#جمعه_سیاه مظاهر مصفا (شهریور 1357) بر لاله شنیده ایم ژاله بر ژاله ندیده ایم لاله بر ژاله ببین کنون که یک دشت لاله بدمید و خون فشان گشت در ژاله نگر که یک بیابان شد لاله پر ز خون نمایان کشتند زنان و کودکان را هم پیر شکسته هم جوان را... در جمعه سیاه، چه بسیار جوانانی که صبح از خانه خود بیرون آمدند، ولی شب به منزل برنگشتند و برای همیشه، مادرشان را چشم انتظار گذاشتند. شاعر در شعر پیش رو، زبان حال این مادران را بیان می کند: مویه مادر غلامحسین متین (19 شهریور 1357)[11] کجا که سر نزدم! میان آن همه دود، میان آن همه مردم، درون داغ و درود، میان آن همه آتش، کنار خرمن درد، کنار آن همه افتاده مشبک سرد از این خیال که شاید تو هم، جوانک من! تو هم کنار خیابان، کنار یک میدان به خاک افتادی به دست یک نامرد شب از کرانه گذر کرد و باز آمد روز چرا به خانة خود برنگشته ای تو هنوز؟👌 ▪️اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ ▪️ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ▪️ وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ ▪️وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#اللهم_ارزقنا_الشهادة_في_سبيلك #روزتون_شهدایی هدیه محضر ارواح مطهر شهدا🌷وامام شهدا🌷صلوات 🏴 🏳🏴 🏴🏳🏴 🏳🏴🏳🏴