🌷 #پيامبر_اکرم صلی الله علیه و آله:🌷 رجَبٌ شَهْرُ اَلاِسْتِغْفَارِ لِأُمَّتِي أَكْثِرُوا فِيهِ اَلاِسْتِغْفَارَ فَإِنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ #ماه_رجب برای اُمّت من ماه #استغفار است. در این ماه زیاد #استغفار کنید که خداوند بخشنده و مهربان است 📚 بحارالأنوار جلد94 صفحه38 @neday_e_dehestan ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄

#پیامبر_اکرم 🌸تبسم گل‌ها ای لهجه‌ات ز نغمه باران فصیح‌تر لبخندت از تبسم گل‌ها ملیح‌تر بر موی تو نسیم بهشتی دخیل بست یعنی ندیده از خم زلفت ضریح‌تر ای با خدای عرش ز موسی کلیم‌تر با ساکنان فرش ز عیسی مسیح‌تر با دیدن تو عشق نمکْ‌گیر شد که دید روی تو را ز چهره یوسف ملیح‌تر تو حسن مطلع غزل سبز خلقتی حسن ختام قصه ناب نبوتی 🖌سید محمدجواد شرافت ┈••••✾•💞🌺💞•✾•••┈┈• 🆔 @neday_e_dehestan

🟢آیا پیامبر اکرم(ص) از پایان‌یافتن ماه صفر خوشحال بود؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ يکي از دانش‌های ناظر به «فقه الحديث»، دانش «اسباب ورود حديث» است. اين دانش به منزلة دانش «شأن نزول» در تفسير قرآن است. هدف اصلی از دانش اسباب ورود حديث، شناخت شأن صدور روايات و فهم قرائن موجود به هنگام صدور روايات است. توضیح آنکه به صرف فهم معنای لغوی و اصطلاحی الفاظ و ترکيب‌های به کار رفته در احاديث نمی‌توان مدعی «فهم درست» آنها شد. در برخی از موارد برای فهم درست معنای احاديث، بايد اسباب ورود حديث را دانست. يعنی علت و زمينه‌ و بافت صدور آن سخن از معصوم را بايد فهميد. چرا که «شرايط زمينه‌ای» در فهم مراد معصومان حتماً نقش‌آفرين است. به تعبير ديگر، بايد قراين مقامی (شرايط اجتماعی و تاريخی و فرهنگی و حالات مخاطب و گوينده و ... ) را در نظر گرفت. متأسفانه بسياری از ناقلان اوليه احاديث و جامعان کتاب‌های حديثی، از نقش‌آفرينی قراين مقامی در فهم مراد معصومان غافل بودند و اهتمامی به ذکر آنها نداشته‌اند. به همين دليل، برای فهم مراد واقعی معصومان، يک حديث‌شناس محقق بايد تلاش بيشتری کند و حتی‌الامکان قرائن را در منابع موجود به دست آورد. مراجعه به منابع حديثی ساير فرق و مذاهب اسلامی يا مراجعه به منابع تاريخی و فهم درست تاريخ صدر اسلام و اوضاع فرهنگی‌ و اجتماعی حاکم بر قبايل و اقوام آن زمان و امثال آن می‌تواند پاره‌ای از گره‌ها را بگشايد. به عنوان مثال، در پاره‌ای از منابع اهل سنت حديثی از #پیامبر_اکرم(ص) نقل کرده‌اند که فرموده باشد: «مَنْ بَشَّرَنِي بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّةُ؛ هر کس مرا به پایان یافتن آذار بشارت دهد، من او را به بهشت بشارت می‌دهم.» آذار از ماه‌های رومی است؛ مصادف با خرداد شمسی است؛ برخی آن را به معنای ماه صفر دانسته‌اند و از این حدیث نحسی ماه صفر! و سعدی ماه ربیع الاول را نتیجه گرفته‌اند! این حدیث، به خودی خود و بدون آگاهی از بافت و زمینه‌های بیان آن، از نظر مضمونی آنقدر عجیب هست که حتی پاره‌ای از اهل حديث و ظاهرگرايانی مثل احمدبن حنبل نتوانسته‌اند با مضمون آن کنار بيايند و آن را تأييد کنند؛ به همين دليل گفته‌اند که اين حديث اصل و اساسی ندارد! اما اگر احمدبن حنبل قرائن مقامی صدور چنين سخنی را می‌دانست، چنين حکم قاطعی را صادر نمی‌کرد. شيخ صدوق از ابن‌عباس علت صدور چنين سخنی را به اين صورت نقل می‌کند که: «روزی پيامبر خدا(ص) با اصحاب خود در مسجد قبا نشسته بود و به آنان گفت: نخستين فردی که اکنون بر شما وارد می‌شود از بهشتيان است. برخی‌ از اين افراد چون اين سخن را شنيدند بيرون رفتند تا شتابان باز گردند و به سبب اين خبر از بهشتيان شوند! پيامبر اين را فهميد و به آنان که مانده بودند فرمود: اکنون چند نفر بر شما وارد می‌شوند که هر يک از ديگری سبقت می‌جويد؛ از ميان آنان هر کس به من بشارت دهد که ماه آذار تمام می‌شود اهل بهشت است. پس آن گروه بازگشتند و وارد شدند و ابوذر نيز با آنان بود. پيامبر خدا(ص) به آنان فرمود: ما در کدام ماه رومی هستيم؟ ابوذر پاسخ داد: «ای پيامبر خدا آذار تمام شد.» پيامبر گفت: «ای ابوذر اين را می‌دانستم اما دوست داشتم که امت من بدانند تو بهشتی هستی.» به هر حال این حدیث هیچ ربطی به سعدی و نحسی ماه‌های صفر و ربیع الاول ندارد! اصل داستان چیز دیگری بوده است که در تحلیل مرحوم شیخ صدوق کاملاً واضح است. @neday_e_dehestan

🟢فاطمه زهرا(س) الگوی عبادت و بندگی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از ویژگی‌های بارز #حضرت_زهرا سلام الله علیها کیفیت و کمیت عبادتش بود. کيفيت عبادت او به گونه‌ای بود که وجود مقدس #پيامبر_اکرم(ص) در اين باره فرمودند: «مَتَى‏ قَامَتْ‏ فِي‏ مِحْرَابِهَا بَيْنَ يَدَيْ رَبِّهَا جَلَّ جَلَالُهُ زَهَرَ نُورُهَا لِمَلَائِكَةِ السَّمَاءِ كَمَا يَزْهَرُ نُورُ الْكَوَاكِبِ لِأَهْلِ الْأَرْضِ؛ هر گاه در محراب خود در برابر پروردگارش جل جلاله می‌ایستد، نورش برای فرشتگان آسمان می‌درخشد؛ همانگونه که نور ستارگان برای زمینیان می‌درخشد.» درباره کیفیت #نماز خواندن آن حضرت چنین وارد شده است که در نمازش از ترس خدا نفس‌نفس‌ می‌زد: وَ كَانَتْ سَيِّدَتُنَا فَاطِمَةُ ع تَنْهَجُ‏ فِي صَلَاتِهَا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ تَعَالَى‏. او در طول عمر کوتاهی که داشت، هر فرصتی که می‌یافت به عبادت الهی مشغول می‌شد. تا جایی که حسن بصری که خود از زاهدان هفت‌گانه قرون اولیه اسلامی معرفی شده است در وصف حضرت زهرا می‌گوید: «مَا كَانَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ أَعْبَدُ مِنْ‏ فَاطِمَةَ كَانَتْ تَقُومُ حَتَّى تَوَرَّمَ قَدَمَاهَا؛ در امت اسلامی عابدتر از فاطمه وجود نداشته است؛ آنقدر برای عبادت می‌ایستاد که دوپایش ورم می‌کرد.» @neday_e_dehestan

#پیامبر_اکرم ▫️چند درس از سیره رسول اعظم(صلی‌الله علیه‌ و آله) 🏴🍃🏴🍃🏴🍃🏴 @neday_e_zardin

