دوستانی داریم که از ظرفیت رسانهها در راستای ایجاد مطالبه عمومی استفاده میکنند تا نظر خود را به رهبری تحمیل نمایند که وقتی به این روحیه تحمیلگری به ولی و تضعیف جایگاه ولایت انتقاد میکنیم، قضیه نحوه معرفی موسوی به عنوان نخست وزیر توسط آیتالله خامنهای را مثال میزنند درحالی که:
اولا ایشان هرگز نخواست مردم را مقابل امام خمینی قرار دهد و نظرش را از طریق تضعیف جایگاه رهبری و قراردادن مردم پشت نظرات خود، به ولی تحمیل کند، بلکه این حضرت امام بود که نظری برخلاف نظر اولیه خود برای آزادی آیتالله خامنهای در معرفی نخستوزیر داشت ولی آن را صراحتا بیان نمیکرد
و نهایتا هم بدون اینکه حضرت امام حکم دهد، نظر ایشان را با این منطق که اکنون حجت شرعی دارد اجرا کرد در حالی که موسوی نخستوزیری بود که در دولت اول آیتالله خامنهای هم با ایشان همکاری نداشت و معرفی نخستوزیر هم مثل معرفی یا عزل یک وزیر نبود بلکه مثل معرفی و عزل همه دولت بود.
جالب اینکه همانهایی که تمردها و تعللهای احمدینژاد دربرابر احکام صریح رهبری درعزل مشایی، ابقای مصلحی، عدم بیان علنی اختلافات با قوا و... را مکرر توجیه کردهاند #تبعیت_تکلیفمدارانه آیتالله خامنهای در معرفی موسوی را بهانه کردهاند تا ضرورت ولایتمداری و ولایت را زیرسوال برند!
https://twitter.com/nazokbin_ir/status/1208642227024605184?s=19
🆔 @nazokbin