تکیه گاه من گرمای دستانت بود و لحن آرام چشمانت که امید را در رگ‌های من جاری می‌ساخت. #پدر @nebeshtan

(2) بخشي از سفرنامه ناصرالدين شاه به حرم علي (عليه السلام) در نجف: 🔷رفتیم توی ضریح. در بالای سر حضرت زیارت کردم. نشان صورت حضرت[نشان سلطنتی] را آنجا گذاشتم تبرک بشود. شمشیر جهانگشا را هم گفتم آنجا بگذارند انشاالله تبرک بشود. جقهء برلیان الماس سرم را پیشکش آستانهٔ حضرت امیرالمومنین کردم. 🔷 در بالای سر حضرت روی دیوار که دست نرسد جایی معین شد که کار بگذارند، رویش آئینه باشد. 🔷امروز حکم شده بود خزانهٔ حضرت را که از ایام وهابی الی حال درش بسته است و کسی بازنکرده است قریب هفتاد سال می‌شود، باز کنند. و ثبتش را بردارند و دوباره مهر دولت ایران و عثمانی بشود که حیف و میل نشود. 🔷روپوشِ گلابتون‌دوز از عهد عضدالدوله دیلمی الی حال در روی ضریح حضرت آویخته است. بدون عیب، هشتصد سال می‌شود که پیشکش کرده‌اند. الحمدالله در بالای گلدسته طلای حضرت، در پنج وقت نماز، موذن‌ها بانگ «اشهد انّ علیا ولی‌الله» را به بانگ بلند می‌گفتند.″ *سفر عتبات | ناصرالدین شاه https://eitaa.com/seyedbaqery

«ساده نوشتن، اوج هنر یک نویسنده است» قبل‌تر شاید چند بار دربارۀ اهمیت ساده نویسی، نوشته‌ام؛ اما می‌بینم بعضی هنوز در نوشته‌هایشان زور می‌زنند تا لفاظی کنند و از دل سنگ واژه و ترکیب بیرون بکشند که نوشته‌شان به چشم بیاید. بی این که بدانند سادگی در نوشتن، نه تنها نقطه‌ضعف نیست، بلکه نشانۀ قدرت و تسلط نویسنده بر زبان و اندیشه است. بسیاری از نویسندگان بزرگ دنیا، آثار خود را با زبان ساده و روان نوشته‌اند و همین سادگی، عمق و تاثیرگذاری عجیبی به نوشته‌هایشان بخشیده است. ساده‌نویسی به این معنا نیست که سطحی یا بی‌روح بنویسیم، بلکه هدف آن است که پیام خود را بدون پیچیدگی‌های اضافی به دل و ذهن مخاطب برسانیم. یک متن ساده، همانند پلی میان نویسنده و خواننده عمل می‌کند؛ پلی که خواننده را به دنیای اندیشه‌ها و احساسات نویسنده نزدیک‌تر می‌سازد. 🔻اما برای ساده‌نویسی چه کار کنیم؟ ▫️از واژگان ملموس و آشنا استفاده کنیم: کلمات سنگین و پیچیده تنها مخاطب را از ما دور می‌کنند. ▫️جملات کوتاه و منسجم بنویسیم: جملات طولانی با ساختارهای پیچیده، پیام را مبهم می‌سازند. ▫️ساختار متن را شفاف نگه داریم: متن ساده باید به راحتی قابل دنبال کردن باشد و هر بخش آن به روشنی به بخش بعدی متصل شود. ▫️از کلیشه‌ها دوری کنیم: سادگی، یعنی تازگی و صمیمیت. استفاده از عبارات کلیشه‌ای، اثرگذاری متن را کاهش می‌دهد. همان‌طور که آلبر کامو می‌گوید: «هنر، یعنی ساده‌ترین راه برای گفتن پیچیده‌ترین مفاهیم.» یک نویسنده ساده‌نویس می‌تواند عمیق‌ترین احساسات و اندیشه‌ها را به گونه‌ای بیان کند که هر مخاطبی، بدون توجه به سطح دانش یا تجربه‌اش، آن را درک کرده و با آن ارتباط برقرار کند. بنابراین، در مسیر نویسندگی، سادگی را نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت بدانیم. همان‌گونه که قطره‌ای ساده از باران، با تمام ظرافتش می‌تواند دشت‌های گسترده‌ای را سیراب کند، کلمات ساده نیز می‌توانند عمیق‌ترین تأثیرات را بر روح و جان مخاطب بگذارند. #از_نوشتن #نکته_هایی_برای_نویسندگی @nebeshtan

شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع آتشی در دلش افکندم و آبش کردم #آوای_نبشتن @nebeshtan

محبوب من! آن سان که حدیث بعثت لاتمم مکارم الاخلاق را بر گوش جانمان نواختی با روشنای دستانت جان تاریکمان را چون خورشیدی تابان از اعماق قرون جهالت به روشنای ایمان رهنمون ساختی و دریای مهربانیت را بر کویر دل‌های ما جاری ساختی. سالروز بعثت پیامبر خاتم و عید رسالت رحمت عالمیان و آقای مهربانی‌ها را خدمت همراهان نبشتن، تبریک عرض می‌کنیم. #عید_مبعث @nebeshtan

برای آنکه لحظه‌هایی سرشار از خلوص و احساس و عاطفه داشته باشی؛ باید که چیزهایی را از کودکی با خودت آورده باشی و گهگاه کاملاً سبک‌سرانه و بازی‌گوشانه رفتار کرده باشی. انسانی که یادهای تلخ و شیرینی را از کودکی، در قلب و روح خود نگه ندارد و نداند که در برخی لحظه‌ها واقعاً باید کودکانه به زندگی نگاه کند، شقی و بی‌ترحّم خواهد شد. 📘ابن‌مشغله، #نادر_ابراهیمی @nebeshtan

📌 پشت صحنه‌ی یک سکوت همیشه سکوت، نه از بی‌حوصلگی‌ست، نه از بی‌برنامگی. گاهی باید کمی عقب ایستاد، چشم‌ها را ریز کرد و دوباره راه را دید. این چند ماه که از «مدرسه نبشتن» خبری نبود، برای من پر از بازنگری بود. بازنگری در مسیر، محتوا و حتی در خودِ واژه‌هایی که می‌خواهم درباره‌شان حرف بزنم. اما چیزی که در این مدت، حسابی دلگرمم کرد، همین پیام‌های شما بود: «کجایین؟ قراره برگردین؟ پست بعدی کیه؟ دوره جدید برگزار نمی‌کنید؟ و بعضی پیامها از دوستان دوره های قبل که نگران من شده بودند» راستش را بخواهید، وقتی آدم می‌بیند هنوز کسانی چشم‌به‌راه‌اند، نمی‌شود بی‌تفاوت ماند. اما حالا برگشته‌ام؛ نه برای پُر کردنِ صفحه، بلکه به امید خدا برای ساختنِ فصل تازه‌ای در «مدرسه نوشتن». قراره از نو بنویسیم، بخوانیم، بحث کنیم و آرام‌آرام، مسیرهای جدی‌تری را برای یادگیری و تجربه طی کنیم؛ از نوشتن تا فهم متون کلاسیک و ادبیات زندگی و دوره های جدیدی که ادبیات کلاسیک توی آنها پررنگ تره. 🌱 عجالتا و در اولین قدم، یک مژده بهتون بدم که یک مینی‌دورۀ رایگان در راه است و بعد، چیزهایی که تا حالا در کانال ندیده‌اید... دوستدار شما محمد تقی جلیلی @nebeshtan

✔️ اگه تازه با کانال ما آشنا شدی و یا تازه میخوای نوشتن را شروع کنی، این مطالب را حتما بخون: 👇 فهرست برخی از مطالب آموزشی کانال پنج نکته برای مهارت ارتقای نوشتن راه‌کارهایی برای غلبه بر ترس از نوشتن عادت یادداشت نویسی در گوشه‌ی دنج خودت بنویس! چطور کتاب بخوانیم ایده‌ای برای نوشتن ندارم چطور به نوشتن عادت کنم در اهمیت یادداشت روزانه سرمایه‌گذاری با نوشتن زمان‌هایی که نمی‌توانم بنویسم دیگه از من گذشته #نکات_آموزشی @nebeshtan

🎒دوره رایگان سفرنامه نویسی سفرنامه، یکی از گونه‌های دل‌نشین و اثرگذار در میان نوشته‌های مکتوب است؛ روایتی شخصی، زنده و ملموس که هم برای خواننده جذابیت دارد و هم برای نویسنده که فرصتی برای بازنگری، تأمل و ماندگار کردن تجربه‌های خودش به دست می‌آورد. با فرا رسیدن ایام پیاده‌روی اربعین و حضور پرشور عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) در این مراسم معنوی، برخی از زائران اربعین دل‌شان می‌خواهد روایت این سفر نورانی را مکتوب کنند. تجربه‌های ناب، لحظه‌های روحانی، ملاقات‌های بی‌نظیر و حس‌وحال عجیبی که در این مسیر تجربه می‌شود، گوهرهایی هستند که ارزش ثبت و انتقال دارند. در این میان شاید کسانی در دل‌شان آرزوی نوشتن یک سفرنامه را دارند؛ حتی شاید رؤیای انتشار آن را در قالب یک کتاب در سر می‌پرورانند. به همین دلیل تصمیم گرفته‌ام برای علاقه‌مندان، یک دوره کوتاه سفرنامه‌نویسی به صورت آنلاین برگزار کنم؛ یک دوره کوتاه کاربردی، ساده و الهام‌بخش برای همه‌ی کسانی که دوست دارند قلم به دست بگیرند و از دل این سفر، اثری ماندگار خلق کنند. اگه شما هم دوست دارید در این دوره شرکت کنید لطفا برای ثبت نام به ادمین مدرسه نبشتن @nebeshtan_admin پیام بدین. @nebeshtan

نکاتی برای سفرنامه‌نویسی سفرنامه یکی از گونه های جذاب در آثار مکتوب است که هم برای خواننده و هم برای خود نویسنده گیرایی خاصی دارد. با توجه به حضور بسیاری از عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در سفر زیارتی اربعین، در این پست، نکاتی را در خصوص نگارش سفرنامه شماره می‌کنیم: ۱. ثبت تجربیات: سعی کنید تمام تجربیات خود در سفر را ثبت کنید. این شامل جاهایی که بازدید کرده اید، و همچنین آدم‌ها و فرهنگ هایی که با آن ها آشنا شده اید، می شود. بنویسید درباره صحنه های دیدنی، غذاها، فعالیت ها و هر چیز دیگری که برای شما قابل توجه بوده و تجربه کرده اید؛ ۲. استفاده از تصاویر: همراه کردن متن سفرنامه خود با تصاویر، می تواند جذابیت و زنده بودن بیشتری به آن ببخشد. بهتر است تصاویر خود را در جای مناسب استفاده کنید و درباره آن توضیحات کافی بیاورید؛ ۳. ثبت جزئیات: جزئیات و حس هایی که در سفر داشته اید را بنویسید. توصیف جزئیات صحنه ها، صداها، بوها و حس هایی که در طول سفر تجربه کرده اید، می تواند خواننده را با شما همراه کند تا جایی که دوست داشته باشد احساس شما را تجربه کند؛ ۴. روایت داستان: سعی کنید سفرنامه را به صورت یک داستان مفصل و جذاب بنویسید. از عناصر روایتی مانند معرفی شخصیت ها، اتفاقات غیرمنتظره و تغییرات در مسیر سفر استفاده کنید. به تأکید بر توصیف مکان ها، وقایع خاص و احساسات شخصی خود دقت کنید تا خواننده را بیشتر به دنیای خودتان نزدیک کنید این امر به خواننده کمک می کند تا ارتباطی عمیقتر با سفر شما برقرار کند؛ ۵. نظم و ساختار متن: مرتب کردن و ساختاردهی مناسب به متن سفرنامه می تواند به خوانایی و قابل فهم بودن آن کمک کند. ۶. ویرایش و تنظیم: نهایتاً، موقع تکمیل نوشته خود، آن را مرور و ویرایش کنید. از جملات کوتاه و گویا استفاده کنید و از املا و قواعد دستوری صحیح پیروی کنید. همچنین، به کاربرد تصاویر خود هم دقت کنید و اطمینان حاصل کنید که همه چیز در جای مناسب قرار گرفته است. امیدارم با رعایت این نکات، سفرنامه‌ای زیبا و جذاب بنویسید. فراموش نکنید: «مهمترین نکته این است که از نوشتن لذت ببرید و صادقانه تجربه خود را با دیگران به اشتراک بگذارید.» #از_نوشتن #سفرنامه @nebeshtan

✍️ چطور نگاه خودمان را در سفرنامه‌نویسی پیدا کنیم؟ شاید اگر این جمله را به خوبی دریافت کنید، دستتان می‌آید که سفرنامه یعنی چه و چطور باید آن را نوشت. «سفرنامه حاصل نگاه نویسنده به جهان پیرامونی خودش است.» لذا یکی از اولین و مهم‌ترین نکاتی که باید در سفرنامه‌نویسی یاد بگیریم، این است که «نگاه خودمان» را پیدا کنیم. هر گاه شما به عنوان یک سفرنامه نویس، تلاش ‌کنید تا از نوشته‌های خود، پدیده‌ای فراتر از سفر خود ایجاد کنید، اولین گام جهت دستیابی به آن از طریق «نگاه» میسر می‌شود. یعنی شما باید به چیزی فراتر از توصیف مکان ها و آدم‌ها برسید. چیزی که فقط تو دیده‌ای و از زاویه نگاه تو قابل بیان است. چیزی که فقط تو حس کرده‌ای و حالا میخواهی آن حس را بازتاب بدهی. ❓اما شاید بپرسید که چطور نگاه خودمان را در سفرنامه نویسی، پیدا کنیم؟ اینجا من سه کلید ساده را برای شروع در رسیدن به نگاه خود در سفرنامه نویسی آورده‌ام: 1. از خودت شروع کن، نه از مکان‌ها؛ به‌جای اینکه فقط توضیح بدهی «فلان مسجد چقدر قدیمی بود» یا «بازار چقدر شلوغ بود»، از خودت بپرس: «چه چیزی در این مسجد یا این شلوغی من را جذب کرد؟ چه چیزی ذهنم را درگیر کرد؟» 2. به جزئیات شخصی توجه کن؛ همه‌ی زائرها ممکن است از یک مسیر عبور کنند، اما تو تنها کسی هستی که دقیقاً با آن راننده حرف زده‌ای، یا صدای آن مؤذن برایت یادآور خاطره‌ای شده. این‌ها همان چیزهایی‌ست که سفرنامه‌ی تو را خواندنی می‌کند. 3. با احساسات خودت صادق باش؛ اگر جایی تو را به گریه انداخت، یا یک لحظه حوصله‌ات سر رفت، یا چیزی تو را غافلگیر کرد، آن را بنویس. احساسات واقعی، همان چیزهایی‌اند که یک سفرنامه را زنده و خواندنی می‌کنند. و در پایان، به این نکته توجه داشته باشید که شما با نوشتن، نه‌تنها جاهایی را که رفته‌اید ثبتشان می‌کنید، بلکه چشم‌اندازی که از درونتان به آن‌ها نگاه کرده‌اید را نیز برای همیشه حفظ می‌کنید. #سفرنامه #از_نوشتن @nebeshtan

مهارت توصیف، شاه‌کلید دل‌ربایی با کلمات آدمی اگر زبان داشته باشد و نتواند تصویری از جهان به شنونده و خواننده‌اش منتقل کند، گویی چشم دارد اما نمی‌بیند و دهان دارد اما تنها صدا پخش می‌کند، نه معنا. توصیف، آن هنری‌ست که به واژه‌ها جان می‌دهد و از آن‌ها تصویر و احساس می‌سازد. مهارت توصیف یعنی بتوانی صدای باران را با واژه نشان بدهی، نه فقط نام ببری. یعنی وقتی می‌گویی «دلتنگم!»، بتوانی رنگ این دلتنگی را بکشی، صدایش را پخش کنی، عطرش را منتشر کنی. شما اگر می‌خواهید نوشتنتان به دل بنشیند، باید توصیف را جدی بگیرید. باید بلد باشید صحنه‌ای را چنان روایت کنید که خواننده نه فقط آن را بخواند، بلکه ببیند، بشنود، لمس کند. این هنر، تمرین می‌خواهد. شما باید هر روز چیزی را توصیف کنید؛ از چای سرد صبحگاهی‌تان بگیر تا چهره خسته پدری که شب‌ها دیر می‌رسد. کم‌کم واژه‌های شما از پوست بیرونی عبور می‌کنند و به مغز و دل مخاطب نفوذ می‌کنند. #توصیف #از_نوشتن @nebeshtan