بسم الله الرحمن الرحیم چهار مطلب اصلی در مورد جنگ بین ایران و اسرائیل حائز اهمیت است: نخست، گستره و سطح حمله نشان‌دهنده موفقیت پدافند ایران، ضعف تصمیم‌گیری در اسرائیل و موفقیت مذاکرات سیاسی پیشین است. دوم، حفظ فضای آرامش روانی و تحقیر عمومی و رسانه‌ای اسرائیل توسط مردم ایران، آسیب ندیدن افکار عمومی، جریان زندگی عادی و تهاجم رسانه‌ای به دشمن، حکایت از قوت ویژه مردمِ جمهوری اسلامی ایران دارد. سوم، هرگونه تعرض به خاک ایران و عبور از خطوط قرمز باید بدون پاسخ نماند. حتی اگر سطح آسیب پایین باشد، عادی شدن عبور از این خطوط قرمز برای امنیت ملی و همچنین گستره دفاعی خط مقاومت معنای خطرناکی خواهد داشت. بی‌هزینه ماندن و عدم هزینه سخت برای عبور از این خطوط قرمز، به تدریج به عادی‌سازی و تعرض‌های بزرگ‌تر رژیم صهیونیستی در نقاط گوناگون جبهه مقاومت منجر خواهد شد. موارد اول و دوم نباید به کوچک‌نمایی و سستی در مورد سوم منجر شود. چهارم، پاسخ قاطع ایران و جبهه مقاومت باید با سطح ضعیف حرکت دشمن تناسب نداشته باشد، بلکه باید با ایجاد بازدارندگی نسبت به خطوط قرمز هماهنگ باشد. پذیرش رسمی تجاوز نظامی به خاک ایران، فرصتی بی‌بدیل از منظر حقوق بین‌الملل برای هر سطحی از حمله که ایران صلاح بداند، فراهم می‌کند. شایسته است از این فرصت نهایت استفاده تهاجمی صورت پذیرد. اهدافی که این بار می‌تواند در پاسخ به دشمن مدنظر قرار بگیرد، یک مجموعه ترکیبی از پاسخ نظامی تنبیهی و اقتصادی به رژیم اشغالگر قدس خواهد بود. ۱. اردن: در این تهاجم اسرائیلی، اردن با در اختیار قرار دادن حریم هوایی خود، مسئول و شایسته تنبیه است. نه پاسخ نظامی به اردن، بلکه یک پاسخ امنیتی متناسب برای خاندان ملک عبدالله به عنوان شریک و یار دیرین رژیم صهیونیستی می‌تواند یک پاسخ مناسب تلقی شود. همکاری مردم اردن در پاسخ ایران نیز یک مسئله مهم و ضروری است. دیگر شرکای منطقه‌ای رژیم صهیونیستی نیز باید پاسخی سخت به بهانه این تهاجم به شکل امنیتی و با کمک گروه‌های مردمی در خود آن کشورها متحمل شوند. گزینه‌های مناسبی برای امارات، عربستان، آذربایجان و ترکیه قابل طراحی و تدارک است. ۲. مقابله اقتصادی: مقابله آشکار و ترکیبی با راه تنفس اقتصادی اسرائیل از شریان‌های حیاتی که توسط دوستان او در کریدور آیمک از امارات، اردن و عربستان و همچنین از طریق مسیرهای جدید توسط آذربایجان و ترکیه تأمین می‌گردد، باید هدف مشروعی برای سلسله اقدامات رسانه‌ای، سیاسی، خرابکاری، اجازه آزاد به حرکت‌های مردمی مؤثر و پرتعداد و همچنین پاسخ‌های نظامی محدود اما اخلال‌گر در تمامی مسیرهای اقتصادی حیاتی رژیم صهیونیستی و شرکایش باشد. ۳. اقدام نظامی زمینی: بررسی اقدام نظامی زمینی وسیع با حضور لشکرهای چند ملیتی متشکل از نیروهای حرفه‌ای و نیروهای داوطلب و بسیج مردمی از کشورهای کمربند دفاعی شامل پاکستان، افغانستان، ایران، عراق، یمن، سوریه، لبنان، فلسطین و داوطلبان از تمامی آزادگان جهان برای ورود زمینی به حریم قدس از مرز سوریه و لبنان، همچنین دعوت مردم مصر و اردن به اخلال و ایجاد ناامنی در مرزهای شرکای رژیم صهیونیستی با اشغالگران، گزینه‌ای است که در ماه‌های گذشته نیز روی میز جبهه مقاومت قرار گرفته بود. ۴. تهاجم موشکی: تهاجم وسیع و پشیمان‌کننده موشکی از ایران به زیرساخت‌های حیاتی نظامی و اقتصادی رژیم صهیونیستی در خاک سرزمین اشغالی. ۵. هزینه‌گذاری بر آمریکا: وارد کردن هزینه به منافع و پایگاه‌های مستقیم آمریکا به عنوان حامی اصلی تمام قد جنگ حاضر. این پنج سطح از پاسخ می‌تواند به تدریج خطوط قرمز دشمن را به عقب براند. محدود ماندن به سطح چهارم از پاسخ، مخاطرات امنیتی وسیعی را پیش روی ایران قرار خواهد داد. جنگ و خصوصاً خطوط قرمز و معادله بازدارندگی نیاز به سطوحی از پاسخ در حوزه امنیتی و اقتصادی دارد که اولاً جنگ را برای خصوصاً آمریکا پرهزینه و کم‌فایده کند، دوم ما را از پیش‌بینی‌پذیری نجات دهد، سوم ملت‌های منطقه را به خوبی در این دفاع چندجانبه به پیوند با یکدیگر و کمک به قدس موفق کند و سطح درگیری با اشغالگران را از نیروی نظامی رسمی به نیروی مردمی پیش‌بینی‌ناپذیر برساند. چهارم، هزینه همکاری دولت‌های خائن با رژیم صهیونیستی را به اندازه‌ای بالا ببرد که در این همکاری تردیدهای جدی بر ایشان حاصل شود.

ان‌شاءالله در رویداد جدید گود ارائه خواهم داشت با موضوع : «از سطل‌های آب تا خنجرهای هر آزاده » مسألهٔ مردمی شدن جنگ

بسم الله الرحمن الرحیم *چهارچوبی برای تضمین امنیت ایران و پاسخ به اسرائیل* سخنرانی رهبر معظم انقلاب در جمع خانواده شهدای امنیت، حاوی نکات کلیدی در مورد چهارچوب پاسخ ایران به اسرائیل بود. نخست، همان‌گونه که نباید اقدام ضعیف اسرائیل را بزرگنمایی کرد، باید خط ظریف رسانه‌ای بین تحقیر عملکرد رژیم صهیونیستی و کوچک‌انگاری آن را نیز مراعات کرد. رسانه‌ها باید مراقب باشند که در روایت عزت، قدرت و ابتکار مردم ایران، از گستاخی بزرگ دشمن در عبور از خطوط قرمز جمهوری اسلامی و حمله مستقیم به خاک کشورمان غفلت نکنند. دوم، چگونگی پاسخ به جنایت رژیم صهیونیستی بر عهده مسئولین کشور است، اما رهبر انقلاب برای روش پاسخ، شاخص‌های عملیاتی و کلیدی تعیین کردند: ۱. پاسخ ما باید خطای محاسباتی دشمن را اصلاح کند. اسرائیل بر این باور است که هر اندازه از فرماندهان ارشد را ترور کند و در منطقه جنایت کند، ملت ایران جرات پاسخ دندان‌شکن و نابودگر زیرساخت‌ها و شریان‌های حیاتی اقتصادی و سیاسی او را نخواهد داشت. دشمن ما دچار خطای محاسباتی در مورد ایران شده و پندار او این است که مردم ما غرق در مشکلات اقتصادی، تمامی آرمان‌ها و رشادت ذاتی خود و فرهنگ غنی ایرانی اسلامی خویش را که همواره در طول تاریخ در مبارزه و ایستادگی با ظالمان و همیاری مظلومان پیشتاز بوده‌اند، فراموش کرده‌اند. این پندار مشابه اجداد صهیونیست‌هاست که به تعبیر قرآن، حطة (آمرزش الهی) را فراموش کرده و به حنطة (گندم) رو آورده‌اند. همچنین، دشمن گمان می‌کند که مسئولین ما به این باور رسیده‌اند که سرمایه اجتماعی برای رویارویی با سگ هار آمریکا، یعنی رژیم صهیونیستی، را ندارند. این خطای محاسباتی در مورد ملت رشید ایران باید در دشمن اصلاح شود. اسرائیل با خود گمان می‌کند که طرحی برای نابودی حماس و حزب‌الله و درگیر کردن ایران به خطای محاسباتی در عدم زد و خورد جدی با اسرائیل تدارک دیده و به خیال خود بنا دارد پس از نابودی دیگر بازوان جبهه مقاومت، به سراغ عقب انداختن مسیر پیشرفت ایران با حمله به تاسیسات زیربنایی ما بیاید. با این حال، این بار پس از نابودی توان مقاومت، ایران، حتماً توان پاسخگویی و جنگ نخواهد داشت. این محاسبه از جانب او، دقیق و طرحی شدنی است. او متبخترانه از هرگونه پیشنهاد آتش‌بس تا نقطه انتهایی نابودی حزب‌الله فرار می‌کند، چرا که معتقد است میدان به نفع طرح نهایی او برای زمین‌گیر کردن ایران است. این خطای محاسباتی دشمن در پاسخ ایران باید اصلاح شود. ۲. قدرت ملت ایران و توان و ابتکار جوانان باید به دشمن نشان داده شود. پاسخ انتخابی ما باید اراده قوی ملت ایران و توان و ابتکار جوانان را نمایندگی کند. یک فهم اولیه از این جمله می‌تواند چنین باشد که پاسخ نیروهای مسلح باید مقتدرانه و مبتکرانه به نمایندگی از ملت ایران باشد. اما به نظر می‌رسد که به فهم عمیق‌تری از این مطلب نیز می‌توان رهنمون شد که به شاخص خطای محاسباتی دشمن نیز مربوط می‌شود. بدین معنا که پاسخ ما باید به شکل چندجانبه‌ای با ترکیبی از حضور ملت و ابتکار مستقیم جوانان و پاسخ سیاسی و نظامی توسط نیروهای رسمی، مسئله پیش‌بینی‌پذیر شدن ایران و کیفیت حضور و پاسخ او را برای دشمن با یک شگفتی روبرو کند. این یعنی میدان برای حضور نیروی مردم و ابتکارات مستقیم جوانانه به شکل پشتیبان و انجام اقدامات مکمل برای نیروهای سیاسی و نظامی ما باید فراهم گردد. علاوه بر این، اگر ما به راهبرد مهم اشاره شده توسط رهبری، یعنی تشکیل ائتلاف بین‌المللی اقتصادی، سیاسی و در صورت لزوم نظامی می‌اندیشیم، در مدل انقلاب اسلامی، چنین ائتلافی باید مردم‌پایه باشد. میدان برای حضور اراده و قدرت ملت ایران و ابتکار جوانانه می‌تواند راه اتصال حقیقی بین ملت‌های آزاده جهان و فراهم شدن شرایط شکل‌گیری این ائتلاف بزرگ را فراهم کند. http://vatanemrooz.ir/newspaper/page/4166/1/294544/0

بسم الله «از خنگ مصنوعی، هوش طبیعی تا هوش مصنوعی خنگ طبیعی » تا به حال که با نسخه‌های رایگان هوش مصنوعی کار کرده‌ام، احساس می‌کنم بیشتر با «خنگ مصنوعی» طرف هستیم که به راحتی می‌توان آن را به چالش کشید. البته نسخه‌های پولی به نظر می‌رسد بسیار پیشرفته‌تر هستند و من با برخی از نسخه‌های آزمایشی آن‌ها نیز کمی کار کرده‌ام. این هوش مصنوعی اعتماد به نفس پایینی دارد؛ وقتی چندین ضعفش را به او می‌گویی، انگار از نظر شخصیتی فرو می‌ریزد! 😅 اما جدای از شوخی، ای علمای اسلام، به داد اسلام برسید! همان‌قدر که هنوز قوی نیست، همان‌قدر هم خطرناک است. یاد سال‌های ۸۹ و ۹۰ افتادم که هنوز تلگرام نبود و شبکه اجتماعی فراگیری به لطف جهرمی‌های آن زمان شکل نگرفته بود. آن سال‌ها تیمی از همکاران و دوستان ما - که بعدها موسس قرارگاه باقری شدیم - روی طراحی مفهومی یک شبکه اجتماعی متصل به شبکه حقیقی کار کرده بودند که می‌توانم بگویم طراحی مفهومی‌اش در برخی بخش‌ها از وضع فعلی اینستاگرام و تلگرام هم هوشمندانه‌تر بود. کار فنی‌اش هم آن سال‌ها با دویست تومان - همان‌ طرح‌هایی که کاسبان ارتباطات و کم‌اطلاعی برخی مسئولین، برای نهادها یک میلیارد تومان آن زمان فاکتور می‌کردند - قابل انجام بود. در جلسه‌ای یکی از همین فرماندهان با ادعای اینکه همه آدم‌ها و کانون‌هایمان برای دشمن لو می‌رود و از نظر حفاظتی مشکل دارد، کل کار را متوقف کرد! حالا بعد از سیزده، چهارده سال می‌خندید ولی ما آن موقع از شدت عصبانیت... آن فرد اکنون هم سمت مهمی دارد. این را گفتم که ببینید ابتکار جوانی ایرانی را کجاها می‌شود نشان داد و خب... حکایت هوش مصنوعی حکایت اینترنت نیست، جهت‌دهی او بر اذهان به مراتب خشن‌تر و با سیطره فراگیرتر خواهد بود. الگوریتم‌های فعلی او هم در سانسور مفاهیم حق‌محور و تطهیر مفاهیم و ارزش‌های باطل، عملکرد واضحی به نفع ارزش‌های آمریکایی و سانسور و هجمه به جبهه مقاومت و... دارند: در چند مثال امتحانش کردم و اگر الگوریتم‌های دور زدنش را کشف نمی‌کردم، او واقعاً تلاش داشت مثلاً تصویری علیه اسرائیل نسازم و... به زودی با یک هدایت پیچیده بر اذهان مردم خودمان و جهان روبرو خواهیم بود. وقتی هیچ زیرساخت بومی خوبی که به تدریج خودش را توسعه دهد چه در الگوی زبانی و چه در الگوهای دستیاری و تصویرساز وجود ندارد و همه چیز روی پایه‌های هوش مصنوعی جهانی عملاً در حال توسعه است، زود باشد که هر سمت و سویی بخواهند می‌دهند و کاری از دست شما بر نخواهد آمد. حکایت او یک اینترنت ساده و فیلترینگ هم نیست. به نظر من، ما با فاصله‌ی کوتاهی با اتفاقی به مراتب بدتر از ماجرای تلگرام و فیلترینگ در ماجرای هوش مصنوعی مواجه هستیم. کسی به فکر هست؟ غرر الحکم از امیرالمومنین علیه السلام نقل می‌کند: رُبَّ فَائِتٍ لاَ يُدْرَكُ لَحَاقُهُ، چه بسا از دست رفته‌ای که دیگر قابل جبران نیست. پ.ن: ویراستاری متن، طراحی عکسش با کمک هوش مصنوعی بود، البته تیتر خودم بهتر از تیتر پیشنهادی هوش مصنوعی بود و پیشنهاد خودم را تیتر کردم.

