ایراد بزرگ هم این بود که حوزه علمیه نمی‌توانست با زبان آکادمیک ، مهدویت را تبیین کند. اینجا بود که گروهی از دانشگاهیان علاقه‌مند وارد گود شدند که سردمدار آنان دکتر ‎#اسماعیل_شفیعی_سروستانی بود و با انتشار مجله ‎#موعود ، به بررسی آکادمیک مهدویت پرداخت این مجله باعث توجه دانشگاهیان به مقوله مهدویت شد که مهمترین نمود آن ، برنامه ‎#به_سوی_ظهور بود که هر جمعه پخش میشد  این موارد هرچند که زمینه‌ساز علاقه بسیاری از مردم به مهدویت شد اما موج بزرگی ایجاد نکرد. آخرین موج قطعا توسط ‎#علی_اکبر_رائفی_پور به راه افتاد که نخست کار خود را با بررسی فراماسونری و کابالا آغاز کرد اما در اوایل دهه نود ، سخنرانی‌های خود را به سوی تبلیغ مهدویت چرخاند. رائفی پور هرچند که از زمینه سازی های قبلی استفاده کرد ولی او با نوع بیان متفاوت خودش توانست بسیاری را به پای سخنرانی‌های مهدوی‌اش جذب کند. تفاوت سخنرانی‌های مهدوی او با دیگر سخنرانان (عمدتا حوزوی) در ارائه آکادمیک و به‌روز آن به مردم است که آنرا متفاوت میکند و پرسش اینجاست که آیا سخنرانی‌های مهدوی رائفی پور به انحراف خواهد رفت؟ پاسخ فعلا منفی است زیرا بسیاری از کارشناسان حوزه مهدویت اعتقاد دارند که او هنوز در مباحث مهدوی دچار هیچگونه انحراف یا جهت‌گیری نشده است. بنابراین انحراف او در حوزه مهدویت بسیار دور از ذهن می‌نماید. به نخسا بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1059389803C6b8e304aed