❇️ #سلسله_مباحث_فطرت 🔅 شماره ۲۵ 💠 تفکر در فطریات 🔰 توصیفی درباره خداوند قبول است که از راه #فطرت رسیده باشیم و غیر آن را که از تخیلات سرچشمه می گیرد، خداوند تنزیه فرموده و قبول نمی‌کند. 🔻 یکی از راه‌ها [رسیدن به فطرت] این است که #گناهان خودمان را شروع به محاسبه کرده و آن‌ها را ترك کنیم، در این صورت عملاً تغییر را احساس خواهیم کرد. ⚡️ حتی اگر عقیده‌ای هم به این‌ها (خدا و قرآن و گناه و...) #نداریم و این عقیده در ما ریشه ندوانیده و در انباری از شك مانده‌ایم، خدا بازهم راه را باز گذاشته؛ ✅ #عقل را که قبول داریم. همان چیزها را که عقل، اجازه انجام نمی‌دهد، کنار گذاریم و اگر قبلاً انجام داده‌ایم جبران کنیم؛ خودبه خود شبهات رفع می‌شود. 🔻 اگر این شبهات به ما فرصت نمی‌دهد به همان #یقینیات که باور داریم عمل کنیم. هرروز یك ربع ساعت خلوت کنیم و این یقینیات را کشف کنیم. ✳️ به عنوان مثال: این عالم بود و من در این عالم نبودم. چگونه کل موجودیت من عدم بوده است؟ و بعد فکر کنم که هستم، در این هم که شکی نیست. مگر بودن چیز کمی است؟ پس از عدم، حرکتی به سوی هست شده است. چطور شد که این حرکت‌کننده من بودم، اما خودم سر در نمی‌آوردم؟! الآن هم حرکت می کنم، در عین حال هم هیچ احساسی از آن ندارم؟! ✨ #نورانیت [در اثر ترك گناه و...] و #تفکر باهم اثر می کنند. اگر نورانیت نباشد، هیچ اثری نمی‌آید و در آخر هم ول می کنی که این حرف ها یعنی چه؟! زمینه نورانیت اگر باشد، تفکر در یکی از واقعیات و یقینات، سرنوشت انسان را#عوض می کند. 📚 کتاب "فطرت" ص٩٩ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat