🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز هفتاد وهفتم
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
📜 #نامه34 : نامه به محمّد بن ابی بکر در سال ۳۸ هجری و نصب مالک اشتر به فرمانداری مصر، برای دلجویی از محمد بن ابی بکر
🔹روش دلجویی از فرماندار معزول
🔻پس از ياد خدا و درود، به من خبر داده اند كه از فرستادن اشتر به سوی محل فرمانداريت ناراحت شده ای، اين كار را به دلیل کند شدن و سهل انگاریت ، يا انتظار كوشش بيشتری از تو انجام ندادم، اگر تو را از فرمانداری مصر عزل كردم، فرماندار جایی قرار دادم كه اداره آنجا بر تو آسان تر و حكومت تو در آن سامان خوش تر است. همانا مردی را فرماندار مصر قرار دادم كه نسبت به ما خيرخواه و به دشمنان ما سخت گير و درهم كوبنده بود، خدا او را رحمت كند که ايام زندگی خود را كامل و مرگ خود را ملاقات كرد، در حالی كه ما از او خشنود بوديم و خداوند خشنودی خود را نصيب او گرداند و پاداش او را چند برابر عطا كند. پس برای مقابله با دشمن سپاه را بيرون بياور و با آگاهی لازم به سوی دشمن حركت كن و با كسی كه با تو در جنگ است آماده پيكار باش. مردم را به راه پروردگارت بخوان و از خدا فراوان ياری خواه كه تو را در مشكلات كفايت می كند و در سختيهایی كه بر تو فرود می آيد ياريت می دهد. ان شاء الله
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
📜 #نامه33 : نامه به قثم بن عباس، پسر عموی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم ) در سال ٣٩ هجری که عوامل معاویه قصد توطئه در شهر مکه را داشتند.
🔹هشدار از تبليغات دروغين ياران معاويه در مراسم حج
🔻پس از ياد خدا و درود، همانا مأمور اطلاعاتی من در شام به من اطلاع داده كه گروهی از مردم شام برای مراسم حج به مكه می آيند، مردمی كوردل، گوشهايشان در شنيدن حق ناشنوا و ديده هايشان نابينا، كه حق را از راه باطل می جويند و بنده را در نافرمانی از خدا فرمان می برند، دين خود را به دنيا می فروشند و دنيا را به بهای سرای جاودانه نيكان و پرهيزكاران می خرند، در حالی كه در نيكی ها، انجام دهنده آن پاداش گيرد و در بديها جز بدكار كيفر نشود. پس در اداره امور خود هوشيارانه و سرسختانه استوار باش، نصيحت دهنده ای عاقل، پيرو حكومت، و فرمانبردار امام خود باش، مبادا كاری انجام دهی كه به عذرخواهی روی آوری نه به هنگام نعمتها شادمان و نه هنگام مشكلات سست باشی. با درود.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
📜 #نامه32 : نامه به معاويه
🔹افشای سياست استعماری معاويه
🔻ای معاويه! گروهی بسيار از مردم را به هلاكت كشاندی و با گمراهی خود فريبشان دادی و در موج سركش دريای جهالت خود غرقشان كردی، كه تاريكيها آنان را فرا گرفت و در امواج انواع شبهات غوطه ور گرديدند، كه از راه حق به بيراهه افتادند و به دوران جاهليت گذشتگانشان روی آوردند و به ويژگيهای جاهلی خاندانشان نازيدند، جز اندكی از آگاهان كه مسير خود را تغيير دادند، پس از آنكه تو را شناختند از تو جدا شدند و از ياری كردن تو به سوی خدا گريختند، زيرا تو آنان را به كار دشوار واداشتی و از راه راست منحرفشان ساختی. ای معاويه! در كارهای خود از خدا بترس و اختيارت را از كف شيطان درآور كه دنيا از تو بريده و آخرت به تو نزديك شده است.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
#سلام_امام_زمانم 💚
✨ ای ڪه روشن شود
💫از نـور تو هر صبح جهان
✨روشنـــای دل من
💫حضرتـــ خورشـید سلام
🌤اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ
#اللهم_ارزقنا_کربلا_بحق_الحسین_ع
7.51M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♨️ ترک گناه در اوج قدرت، انسان را مقرب خدا می کند
« دکتررفیعی»
#شهید_سید_مهدی_غزالی
🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷
#سلام_ودرود_برشهدا_وامام_شهیدان🇮🇷🇮🇷
شهید سیدمهدی غزالی در ۶شهریور ۱۳۴۱در قائم شهر به دنیا آمد نیمه شعبان به دنیا آمد ،به همین دلیل سید مهدی نامیده شد
سیدمهدی مستجاب الدعوه بودو بسیاری از مردم،متوسل به جدش شده و حاجت روا می شدند.
روزی حسابدار کارخانه نساجی به بیماری سختی دچار شد ،متوسل به جد سیدمهدی شد و نذر کردکه اگر شفا پیدا کند،سیدمهدی را در کارخانه استخدام کند.او شفا گرفت و سید مهدی چندین سال کارگر کارخانه نساجی شد
مادر شهید نقل میکند ،بسیار به مراسم مذهبی و روضه خوانی علاقه داشت ،روزی به من گفت :مادرجان ،خواب دیدم دارم به سوی خدا پرواز می کنم
علاقه زیادی به امام «ره» داشت ،حتی یکبار هم موفق شد به دیدار امام ره برود،بعداز آن دیدار بسیار متحول شد بود
عاشق و شیفته روحانیت بود،زمانی که شهید دستغیب به شهادت رسید خیلی گریه می کرد و می گفت :ای کاش من بجای او تکه تکه می شدم و فدایش می گشتم
روزی سید مهدی از جبهه آمد و گفت :مادرجان ،باز هم جدم به دادم رسید.درحال انجام عملیات بودیم ،در محور ما همه به شهادت رسیدندو من تنها ماندم.راه را گم کرده بودم و نمی دانستم به کدام سمت باید بروم .آنقدر جدم امام حسین علیه السلام و حضرت ابوالفضل را صدا کردم که به طور تصادفی و غیر ممکن
نیروهای خودی مرا پیدا کردند
هرسال روز مادر که می شود خواب می بینم سید مهدی روی سرم گلاب می پاشد ،هدیه ای به من می دهد و پیشانی ام را می بوسد
# معجزه این شهید
مادر شهید نقل کرده ؛هر هفته پنج شنبهها برسر مزارش می روم و هنگامی که قبرش را می شویم،ناگهان از دل قبر سیدمهدی مرا صدا می زندو سه بار می گوید:«مامان»
سرم را روی قبر می گذارم و با سید مهدی درد دل می کنم.
