eitaa logo
نگاه بهشتی|شیخ حسین امامی
597 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
1.4هزار ویدیو
27 فایل
ارتباط با مدیر کانال: 👤👤 @SheykhHosseinemami
مشاهده در ایتا
دانلود
دو اشکال عمده به واقعه غدیر مطرح کرده اند که بصورت مختصر،گویا و منطقی پاسخ می دهیم: 🔵 واقعه غدیر برای رفع کدورت اصحاب بوده اگر برای کدورت بوده چرا حادثه ای که بین یک عده خاص رخ داده رو در یک جمعیت انبوه(بالغ بر ۱۰۰ هزار نفر در غدیر حضور داشتند) بیان شود؟ از یک انسان حکیم بدور است. چرا اول مراسم حج این رفع کدورت صورت نگرفت؟ اساسا چرا باید در خارج از مکه و در راه برگشت،رفع کدورت صورت بگیرد؟ چرا در متن خطبه غدیر که پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم ایراد فرمودند،هیچ سخنی از کدورت و رفع کدورت وجود ندارد در حالی که برای ولایت امام علی سلام الله علیه فرازی وجود دارد،نهایتا در معنای مولا اختلاف است که در شبهه بعدی پاسخ خواهیم داد. ــــــــــــــــــــ 🔴 مولا در خطبه به معنای دوست است دو پاسخ دارد: الف.پاسخ اول قبل از فراز "من کنت مولاه فهذا علی مولاه"،پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده بودند آیا من نسبت به مومنین به خودشان سزاوارتر نیستم؟ که جمعیت گفتند بله یا رسول الله. یعنی پیامبر صاحب اختیار انسان است و اگر بگوید بمیر باید شخص بمیرد(از باب تفهیم صاحب اختیاردار بودن مقام، این مثال زده شده وگرنه پیامبر مهربان مان این را نخواهند فرمود) در کجا آمده که یک دوست اینچنین مقامی دارد و صاحب اختیار انسان است. پس مولا به معنای دوست نخواهد بود. ب.پاسخ‌دوم اگر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم،شخصی را دوست خود معرفی کنند افتخار بیشتری دارد یا اگر آن شخص را برادر خودشان معرفی کنند؟ قطعا برادر معرفی کنند،افتخار بی نظیری است. خُب قبل از واقعه غدیر،پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) چندین مرتبه امام علی(سلام الله علیه) را برادرشان معرفی نمودند، آن هم در جمعیتی خیلی کمتر از جمعیت حاضر در غدیر خم. پس چه لزومی دارد و اساسا آیا منطقی است که در بین یک جمعیت انبوهی (بالغ بر صد هزار نفر)بخواهند یک مقام کوچکتر از مقام برادری(که قبلا اعلام کرده بودند) را برای امت در شأن امام علی سلام الله علیه اعلام کنند؟!! ... ــــــــــ 🍃 @negahebeheshti
💢آنچه که در طول شبانه روز باید انجام داد... اخلاق پیامبر رسول خدا با هر کس رو به رو می شد، می داد، هم به کوچک، هم بزرگ. هیچ گاه پای خود را پیش کسی نمی کرد. هنگام نگاه، به صورت کسی نمی شد. با چشم به کسی اشاره نمی کرد. هنگام نشستن، نمی داد. وقتی با مردم دست می داد و می کرد، هیچ گاه دست خود را عقب نمی کشید، تا طرف مقابل خود را بکشد. هیچ خوراکی را نمی کرد. به هیچ کس دشنام و ناسزا نمی گفت و سخن ناراحت کننده ای بر زبان نمی آورد و بدی را با بدی نمی گفت. زیرانداز خود را به عنوان اکرام زیر پای کسی که خدمتش می رسید می کرد. از روز بعثت تا دم مرگ، هرگز در حال تکیه دادن نخورد. هدیه افراد را (هر چند و ناچیز) قبول می کرد. بیشتر اوقات، رو به می نشست. زانو هایش را اشخاص، باز نمی کرد و بیرون نمی آورد. بر تند خویی غریبه ها در سؤال و درخواست و سخن می کرد. هیچ کس را ملامت و سر زنش نمی کرد و در پی اسرار دیگران نبود. خنده هایش تبسم بود و هرگز سر نمی داد. بسیار شرمگین و با حیا بود. سخن کسی را نمی کرد. از جلوی غذا می خورد. کار افراد را به هر شکلی می انداخت و... @negahebeheshti