانیم که تو چقدر شایسته حمد هستی، این مطلب بر ما پوشیده است. خداوند می فرماید : اشکالی ندارد ؛ شما هم این جمله رو در نامه عمل او بنویسید ؛ پاداشش با من، چون من می دانم که چه مقدار شایسته حمد هستم. خیلی خوب است که این ذکر را در سجده های نماز یا در سجده شُکر داشته باشیم. در طول شبانه روز هم زیاد تکرار کنیم که « اَلْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ » آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند « اَللّهُمّ لَک الحَمدُ عَلی ما تَأخُذُ و تُعطي » خدایا ممنونتم بر هر چه به من می‌دهی و هر چه ازم می‌گیری. چون می‌دانم خیرخواه من هستی، اول خیر من را در نظر می‌گیری و بعد نعمتی را می‌دهی یا نعمتی را می‌گیری. امام سجاد علیه السلام هم فرمودند : خدایا من در حال سلامتی و در حال بیماری تو را حمد می‌کنم، شکر تو را به جا می آورم و نمی‌دانم کدام یک از این دو حالت برای آخرت من بهتر است « أيُّ الوَقتَينِ أولى بِالحَمدِ لَک » و در کدام یک از این دو حالت بیشتر باید حمد تو را به جا بیارم. آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند « أحمَدُهُ حَمدا أستَزيدُهُ في نِعمَتِهِ و أستَجيرُ بِهِ مِن نِقمَتِهِ » یعنی حَمدِ زیاد دو تا فایده دارد : یک. کسی که حمد خالصانه زیادی را به جا می آورد خداوند نعمت او را زیاد می‌کند. همان طور که خداوند متعال در قرآن فرمودند : « لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ » اگر شکر نعمت های من رو به جا بیاوری، نعمت های شما را زیاد می‌کنم. دو. اینکه کسی که حمد خدا را زیاد به جا بیاورد اگر قرار باشد نِقمت و بلایی بر او وارد بشود، به واسطه اینکه « حمدِ » خدا را به جا آورده است خداوند به او پناه می‌دهد و بلا را از او دور می‌کند.

#دوره_ذکرهای_نماز 30 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه سی ام است که با موضوع «ذکرهای نماز» خدمت شما هستم. درباره ذکر « تحمید » با هم گفتگو می‌کردیم. ذکر « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » حال آدم ها رو خوب می‌کند به دو دلیل : یک. بعضی از آدما همیشه به نیمه خالی لیوان توجه می‌کنند و روی نداشته هاشون تمرکز می‌کنند و به همین خاطر حالشون بد هست. ذکر « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » یعنی به نیمه پر لیوان توجه کن. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند « إذا رَأَيتُم أهلَ البَلاءِ فَاحمَدُوا اللّهَ » هنگامی که گروهی را دیدید که به بلایی دچار شدند، نعمت سلامتی، امنیت، ثروت، زیبایی و نعمت های دیگر را ندارند و شما دارید، بدون اینکه آنها متوجه باشند، خدا را شکر کنید « اَلْحُمْدُ لِلَّه » ‏ بگویید، یعنی توجه داشته باشید بر روی داشته های خودتان. دو. کسی که زیاد « اَلْحُمْدُ لِلَّه‏ » می‌گوید و در طول روز مدام توجه می‌کند به نعمت های خدا و ازش تشکر می‌کند، روحیه شکرگزاری پیدا می‌کند و از پدر، مادر و معلم به خاطر نعمت هایی که دادند تشکر می‌کند. اگر پدری به فرزندش غذا، لباس، پول تو جیبی و... داد فرزند نمی گوید که من رو به دنیا آوردی پس این ها وظیفه تون هست و باید خرجم کنید!! می‌گوید : لطف شماست. اگر کارمندی کار من را در اداره راه انداخت بهش نمی‌گویم که وظیفه ات هست‼️ اینجا نشستی حقوق می‌گیری تا کار من راه بندازی ‼️ بهش میگم زحمت کشیدی کار من را راه انداختی و ازش تشکر می‌کنم. و این تشکر کردن های زیاد در جامعه، سبب می‌شود دل ها به هم نزدیک شود. خداوند آن قدر روحیه تشکر را دوست دارد که پیامبر عزیزمان فرمودند : اگر مؤمنی بخورد و بیاشامد و اهل تشکر از خدا باشد خداوند پاداشی به او می دهد، بیشتر از پاداشی که به روزه داری می‌دهد که نه می‌خورد و نه می آشامد و اهل تشکر هم نیست. « إنَّ المُؤمِنَ لَيَشبَعُ مِنَ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ فَيَحمَدُ اللّهَ؛ فَيُعطيهِ اللّهُ مِنَ الأَجرِ ما لا يُعطِي الصّائِم » خداوند دوست دارد که روحیه شکرگزاری بین افراد جامعه تقویت شود.

#دوره_ذکرهای_نماز 31 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه سی و یکم است که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. پنجمین ذکری که از نماز را با هم مرور می‌کنیم « تَهلیل » است ؛ یعنی « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » چهار تا از ویژگی های این ذکر رو می‌خواهیم باهم دوره کنیم. یک. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : هیچ ذکری نیست که برتر از « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » باشد. امام صادق علیه‌السلام فرمودند « سَيِّدُ کلامِ الأَوَّلينَ وَ الآخِرينَ لا إلهَ إلَا اللّهُ » سید و سرور همه ذکرها این ذکر است. در ذکرهای داخل نماز هم کدام ذکر از همه مهمتره ؟ بله. ذکر « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » دو و سه. پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : تمام پیامبران الهی و فرشتگان مقرب خدا و بندگان صالح خدا، ذکری را نگفتند که دوست داشتنی تر و سنگین تر باشد، در میزان اعمال، نزد خدا، به جز لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏. « کلِمَةً أحَبَّ إلَی اللّهِ و لا أثقَلَ فِي الميزانِ مِن : لا إلهَ إلَا اللّهُ » چهار. شخصی پیامبر عزیزمان پرسیدند قیمت بهشت چیست؟ حضرت فرمودند : ذکر « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » اگر خالصانه باشد. پرسید چگونه خالصانه این ذکر را بگویم؟ فرمودند : به دستوراتی که من از طرف خدا آوردم عمل کنید، که یکی از مهم‌ترین دستورات این است که اهل بیت من را دوست داشته باشید. در روایات آمده : اگر کسی ذکر « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » را صادقانه بگوید، راست بگوید این ذکر به سمت خدا بالا برده می‌شود. « إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْکلِمُ الطَّيِّبُ » و اگر به دروغ گفته باشد این ذکر به او برگردانده می‌شود و خداوند می فرماید : این ذکر باشد برای خودت. شرط راست یا دروغ بودن آن چیست و چگونه متوجه میشیم که این ذکر را صادقانه گفتیم یا به دروغ گفتیم؟ فرمودند : اگر بین دین و دنیا قرار گرفتید و دین را انتخاب کردید، صادقانه گفتید و اگر دنیا را انتخاب کردید، و وقتی به دینت ضربه وارد شد عین خیالت نبود، در این صورت به دروغ گفتید. « إذا لَم يُبالوا ما يَنقُصُ مِن دينِهِم » پس چهار تا ویژگی مهم از ذکر « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه » ‏ این است که : .1 برترین ذکر است. 2. سیدِ اذکار است. 3. دوست‌داشتنی‌ترین ذکر نزد خداست. 4. بیش از هر ذکر دیگری میزان اعمال را سنگین می‌کند و قیمت بهشت است. در سیره امام سجاد زین العابدین آمده است که راه می رفت، غذا می‌خورد، با مردم حشر و نشر و گفتگو داشت و در لابلای کارهایی که می کرد مُدام می‌فرمودند « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ »

#دوره_ذکرهای_نماز 32 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه سی و دوم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در جلسه قبل چهار تا از فواید ذکر « تَهلیل » رو با هم دوره کردیم. پنج. یکی از رسم های خوب ما مسلمان ها اینکه تو تشییع جنازه بلند می گیم : « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » پیامبر اعظم صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : این ذکر رابه اموات خودتون تلقین کنید، چون سبب ریزش گناهان آنها می‌شود. از حضرت سؤال پرسیدن که خُب اگر زمانی که زنده هستند این ذکر را بگویند چه فایده ای دارد؟ حضرت فرمودند « ذاک أهدَمُ و أهدَمُ و أهدَمُ » بسیار بیشتر گناهشان ریخته می‌شود. آقا امیرالمؤمنین وارد قبرستان شدند و به اهل قبور سلام می دادند و فرمودند هرگز کسی این‌گونه به اهل قبور سلام بدهد، خدا گناه ۵۰ سال او را می آمرزد. یعنی گناه حق الله او را می بخشد، به شرط که توبه کند و قصد نداشته باشد دوباره آن گناه را انجام بدهد. از حضرت پرسیدند : اگر کسی به اندازه ۵۰ سال گناه نداشته باشد خدا چه می‌کند؟ فرمودند : خدا از گناه پدرش، مادرش، برادرانش، نزدیکانش و از گناه مسلمان های دیگر می‌بخشد. اون مسلمان هایی که با انسان بیشتر در ارتباط بودند، در اولویت هستند. محور این سلام ذکر شریف « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » است. « السَّلامُ عَلی أهلِ لا إلهَ إلَا اللّهُ، مِن أهلِ لا إلهَ إلَا اللّهُ، يا أهلَ لا إلهَ إلَا اللّهُ... » بنده پیشنهاد می‌کنم حتماً این را حفظ کنیم. در ورودی قبرستان ها همین سلام نوشته شده حتماً این سلام رو به اهل قبور بگوییم. پس پنجمین فایده این ذکر ریزش گناهان است. شش. پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : لَيسَ شَي‏ءٌ أقطَعَ لِظَهرِ إبليسَ مِن قَولِ « لا إلهَ إلَا اللّهُ » هیچ چیز برای شیطان کمرشکن تر نیست از ذکر شریف « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » پس ما که می‌خواهیم با شیطان مبارزه بکنیم خوبه همیشه این ذکر بر زبانمان باشد تا در مبارزه با شیطان بتوانیم او را به زمین بزنیم. این ذکر در سجده سفارش زیادی شده است مثلِ سجده واجب قرآن. آقا زین العابدین علیه السلام زیاد این ذکر را در سجده بیان می‌فرمودند : روایت شده که از حضرت یک بار سر به سجده گذاشتند و هزار بار فرمودند : « لا إلهَ إلَا اللّهُ حَقّاً حَقّاً، لا إلهَ إلَا اللّهُ إيماناً و تَصديقاً، لا إلهَ إلَا اللّهُ عُبودِيَّةً و رِقّاً » لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ را می‌گویم از روی حقیقت، از روی بندگی، از روی ایمان و راستگویی. و به ما هم سفارش کردند این ذکر را زیاد داشته باشیم ؛ مخصوصاً در سجده هامون.

#دوره_ذکرهای_نماز 33 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه سی و سوم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در رابطه با ذکر شریف « تَهلیل » با هم صحبت می‌کردیم. معنای دقیق ذکر « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » چیه؟ در سوره مبارکه یس آیه ۶۰ آمده است « أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ » ﺍی ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺁﺩم ! ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻧﻜﺮﺩم ﻛﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ نپرﺳﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ بی ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺩﺷﻤﻦ ﺁﺷﻜﺎﺭی ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎﺳﺖ ؟ یعنی گروهی از مردم عبد شیطان می‌شوند و به دستورات او می‌گویند چشم. در سوره جاثیه آیه ۲۳ آمده است « أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ.... » ﭘﺲ ﺁﻳﺎ کسی ﻛﻪ ﻣﻌﺒﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻫﻮﺍی ﻧﻔﺴﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﻳﺪی یعنی برخی از مردم هوای نفسشان را می پرستند. وقتی به آنها می گویید چرا این کار را کردی؟ می گویند : دلم می‌خواهد و می‌شوند عبد هوای نفس شان. در سوره مبارکه زمر آیه ۱۷ آمده است « وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا... » ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻥ ﻃﺎﻏﻮﺕ [ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺖ ﻫﺎ، ﺍﺭﺑﺎﺑﺎﻥ ﻛﻔﺮ ﻭ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺮﻛﺶ ] ﺩﻭﺭی ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻨﺪ.... برخی از مردم برده و بنده‌ی طاغوت ها، نمرود ها و فرعون ها می‌شوند. چشم گوی آنها می‌شوند و هر چه آنها می گویند اینها می‌گویند چشم. « لا إله » یعنی هیچ معبودی برای من وجود ندارد؛ نه شیاطین، نه هوای نفس و نه طاغوت ها « إلا الله » یعنی مگر « الله » یعنی همان موجودی که سرچشمه همه کمالات و خوبی هاست و هیچ عیب و نقصی ندارد. یعنی اینکه من فقط به الله میگم چشم. در نماز هم می خوانیم « إيّاك‌َ نَعبُدُ » خدایا من فقط عبادت تو را می‌کنم. چون آن سه تا گروه دیگر لیاقت پرستیدن و اطاعت کردن را ندارند برخی‌ها تو این دنیا معشوقشان ثروت، قدرت، شهرت، شهوت، همسر و... هست ؛ یعنی تمام هم و غمّ شان این است که به این ها برسند « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه » ‏ یعنی معشوق من الله است و تمام تلاشم این است که به الله برسم. یعنی به منبع همه کمالات و سرچشمه همه خوبی ها برسم. به بی نهایت لذت، قدرت، ثروت و به بی نهایت خوبی‌ها برسم.

#دوره_ذکرهای_نماز 34 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه سی و چهارم هست که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. « اَللّهُ اَکْبَر » ششمین ذکری است که در نماز با هم مرور می‌کنیم آقا امیرالمؤمنین فرمودند : تفاوت خدا با مخترعین جهان این است که مخترعین چیزهایی را کنار هم قرار می دهند و چیز جدیدی را می سازند، در حالی که خداوند تبارک و تعالی از نیستی هستی رو به وجود می آورد. « فَمَعنی اللّهُ أنَّهُ یخرِجُ الشَّی‏ءَ مِن حَدِّ العَدَمِ إلی حَدِّ الوُجودِ » و فرمودند : معنای « اکبر » یعنی اینکه خداوند بزرگ تر از آن است که با حس ظاهری ما مثلِ دیدن، شنیدن، بویدن و لمس کردن حس بشود و بالاتر از این است که با حس باطنی ما مثل عقل درک و فهم شود. عقل ها در شناخت دقیق خداوند حیرانند. « هُوَ أکبَرُ مِن أن یلمَسَ بِالأَخماسِ، و یدرَک بِالحَواسِّ » شخصی در محضر آقا امام صادق علیه‌السلام گفت « اَللّهُ اَکْبَر » حضرت فرمودند خدا را از چه چیزی بزرگ تر دانستی؟ گفت « مِن کُلِّ شَیءٍ » از همه موجودات بزرگتر دانستم خدا را. بیش از ۲۰۰۰ میلیارد کهکشان تا حالا کشف شده و فقط در کهکشان راه شیری بیش از ۱۰۰ میلیارد ستاره داریم. یعنی من خدا را از همه این کهکشان ها بزرگتر میدونم. امام صادق علیه‌السلام فرمودند : تو در این صورت که خدا را با محدود مقایسه کرده ای او رو محدود دانسته ای. چون خدا نامحدود و بی نهایت است و بی نهایت اصلاً با محدود قابل مقایسه نیست، تا بگوییم که خدا بزرگتر از اینهاست. گفت پس باید چه جور بگم ؟ فرمودند : معنای « اَللّهُ اَکْبَر » این است که « أکبرُ مٍن أن یُوصَف » خدا بزرگتر از آن است که وصف شود. سعدی شیرازی معنای « اَللّهُ اَکْبَر » را این‌گونه به شعر در آورده است ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وَهم وز هر چه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم مجلس تمام گشت و به پایان رسید عمر ما همچنان در اولِ وصف تو مانده ایم. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : هر چیزی گُلی دارد، برگزیده ای دارد و گُلِ نماز « اَللّهُ اَکْبَر » اولش هست. « لِکلِّ شَی‏ءٍ صَفوَةٌ، وَصَفوَةُ الصَّلاةِ التَّکبیرَةُ الاولی » یعنی چی؟ یعنی وقتی می خواهم اول نماز بگویم « اَللّهُ اَکْبَر » در واقع می‌گویم خدایا من دارم صفات تو رو شروع می‌کنم به شمردن و در سوره حمد و در سوره توحید و در رکوع و در سجده مُدام دارم اوصاف تو را می‌شمارم، ولی همین ابتدا بگم که خدایا تو برتر هستی از هر آنچه که من می خواهم داخل نماز وصف کنم. وقتی نماز ما تمام می‌شود، مستحب است سه مرتبه بگوییم « اَللّهُ اَکْبَر » یعنی خدایا از هر آنچه در نماز تو را وصف کردم بالاتری. خدایا من نمی‌توانم حق وصف تو را به جا بیاورم.