❇️ #سلسله_مباحث_فطرت
🔅 شماره ۵۰
💠 اهمیت امید در سیر و سلوک
🔰 بزرگ ترین سرمایه در سختیهای این راه، همین #امید است.
🔹 مطمئن باشد که به مرحلهی بالاتر خواهد رسید، اگر اینجا نشد، در عالم برزخ تکمیل خواهد شد. عنایت، #حتمی است، کم یا زیادش یك حرف دیگر است.
👈 اگر این امید پیدا شود، میتواند راه برود، اما اگر در کوچکترین شکستی، شیطان امید را از او بگیرد، نمیتواند برسد. سرمایه اصلی، توجه به امید است و توجه به این که #ناامیدی آن چنان خطرناك است که تیر خلاص شیطان است.
✨ اگر امید داشته باشیم، حتی اگر نتوانیم برسیم، حتی اگر لنگلنگان برویم و حتی اگر درجا بزنیم بالأخره فضل و عنایت، شامل حالمان خواهد شد.
⬅️ «قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.» این همان است که گفتیم خداوند امید را در همان خشت اول سیر و سلوك (پاك کردن خود از گذشته ها)، قرار میدهد.
👌 خودش هم با لفظ «عبادی» یعنی بندهام، آورده است، «إِنَّ» برای تأکید است، علاوه بر آن «ال» در کلمه «الذُّنُوبَ» استغراقی است یعنی تمامی گناهان، و بعد هم برا ی تأکید بیشتر، کلمه «جَمِيعًا » را میآورد.
🌱 چه امیدی بالاتر از این! برای چه کسانی؟ کسانی که خودشان را ضایع کرده اند، حال به هر شکلی، عمدی یا غیرعمدی، بالأخره میخواهند خودشان را جمعوجور کنند.
📚 کتاب "فطرت" ص۳۰۱
💠کانال ندای پاک فطرت
🆔 @nedayepakefetrat