#مناظره #مناظر‌ه‌_پیامبر‌_با_پیروان_ادیان 💠 بخش ۱: مقدمه (۱) 🔸 روزى پيروان دين هاى پنجگانه: يهود، مسيحيّت، دهريّه «مادّى گرايان»، دوگانه پرستان و مشركان عرب، با رسول خدا نشستى داشتند. 🔹 يهوديان گفتند: ما مى گوييم عُزَير، پسر خداست. آمده ايم ببينيم تو چه مى گويى؟ اگر سخن ما را بگويى، پس در دستيابى به حقيقت، از تو پيشى گرفته، برتريم و اگر با ما مخالفت كنى، با تو مجادله مى كنيم. 🔸 مسيحيان گفتند: ما مى گوييم مسيح، پسر خداست و با او يكى است. آمده ايم ببينيم تو چه مى گويى؟ اگر از رأى ما پيروى كنى، در باور به اين حقيقت، بر تو پيشى گرفته، برتريم و اگر مخالفت كنى، با تو مجادله خواهيم كرد. 🔹 طبيعت گرايان گفتند: ما مى گوييم اشيا بايد باشند و آنها همواره و دائم هستند. آمده ايم ببينيم تو چه مى گويى؟ اگر حرف ما را قبول داشته باشى، ما در باور به اين حقيقت، از تو پيشى گرفته، برتريم و اگر مخالف باشى، با تو مجادله مى كنيم. ادامه دارد... 🌱@nojavan_serateammar

#مناظره #مناظر‌ه‌_پیامبر‌_با_پیروان_ادیان 💠 بخش ۲: مقدمه (۲) 🔸 دوگانه پرستان گفتند: ما مى گوييم نور وتاريكى، چرخانندگان [هستى ]اند. آمده ايم ببينيم تو چه مى گويى؟ اگر حرف ما را قبول داشته باشى، در باور به اين حقيقت، بر تو پيشى گرفته، برتريم و اگر مخالفت كنى، با تو مجادله مى كنيم. 🔹 مشركان عرب گفتند: ما مى گوييم بت هاى ما خدايان اند. آمده ايم ببينيم تو چه مى گويى؟ اگر حرف ما را قبول داشته باشى، در باور به اين حقيقت، بر تو پيشى گرفته، برتريم و اگر مخالفت كنى، با تو مجادله مى كنيم. 🔸 پيامبر صلى اللَّه عليه وآله فرمود: «من به خداوند بى شريك، ايمان دارم و به بت، طاغوت و به هر معبودى غير او كافرم». 🔹 آن گاه خطاب به آنان گفت: «خداوند، مرا براى همه به عنوان بشارت دهنده وانذار كننده وحجّت بر جهانيان، برانگيخته است ؛ وبسيار زود است كه نيرنگ كسانى را كه در دين او نيرنگ كنند، به حلقومشان برگرداند». 🌱@nojavan_serateammar

#مناظره #مناظر‌ه‌_پیامبر‌_با_پیروان_ادیان 💠 بخش ۳: مناظره با یهودیان (۱) 🔸 آن گاه، خطاب به يهوديان فرمود: «آيا آمده ايد كه من سخن شما را بى دليل بپذيرم؟ » گفتند: نه. 🔹 فرمود: «چه چيز باعث شده كه شما باور داشته باشيد كه عُزَير، پسر خداست؟ ». 🔸 گفتند: چون وى پس از آن كه تورات از بين رفته بود، آن را براى بنى اسرائيل، بازسازى كرد و اين كار را انجام نداد، مگر از آن رو كه پسر خدا بود. 🔹 پيامبر صلى اللَّه عليه وآله فرمود: «چرا عُزَير، پسر خدا شد و موسى كه تورات را براى شما آورد و معجزه هايى كه خود شما هم مى دانيد، از وى ديده شد، پسر خدا نشد؟ و اگر عُزير، به خاطر بزرگوارى در بازسازى توراتْ پسر خدا شد، موسى بايد به پسرِ خدا بودن، اولى و سزاوارتر باشد. اگر اين مقدار از بزرگوارى براى عُزَير، موجب شود كه وى پسر خدا گردد، چندين برابر اين بزرگى كه براى موسى بود، درجه وى بايد برتر از پسرِ خدا بودن باشد. ادامه دارد... 🌱@nojavan_serateammar

#مناظره #مناظر‌ه‌_پیامبر‌_با_پیروان_ادیان 💠 بخش ۴: مناظره با یهودیان (۲) 🔸 اگر منظور شما از پسر خدا بودن، همان مفهومى باشد كه در دنيا در پى رابطه جنسى پدر با مادر، مادران، بچّه به دنيا مى آورند، به خدا كفر ورزيده ايد و او را به آفريده اش تشبيه كرده ايد و ويژگى پديده‌ها را براى وى اثبات كرده ايد. بنابراين، بايد خدا از نظر شما پديد آمده و خلق شده اى باشد كه خالقى دارد كه وى را ساخته و به وجود آورده است». 🔹 يهوديان گفتند: منظورمان اين نيست. همان طور كه گفتى، اين كفر است ؛ بلكه منظورمان آن است كه وى از نظر قدر و منزلت، پسر خداست ؛ گرچه تولّدى هم در كار نبود ؛ درست مثل آن كه دانشمندى، خطاب به كسى (شاگردى) كه مى خواهد اِكرامش كند و جايگاه و ارزش او را نسبت به ديگران نشان دهد، مى گويد: «پسرم! » يا «اين، پسرم است» كه اين سخن براى اثبات به دنيا آمدن وى از او نيست. چون در اين صورت، به وى گفته خواهد شد كه «اين شخص، با تو بيگانه است» و به راستى هم رابطه نَسَبى بين آن دو نيست. كار خدا درباره عُزَير نيز چنين است كه وى به خاطر احترام گذاشتن و نه به دليل تولّد، وى را فرزند خود قرار داده است. ادامه دارد... 🌱@nojavan_serateammar

#مناظره #مناظر‌ه‌_پیامبر‌_با_پیروان_ادیان 💠 بخش ۵: مناظره با یهودیان (۳) 🔸 پيامبر صلى اللَّه عليه وآله فرمود: «اين، همان سخنى است كه من به شما گفتم. اگر بر اين پايه، عُزَير پسر خدا مى گردد، اين مقام براى موسى مناسب تر است. خداوند، هر باطلگرايى را با اقرار خودش رسوا مى كند و دليل او را عليه خود او به كار مى برد. دليلى كه شما آورديد، شما را به چيزى بزرگ تر از آنچه گفتم، مى كشاند. شما گفتيد كه يكى از بزرگان شما به فرد بيگانه اى كه رابطه سببى بين آن دو نيست، مى گويد: "پسرم! " يا "اين، پسرم است"، امّا نه به معناى از او به دنيا آمدن. گاه شما مى بينيد همين بزرگ، به فرد بيگانه اى براى احترام مى گويد: "اين، برادرم است" و به ديگرى مى گويد: "اين، استادم و پدرم است" و به شخص ديگرىش مى گويد: "اين، آقاى من است" و يا خطاب مى كند "آقايم! " و هر چه احترامگذارى اش بيشتر باشد، از اين گونه تعبيرها بيشتر بهره مى گيرد. ادامه دارد... 🌱@nojavan_serateammar