سبب اصلی برای وصول به این سعادت قصوی ، حشر به سرّ ولایت مطلقه و حقیقت محمدیه البیضاء الولویة العليا است.
امام ما حضرت رضا(ع) به ابن شبیب فرمودند:
" بر تو باد دوستی ما، که اگر مردی سنگی را دوست بدارد خدا او را روز قیامت با آن سنگ محشور گرداند ".
زیرا نفس به جهت لطافتش ، حشر دارد با هرچه که دوست میدارد. ‼️
و بدین روی هر انسانی چون قصد نماید شخصی را در ضمیرش ، "أنا"ی این شخص بر مبنای اتحاد مدرَک و مُدرِک "أنا"ی آن شخص میگردد. و هرگاه تعمّق و توجّهش به او تیز گردد و شدّت یابد ، بر او چون انسانی تمام متمثّل میشود. ‼️
و هر نفسی اگر به هر چیزی التفات کند ، نفس آن شیء میشود و چون به عالم عشق و صفات روی آورد، عین آن میگردد.
📚 مفاتح الغیب / استاد صمدی آملی /المفتح الثامن
#استاد_صمدی_آملی
#صمدی_آملی
#کتاب #حسن_زاده_آملی #علامه_حسن_زاده_آملی
@shakhehtoba
17.66M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#ایران_زیر_سایه_خورشید
🎥 از امام رضا خواستم پیکرشون پیدا بشه دو ساعت بعد پیدا شدن....
پدر مرحومین شیرین و رامین معصومی هستن که ۱۷ خرداد با حضور خدام آستان قدس رضوی همراه با پرچم متبرک گنبد حرم امام رضا علیه السلام به مناسبت ایام ولادت امام رضا علیه السلام در منزل ایشون بخاطر حادثه تأسفبار متروپل آبادان به جهت تسلای خانوادهٔ جانباختگان رفته بودیم.
ایشون گفتن ما ۱۰ روز توی منطقه متروپل سردرگم بودیم و دنبال پیکرهای بچه هامون و عروسم مریم بودیم. روز دهم از امام رضا علیه السلام خواستم و بهش گفتم که دخترمو از تو میخوام و بعد از دو ساعت خبر دادند که پیکر ها پیدا شدند و همون روز بود که پرچم متبرک حرم حضرت معصومه سلام الله علیها رو آوردن برای ما و من همان جا گفتم یا امام رضا خودت این خادمین رو فرستادی و الان که شما آمدیدمنزل ما انگار خود امام رضا علیه السلام شما رو فرستاده...
و قرار بود توی همین روز ها عطر شادی و هلهله ازدواجشون بپیچه توی خونه، حالا که اونا نیستن که برن ماه عسل مشهد، شما تشریف آوردید خونه ما...
💫 #موسسه_جوانان_آستان_قدس_رضوی
#شبکه_جوانان_رضوی
❇️@zir_saye_khorshid
اگر چشم می بیند که جای حرف نیست!
...آری چنان حس (مادیات) بر مردم غلبه کرد که به کلی خودشان را فراموش کرده اند و از کمال انسانی باز مانده اند.
... و از حقیقت ذات خویش و قابلیت گوهر گرانبهای نفس انسانی غافل مانده اند.
... مردم از اینکه کسی به مقام بلند حکمت رسید و به اسرار خلقت دست یافت و دفتر وجود هر یک را فهمیده ورق زد، تعجب می کنند؛ ولی تعجب در این است چه رهزنی برای دیگران پیش آمد که از رسیدن به آن مقام باز مانده اند؟! اگر چشم می بیند جای حرف نیست ؛ ولی آنکه نمی بیند حرف در اوست که چه آسیبی بدو روی آورده که دیدگان را از دست داده است.
چگونه این فرو رفتگان در هوا و هوس و محکومین به احکام ماده و طبیعت از هستی بوالعجب خویش غافل مانده اند و خود را فراموش کرده اند.
****
کتاب شریف معرفت نفس، گزیده ای از درس هشتاد و دوم، علامه حسن زاده آملی
#معرفت_نفس
#علامه_حسنزاده_آملي
┄┅═══❉☀❉═══┅┄
کانال"مرام گمنامی"در پیام رسان"ایتا"
https://eitaa.com/marame
حوزههای علمیه با اینکه در زمینه معارف انسانی غنی است و سرمایهها و ذخایر علمی فراوانی در اختیار دارد ، لیکن "نجابت و وقار" وی مانع از جنجال و هیاهو و آب و تاب دادن آنهاست ، با این که دیگران با یک جزوه کوچک چه تبلیغات به راه میاندازند!
وقتی به بنده اعتراض کردند و گفتند: چرا از موسیوها و مِستِرها سخنی نقل نمیکنید؟
گفتم: شما خبر ندارید، من که در کنار دریا نشستهام ، دریا را رها کنم و از کجا آب بگیرم؟!
📚 دروس شرح اشارات و تنبیهات ابن سینا / نمط دهم (اسرار الآیات) / علامه حسنزاده آملی
┄┅═══❉☀❉═══┅┄
کانال"مرام گمنامی"در پیام رسان"ایتا"
https://eitaa.com/marame
🚩جایگاه حجت خدا
در کلام مقام قدس رضوی(ع)
💢ایت الله صمدی آملی:
✍《از امام رضا(ع) برخی غرر
روایات در موضوع امامت مطرح
و حاوی معارف عمیقی در بحث
امامت است. از جمله از امام منقول
است که وقتی شنیدند مردم در مسجد
حرف از جایگاه امامت دارند
فرمودند:
《هر گاه خداوند، بندهای را برای
#امور_بندگانش
#برگزیند، برای این کار،
#سینهاش را
#گشاده میگرداند و
#چشمههای_حکمت را به
#دل او میسپارد و
#علم را به #کمال، بر او
#الهام مینماید و از این پس،
او دیگر در پاسخی در نمیماند و
در تشخیص صواب سرگشته نمیشود. او
#مصون_است و
#تایید_شده و
#توفیق_یافته و
#رهنمون_گشته و از
#خطا و #لغزش و #انحراف،
#در_امان است.
خداوند، او را به این امور
#اختصاص_داده تا
#حجتش بر بندگانش و
#گواهش بر خلقش باشد و
"این، فضل خداست که
به هر کس بخواهد میدهد، و
خدا صاحب فضلی بزرگ است》
📚الکافی، ج ۱، ص ۲۰۲
💕#ما_ترکناک_الرضا(ع)
💕#ایرانیقبلهجانشرارهانمیکند
💕 #امام_رئوف
✅ چرا امام رضا (علیه السلام) را امام رئوف مینامند!؟
✍️ پاسخ: یکی از القاب حضرت ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا(ع) لقب رئوف است. چنانچه در زیارتنامه آن حضرت میخوانیم: «السَّلَامُ عَلَی الْإِمَام الرَّءُوف سلام بر امام رئوف». در توضیح این واژه باید بدانیم که رأفت یک نوع شدت در رحمت میباشد. در واقع هر چند بین دو واژه رأفت و رحمت، قرابت و نزدیکی در معنا وجود دارد؛ اما در بررسی دقیق لغوی این دو به یک معنا نبوده و فرقی ظریف بینشان وجود دارد.
▫️مرحوم مصطفوی در کتاب «التحقیق» خود فرق بین رأفت و رحمت را اینگونه بیان می کند: «رأفت، عطوفت، لطف و رحمت خالص و شدید است یعنی لطف و رحمتی است که وقوع درد و ناراحتی را برنمی تابد هر چند آن درد و ناراحتی به مصلحت فرد باشد؛ اما رحمت، صرف عطوفت و مهربانی کردن است مهربانی کردنی که گاهی با درد و ناراحتی فرد نیز همراه است مانند لطف و رحمت یک جراح به یک بیمار علاقه مند به بهبودی.
بنابراین «رأفت» مرحله ای دقیق تر و بالاتر از «رحمت» است، و هرگز در مسائل ناخوشایند به کار نمی رود ولی رحمت در امور ناخوشایندی که به خاطر مصلحتی انجام می شود، استعمال می شود.
▪️حال با توجه به روشن شدن معنای رئوف، اگر چه همه اهل بیت(ع) از باب تجلی رأفت حضرت حق، رئوف میباشند ولی این رأفت و مهر ورزی در وجود امام هشتم(ع) بروز و ظهور بیشتری دارد و به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی: «انسان هنگامی که وارد حرم رضوی(ع) میشود، مشاهده میکند که از در و دیوار حرم آن امام رأفت میبارد.
▪️یکی از مصادیق این رأفت را میتوان در پاسخی که حضرت به زائرین خود، در قبال زیارت، میدهند دانست که در بیانی فرمودند: «مَنْ زَارَنِی عَلَی بُعْدِ دَارِی وَ شُطُونِ مَزَارِی أَتَیْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی ثَلَاثِ مَوَاطِنَ حَتَّی أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَایَرَتِ الْکُتُبُ یَمِیناً وَ شِمَالًا وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ عِنْدَ الْمِیزَان، هر کس مرا زیارت کند روز قیامت در سه جا نزد او خواهم آمد تا از ترس های آن سه جا رهایش سازم: ۱- هنگام پخش شدن نامه اعمال به دست راست یا چپ، ۲- و نزد صراط، ۳- و نزد میزان
▫️امام رضا(ع) در زمان حیات مبارک خویش کانون مهر و عاطفه نسبت به مردم و مظهر عشق و محبت نسبت به آنها بودند و این مهربانی در تک تک زوایای زندگی و برخورد ایشان با آحاد مردم جامعه آن روز به روشنی مشهود است به عنوان نمونه:
◼️«ابراهیم بن عباس» نقل میکند: هرگز ندیدم که حضرت رضا (علیهالسلام) کسی را با سخن خود بیازارد، ندیدم سخن کسی را قطع کند، میگذاشت تا حرف او تمام شود؛ هرگز کسی را که قدرت برآوردن حاجت او را داشت رد نمیکرد؛ هرگز نزد کسی پای خود را دراز نمیکرد، و تکیه نمیزد، و هرگز ندیدم سخن درشتی به خادمان خود بگوید، هرگز ندیدم که آب دهان خود را بر زمین بیاندازد و همین طور هرگز ندیدم که با صدای بلند قهقه کند و بخندد بلکه همیشه تبسم میکرد. زمانی که به خانه میرفت و سفره میانداختند تمام خدمتگزاران، حتی دربانها را نیز بر سر آن سفره مینشاند.
🌹🌺🌹💐🌹🌺🌹💐🌹🌺💐🌹