وعده‌های عمرانی، پیگیری امور اجرایی و دخالت در وظایف دولتمردان، نشانه‌ عوامفریبی و قانون ندانیِ برخی داوطلبان! ✍️ #امان‌الله‌_دهقان‌فرد رها نمودن رسالت اصلی و ماموریت کلان حاکمیتی پیرامون دو امر مهم «قانونگذاری» و «نظارتی» و همزمان پرداختن به حواشی و صرف وقت در امور نامرتبط با وظایف نمایندگان، ایجاد مزاحمتهای بی‌مورد و دائم برای ماموران، مسئولان، مدیران و دخالتهای بیجا در حیطه کاریِ دیگر کارگزاران حکومتی و دولتمردان، خود، اعضای دفتر و منسوبان را «فراتر از قانون»فرض کردن و پا را از گلیم و محدوده معین شده بیرون نهادن، مخصوصا برای مواردی همچون عزل، نصب و جابجایی استانداران، فرمانداران، بخشداران، شهرداران و متعاقبا جازدن فامیلان ناکارآمد، هواداران ناکاربلد و ماستمالانِ کم‌خرد در پستهای خرد و کلان، امر و نهی از موضع بالا به پائینیان، بی‌ادبی نسبت به ولی‌نعمتان، نشست و برخاست با منحرفان، زمین‌خواران و «جیب پُران»، آنهم در وقت مخصوص و فرصت محدود برای حضور در صحن علنی و یا دفاع از ارکان و آرمانهای بلند ایرانیان و در نهایت تضعیف موقعیت مجلسیان، تخریب منزلت نمایندگان و بهم ریختن نظم و انضباطِ حاکم بر دیگر سازمانها و ارگانهای انقلاب و..، کمترین ضربه‌ وارده و‌ ضرر و زیان ناشی از ورود وکلا به حیطه وظیفه‌ای و ماموریتیِ دیگر سازمانهای کشوری و حاکمیتی، در سطوح مختلف ملی و منطقه‌ای بوده که با توجه به موج‌سواریهای برخی داوطلبان ناآگاهِ جدیدالورود به میادین رقابتی و عوامفریبی آگاهانه عده‌ای از نامزدان دارای سوابق نمایندگی در دادن وعده‌های نامعقول و انتشار مکاتبات قبلیِ نامربوط به مسئولیتهای اداری و البته جهت جلب توجه بیشتر رأی دهندگان عزیز و هموطنان گرامی برای دوری از این کم‌دانان انتخاباتی، مواردی را تقدیم می‌نماییم. ۱. واقعیت آن است که عده ای از داوطلبان غیرمتعهد و ناپایبند به اصول اخلاقی و اسلامی و البته مشهور به زیاده‌روی در اقدامات فراقانونی، گفتار و رفتارهای محافظت نشده و افراطی، با سوءِ استفاده از شرایط حاکم بر مناطق شهری و روستایی و بعضا کمبودهای ناشی از فشارهای بین‌المللی در جلوگیری از ورود سرمایه و سرمایه‌گذاری به بازارهای داخلی و در نتیجه توسعه نیافتگیِ مورد انتظار و توقع ایرانیان عاشورایی، همزمان با ورود به میادین انتخاباتی، اقدام به طرح وعده‌های فاقد وجاهت قانونی و غیر مرتبط با جایگاه نمایندگی می‌نمایند که نه تنها اجازه ورود به آن را ندارند بلکه به دلایل مختلفی خیانت در امانت محوله و خروج از وظایف متعلقه محسوب گردیده و همین امر نیز بهترین دلیل در عدم شایستگی ایشان برای پوشیدن ردای وکالت و نمایندگی از ملت بحساب می‌آید. ۲. وقتی نامزدی اعلام می‌کند که مثلا می‌خواهد: - برای مردم حوزه انتخابیه، کارخانه‌های متعدد تولیدی و شرکت و شهرکهای متنوع صنعتی تاسیس نموده، -بیکاران را در شغلهای نام و نان دار به کار گمارده و دغدغه‌های همشهریانش را با جادو، جنبل و توصیه‌ جِن گیران! مرتفع کنه. -«تونل»های عریض و طویلی به درازای کوهستانهای اطراف محل سکونتشان حفر کرده و راههای «مالروِ» ایلاتی، ییلاقی و‌ قشلاقی را به جاده‌های چند طرفه ارتباطی، آنهم با آخرین امکانات روزِ جهانی تبدیل کرده، -زمینهای کشاورزی و محصولات دیمی و باغی را با بهره‌گیری از ریزدانه‌های «اَتُمی» و انرژی «هسته»ای به ثمردهی و افزایش چند برابریِ توانِ طبیعی وادار و نتیجتا با همین «طرح»، نخبگان را به حوزه انتخابیه باز گردانیده، -محله‌ای «روستایی» که با زورِ دعوا و مرافعه‌ی زیاد، تازگی نام «بخش» را بخود دیده، به «شهرستانی» در حد و اندازه‌ «کشورِ»برخوردارِ اروپایی ترفیع مقام داده، -و با مدارک متعدد تحصیلیِ سطوح عالیه ای مانند پُروفسوری!، استادی و دکتری، که معلوم هم نیست کِی، کجا و چگونه موفق به دریافتش شده!، دانشگاه‌های پزشکی و رشته‌های سطحِ اولِ کشوری را در همان منطقه فاقد دانش آموز و دانشجو راه‌اندازی فرماید!، … آنهم در حالی که می‌داند، حتی در صوت وجود امکانات و اجازه قانونگذار، نه توان ایجاد و عرضه انجامش را دارد و نه «جایگاه» و «پایگاهی» بین مسئولان و تصمیم‌گیران حاکمیت و حکومت داشته. در این صورت به نظر شما، غیر از ناامید کردن مردمان، مغبون نمودن هموطنان و پراکندن گرد و غبارِ دلزدگی بر سر و روی همشهریان، نتیجه‌ای بدنبال خواهد داشت آیا!؟ ✅یادمان باشد: الف. تا وقتی افراد «خوش باور» و «ساده‌داور»ی بین مردم خوب ما پیدا می‌شوند که وعده‌های دروغین این قبیل «طناب بازان» را باور نموده و در حمایت از آنان سنگ تمام می‌گذارند، ب. عده‌ای زیر نام احزاب سیاسیان، مذهبیان و‌ یا هیات رزمندگان، ایثارگران، روحانیان، مدّاحان، معتمدان و گروه‌های