💡چگونه موشک ها ترقّه می شوند؟ ✍️مهدی افراز بخش اول 🔹سال های ابتدایی دهه ۹۰، ایام تکوین و اوج گیری ادبیات مقاومت در روزمره ذهنی جامعه ایران است. پس از ناکام ماندن جریان بیداری یا بهار اسلامی در کشورهای عربی و لزوم حضور پررنگ تر جمهوری اسلامی در مناسبات منطقه ای، گفتمان مقاومت برای هویت بخشی به کیفیت این حضور و تصویرسازی از اهداف آن شکل گرفت. سابقه و خاستگاه این اصطلاح هم به ایده تشکیل هسته های مقاومت جهانی توسط امام خمینی ره بازمی گشت. از آن جا که اصلی ترین غرض از وجود جریان مقاومت در منطقه، بالابردن هزینه حضور برای پایگاه ها و نیروهای آمریکایی در کشورهای غرب آسیا و کاهش نفوذ سیاسی - اقتصادی آن ها و در یک جمله به شکست کشاندن طرح های خاورمیانه ای آمریکا بود، لذا از همان ابتدا تا امروز، شبکه معناساز غرب، ساخت ضدگفتمان مقاومت را هنرمندانه و مجدّانه دنبال نموده است. 🔸در روزهای گذشته سازنده موزیک برای آزادی، در شبه اثری کوتاه با نام "موشک و ستاره" تلاش می کند در مقام یک شهروند عادی نسبت خود با تحولات تاریخ ساز منطقه را در قالب مضامینی چون "با من برقص زیرآوار"، "ما تو خاور میانه نیستیم"، "فرض کن که موشکا ستارن"، "فرض کن که موشکا ترقه‌ن" و "فرض کن که موشکا پرندن" را با طبقه متوسط ایرانی هم خوانی کند. فارغ از وجوه ناهمگون هنری، اندک سطور این کار، می تواند عصاره ای از روایت های ساخت یافته در ضد گفتمان مقاومت محسوب شود. این ضد گفتمان در قالب ده روایت قابل گزارش می باشد: 🔹روایت اول: "دشمن دور - دشمن نزدیک" ؛ جمهوری اسلامی وانمود می کند در پرونده منطقه ای به دنبال احیای حقوق انسانی و نجات بشر از سرکوب و اشغال گری است غافل از این که خودش در قبال مردم ایران متهم به همین سنخ رفتارهاست. حکومتی که خودش در خیابان های تهران به سمت معترضین شلیک می کند نمی تواند داعیه دار مبارزه با خشونت باشد، دولتی که حقوق اقلیت های خودش را پایمال می کند نمی تواند حق خواه دیگر ملت ها باشد. حاکمیتی که تن به انتخابات آزاد و رفراندوم نمی دهد نمی تواند ارائه دهنده طرح های دمکراتیک برای فلسطینیان باشد. ما حتی اگر بپذیریم که اسرائیل اشغالگر، جنابتکار و تبهکار است در هرصورت آن یک وضعیت دور از ماست و بهتر است که ما برای مقابله با این نابسامانی ها در موقعیت نزدیک به خودمان یعنی جمهوری اسلامی مشغول باشیم. 🔸روایت دوم: "تنهایی ایران" ؛ ایران در مناسبات دنیای کنونی یک استتثناست. بسیاری از کشورها ضمن محکوم کردن رفتارهای ضدانسانی رژیم صهیونیستی، به معادلات موجود در هندسه بین المللی خود ضربه ای نمی زنند. مناقشه فلسطین موجب شده تفاهم خود را با نظم جهانی از دست بدهیم. بارها ورزشکاران ایرانی به دلیل تعلّقات سیاسی حاکمیت مجبور شده اند از میادین قهرمانی کنار بکشند و این در شرایطی است که هیچ کشور دیگری خود را در معرض پیامدهای ناگوار این رفتار قرار نمی دهد. امروز جمهوری اسلامی در روند مقابله با اسرائیل خود را تنها می بیند، هیچ کشور یا ملّت دیگری حاضر نشده تا این حد با ایران همراهی کند. افتادن در این مسیر باعث شده تمامی هزینه های مالی، امنیتی و حقوقی این تقابل بر روی سر مردم ایران آوار شود. 