سید مهدی در ۵اسفند سال۱۳۶۲ در عملیات والفجر ۶.در منطقه چیلات به شهادت رسید و بعد از ۱۰سال چشم انتظاری ،سیدمهدی که با قد رشید رفته بود ولی با وزن نوزادیش به آغوش مادرش برگشت .
🍃آقاسید مهدی ما هم به جد شما متوسل می شویم ،برای گشایش همه سختیهای دنیا و آخرت همه ما دعا بفرمایید
🌷اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ
🌷 وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ
🌷 وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ
🌷وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
#اللهم_ارزقنا_الشهادة_في_سبيلك
#شبتون_شهدایی
شادی روح مطهر امام راحل وشهدا 🌷 صلوات
🕊🌷🕊🌷
🌷🕊🌷
🕊🌷
🌷
🌷 #دختر_شینا – قسمت 7⃣2⃣
✅ فصل هشتم
از خوشحالی از جا بلند شد و گفت: « اگر بدانی چه حالی داشتم وقتی این پارچهها را خریدم! آن روز خیلی دلم برایت تنگ شده بود. اینها را با یک عشق و علاقهی دیگری خریدم. آن روز آنقدر دلتنگت بودم که میخواستم کارم را ول کنم و بیخیال همه چیز شوم و بیایم پیشت. »
بعد سرش را پایین انداخت تا چشمهای سرخ و آبانداختهاش را نبینم.
از همان شب، مهمانیهایی که به خاطر برگشتن صمد برپا شده بود، شروع شد. فامیل که خبردار شده بودند صمد برگشته، دعوتمان میکردند. خواهرشوهرم شهلا، شیرین جان، خواهرها و زنبرادرها.
صمد با روی باز همهی دعوتها را میپذیرفت. شبها تا دیروقت مینشستیم خانهی این فامیل و آن آشنا و تعریف میکردیم. میگفتیم و میخندیدیم.
بعد هم که برمیگشتیم خانهی خودمان، صمد مینشست برای من حرف میزد. میگفت: « این مهمانیها باعث شده من تو را کمتر ببینم. تو میروی پیش خانمها مینشینی و من تو را نمیبینم. دلم برایت تنگ میشود. این چند روزی که پیشت هستم، باید قَدرَت را بدانم. بعداً که بروم، دلم میسوزد. غصه میخورم چرا زیاد نگاهت نکردم. چرا زیاد با تو حرف نزدم. »
این خوشی یک هفته بیشتر طول نکشید. آخر هفته صمد رفت. عصر بود که رفت. تا شب توی اتاقم ماندم و دور از چشم همه اشک ریختم. به گوشهگوشهی خانه که نگاه میکردم، یاد او میافتادم. همه چیز بوی او را گرفته بود. حوصلهی هیچکس و هیچ کاری را نداشتم. منتظر بودم کسی بگوید بالای چشمت ابروست تا یک دل سیر گریه کنم. حس میکردم حالا که صمد رفته، تنهای تنها شدهام. دلم هوای حاجآقایم را کرده بود. دلتنگ شیرین جان بودم. لحافی را روی سرم کشیدم که بوی صمد را میداد.
دلم برای خانهمان تنگ شده بود. آی... آی... حاجآقا چطور دلت آمد دخترت را اینطور تنها بگذاری؟! چرا دیگر سری به من نمیزنی. آی... آی... شیرین جان چرا احوالم را نمیپرسی؟!
آن شب آنقدر گریه کردم و زیر لحاف با خودم حرف زدم تا خوابم برد.
صبح بی حوصله تر از روز قبل بودم .زود رنج شده بودم وانگار همه برایم غریبه بودند .دلم میخواست بروم خانه ی پدرم ،اما سراغ دوقلوها رفتم وجایشان را عوض کردم ولباسهای تمیز تنشان کردم .مادرشوهرم که به بیرون رفت شیر دوقلوها را دادم خواباندمشان وناهار را بار گذاشتم و ظرفهای دیشب راشستم وخانه راجارو کردم .دوقلوها را برداشتم بردم اتاق خودم.بعد از ناهار دوباره کارهایم شروع شد ظرف شستن،جارو کردن حیاط ورسیدگی به دوقلوها.آنقدر خسته بودم که سرشب خوابم برد.
انگار صبح شده بودبه هول از خواب پریدم طبق عادت گوشه ی پرده را کنار زدم هوا روشن شده بود حالا چکار باید میکردم نان پخته شده در تنور گذاشته شده بود .چرا خواب مانده بودم !چرا نتوانسته بودم به موقع از خواب بیدار شوم حالا جواب مادر شوهرم را چه بدهم ؟هرطور فکر کردم دیدم حوصله وتحمل دعوا ومرافعه را ندارم به همین خاطر چادر سر کردم وبدون سر وصدا دویدم به طرف خانه ی پدرم...
🔰ادامه دارد....🔰