❓چرا عزاداری امام حسین(ع) از روز اول محرم شروع میشود؟
1️⃣ امام رضا(ع) میفرماید: «از اول دهۀ محرم، حزن و اندوه در چهرۀ پدرم دیده میشد و حالت عزادار به خود میگرفت و روز دهم، روز مصیبت و گریۀ او بود» (امالی صدوق/۱۲۸)
2️⃣ عزاداران با ده شب عزاداری، در واقع خود را برای حضور در غم بزرگ عاشورا آماده میکنند.
3️⃣ یک دهه عزاداری قبل از عاشورا میتواند موجب کسب توجه و سوز دل در روز عاشورا باشد. کسانی که دل غافلی دارند یا در اثر توجه به تعلقات دنیا احساس محبتشان به امام حسین(ع) کم شده، ده روز فرصت دارند تا در محافل عزاداری با شنیدن مواعظ و معارف دینی آمادگی لازم را کسب کنند تا مبادا در روز مصیبت بزرگ عاشورا بیاحساس و بیتوجه باشند.
علیرضا پناهیان- ۲۰ مهر ۹۴
5.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
گریه برای امام حسین(ع) انسانساز است
محمد کمیل: اشک ریختن برای امام حسین (ع) آبروی ماست. اشکی که برای امام حسین(ع) بر صورت میریزد، کدورتها و آلودگیها را از بین میبرد.
مستند صوتی شنود - پرسش و پاسخ 02.mp3
15.36M
🎙 مستند صوتی شنود
(جلسه پرسش و پاسخ، بخش دوم)
🔸تجربه نزدیک به مرگ یک مسئول امنیتی در بیمارستان که روحش از بدنش جدا شده و میتوانسته حقایق و باطن اتفاقات را ببیند و در این مستند صوتی از مشاهداتش میگوید.
جلسه پرسش و پاسخ، بخش دوم:
◽️آینده کشور را روشن دیدم.
◽️انقلاب ایستا نیست؛ دائما در حرکت است.
◽️دائره فعالیت شیطان
◽️چگونه وسوسه شیطان را خنثی کنیم؟
◽️شیطان به چه کسانی کار ندارد؟
◽️متوجه عبور شیطان شدم.
◽️شیاطینی که درهم می لولیدند.
◽️چرا شیطان اینقدر قوی است؟
◽️ملائکه ای برای مقابله شیطان
◽️پرستش شیطان
◽️مظهر اسم فتان خداوند
◽️معنای فتان
◽️قبر آقا علی مدرس
◽️آیا شیطانک ها، به کودکان نزدیک می شود؟
◽️دعای کودکان اثر دارد.
درد و بلات بخوره تو سر اونی که زخم بستر گرفت
این رییس جمهور هم دیگه شورش را در آورده... یه کم هم پشت میزت زیر باد کولر بشین... / "آیت الله رئیسی در مناطق سیل زده فیروزکوه
#دولت_مردمی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 کمکرسانی به یک سگ توسط استاندار تهران در حین بازدید از مناطق سیلزده فیروزکوه
🔺برخی فکر میکنند وقتی با نحوهٔ برخورد و مدیریت سگهای ولگرد مخالفت میکنیم یا به نگهداری بیقانون سگ در مراکز عمومی انتقاد میکنیم کلا با این موجود مشکل داریم!
🔹خیر؛ در قرآن هم نام سگ اصحاب کهف آمده، ولی ذکر شده وقتی داخل غار شدند، این موجود را در همان ابتدای غار نگه داشتند. یعنی جای سگ در محل زندگی انسان نیست.
🔹کسی منکر فواید این موجود در زندگی روستایی، کشف موادمخدر و زندهیابی نیست!
🏴 اشعار #شب_سوم_محرم
==============================
#شب_سوم
#مرثیه_حضرت_رقیه
خودم را میکِشم سویت دو پایِ ناتوان را نَه
غمم از یاد بُردم طعنههای کودکان را نَه
سرِ تو رفت و قولت نه یقینم بود میآیی
به عمه صبر دادی دخترِ شیرینزبان را نَه
تمام دختران خوابند زیرِ چادرِ عمه
یتیمت را ببر سربارم اما عمهجان را نَه
خداصبرت دهد دیدی که میخندند بر وضعم
که بر هر زخم طاقت داشتم زخم زبان را نَه
شنیدم غارتت کردند و عُریانت به خود گفتم
که دزدان را نمیبخشم خصوصا ساربان را نَه
حلالت میکنم ای تازیانه سنگ خاکستر
حلالت میکنم ای خار اما خیزان را نَه
همینکه چوب میخوردی لبانم چاک میخوردند
به او گفتم بزن من را ولیکن آن دهان را نَه
طنابی در تمام شهر دورِ گردنِ ما بود
فقط گفتم بکش مویم ولی این ریسمان را نَه
گذشتم با مکافات از حراجیِ یهودیها
من عادت داشتم بر درد ، درد استخوان را نَه
به من برمیخورَد ما سفرهدارِ عالمی هستیم
بیاندازید سویم سنگ اما تکه نان را نَه
اگرچه کودک و پیرش هولم دادند و مو کندند
پدر بخشیدم آنان را ولی پیرِزنان را نَه
✍شاعر:
#حسن_لطفی
🔺صاحب مکیال المکارم می نویسد:
🔷 یکی از دوستان صالح من در عالم خواب مولا صاحب الزمان سلام الله علیه را دید که فرمود:
🔹 من دعاگوی هر مومنی هستم كه پس از ذكر مصائب حضرت سيدالشهدا سلام الله علیه برای تعجیل فرج و تایید من دعا كند!
📚 مکیال المکارم بخش۶ ذیل قسمت۲۹
🔻 اولین دعای ما هنگام جاری شدن اشکها در مجالس عزا، دعای فرج منتقم است ...
🔴 سخن امام حسین (ع) راجع به مظلومیت امام مهدی
🔵 حضرت امام حسین(ع) در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرمودند:
🌕 «مهدی ما در عصر خودش مظلوم است، تا می توانید درباره ی مهدی(ع) سخن بگوییدو قلم فرسایی کنید، آن چه که درباره ی شخصیت این معصوم بگویید درباره ی همه ی معصومین(ع) گفته اید، چون حضرات معصومین همه در عصمت و ولایت و امامت یکی هستند و چون عصر، عصر حضرت مهدی(ع) است سزاوار است که درباره ی او مطالب گفته شود.
🌹و در خاتمه فرمودند:
🔵 باز تأکید می کنم درباره ی مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید، مهدی ما مظلوم است، بیش از آنچه نوشته و گفته شده باید درباره اش نوشت و سخن گفت.
📚 صحیفه ی مهدیه، ص ۸۳