#سلام_امام_زمانم 💚
کاش عشق تو نصیب دلِ بیمار شود
ساکنِ کوی تو این عبد گنه کار شود
با دعای سحرت نیمه شبی یامهدی
دلِ غفلت زده ام کاش که بیدار شود
🌸#اللهم_عجل_لولیک_الفرج🌸
@ostad_shojaesheytanshenasi_14_ostadshojae_softgozar.com.mp3
زمان:
حجم:
7.03M
#شيطان_شناسی ۱۴
آنچه خواهید شنید؛
✍ایجاد نگرانی و ترس از آینده؛
یکی از حمله های مهلک شیطان است.
👈اگر دلشوره، و ترس از آینده،رهایتان نمیکند؛
این فایل صوتی را از دست ندهید!
@Ostad_Shojaeانسان شناسی ۲۳٠.mp3
زمان:
حجم:
12.7M
#انسان_شناسی ۲۱۷
#استاد_شجاعی
#استاد_میرباقری
♨️ چرا در طول یکروز، یا یکماه، یا یکسال، یا در طول همه عمر ما، یکبار هم برای من پیش نیامد،
که واقعاً، بدون ذرهای ادا و اغراق، ناگهان ترمز کنیم و سؤال کنیم از خودمان که؛
• الآن من در نگاه امام حسین علیهالسلام چقدر میارزم؟
• الآن من چقدر برای خدا عزیز هستم؟
• من چکار کنم بیشتر عزیزِ خدا باشم؟
چه کسانی واقعاً اهل این دغدغهاند ؟
📌 علت افزایش #روزی حلال و #هلاکت انسان در چیست؟
اميرمؤمنان #علی(ع) در میان جمعی فرمودند:
پناه می برم به خداوند، از گناهانی که موجب زود رسیدن #هلاکت خواهند شد.
"عبدالله بن کواء" پرسید:
آیا گناهانی که موجب زود رسیدن هلاکت میشود، وجود دارد؟
اميرمؤمنان علی(ع) پاسخ دادند:
آری، و آن گناه #قطع_رحم و #قهر کردن افراد خانواده است که موجب هلاکت زودرس میشود.
چه بسا خانواده ای هستند، با اینکه از حق دورند، ولی بر اثر همکاری و خدمت به همدیگر، دور هم جمع می شوند و همین کار موجب می شود که خداوند به آنان روزی💰💰 رساند؛
و چه بسا افراد #پرهیزکاری که #تفرقه و #درگیری در میان خانواده آنان، موجب میگردد که خداوند آنان را از #رزق و #روزی💰💰 و #رحمتش، محروم سازد.
📚کلینی، کافی، ج۲، ص۳۴۷.
#شهید_جواد_محمدی
🌷🌷🌷🌷🌷
اگر خدا شهادت را نصیبم کرد بنده از شهدایی هستم
که در قیامت حتماً یقهی بی حجاب ها و کسانی که ترویج بیحجابی میکنند را میگیرم..!
🌷اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ
🌷 وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ
🌷 وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ
🌷وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
#اللهم_ارزقنا_الشهادة_في_سبيلك
#شبتون_شهدایی
شادی روح مطهر امام راحل وشهدا 🌷 صلوات
🕊🌷🕊🌷
🌷🕊🌷
🕊🌷
🌷
🌷 #دختر_شینا – قسمت 74
✅ فصل شانزدهم
💥 همانجا ایستادم تا شهدا طوافشان تمام شد و رفتند. یکدفعه دیدم دور و بر ضریح خلوت شد. من که تا آن روز دستم به ضریح نرسیده بود، حالا خودم را در یک قدمیاش میدیدم. دستهایم را به ضریح قفل کردم و همانطور که اشک میریختم، گفتم: « یا امام رضا(ع)، خودت میدانی در دلم چه میگذرد. زندگیام را به تو میسپارم. خودت هر چه صلاح میدانی، جلوی پایم بگذار. »
💥 هر کاری کردم، توی دهانم نچرخید برای صمد دعا کنم. یکدفعه احساس کردم آرام شدم. انگار هیچ غصهای نداشتم. جمعیت دور و برم زیاد شده بود و خانمها بدجوری فشار میآوردند. به هر سختی بود خودم را از دست جمعیت خلاص کردم و بیرون آمدم. بوی عود و گلاب حرم را پر کرده بود. آمدم و بچهها را از مادرشوهرم گرفتم و از حرم بیرون آمدیم.