🔹روایت سوم: "سلطه کدخدا و وضع طبیعی دنیا"؛ اسرائیل یک واقعیت است، با واقعیت نمی توان جنگید، پیامدش نابودی است . هژمونی امروز آمریکا برای همه جوامع امری پیش فرض و پذیرفته شده است. آن چه ما به عنوان سلطه محسوب می کنیم وضع طبیعی دنیاست. ما به جای تدبیر برای تأمین منافع و خواسته هایمان، خود را مشغول تغییر در یک امر قطعی کرده ایم. 🔸روایت چهارم: "پروژه غیرایرانی"؛ در شرایطی که ایران درگیر معضلات و نابسمانی های متعددی است، ذهن و تمرکز حاکمیت درگیر مسائل اعراب است. در وضعیتی که ۲۵ میلیون ایرانی خودشان زیر خط فقر دست و پا می زنند، مسأله جمهوری اسلامی خرج کردن برای آوارگان در سوریه و لبنان است. در دوره ای که هرچند صباحی کارگران و معدن کاران در زیر آوار محبوس می شوند، امکانات کشور درگیر آواربرداری و سازندگی در کشورهای دیگر است. در روزهایی که وضعیت حاکمیت بر جزائر سه گانه مخدوش شده، تریبون های کشور نگران آینده مرزهای جنوبی لبنان هستند. حکمرانی ایران در اختیار کسانی قرار گرفته است که اساساً پروژه ایرانی ندارند و پسندهای غیرایرانی را بر امور داخلی مقدم می دانند. 🔹روایت پنجم: "کاسه داغ تر از آش" ؛ اعراب پس از یک دوره چهل ساله کشمکش، خودشان را در فرآیند صلح و سازش قرار دادند. اگر تحریک های ایران نباشد فلسطینیان هم خودشان در حال عادی سازی روابطشان با یهودیان هستند. در حالیکه همه دنیا و خود جریانات فلسطینی قائل به طرح دو کشوری هستند، این ایران است که خود را کاسه داغ تر از آش کرده و دایه مهربان تر از مادر شده و از فلسطینیان می خواهد فقط به آرزوی از بحر تا نهر فکر کنند. https://eitaa.com/afrazmahdi

💡چگونه موشک ها ترقّه می شوند؟ بخش دوم 🔸روایت ششم: "اقلیت ماجراجو و سودجو"؛ اکثریت ایرانیان مخالف مداخلات ایران در امور کشورهای منطقه هستند. عدم مشارکت در انتخابات ها و انتخاب گزینه های مخالف سیاست های منطقه ای، شاهد روشنی بر عدم همراهی جامعه ایران با مقوله مقاومت است. اقلیتی تندرو در بدنه حاکمیت، با ارسال تسلیحات به گروه های افراطی در منطقه، به دنبال ماجراجویی های بی شناسنامه در امور کشورهای دیگر هستند. ایجاد شبکه های مالی پولشویی و قاچاق کالا تحت پوشش گروه های مقاومت، منافع غیرقابل محاسبه ای را برای طبقه ای خاص در بدنه حاکمیت ایران ایجاد کرده است. 🔹روایت هفتم: "تمّناهای ایدئولوژیک و خیال پرداز"، جمهوری اسلامی با طناب پوسیده دستگاه های ایدئولوژیک و خیال پرداز، خودش و مردم را در داخل چاهی انداخته که خروج از آن بسیار هزینه بر شده است. محوریت دادن به انگاره ها و کهن الگوهای دینی موجب شده حاکمان چشمان خود را در برابر واقعیت های دنیای امروز بسته و با تکیه بر الهیاتی خودساخته، کوران مشکلات وارده شده به جامعه را به مشیّت، تقدیر و مصلحت متافیزیکی ارجاع بدهند. 