حالا که بحث بچگیه باید بگم من واقعا بچگی تفکرات تباهی داشتم... چون تن صدام بالا بود بهم میگفتن بلندگو قورت دادم..و من همیشه فکر میکردم چطوری تو دهنم جاش دادم؟چرا اصن همچین خاطره ای رو یادم نمیاد؟چرا کسی جلو مو نگرفت که قورتش ندم؟

یا فکر میکردم نماز شکسته نمازیِ که با مهر شکسته انجام میشه

همینطور فکر میکردم که ما تویِ کره زمین زندگی میکنیم تا یک نقاشی این مدلی دیدم👇

#إلهی، آزمودم تا شکم دایر، دل بایر است. «یا مَن یحیی الأرض المیته» دلِ دایرم ده

بهلول وار فارغ از اندوه روزگار خندیده ایم! ما به جهان یا جهان به ما.

به همون اندازه ای که آدم های سختی کشیده جذابنن آدمایی که به هیچ قیمتی حاضر نیستن سختی به خودشون بدن منزجر کننده

شد شد،نشد میشینم جومونگ دانلود میکنم میبینم به مادر تسو فاش میدم..

قرار نیست زود به نتیجه برسی همه موفقیت ها همه شادی های موندگار حاصل تدریج بودن

موفق خواهم شد؛نه فورا ولی قط..اصلا