💥 رفتیم بازار رضا. همینطور یکدفعهای تصمیم گرفتیم همهی خریدهایمان را بکنیم و سوغاتها را هم بخریم. با اینکه سمیه بغلم بود و اذیت میکرد؛ اما هر چه میخواستیم، خریدیم و آمدیم هتل.
💥 روز سوم تازه از حرم برگشته بودیم. داشتیم ناهار میخوردیم که یکی از خانمهایی که مسئول کاروان بود آمد کنار میزمان و گفت:« خانم محمدی! شما باید زودتر از ما برگردید همدان. »
هول برم داشت. سرم گیج رفت. خودم را باختم. فکرم رفت پیش صمد و بچهها. پرسیدم: « چی شده؟! اتفاقی افتاده؟! »
زن که فهمید بدجوری حرف زده و مرا حسابی ترسانده، شروع کرد به معذرتخواهی.
💥 واقعاً شوکه شده بودم. به پِتپِت افتادم و پرسیدم: « مادرم طوری شده؟! بلایی سر بچهها آمده؟! نکند شوهرم... »
زن دستم را گرفت و گفت: « نه خانم محمدی! طوری نشده. اتفاقاً حاجآقا خودشان تماس گرفتند. گفتند قرار است توی همین هفته مشرّف شوند مکه. خواستند شما زودتر برگردید تا ایشان کارهایشان را انجام دهند. »
💥 زن از پارچ آبی که روی میز بود برایم آب ریخت. آب را که خوردم، کمی حالم جا آمد.
ادامه دارد...
🌷 #دختر_شینا – قسمت 75
✅ فصل شانزدهم
💥 فردای آن روز با هواپیما برگشتیم تهران. توی فرودگاه یک پیکان صفر منتظرمان بود. آنوقتها پیکان جزو بهترین ماشینها بود. با کلی عزت و احترام سوار ماشین شدیم و آمدیم همدان. سر کوچه که رسیدیم، دیدم جلوی در آب و جارو شده. صمد جلوی در ایستاده بود. خدیجه و معصومه هم کنارش بودند. به استقبالمان آمد. ساکها را از ماشین پایین آورد و بچهها را گرفت.
💥 روی بالکن فرش پهن کرده بود و حیاط را شسته بود. باغچه آبپاشی شده و بوی گلها درآمده بود. سماوری گذاشته بود گوشهی بالکن. برایمان چای ریخت و شیرینی و میوه آورد. بچهها که از دیدنم ذوقزده شده بودند توی بغلم نشستند. صمد بین من و مادرش نشست و در گوشم گفت: « میگویند زن بلاست. الهی هیچ خانهای بیبلا نباشد. »
💥 زودتر از آن چیزی که فکرش را میکردم، کارهایش درست شد و به مکه مشرّف شد. موقع رفتن ناله میکردم و اشک میریختم و میگفتم: « بیانصاف! لااقل این یک جا مرا با خودت ببر. »
گفت: « غصه نخور. تو هم میروی. انگار قسمت ما نیست با هم باشیم. »
💥 رفتن و آمدنش چهل روز طول کشید. تا آمد و مهمانیهایش را داد، ده روز هم گذشت. هر چه روزها میگذشت، بیتابتر میشد. میگفت: « دیگر دارم دیوانه میشوم. پنجاه روز است از بچهها خبر ندارم. نمیدانم در چه وضعیتی هستند. باید زودتر بروم. »
💥 بالاخره رفت. میدانستم به این زودیها نباید منتظرش باشم. هر چهلوپنج روز یک بار میآمد. یکی دو روز پیش ما بود و برمیگشت. تابستان گذشت. پاییز هم آمد و رفت.
ادامه دارد...