❇️ #سلسله_مباحث_فطرت 🔅 شماره ۷۵ 💠 تفاخر و تکبر 🔰 «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ.» 🔹 «وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ» یعنی یکی از وجوه زندگی دنیوی #تفاخر بین همدیگر است. 🔻 #تفاخر یعنی دو نفر از دو طرف باهم فخر می‌فروشند. و این فخر، همان #کبر درون انسان است که وقتی در اعضا و جوارح انسان ظهور پیدا می‌کند، معنایش #فخر می‌شود. 📍پس در درون، کبر است؛ وقتی بیرون زد، معنای فخر پیدا می‌کند. 🌀 بزرگان از قرآن اینگونه استفاده کرده‌اند که #کبر منشأ #خیالی دارد، یعنی یك حالتی است که منشأ آن در قوه خیال است و وجود خارجی و واقعیتی ندارد. 🔸 قوه خیال می‌آید و باور می‌کنیم که «من» یك موجود #مستقل هستم و «من» هستم. این تخیل است که نمی‌گذارد بفهمم که «من» نه تنها مستقل و بزرگ نیستم، حتی «من» #نیستم، بلکه حتی این من، هرچه هست، «اوست»! ❗️چقدر زحمت می‌خواهد تا این را حس کند؟! تا بفهمد که این همچون سایه است که هیچ نوری از خود ندارد. 🌱 انسان در لحظه جان‌دادن، خواهد دید که خودش #هیچ است. خوشا به حال کسانی که قبل از این که جان بدهند و به صورت جبری برسانند، در همین عالم اختیار، در همین عالم #غفلت، به این مقام برسند. 📚 کتاب "فطرت" ص۴۵۶ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat