❇️ #سلسله_مباحث_معارف_الهی 🔅 شماره ۶۴ 💠 معنای ذکر 🔰 در #ذکر یا انسان فعالیت میکند، در درون خود #مجاهده می کند که آن #نسیان را کنار بزند و دوباره به آن علم اول برسد؛ یا بفرمایید در علم بالاتر، غفلت را کنار بزند که دوباره به آن علم #خودآگاهی برسد؛ یا آن علمی که در مراتب بالاتر از علم النفس است و آن کنار رفته است، دوباره #برگردد. 🔻 این حال، #ذکر است؛ با ذکر این اتفاق میافتد؛ یا نه‌خیر! اصلاً بالاتر از این فعالیت می کند، از درون می کوشد که اصلاً نسیان پیش نیاید؛ این هم همان ذکر میشود می کوشد غفلت به وجود نیاید و این علم همچنان استمرار پیدا کند؛ همۀ اینها ذکر هستند. 🔸 بنابراین ذکر آن #نیست که ما مدام تندتند فقط لب تکان دهیم، الفاظی بگوییم؛ و بگوییم من در حال ذکر هستم؛ البته این مانعی ندارد. این کار خوبی است، اما ذکر این نیست که ما تا لفظ ذکر می آید، این به ذهنمان برسد. 🔹 ذکر یک نوع #زندگی است، یک نوع مبارزه از آن مقدار از درون است و یک امر بسیار جچدی است. اصلاً آن مقدار از زندگی انسان که در حال توجه به این علم و این زندگی است، معنا دارد. ✅ پس ذکر خاصیتهای سازنده و غذای بسیار مقوی برای رشد عقل است. 📑 جزوه "سی و دو گفتار در معارف الهی" ص۲۵۹ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat