استاد حاج شیخ حسین انصاریان: روزی یکی از دوستان گفت در یکی از مناطق نزدیک به تهران یک پیر زن هشتاد ساله نابینا هست، و قدرت روحی قوی دارد و اهل معناست،اگر خواستید به دیدن ایشان برویم.. بعد از ظهری حرکت کردیم و بالاخره به منزل آن بانوی محترم رسیدیم.. بعد از سلام و احوالپرسی گفتم خانم برنامه روزانه و شبانه ات چیست؟!(چون می‌دانستم اهل خدا بر هر ثانیه از زندگی شان برنامه دارند، برنامه معنوی عبادی.) گفت :اکنون که چشم ندارم تنها کاری که می‌توانم بکنم یا شکر است یا نماز.. شب ها هم دو ساعت مانده به اذان صبح بیدار میشوم و قرآن می‌خوانم! گفتم :شما حافظ قرآن هستید؟! گفت : نه، ولی روزی که چشم هایم کور شد به پروردگارم نگفتم که چشم های مرا برگردان. چون دیدم او راضی به کوری من است و من هم راضی به رضای او شدم ولی با گریه گفتم ای معبود من چشمم را به دنیا بستی و من ممنونم. لکن من تنها چیزی که با او در این دنیا مانوسم قرآن است.. چشمم را بر قرآن مبند! فلذا از آن روز هر وقت قرآن باز میکنم چشمم روشن می‌شود و می‌توانم قرائت قرآن بکنم قرآن را که میبندم باز همان کوری سابق برمی‌گردد. #حکایت_داستان #نور_قرآن #انس_باقرآن ༺🦋 تبلیغات اسلامی شهرستان یزد https://eitaa.com/nehzat_yazd