🔻نحسی ایام یا اعمال؟ (۱) 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از امور رسوخ یافته در فرهنگ عامه مردمان این است که بسیاری از امور نامطلوب و نامطبوع را بر گردن چرخ و فلک و روزگار و ایام و ساعات می‌اندازند! شاید ریشه چنین فرهنگی و دلیل عمومیت آن در میان مردمان اعصار و امصار مختلف، روحیه «فرافکنی» باشد. آدمیان به سادگی حاضر نیستند خطاهای خود را بپذیرند، سعی می‌کنند دیگران را علت ناکامی خود معرفی کنند! و در جایی که فرد یا افرادی را نتوانند به عنوان مقصر پیدا کنند، سعی می‌کنند گناه ناکامی را بر گردن‌ ایام و لیالی بیندازند. شاید یکی از دلایل نحس دانستن ایام و لیالی خاصی، همین مسأله باشد. #پیامبر_اکرم(ص) و سایر ائمه اطهار علیهم السلام، همواره با چنین فرهنگ غلطی مبارزه کرده‌اند. در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) می‌خوانیم: «لَا تَسُبُّوا الرِّيَاحَ فَإِنَّهَا مَأْمُورَةٌ وَ لَا الْجِبَالَ وَ لَا السَّاعَاتِ وَ لَا الْأَيَّامَ وَ لَا اللَّيَالِيَ فَتَأْثَمُوا وَ يَرْجِعَ إِلَيْكُمْ؛ به بادها ناسزا مگوييد كه آنها [از جانب خداوند] مأمورند، و كوه‌ها و لحظه‌ها و روزها و شب‌ها را ناسزا نگوييد كه گنهكار می‌شويد و به خودتان بر می‌گردد.» @neday_e_zardin

#پیامبر_اکرم چه احتیاج به عطر است آن پری‌رو را به گل ضرور نباشد، گلاب پاشیدن 🔹چند نکته از صورت و سیرت رسول مهربانی 🌿ابروانش، به‌هم‌پیوسته بودند، اما باریک و کشیده. مژه‌های بلند و انبوهی داشت. سیاهی چشمانش پررنگ بود. چشمانش درشت بود. چشم راستش را سه بار و چشم چپش را دو بار سرمه می‌کشید و می‌فرمود: کمتر یا بیشتر اشکالی ندارد. چانه‌ای کوتاه و متناسب داشت. 🌿دندان‌های پیشین او به‌گونه‌ای متناسب از یکدیگر فاصله داشتند و از سپیدی می‌درخشیدند. چهره‌اش سپید، اما نمکین بود. زیر لب پایینش خال داشت. 🌿نه کوتاه بود و نه بلند؛ بلکه میانه بود و خود می‌فرمود: تمامی خوبی‌ها در میانه بودن است. انس گفته است: آفریدگار هر پیامبری فرستاد، گل‌چهره بود و... پیامبر شما (حضرت محمد(ص) )خوش‌چهره‌ترین آنان بود. عرب‌های بیابان‌نشین همواره با دیدن سیمایش می‌گفتند «سوگند به خداوند، این رخساره انسان دروغ‌گو نیست.» 🌿موهای سرش انبوه بودند. محاسنش هم انبوه بود، اما بلند نبود. انگشتری نقره در انگشت کوچک دست راست داشت. تا مسواک نمی‌زد، نمی‌خفت. می‌فرمود: آفریدگار از کسی که هم‌نشینش، بینی خود را از بوی بد او می‌گیرد، نفرت دارد. جارو زدن و پاکیزه کردن حیاط را مستحب اعلام کرد. 🌿بر ظرف غذا سرپوش می‌گذاشت و به دیگران نیز می‌فرمود چنین کنند. در میان سبزی‌ها، کاسنی، ریحان و سبزی‌های نرم را دوست می‌داشت. نان را گرامی می‌داشت و می‌فرمود: با آوردن نان بر سفره، خوردن را آغاز کنید و چشم‌انتظار غذای مهم‌تر نباشید، و رعایت این نکته و نبریدن و لگد نکردن آن را، گرامی‌داشت نان می‌دانست. از خرما و شیر ستایش می‌کرد و آن‌ها را «دو [خوردنی] پاکیزه» می‌نامید. 📗 انتخاب‌هايی از كتاب هم‌نام گل‌هاي بهاری،‌ نوشته حسين سيدی ساروی،‌ نشر معارف. 🌼🍃🌸🍃🌼🍃🌸 @neday_e_zardin