#به_وقت_طلوع ※دعای پناه بردن به خداوند فهمِ اینکه تکیه کردن به کسی که خود محکوم به اتکا به نیروی دیگری است، نشانه‌ی ضعف است و کوچکیِ اندازه ؛ خود سلوکی است که باید پلّه پلّه طی شود، و آدمی یکی یکی تمام نقطه‌های تکیه را از زیر شانه‌های خویش  بردارد و اهرمِ تکیه‌اش را روی یک مرکز تنظیم کند؛ روی شانه‌های خدا. توکل مرتبه دارد! و مراتبش نیز " تَه " ندارد! و تو به اندازه‌ی بزرگی وکیل خود، می‌توانی قدرت توکلت را توسعه دهی. و علی‌بن الحسین علیه‌السلام، چه ساده، بلندترین مکتب توحید را در همین دعای کوتاه برایمان شرح می‌دهند: • فکم قَد رایت یا الهی من اناس طلبوا العزّ بغیرک فذلّوا/ و چقدر زیاد دیده‌ام ای اِله من، مردمی را که دنبال عزّت بودند در نگاه غیر تو،  و ذلیل شدند، • و راموا الثَّروة من سواک فافتقروا/ و دنبال ثروت بودند، از غیر تو... و فقیر شدند، • و حاولوا الإرتفاع فاتَّضعوا/ و دنبال رفعت و بزرگی بودند، و فرودست شدند، • فصحَّ بمعاینة امثالهم حازمٌ وفَّقه اعتباره. اما وقتی درست رفتار کردند، و با دیدن مثالهایی، عبرت گرفتند، آینده‌نگری‌شان با موفقیت همراه شد. و ... 👈 دسترسی به متن کل دعا Blog.montazer.ir