🔸روایت هشتم: "هویت تراشی جمهوری اسلامی"؛ بسیاری از نظام های سیاسی دنیا برای جامعه پذیر کردن حاکمیت خود و اثبات ضرورت وجودی شان، تلاش می کنند تا با ایجاد ضدیت و دشمنی با قدرت های دیگر، فلسفه وجودی خود را توجیه کنند. جمهوری اسلامی نیز با هوشمندی برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی های داخلی و القای مفید بودن، دائماً بر طبل جنگ با اسرائیل و آمریکا می کوبد. این رویه موجب شده تا در ذهنیت عمومی برای خود مأموریت و چشم اندازی را ایجاد نموده و از رهگذر زدوخورد با اسرائیل برای خود هویت تراشی کند. بارها دیده شده که ورای رجزخواندن در پشت تریبون ها، بده بستان های پشت صحنه همیشه برقرار بوده است. 🔹روایت نهم: "انسداد در توسعه و آینده" ؛ قلب اقتصادی و مالی دنیا در اختیار یهود آمریکاست. تضاد ما با یهود آمریکا در موضوع اسرائیل موجب شده تا ما ایران را در آستانه یک خودکشی اقتصادی قرار دهیم. قدرت یهود آمریکا، حد فاصل بین اردن و دریای مدیترانه نیست، این قدرت خیلی وسیع تر از آن و شامل قدرت رسانه ای ، بانکی، مالی و اقتصادی غالب در جهان است. عمده مسیرهای توسعه و انتقال سرمایه و تکنولوژی به ایران به دلیل تنش آفرینی با یهودیان منسد شده است. شعارهایی پوکی مثل اقتصاد مقاومتی و پیشرفت درون زا را پیش از ما کشورهای ضد امپریالیستی دیگر هم داده اند و نهایتاً به نتیجه رسیدند برای این که سهمی از آینده داشته باشند باید مشکل خود با یهود را حل کنند. انتهای مقاومت تن دادن به جنگ است، وضعیت نابسامان امروز ایران ریشه در عقب افتادگی های ناشی از جنگ هایی چون حمله مغول دارد، اگر بار دیگر درگیر جنگی فراگیر شویم دیگر بازگشتی به تاریخ نخواهیم داشت و آینده ای برای ایرانیان متصور نخواهد بود. 🔸روایت دهم: "مخروبه مثلِ غزه" ؛ انتها و دورنمای ایده مقاومت امروز در غزه پیش روی ماست. تخریب ۸۰ درصدی زیرساخت ها و ساختمان ها، کشتار چند ده هزار نفری، فجایع انسانی بی شمار و آوارگی های بی پایان نتیجه روشن مبارزه مسلحانه با اسرائیل است. مخروبه های غزه باید برای ما درس آموز باشد که هرچه زودتر و آبرومندانه تر باید ایران را از حرکت به سمت غزه دوم شدن تحت پروژه مقاومت، نجات دهیم. 🔹تمامی این منظرها در عین این که از زاویه ورودهای متنوعی منطق مقاومت را دچار خدشه کرده اند اما در یک برش کلی همگی در یک شکاف ذهنی خاص، امکان بروز اجتماعی یافته اند. روایت های معارض با گفتمان مقاومت همگی از نقطه تقابل مقاومت با زندگی ایرانی معنادار شده اند. چالش آفرینی مقاومت برای زندگی، اصلی ترین گسست ذهنی است که مجال برساخت شدن چنین روایاتی را داده است. زندگی در برش فردی، مقاومت را در تعارض با موفقیت و آینده، زندگی در برش اجتماعی، مقاومت را در تعارض با رفاه و امنیت و زندگی در برش ملی، مقاومت را در تعارض با توسعه و پیشرفت تلقّی می کند. این ضایعه شناختی در یک دهه گذشته دائماً تورم یافته، اشکال جدیدی به خود گرفته و این قابلیت را ایجاد کرده که هر تحول و رخداد بدیعی به سرعت در چارچوب همین روایت ها، جاگیر شوند. وجود این زمینه موجب شده در هنگامه ای که عمده نیروهای اجتماعی مستقل در جهان، حس تحسین کننده ای نسبت به توان و جرئت موشکی ایران داشته اند، جریانی در کشور آرزوی ستاره، ترقه و پرنده پنداری از موشک را داشته و در جهنم برساخته مقاومت، اضلاعی از زندگی عادی را تمنّا می نماید. https://eitaa.com/afrazmahdi

بسم الله الرحمن الرحیم از گنجینهٔ دل تا سفرهٔ اجتماع: بازخوانی مفهوم انفاق جمعی در قرآن و نقش آن در ساخت هسته های مقاومت یکی از غلط‌های رایج درباره انفاق، معادل دانستن این ادبیات مهم دینی با صرف کمک‌های مالی است. در حالی که در ادبیات قرآنی، مثلاً در سوره مبارکه حدید، انفاق بال دیگر ایمان را برای تصویر انسان مومن معرفی می‌کند و به عنوان آسیب اصلی فرهنگی در جامعه ایمانی ارائه می‌دهد که می‌تواند ریشه‌های نفاق را بین حزب‌اللهی‌ها پرورش دهد. انفاق در سوره حدید مفهومی اعم از صدقه، قرض و حتی نصرت امام جامعه و حکومت دینی را در بر می‌گیرد. یا در سوره آل عمران، آیه معروفی که در ذهن داریم: لَنْ تَنالُوا البِرَّ حَتّی تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبّونَ. در این آیه سخن از انفاق پول نیست، بلکه شرط رسیدن به مقام نیکی، انفاق از دوست‌داشتنی‌ها است، نه لزوماً پول. در آیات مشهوری که می‌فرماید از تو راجع به این می‌پرسند که چه چیز انفاق کنند، قرآن دو جواب می‌دهد: خیر و عفو. گرچه هر دو می‌توانند مصادیق مالی نیز داشته باشند، اما در ادبیات قرآن هر دو مفاهیمی اعم از پرداخت‌های مالی یا گذشت‌های مالی هستند. بسیاری از آیات کلیدی انفاق در سیاق یا همان کانتکست جهاد حضور دارند، همچون آیه: وَأَعِدُّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ (سوره انفال، آیه ۶۰) مسأله انفاق "من شیء" یعنی هر چیزی است. به این شکل، *مفهوم انفاق به معنای نفقی و تونلی برای گذشتن از سرمایه‌های خود و پر کردن خلائی در جامعه دینی است.* شاید بهترین ترجمان فارسی برای مفهوم انفاق، کلمه *«هزینه دادن»* باشد. انفاق، هزینه‌ای واجب بر عهده هر مومن از سرمایه‌های خود در مسیر مبارزه، جهاد و نصرت حکومت دینی و جامعه مومنین است. این هزینه از همه سرمایه‌های مهم و اصیل جامعه مومنین است. شاید کمتر به انفاق از دوست‌داشتنی‌های‌مان فکر کرده‌ایم، مثل وقت، استعداد، کاری که خوب بلدیم، مهارت ویژه، توان فکری، نیروی جوانی، علاقه به خانواده و وقت‌گذاری برای ایشان. اینها همه در واقع از دوست‌داشتنی‌های ماست. رسیدن به مقام البر شرطی دارد و آن، هزینه دادن از دوست‌داشتنی‌هاست. ممکن است دوست‌داشتنی‌های همه ما پول و طلا نباشد. همه اینها تازه صورت‌هایی از انفاق فردی هر یک از ما بود. آیا درباره انفاق‌های جمعی و اجتماعی اندیشیده‌ایم؟ * آیا یک خاندان، یک مجموعه رفاقتی، یک گروه، یک هسته، یک شرکت، یک هلدینگ، یا حتی یک جامعه بزرگ هم انفاق متناسب خود را دارد؟ * آیا باید از سرمایه‌ها و دوست‌داشتنی‌هایش برای پر کردن یک خلاء بزرگتر و نصرت حق فداکاری و گذشت کند؟ آیا او هم در مقیاس جبهه حق وظایفی بر دوش دارد؟ بحث اینجا فقهی نیست که آیا آخر شخصیت حقوقی را به رسمیت می‌شناسیم و مکلف می‌دانیم یا نه؛ بحث در همان لایه معارفی است که خطابات جمعی قرآن صورت می‌پذیرد. مثل این که آیا خطابات تکلیف قرآن به شخصیتی به نام مردم است یا نه، به تک‌تک آدم‌ها جداگانه است؟ این بحث‌ها را به نقطه مناسبش واگذار می‌کنیم. اما آنچه روشن است، از بحث‌های فنی فلسفی درباره نحوه وجودهای جمعی و من‌های بزرگ شده در قالب یک مای بزرگ، خطاب‌های قرآن درباره نامه اعمال اجتماعی و سرنوشت‌های جمعی و همه و همه که تفصیلی مهم در جای خود دارد اینگونه متوجه میشویم که این اندازه مسلم است: نصرت جبهه حق و هزینه دادن از سرمایه‌ها روش زیست مومنانه تمام یک جامعه پویا در مسیر حق است. *یک شرکت فناورانه سهمی از مسائل نوآوری تا فناوری جبهه مقاومت دارد و نقشی در مبارزه ایفا می‌کند؟ یک کسب و کار اقتصادی یا یک گروه دانش‌بنیان در خلق زنجیره‌های ارزشی تولیدی همبسته در کمربند دفاعی از پاکستان تا لبنان نقش‌آفرینی می‌کند. آیا او نیز در مسیر مبارزه هزینه می‌دهد؟ در اندیشگاه‌ها و اندیشکده‌های ما، حل مسائل فکری و طراحی‌های راهبردی برای این ائتلاف بزرگ سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جبهه مقاومت سهمی وجود دارد؟ تشکل‌های مردم‌نهاد، انجمن‌ها، ان‌جی‌اوها و گروه‌های مختلف در زمینه حقوق بین‌الملل، کادر درمان و پزشکان، متخصصین ارتباطاتی، متخصصین علوم شناختی و هوش مصنوعی، توانمندان در عرصه سایبری، اثرگذاران سیاسی و اجتماعی، آیا انفاقی مجموعی و هزینه دادن در مسیر آرمان بشری فلسطین را در سبد کارهای خود می‌بینند؟ سهم یک تشکل دانشجویی یا یک تشکل طلبگی، نفاق‌های مالی کوچک و بزرگ افراد آن یا نهایتاً جمع‌آوری چند قلم کالای مورد نیاز است یا انفاقی بزرگتر به صورت جمعی در خلق ارتباط‌های بین‌المللی مابین دانشگاه‌ها و جوانان آزاده جهان و مستضعفین بر دوش آنهاست؟ *

از ما پیرامون مبارزه و جهاد و هزینه دادن در راه دین خدا و آرمان‌های بزرگ پرسیده خواهد شد: * ما لَكُم لا تُقاتِلونَ في سَبيلِ اللَّهِ والمُستَضعَفينَ مِنَ الرِّجالِ والنِّساءِ والولدانِ ؟ * نقش‌آفرینی و میدان‌داری نخبگان، جمع‌های تخصصی، شرکت‌ها و هزینه دادن در راه مبارزه و آرمان مقدس فلسطین و خلق نظمی نوین در جهان مبتنی بر نظام ولایی و جهان مقاومت، یک انفاق جمعی لازم در نبرد بزرگ حق و باطل در جهان امروز است. و اینگونه هسته‌های مقاومت حقیقی در ایران و سراسر جهان مستضعفین برای رویارویی با استکبار شکل خواهد گرفت.

💠نهمین نشست سالیانه مسئولین بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی سراسر کشور 🔅مهمان نشست: حجت‌الاسلام مجتبی عرب مسئول بنیاد نهضت •┈┈••✾•✨🌱✨•✾••┈┈‌‌ کانال مبدا / بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی کشور ✳️ https://eitaa.com/mabdaa

🔹 نخودی نباشیم! ◾ برشی از روایت مجتبی عرب در فصل پنجم گود 🔸 اپیزود پنجم: از سطل‌های آب تا خنجرهای آخته 📺 ویدئوی کامل این اپیزود را در یوتیوب و آپارات گود تماشا کنید. 📎 برای عضویت در کانال یوتیوب و آپارات گود، یا به لینک‌های موجود در بیوی پیج مراجعه کنید و یا در یوتیوب و آپارات، «رویداد گود» را جستجو کنید. #گود #جنگ_و_صلح 🆔️ @goadmedia1

پیرامون بسیج دانشجویی و ماموریت هایش رویکردهای قاب محور ، همایشی - نمایشی و پوک کردنش!

#ریلز 🔻 خیلیا میگن اگه مقاومت دست توی لونه زنبور نمی‌کرد، این داستان‌ها در منطقه پیش نمی‌اومد... 🔹 آقای مجتبی عرب به این پرسش پاسخ می‌دهد. --- 🔘 مجال، فرصتی است برای گفتگوی واقعی. ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: تلگرام | اینستاگرام | ایتا | بله | آپارات | یوتیوب

⭕️ رسانه و دانشجو در معرکه امروز 📣 روایت میدانی نبرد حیاتی مقاومت در لبنان 👤 حجت‌الاسلام مجتبی عرب فعال فرهنگی_سیاسی 👤 سیدعلی سیدان سردبیر مجله سوره 👤 محمد هادی نعمتی کارگردان و مستندساز 📆 زمان و مکان: چهارشنبه ۷ آذر ماه| ساعت ۱۵:۳۰ خیابان ۱۶ آذر، روبروی پورسینا، حسینیه هنر @ammarfest @hhonar_ir