اگر می ‌دانستیم که آشنایان ‌مان در غیاب ما چه چیزهایی دربارهٔ ما می ‌گویند، حتی یک کلمه با آنان سخن نمی ‌گفتیم... 📖 #در_باب_حکمت_زندگی ✍🏻 #شوپنهاور #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷

اگر از سعادت دیگران خرسند نمی شوید، بدانید که هرگز سعادتمند نخواهید شد! 📖 #در_باب_حکمت_زندگی ✍🏻 #آرتور_شوپنهاور #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷

برای پیمودن راه زندگی، صلاح آدمی در این است که توشه ی بزرگی از دو چیز را به همراه داشته باشد : یکی احتیاط و دیگر مدارا : اولی ما را از آسیب و زیان در امان می دارد و دومی از مشاجره و نزاع. هرکس که ناگزیر در میان دیگر انسان ها زندگی می‌کند، نباید هیچکس را به علت ذاتی که دارد مطلقا مردود بشمارد، حتی اگر بدترین، فلاکت بارترین یا مضحک ترین فرد باشد، بلکه باید فردیت او را به منزله واقعیتی تغییرناپذیر قبول کند که بر پایه اصلی ابدی و متافیزیکی باید چنانکه هست باشد.در موارد وخیم بهتر است به خود بگوییم :چنین انسان های غریبی هم باید وجود داشته باشند. #آرتور_شوپنهاور #در_باب_حکمت_زندگی #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷

صبح را با دیر بیدار شدن کوتاه نکنید؛ به ‌صبح مانند پنجمین عنصر حیات بنگرید که قدری نیز مقدس است. 📙 #در_باب_حکمت_زندگی ✍🏻 #آرتور_شوپنهاور #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷

موجودی که ارزشمندی یا بی‌ارزش بودن آن، وابسته به نظر دیگران باشد، چه موجود اسفباری است ... 📙 #در_باب_حکمت_زندگی ✍🏻 #آرتور_شوپنهاور #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷

فراغت؛ شکوفه، یا بهتر بگویم، ثمره‌ی زندگی هر انسان است، زیرا تنها فراغت، امکان تملک آدمی را بر نفس خویش به وجود می‌آورد و از این رو کسانی را باید خوشبخت دانست که مالک چیزی واقعی در درون خود هستند، در حالیکه بیشتر انسان‌ها از فراغت حاصلی جز این ندارند که با خود به منزله شخصی بی‌فایده مواجه شوند که به شدت بی‌حوصله است و در نتیجه باری است بر دوش خود... 📙 #در_باب_حكمت_زندگی ✍🏻 #آرتور_شوپنهاور #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷

آدمیان در محیطی یکسان اما در جهانی متفاوت زندگی میکنند. 📖 #در_باب_حکمت_زندگی ✍🏻 #آرتور_شوپنهاور #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷

بايد از داشتن نظر مساعد بيش از اندازه نسبت به كسی كه تازه با او آشنا شده ايم بپرهيزيم، زيرا در غير اينصورت دراثر خطای خود شرمگين يا حتی متضرر خواهيم شد! 📕 #در_باب_حکمت_زندگی ✍🏻 #آرتور_شوپنهاور #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷

می‌دانیم که مصیبت‌ها را اگر در اشتراک با دیگران تحمل کنیم، آسان‌تر می‌شوند؛ ظاهرا انسان‌ها بی‌حوصلگی و دلتنگی را نیز در شمار مصیبت‌ها می‌دانند و از اینرو دور هم جمع می‌شوند تا مشتركا دلتنگ باشند. همانطور که عشق به زندگی، در اساس، ترس از مرگ است؛ انگیزه‌ی آدمیان برای معاشرت نیز در اصل، انگیزه‌ای مستقیم نیست و از عشق به دیگران بهره نمی‌گیرد، بلکه ترس از تنهایی است. 📕 #در_باب_حکمت_زندگی ✍🏻 #آرتور_شوپنهاور #ندای_اردکان @neday_ardakan🔷